Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Paradoks

Bir şarkı çalınır
Bir şeyler gelir geçer ağırdan
Suzinak makamında,
Dökülür durur geçmişten

Bu dağlara,
Bir zamanlar sırtımızda parkalar,
Ayağımızda bol bağcıklı postallarımız
Bir nefes kalan sigaramızın ucunda tüten dumanıyla,
Bakardık çok uzaklardan.

Şimdi bu dağlarda
Biz varız.
Sırtımızda mavi tulumlarımız
Başımızı ak baretlerimizle siper etmişiz Güneş’e
Ağzımızda aynı türkü
Bakarak çok uzaklara
Bu dağlardan.

Alevler sarmalasın
Işıksız vadilerimiz,
Aydınlıklarla kaplansın istiyorduk.

Az kaldı
Çevrimine Suyun.
Işıklar,
Nerdeyse parladı parlayacak!

Sol döşümüzün altında aynı yaranın sancısı
Değişmeyen,
Aynı sevdadan dökülen coşkularını,
Karıştırır durur birbirine.

Düşünsen bir,
Hangisi hangisinden
Çıkacak aslında?
Eğer ışıklar parıldayacaksa
Geriye kalan,
Bir yanılgı mıdır?
Bu paradoksun,
Çözülmesi zor
Zamana meydan okuyan çıkrığında.

Ali Arslan