Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Hiç Aklıma Gelmedi

hiç üzülmedim ilgili görünüp ilgilenmemene
tek düşündüğüm parmak uçlarınla dokunduğunda güllere
dile gelip söylenmeleriydi, birbirinden güzel şarkıları
avucuna aldığında, ne varsa beyaz, sarı
kıpkırmızı kesilmeleriydi, gönül yarısı, gönül yarası..

hiç üzülmedim inan, biliyorum düşünmüyorsun bile
kendi haline, kendince davranışın.. ne söylesem nafile
uzakları yakın edemedim, gölgeleri alıp teker teker
ardından yetişemedim, üzülemedim bile telaştan..

hiç üzülmedim, elimde yasemenler kurumuş olabilir
saatlerce beklemiş olabilirim yollarda, yolculuklarda
aklımdan çıkmamış olabilirsin, ne ifade eder
günlerce saklamış olabilirim, üç beş kelamı hafızamda
herşeyi düşünmüş olabilirim, üzülmenin dışında..

hiç üzülmedim, üzülmeyi bilmem ben
belki alışkınım sensiz kalmaya, belki alışamam
kararsızım, bilinçli düşüncelerle de pek aram yok
kayıpsızım, öyle inanıyorum, varım var yokum yok
ben var, sen var, böylece herşey var, üzülemem..

hiç üzülmedim, dinlemesen, önem vermesen de söylüyorum
sesimi biraz yükselttiysem kusurumu bağışla, duymanı istiyorum
çok gözüktüysem gözüne, aza da varım, en azına, gönlünde
ezilir - ezilirim, acıma bana istemem.. vakit kaybedemem
bir an kesinti olmasın hayalimde, her halimde.. üzülemem..

/üzülemem, rahatlıkla gidebilirsin
hiç üzülmedim ki zaten, alıştırdım kendimi
seni ilgilendirir - varlığınla yokluğunu bir bilişin
dünya çevrende döner, ben çevrende,
görmesen de, bilmesen de, üzülemem - sayende
yeter ki vakit almasın gidişin../

hiç üzmedi inan ki ilgisizliğin,
hiç aklıma gelmedi sevgisizliğin..

Fatih Gökler