Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Plesanta ve Sevdadaşı Temizdir
Apostol'la Altı Yüz Yetmiş Beşinci Sayfa

1/:
Şahbazım, şahım,
Bunalmış yalnızlıklarında burnun sıkıldı mı hiç?
Hırsla omuzla belleğini ve anımsa...
Herkese yetecektir aşk, adalet üzre dağılsa,
Şeffaf yaratıkların mantıksız dükkanlarında.
Ancak bu bir talep meselesidir ki,
İki kere iki dört etmez çoğu zaman.
***
Zorla belleğini ve gerdeğini anımsa...
Sabah akşam arası bir yağlı sosistir zifaf,
Bu kadar sevgi var aslında arzın pandorasında,
Ve her gecenin döşünde bir Pal sokağı çocuğu,
Ve gökkuşağına göz koyan Karındeşen bir adam,
Caak ismiyle maruf...
***
Dalıp giden birisi görürsen aşka,
Ya da derin sularına felsefeyi işrakın mirzam,
Siyah ve beyazı iki kardeş say,
Ama inanma ateş ve barutun ittifakına.
Unutur katiyetle doğum acısın,
Yesyeni bir bahri ummana dalan şrak,
Değil mi ki buralar da okyanuslardan artık,
Ve akarsuların detercanlı ayağıdır.
Öyle ise temiz sayılır,
Tüm plesantalar ve sevdadaşları...
2/:
Böyle bir hikayet benimkisi hepi topu:
Yarı canlı zombilerdi gelenler. Apostol başta biraz zorluk çıkarıyorsa da... Bunun anlamsız olduğunu anlayınca vazgeçiyordu. Açıyordu gümrük kapılarını. Uysal uysal yürümeye başlıyordu Atlas cebellerini aşan filler. Yüzünde yara izi olan Sibirya stepleri: 'Uslu durursan bu işin aslını bile çözeriz! ' diyordu genç komüniste. O ise: 'Uslu duracağımı garanti edemem.' der gibiydi. Ve başını sallıyordu Bozoklu Celal. Kırılıyordu semah ehli. Ardından Çaldıran. Knezlerin başı telaşe. Her işe Sibir karı karışıyordu.
3/:
Ve ey aşk ve şiir sever ins-ü cin ehli...
Tam böyle bir hikayetti ki benimkisi de,
Gerçekten öte zomhayalden beri de bir şey işte:
Kadehime doldurduğum sizdiniz sayın ki,
Ve bilcümle tarihtekilerin ismiydi tek tek,
İçiyordum anasını satıyım şiir kişneyerek...
***
Eğer ki kabulse mirzadem,
Geçelim mi şu bizim tarihi Yozgati’ye?
Böyle bir hikayet demiştik ya benimkisi de işte.
'Lan barba ikiletme de doldur,” diye diye,
Bir sekerat-ı şiir dileniyordum.
“Şıradan olsun itin ölümü, atın ölümü şeytan suyundan...'
Ardından kevser içmeye ve gazel yazmaya duruyordum.
Şiir burada tek cinayet teskiniyetiydi neticede.


Ahmet Yozgat