Çiğdem Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ne Yazıyor O kağıtta?
Kalktı oturduğu yerden,
Kalktı ağır, ağır,
Yükümü ağırdı!
Yoksa…
Kendisimi bilinmez.
Sıcaklığı sinmişti,
Oturduğu kuytu siper yere,
Halâ sıcacıktı,
Kalbi gibi kendi gibi,
Oturduğu kuytu yer.
Dikildi dağlar gibi
Dikildi.
Karşımda duruyor,
Bir taraftan bakarken uzaklara,
Bir taraftan da ellerini oğuyor,
Derin bir nefes,
Bir hayattan
Bir sigaradan,
Durmadan çekiyor.
Kim bilir belki eski bir sevgili,
Yada eskimeyen…
Belki de birkaç söz,
Yaşadıkça aklından silinmeyen.
Birden elini soktu cebine,
Karıştırdı cebini,
Gelmişti herhalde eline,
Çıkarttı birden elini,
Bir kağıt, kağıt ki
Rengi uçmuş buruş buruş,
Birden büküldü dağ gibi duruş,
Bilmem bu kalbe kaçıncı vuruş,
Yutkundu yutkundu….
Kaşlar çatıldı alın kırış kırış.
Yaklaştırdı gözüne,
Yaklaştırdı,
Aradan çıkarttı tüm yabancıları,
Yapıştırdı göğsüne.
Yüreği kabarmıştı, yüreği
Deli dalgalar gibi,
Vuruyordu yüreği
Göğüs kafesi dar geliyordu,
Kafeste cana dar geliyordu,
Boncuk boncuk ter boşandı,
Açık alnından, yanaklarına doğru,
Kıvrıldı çelik gibi ayaklar,
Belli ki ayak bağları boşandı.
Çöktü olduğu yere,
Çöktü,
Omuzları….
Dağlar gibi duran başı,
Çöktü.
Düştü elinden kağıt parçası,
Düştü yere,
O görmedi, göremedi,
Ben kağıda baktım, kağıtsa bana,
O ağlıyordu, gözleri yaşlı,
Benimse aklım takıldı kağıda,
Uzattım elimi korka korka,
Uzattım kağıda,
Sıkıca elimde tuttum,
Sanki ben o anda kendimi,
Kendimi unuttum.
Ya kağıtta anlayamacağım
Ya da anlatamayacağım..
Bir şey varsa?
Tüm gücümü topladım bir noktaya,
Baktım baktım kağıda,
Yoktu!
Ne yazılı bir şey,
Ne de bir işaret.
Şaşırdım!
Sordum dağ gibi duran,
Tuz gibi eriyen,
Arkadaşıma,
Sordum ne var bu kağıtta diye?
Dalgaların kıyıyı döverken çıkarttığı
Bir ses çıkartı ağzından,
Ağır ağır….
Yorgun, takatsiz, güçsüz gibi,
O kağıtta benim hayatım yazılı
O kağıt benim ömrüm,
Boşa geçmiş,boşa geçmiş ömrüm.
Hayatım gibi o kağıtta boş
Benim ömrümde boş.
Dedi zorla, zorlanarak.
Soğumuştu kuytu köşesi
Soğumuştu bu alev sıcağında,
Yeniden oturdu kalktığı yere,
Kağıtsa öylece kaldı kucağında.

28.08.2007


Mehmet Dumanlı