Arzu Altınçiçek

[GooD aNd EvıL]

-Yıkık Ağustos-
I

Üzerine düşen
- iri ela gözlerin gölgesinde
Bir avuç su
-küçük kasede-
içinde birkaç yasemin

bayılırdı bu kokuya küçük kız
Kaybettiği ablasını hatırlatırdı


II

Karşısında daha da iri bakışlarla
Güçlü duruşunun altında
Bitmiş bir kadın...pencerede

Çeşme’nin sert rüzgarında
Beyaz beyaz yuvarlanıyor
Şiir yazdığı kağıtlar
Yelkenliyle süzülüyor hayalleri

Anılarda kurumuş Ege’nin tuzu
Kurağında acı
Umutları boğuluyor mavisinde

III

Elleri değiyor
-mum kokulu bedenine-
Gözlerindeki dikenli tellerden
Süzülüyor kuduz yalnızlığın salyaları

Arsızca boy gösteriyor saçlarında
Kaç kabuslu gecenin mezarcısı -yıllar-


IV

Küçük kız seyrediyor
Her zamanki gibi sessizce

-Anne
Hadi deniz kıyısına inelim
Dalgalara bırakmak istiyorum
Küçük kırmızı sandalımı – diyecek ama

Boğazında düğümleniyor her seferinde
Boyu ile aynı tekerlekli sandalyeyi itmeye
Gücü yok

Annesinin kalkmaya gücü olsa keşke.

V

Zorlanarak attığı birkaç adımdan sonra
Ellerini tutuyor annesinin
Gözlerine bakmıyor-bakamıyor-
Biliyor çünkü
Altı yıldır aynı yaşlar düşer yüreğine
Ve altı yıldır aynı sessizlik

VI

Dalıp gidiyor annesinin kilitlendiği pencereden
Martılar nasıl da dans ediyor
Kıskansa da yüzünde küçük güller açıyor


VII

-Anne,
Ablamla, babam da görüyor mudur kuşları?
Bu deniz gidiyor ya taa uzaklara
Bak hani orda bulutlarla birleşiyor
Oraya kadar gitsem
Yaseminleri toplayıp bahçeden
Görür müyüm onları?

Babam denizi, ablam yaseminleri severdi

Ben Ağustos’u sevmiyorum artık anne
Keşke gitmeseydik İstanbul’a
O zaman hala yanımızda olurlardı değil mi?

VIII

Gözlerini yumar küçük kız
Siyahında kanlı bir film seyreder

Çatlak duvarlar
Yıkık binadan çıkartılan çocuklar
Gözü yaşlı, şaşkın bakışlar

Durduğu yerde sallanır
Korkar ve basar çığlığı

-Anneeee deprem oluyor –
sarılır annesinin dizlerine

IX

Sıcak ve titrek elleri okşar saçını
Korkma kızım, sadece kalbin hızlı atıyor
Çatımız yerinde duruyor, aç gözlerini bak.

X

Bir küçük kız
Bir de büyük kadın

Sesleri hala çatlak
Soluklarında yıkık duvarların tozu
Anılarında yıkık bir Ağustos

XI

Sahi sizler nasıl unuttunuz?

____

Bugün doğum günün.. ben yıkık anılar altında ezik de olsa gülüşüm yine de söndüreceğim mumlarını can dostum....ela gözlerin ve gülüşüne toz değdirmedim ama çok özledim...rahat uyu.


Arzu Altınçiçek