![]() |
![]() |
#8 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57916
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() ÖZLEM
Özlemi indirdik falezlerden, yüreğimize ellerimizle. Gecenin karanlığı 6 yürekten gelen ışıkla aydınlandı. ve her yer gündüz ve özlemlerimiz indirdiğimiz, sevgimizin tam ortasına. Bin öykü yaşamış özlemimiz küsmüştü ki tüm insanlığa bir el verdik. elimizi tuttu. aşağı indi. aşağı indi çünkü çok yukarıdaydı. çünkü biz çok aşağıdaydık. uyuyabildik özlemimizi hissedemeden günlerce. biz çok aşağıdaydık ve o çok yukardaydı. özür diledik. af istedik. sorumsuzluğumuzdan utandık. direnişini örnek aldık. özlemimiz direndi biz direnemedik. Sadece direnişini örnek aldık. O her şeye rağmen dedi. ve bizi affetti. affedildik. affetmeyi öğrendik. Adı neden özlemdi. neye özlemdi. neden özlemler bitti ve özlem rafa kaldırılır gibi falezlerde bırakıldı. bilemedik. şaşkındık. şaşkınlığımız uzun sürdü. konuşamadık. karanlığa alışan gözlerimizle seslenmeye başladık. seslendik. söz verdik. Hayallerimiz vardı. özlemlerimiz kadar önemli. sınırsız sanırdık. Görülen gece hayallerimiz sınırlarını aştı. |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
Konu Araçları | |
Görünüm Modları | |
|
|