|
07-27-2008, 10:56 AM
|
#11 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57925
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Köy Öldüğünde Şehir Ölmüştür
En çok ta çocuklar ölüyordu açlıktan, soğuktan, savaştan arkasından anneleri ölüyordu iki göz çeşme karaları bağlamaktan sonra, sonra da babaları ölüyordu bastırdıkları acıdan, kederden ahh u vahtan çaresiz kalıpta birşeyler yapamamaktan sonra akrabaları, tanıdıkları sonra... sonra bir köy tamamen ölüyordu. duyan duyduklarını, gören gördüklerini bir sır gibi saklarken şehirlerden... hiçbir tarihin yazmadığı yazmaya utandığı, büyüdükçe küçülen sınırlarında kazılı dipnotlarıydı bunlar... aynı kaderi paylaştılar kasabalar kaçanları da oldu direnenleri de anneleri babaları ağlamaktan kurudular bin defa ölmekten daha kötü şehirler şehirleri izledi... aynı kaderi paylaştılar öncekiler gibi renkleri, dilleri, dinleri ne olursa olsun ayırsalar da ayrılmadılar diğerlerinden yanaklarından akan gözyaşları gibi savaşlar, savaşlar, bir daha savaşlar ölülerini kaldırmak içindi barış zamanları arkasından daha bir hızla dev binaları da yıkıldığında şehirlerde sığınamadılar kasabalara, köylere... sürgünler, göçler, sığınmacılar, değiş tokuş edilen esirler... bir farkla duyanlar duyduklarını, görenler gördüklerini kabara kabara anlatmaya başladılar bu ara ilan edenler de oldu zaferini tüm dünya duydu o zaman bir ülke ki yerle bir olduğunda yaralarını sarmak ne kadar da zordu yetimler, gaziler, şehitlerle dolu... kaç anıt dikilecekti ki savaş olmasın diye... (Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap) Ercan Cengiz |
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Threaded Mode