Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Geldim-

Yoruldum mihnetten dertten, yoluna düştüm geldim,
Çatlarcasına yüreğim, durmadan koştum geldim.

Yürüdükçe yol uzadı, dağlar aman vermedi,
Kalktığım her düşüşte, yeniden düştüm geldim.

Hasretin ateş topudur, yaktıkça yandı yürek,
Bir tatlı yanışla yandım, çiğ iken piştim geldim...

Bakmadım uzaktan gelen, şaşkın, sefil yolcuya,
Sesine gönlümü verip, coştukça coştum geldim.

Bir kitap edası ile, dünya durdu karşıma,
Yırtarak sayfalarını, ilmini deştim geldim.

Geçti geçen, gitti giden, ben ise aldırmadım,
Yol yarıda durduğunda, yolumu şaştım geldim.

Bütünleri böle böle, geçti parçalı hayat,
Bir menfez bulup gönlümü, kaçırıp kaçtım geldim.

Gönderme beni geriye, hiçbir şeyim yok artık,
Yokluğun boyuna boyum, ölçünle ölçtüm geldim.

Terk ettiğim mekanların, hepsi şimdi virandır,
Dünya mücevherlerinin, hepsini saçtım geldim

Bedenimi kan doldurdu, ruhumu isyan benim,
Taktığın kanatlarımla, çağırdın, uçtum geldim.

Zift karası bir alemin, ortasında gün gördüm,
Öğrenerek bin bir rengi, rengini seçtim geldim.

Değdi artık dudaklarım, nur tadına doyar mı,
Dost köyünden akıp gelen, suyundan içtim geldim.

Geldim işte, sen isterken, cürmümle olsa bile
Senin için her şeyimi bırakıp geçtim geldim.