Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Gözyaşlarım ekilmiş, demet demet toplanıyor.
Sokaklarda bir telaş, hevesle attığım her adımda.
Taşıdığım belli, bir yığın ümit duruyor kucağımda.
Dökülen göz yaşları ekilmiş, yürüdüğüm kaldırımlarda.
Demet demet toplanıyor, adın kazınmış taş duvarlarda.

Her ışığın sönüşü, yakıldığı zaman ki kadar hazin.
Yakılmış bir umut gibi, söndürülemeyen acı talihim.

Masalar aynı kokuyu taşıyor, akşam bıraktığından bu yana.
Yırtılmış sevdamın arı, hesap soruyor aşkımı aldatana.
Her şey bir yana savrulmuş, tuz basılmış kanayan yarama.
Boğazımda büyüyor yumruğum, söz geçiremiyor sol yanıma.

Manevi duygusuzluk değildir, kara bahtımı küstüren.
Yakılmış umudun kararmasıdır, göz yaşlarımı döktüren.

Yıkılsın şimdi; dün akşam, adını kazıdığım taş duvarlar.
Yırtılmış sevdamın arına, inliyor bastığım kaldırımlar.
Kaybolmuş gözyaşı demetleri, çağlıyor delirmiş hıçkırıklar.
Aynı acıyı taşıyor bu akşam, ışığınla süründüğüm sokaklar.

Sırtıma vurulan yük ağır, fakirlik değil belimi büken.
Ümitsiz aşkıma yakılmış ışıktır, acı talihimi düşündüren.


03.07.2007 02.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Gül'üm
Yeni filizlenmeye
başlamıştın.
Yüreğimden koparılıp
alındın!
Kırılmış köklerin kaldı
içimde,
Görüş günlerinde ise
tomurcukların.

İlk baharım oldu
seninle buluşmalarımız,
Ayrılışlarımızda ise
hazin sonbahar!
Artık ne yazı yaşıyorum
ne de kışı,
İki bahar arasında kaldın,
Gelip gidiyorum!

18.11.2006 14.30
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Gülsün Artık, Bu Nefer
bir zafer nasip eyle
nâlan kuluna
sefer var ya Râb!
günahkâr ruhuma

sulhu yok bu savaşın
vicdanıma yapıştı keder
âsude geçen hayatım
tutsak düştü bu sefer

özgürlüğüm elden gidiyor
hayrı yoksa eğer
bahtıma sual soruyor
gülsün artık bu nefer

rahmetin boldur Sen’in
inancım göğsüme miğfer
imanıma göz dikenlerin
acıması yokmuş meğer

davacı oldu kıblem
çevreme kazıldı siper
yağar durur gözlerim
bağımı sardı çeper


05.08.2007 16.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Gün
Gün;
güneş doğar, sabah olur!
Gün;
güneş batar, akşam olur!

Ne doğdun üzerimde,
sabahım oldun yüreğime!
Ne de battın,
akşamım oldun gözlerime!

Üzerime yağdın hep
sürekli sağanak!
Ne duruldun toprakta,
ne de sokaklarda!

Başıboş aktın karayazınla.
Dumanlı kaldı başım,
arkandan baka, baka!

Yerli yersiz savruldum,
esen rüzgarında!
İç çekerek sarsıldım,
canım yana, yana!

Ne sabahım oldun, gün doğarken.
Ne de akşamım oldun, gözlerimde!

17.03.2005 19.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Hain Hitap
Yaşıyorum, yaşamak buysa eğer!
Ücreti henüz ödenmemiş bir hayatı..
Bazı anlarda sınıfı kırmak misali,
Her saniye dip not düşmeye değer!

Parçalanmamış, bölünmemişti daha düşünce,
Ayrılık nedir bilmezken fikirler.
Manasını bitirmiş acayip bir felsefeyle
Çok önceden çatlatmıştı yumurtayı, spermler!

Tabi süreçte meydana gelen bir acı
Varlığında bulunmaz bunun ilacı.
Pişmanlığından korkan sürgün hayatı
Tarif edilse de, yoktur uygun bir adı!

Melez bedenlerde yıkılmıştı mihrap!
Bezenmişti, kararmıştı ruhu, ah bu azap!
Kişilik kavgasında açılmış derin bir yara
İzi kaybolmuş bilinmez, ne ak ne de kara!

Gerekçesiz kararla yazılmış bir üslup
Kaleme tutan ele aitti, bil ki mahcup!
Dünden keserdi, olmazdı asla hicap,
Başlamazdı bu ahlaksız ve hain hitap!

Olgun kelimeler girmiyor, ilerisi kapalı.
Önüne örmüş duvarı, burası pek fiyakalı!
Koyulmuş tabela önüne, içeri giriş yasak
Zorlama şiirlerle aşılmaz, belli ki çıkmaz sokak!

Hırs dolu öykülerle yaşanmış bir ümittir.
Sarmış dört bir yanını, kalın bir zincir!
Yaşamak buysa eğer, boşaldı içimdeki kahır
Münhal kalmış kadro, aranıyor o çilingir!

19.08.2006 11.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Hal, Bu Hal!
I.
kararmış düşler
sağa sola isyan hali mukim
sıkışmış rüyalarda saklanıyorsun
tebessüm bekliyorum, hain!

yağmur bile donmuş gökyüzünde
bıçak gibi saplanıyor geceme
bir dönme dolabı düşlüyorum
onun da tepesinden düşebilirim
onun da tepesinden,
____________ters yüz olur, düşerim.

II.
bu hal
ya
derin bir hüsrana delalet
yahut
gürültüyle geliyor atalet!

III.
kah meydan okunur
kem gözlü (gözü kör olsun) namerde!
gem vurulur deme,
___________namerde boyun bükülür.

soralım mı ermiş, ak sakallı bilgin kişiye?

“hal bu hal! sen ne dersin bu işe, kocamış halinle? ”

IV.
“temelin harcında, iman yoksa mahdumun
hoşuna gider mi hiç, mahbubun?
durmadan açalım, ikinize geniş bir çukur
rahmeti bol olur inşallah, şakır şukur! ”

V.

kesildi parmağımın ucu, şimdi damlıyor kan
şeriat’in emrine, sual olunur mu ulan!

29.02.2008 14.30
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Her kalemde bir kadın!
Her kalemde bir kadın,
Her dilde yaşanır hüzün.
Her elde koklanır bir gül.
Yaşanır bahçelerde, bazen de zulüm.

Hayaller içinde sürünmekse eğer
Aldatmanın kara bahtıdır kadın.
Dilenmiş gönüllerde ağlamaksa değer
Atlanmamış uçurumda bekleyendir kadın.

On dört karat parıltısında kararır
İnce parmak yolunda kadın.
Telkari deminde işlense de sarrafın
Sağ kol omzunda taşınır kadın.

Her kalemde yaşansa da bir kadın
Yaşanır bahçelerde, bazen hüzün.
Dilenmiş gönüllerde ağlamaksa kadın
Haykırır sokaklarda, bazen de zulüm.

17.10.2005 22.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Hesaplaşma -2-
Bugün yanında olmayan,
sadece ben değilim.
Ölümde şu an bizimle değil.
Ama olmayacak mı?
Ailelerimiz yarın
olacaklar mı?
Ya biz...

Hayatın hep birilerine
göre yaşamaya çalıştıkça,
kötü olduğunu bilmiyor musun?
Kapını çalacak kötü öyküler.
Çalacak serzenişler, yalvarışlar.
Ama birde hep çalan bir sevgi,
yankılaması kulaklarında...

Evet! Bunu defalarca
anlatmama rağmen
yine söyleyeceğim!

“Eğer geçmişimdekiler
hala olmaya devam etselerdi,
sen olmazdın... “
Şimdi sen varsın,
Diğerleri yok..

Ama çocuklarım..
Onları asla bırakmam.
Çünkü onlar benden
ayrılarak geldiler dünyaya..
Ben, benleri
ortada ve yalnız bırakamam!

13.11.1999 21.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Hesaplaşma
Seni sevenleri değil,
sevmeyenleri düşlüyorsun.
Ellerinden tutulan
bir çocuk olmak,
çok hoşuna gidiyor.
Tarif edilmek,
etmekten daha kolay
geliyor sana..

Bir dünya kurmuşsun,
kendi kendine..
Sence kişisel
hesaplaşmalardan değil,
kirli gözlerin korkusu;
Korkulu anlayışları
hakim açmazlarında.

İkisi arasında
gidip gelen
anlam bütünlüğünde,
anlamsız çaresizliği
yaşamak;
Problemli gözlerinde
sözlerinin hesaplaşması ve
ruhunun çarpışması
görülüyordu.

12.11.1999 – 13.00
Kamil Çağlar

[GooD aNd EvıL]

Huzurlu Yaşayabilmek!
Üzülmeye değer ya da
havaya girecek bir
durumum yoktu.

Hayvanlardan ayrılmamı
sağlayan ve Yüce Mevla’mın
beni insan olarak yaratarak
beynime yerleştirmiş olduğu
zekâm da gayet normaldi.

Sabırlı olduğumu söyleyenlerin aksine,
adıma yapılan saldırılara karşı
oldukça agresif ve ciddi olabiliyordum.

Benliğime karşı oluşan negatif davranışları,
ciddiye aldığımı biliyordum.
Ama bu durum, sadece beni ilgilendiren
değerler manzumesi olamazdı;
toplum değerlerindendi.

Sosyal hayatta ve iş hayatında
yaşanabilecek herhangi bir
zorlukla karşılaşmıyor olabilirim.
Daha da zeki görünmek istemiyordum.
Hoş daha zeki olduğumu da, iddia etmiyordum..

Bazen; gözlerimi deli moduna alarak,
etrafa saldırmayı düşünüyorum.
Bu tutumuma engel olan yegane temel,
kul olarak üzerime düşen vazifelerimdi.

Normal davranışlar içinde olmayı
kafama takmıyordum. Lakin;
normal bir insan olarak yaşamak
bazen çok sıkıcı olabiliyordu.
Hiç değilse huzurlu yaşamalıydım.

Huzurlu yaşayabilmek için de
yaratılışımızın gayesi olan
Yaradan’a iman ve itaat ekseninden
ayrılmadan devam etmeliydim.

Buradaki huzur düşüncesi,
toplum hayatından soyutlanarak
yaşamaya yönelmek değildi.
Hani şu hayatına uyguladığı
soğutma yapan yaşam tarzı yerine,
aktif dinlenme metotlarına sığınarak
“Allah’ın ipine sımsıkı sarılmak”tı.

19.03.2004 20.00
Kamil Çağlar