Ölümdür Yaşanan Tek Başına Aşk İki Kişilikdir

[KoJiRo]

.:: BiTTi SaLTaNaTıN ::.


bitti saltanatın gönül tahtımda
sen artık başımda taç olamazsın
yanmaya değmezmiş senin uğrunda
sen artık gözümde yaş olamazsın

aşkını kalbimde bir ağ mı sandın
kendini çiçekten bir bağ mı sandın
yoksa erişilmez bir dağ mı sandın
sen benim yolumda taş olamazsın

dönmem artık sana, bana tapsanda
koskoca dünya da bir sen kalsanda
kendini yakarsın ateş olsan da
sen benim içimde kül olamazsın

[KoJiRo]

ÜŞüYoRMuSuN KaLBiMmM !!!


Üşüyor musun Kalbim

Üşüyor musun kalbim?
Üşüyorsan yakayım ciğerlerimi.
Meğer , ayrılıklara doğmuşuz biz.
Günahlarla dokunmuş ölümüne sevgimiz.
Yine terkedildik baharlar gelmeden..
Yine bize ağıtlar kaldı terkedilenden.
Hadi gidelim yaban ellere..
Yalanın olmadığı,
Çiceklerin hiç solmadığı,
Yetim çocukların düşlerine gidelim.

Sürgüle, kırılmış kapılarımızı,
Yak, çileye yoğrulmuş anılarımızı..
Hadi gidelim artık güneş doğmadan.
Sahillerimize ateşler uğramadan.
Gidelim kalbim, uçsuz bucaksız ummanlara.

Üşüyor musun ayrılıklarda kalbim ?
Üşüyorsan yakayım umutlarımı.
Meğer, acının toprağında filizlenmişsiz.
Batan dikenleri gül diye severken,
Sevda hiç bitmeyecek zannetmişsiz.
Yanıldık be yüreğim,
Dağ gibi yüreğimizle yıkıldık be yaralı kalbim.
Hadi hazanlar vurmadan gözlerimize.
Bir daha çıkmamak üzere
Zifiri karanlıklara girelim.

Biz kır çiçeklere alışkınız.
Kirpiklerimize ateş düşmeden,
Bu can hasretlikte közlenmeden,
Bir daha dönmemek üzere
Karlı yamaçlara, küskün baharlara gidelim.

[KoJiRo]

Bu Nasıl Ayrılık

bu nasıl ayrılık, bu nasıl veda
gözlerin kal diyor, dudakların git.
bakışın anahtar, ellerin kilit,
gözlerin aç diyor, dudakların git.

ayrılık dönüşü olmayan bir nehir
yalnızlık bomboş bir şehir.
kaç sevda kül oldu böyle kimbilir,
gözlerin kal diyor, dudakların git.

gidersem bir daha dönmeyeceğim,
kalırsam kalbime yenileceğim.
çözemedim seni delireceğim.
gözlerin kal diyor diyor, dudakların git.

duvardan insin mi resimlerimiz,
yabancı olsun mu isimlerimiz.
ya deli dolu günlerimiz,
anılar kal diyor, dudakların git.

bu roman da biter belki birazdan,
ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan.
ağlıyor besteler yine hicazdan,
şarkılar kal diyor, dudakların git...

[KoJiRo]

SeNsİz OlMaZ


Sensiz olmaz çünkü, sensizlik ölüm gibi bir şey. Beni bu hayatta varlığın tutuyor. Nefes almamı, her güne umutla uyanmamı ve her gece huzurla uykuya dalmamı sadece senin varlığın sağlıyor. Sen olmazsan uykular haram, sabahlar günah bana...

Sensiz olmaz çünkü, bu dünyada iyiliğe dair ne varsa seninle öğrendim ben. Tüm yalanlardan, tüm ihanetlerden seninle arındım, yeniden doğdum. Senden önce bildiğim her şeyi sildim, yok ettim. Gidersen sende beni yok edersin...
Seni seviyorum, çünkü bir ressamın çizebileceği en güzel tablosun sen. Renklerinle büyülüyorsun beni, hayran hayran bakıyorum sana. Ya da bir şairin yazabileceği en anlamlı şiir, sevdayı ve aşkı anlatan.
Seni seviyorum, çünkü sorgulamıyorsun, yargılamıyorsun beni. Olduğum gibi kabul ediyorsun, hatalarımla, zaaflarımla. Değiştirmek yerine anlamaya çalışıyorsun, ne güzel...
Seninle olmak mucize gibi bir şey... Ben, adına 'sen' denen o mucizenin bir parçası olmak istiyorum.

[KoJiRo]

Aşkına PrangalardaYüreğim


İstanbul Aşklarına

yaz başında çorap sökükleri dolanır ayaklarıma
yürümek zorlaşır iyice
yüzüm yansır sudan gökyüzüne
uçar gider bir serap yavaşça
sanki hüzünlü bir şarkının bitişi gibi

asker mektuplarında sesi buğulu gelir yarimin
sebebi olmayabilirse de olacaklardan sorumlu değildi aklım
ya kaçardım hüzünlü şarkılardan
ya da yapışırdım yakasına günahların
İstanbul ne güzel şehir
gel kurtar bizi bu uçuk yalnızlıktan

felakete gitmek ürkütmez aslında
kaybedecek bir şeyim olmadığında
kazanmayı planlardım
felaket içimdeydi
felaket içimde sendi
susma nefesine yetmiyor sesim
al git seni utanmadan yüreğim
al git

aniden seni sevmek gelir aklıma
mavileşir yalanlar
yaşanılar bir avuç ötede kalır
gitme dersin susarak
ölüm sol yanımda kahır
İstanbul'dan ayrılmak gerçekten ayrılık getirir
sanki huzurlu bir kervan geçişi gibi
gerçek ayrılığı yaşadığına sevinirsin

sözlerimin üzerinde söndürdüğün filitresiz sigaralar şahit
acılar yaştı gözümde o zamanlar
bronz ışıldardı güneş
bakma öfkene yetmiyor aklım
ver git beni bana elindeyse ver git

soğuğun ağzımızdan çıkardığı dumanlar
ve kulaklarımızda esir kalan birkaç özne
ölümden ibaret yaşam
boynundaki muskaya güvenen İstanbul için
ve ıslak bir kaval sesi parmaklarının arasındaki esinti
senin adın sevgilim senin adın
bütün sana inat
senden daha ayrılıkçı senden daha özlenilir
İstanbul'dan ayrılmaya benzemez sesin
ağır bir ağıt yaşı dökülür mercanlardan

boğaz'daki kayaların üzerindeki adam
denizkızına aşıksa hala
ne denizkızı ne deniz ne biz
adam kadar bekleyemeyiz

[KoJiRo]

ÖYLE BIR ASK KI BU.

GITSENDE AGLAYACAGIM,

KALSANDA AGLAYACAGIM....

ÖYLE BIR SEVDA KI BU SEVDA,

SOLSAM DA AGLAYACAGIM,

ACSAM DA AGLAYACAGIM..

ÖYLE BIR SEVGI KI BU SEVGI,

BITSE DE AGLAYACAGIM,

SÜRSE DE AGLAYACAGIM...

VE,

GÖZYASLARIM HER AKISINDA SENI HATIRLAYACAGIM......

[KoJiRo]

Çalkalanmış bir rüya savurdu dünyaya doğdum.
Ah ettim aya durdum
Güneşe kızdım.
Sonra bahar yaktım.

Tekmil verip kışa
Dört mevsime gözlerinde ağladım.

Yüreğime zincir vurdum.
Müebbet seçtim papatya yapraklarında
Ferman okunurken kaçtım aşk rüzgarına
Ve kahrettim sevgi dilenen bütün fukaralara
Irgat çalıştırdım gönlümün çorak tarlalarında
Ne gül bitti ne de gülpembe

Koşarken gazel soludum her nefeste
Şarap döktüm kırmızı delinin, evinin önüne
Ev çizdim evcilik oynadım her bebek yüzlü yağmurla
Kuş ürküttüm sabah uyanmadan
Çıngırak sesine verdim kulaklarımı

Ve ben mahzun, dokunaklı, ağlamaklı olmuşum
Güneşi kovalarken aya bakmışım
Sonra güzel sevdalım
Umutlarımı da geceye vermişim
Sel basmış
Gezdiğim yerleri

Güzel sevdalım sana sevdana yenik düşmüşüm
Hıçkırık iliklerime
Efkar yüreğime işlemiş
İnme inmiş düşüncelerime
Ozanın yazdığı şiirdeki
Esir kaçmış dağlara

Tenhalarda ceylan seyirmiş
Suya inerken aşk vurmuş gözlerine
Derin bir nefes alıp,o demde vurulmuşum ben sana

Senin gözlerinde aşk için
Uçmuşum kanatlanıp,
Yanarken için için
Gökyüzünde aşık olup,
Usulca yere inmişim

Bir buluta umut bağlamışım
Rüzgara karşı durmuş
Her yıldızı benim zannetmişim.
Doğan güneşe koşmuşum
Şafakta güneşin en parlak rengini kaybetmişim
Gökkuşağına dokunacağımı zannedip,
El açıp dua etmişim senin için
Sonra da benim güzel sevdalım kaybolmuşum
Aşkının hasretlerinde

[KoJiRo]

Biliyor musun bilmiyorum ama
Ben seni sensiz sevdim
Bana bakarken Gözlerinle anlatmaya calistigin
Sevgisiz sevgiyi görmeyi sevdim
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.


Hani an gelir de yerinde duramaz ya insan
Ansizin beni hatirlamani sevdim
Sana belli etmesem de bildigimi
Bana zorla gülümsemeni izlemeyi, beklemeyi sevdim,
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.


Yagmur yagarken bazen,Gökyüzüne bakip
Beni düsündügünü düsünmeyi sevdim,
Aci verse de bana seni zorlayisim,
Belki seversin diye umut etmeyi sevdim,
Ama söyleyemedim.


Hani bir animiz vardi seninle sana ilk canimin ici deyisim?
O an senin hic birseyin olmadigimi bile bile
Bir gün gelip de herseyin olabilmeyi sevdim,
Sen görmezken icimden akan Gözyaslari
Ben onlari sen görmeden silebilmeyi sevdim
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.

[KoJiRo]

SEVMEKTEN NE ZAMAN VAZGEÇTİM
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını,
kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissetiğimde vazgeçtim
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim
Her sabah benimle uyanmak istemediğini,
geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim

kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni HİÇE saydığın için vazgeçtim

Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim
BENCİL OLDUĞUN İÇİN VAZGEÇTİM
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi,
çünkü benim sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden vazgeçtiğini anladım..
bu yüzden bende senden vazgeçtim..

MUTLU OLABİLİRSİN,,
kurtuldun birilerine hesap vermek zorunda kalmazsın işte ....

[KoJiRo]

Gülümsemenin bir anlamı yoktu, çünkü gülmeyi unutmuştum, nasıl bir şeydi, insanlar neye gülümserdi. Ağlamanın binbir çeşidini, sular seller gibi ezberlemiştim oysa. Sevgi, aşk bunlar kimin tabirleriydi. Canım kopar ya bir dost gibi, dostu bırak, o kopan canım kadar çok sevmiştim seni. O yüzdendir gidişinden beri canıma kıymet vermeyişim. Sen gitmişsin ya biliyorsun hangi zamandı hangi saat hatırlamak bile istemiyorum. Gidişine rağmen dualar ediyorum saçının teline zarar gelmesin diye. Beni öldürüşüne bile aldırış etmiyorum. Çünkü yüzüne söylemeye doyamadığım birşey var içimde, seni çok ama çok seviyorum.

Oturup birşeyler karalıyorum, sayfalar dolu dolu üstüme yağıyor. Dayanamayıp bende yağmaya başlıyorum sayfaların üzerine. Ben yazıyorum gözyaşlarım dağıtıyor mürekkebimi.

Hayalinle geçiyor her saniyem gözlerimdeki kankırmızı bulutların tek sebebisin. Ve bazen oturup yazıyorum bir gün eline geçer bu yazdıklarım, belki o zaman anlayabilirsin seni ne kadar çok sevdiğimi. Neden yüzüme haykırmadın diyebilirsin belki o an. Ama bilmessin ki bu yüreğim sen bile olsa kimseden aşk dilenemez. Belki de anlamaz okur geçersin bu yazdıklarımın sana olduğunu. İmrenirsin keşke, keşke benide böyle bir seven olsaydı dersin. Her kelimem de, her cümlemde sana söylemiştim oysa seni ne kadar çok sevdiğimi. Ah bir anlayabilseydin.

Şimdi seninle hayal edipte yapamadıklarımı kağıda döküyorum, o yüzden anlamazsın her yazdığımın sana olduğunu, hepsinde bir ipucu vardır. Mutlu başlamaya çalışırım sonra kan gibi hasretin damlar kalemimden. Ama bıkmadan yazarım ve utanmadan söylerim soranlara evet sevdim hemde çok sevdim.