Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Aşık Olduğum Zaman

Ben aşık olduğum zaman
Her an mevsimin adı değişecekmiş gibi olur
Daha gür akar Kütahya’nın pınarları
Yolları açılır uzak dağ köylerinin

Ben aşık olduğum zaman
Vaktinden önce gelir bütün baharlar
Nereye baksam
Bir çift gülen göz olurum
Sadece güzel sözleri işiten bir çift kulak

Ben aşık olduğum zaman
Çözülür zincirleri hayatın
Yeniden tadına varılır tuzun ve ekmeğin
Bilincim yüreğimin esiri olur

Ben aşık olduğum zaman
Yeni anlamlar yüklenir eski sözcüklere
Yeniden yürürlüğe girer
Adam gibi şeylere hüzünlenmek...

[GooD aNd EvıL]

Ben Bir Dalgayım

Ben bir dalgayım
Mahpushanenin duvarına çarpan
Yüzüm bulut griliğindedir,
Sesimi tanırsın benim yüzyıl öncesinden
Benim, göğsünün duvarında yosunlaşan.

Nice sevdalardan geçtin
Yüreğin avucunda
Geçtin gittin de adın kaldı bir tek
Kederli kafiyelerinde kayıp şairlerin

Nice sevdalardan geçtin
Karanlığa boyanmış sokaklardan
Ayıptı sözlüklerde aşık olmak bir halka
Ve ayıptı sözcüklerle anlatabilmek o aşkı

Ben bir dalgayım
Mahpushanenin duvarına çarpan
Tanır beni bütün zindanlar
Tüm hücreler bilir adımı.

Tanır beni üç yanı hasretlerle kaplı memleketim
Tanır rüzgarda söylediğim şarkıdan
Ve eski dostum
Tanırsın beni
Mahpushanenin duvarına bıraktığım yazıdan
“Dışarıda deli dalgalar
Gelir duvarları yalar”
Ben o dalgayım işte
Tanır beni bütün sürgün yürekli şairler...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Bir Hamalım

Ben bir hamalın bu limanda
Düşlerinizi taşıyorum her gece karın tokluğuna
Sakat bir çocuğun
Kırmızı bisikletiyle rüzgarı giyinişini.
Kirletilmiş bir genç kızın
Beyaz gelinliğini
Sekiz köşe kasketinin her köşesinde
Ayrı keder taşıyan adamın
Evine ayda bir kez götürebildiği
Yırtık siyah poşetlerini...
Ben bir hamalım bu limanda
Dünyayı taşıyorum sırtımda
Bir tek gülümsemeniz karşılığında...

Ben bir eskiciyim ömrünüzün çıkmaz sokaklarında
Tükenmiş umutlarınızı yükleyip arabama
Size yeni heyecanlar veriyorum.
Sokaktan geçen hiç tanımadığınız bir adamın
Dudakları arasından çıkan sımsıcak selamı
Dost ellerin uzattığı
Yürek sıcaklığında demlenmiş bir bardak çayı...
Ben bir eskiciyim
Kederlerinizi alıp yok pahasına
Sebepsiz mutluluklar getiriyorum kapınıza...

Ben bir insanım bu dünyada
Sizler için beş damla gözyaşı akıtıyorum
Her gece başımı yastığıma koyduğumda...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Bir Kere Aşık Oldum Sadece

.......Ben bir kere aşık oldum sadece. Küçücük bir gülümsemeyle başladı her şey. Oysa hiç kimseden hiçbir şey istememiştim ben.
.......Daha önce de kalbimin hızla çarptığı zamanlar olmuştu hayatımda. Ama hiçbir zaman böyle sıkışmamıştı göğsüm, böylesine ağrımamıştı sol yanım ve böylesine güzel gelmemişti daha önce dinlediğim hiçbir şarkı.
.......Ben bir kere aşık oldum sadece. Gelip geçici hüzünlerdi diğerleri sadece o çok sevdiğim şiirdeki “ters yönlerde ilerleyip bir süre sonra gözden kaybolan trenler” gibi yada Edip Cansever’in dizelerindeki caz müziği gibi gelip geçici hüzünlerdi yıllar sonra adlarını bile hatırlayamadığım.
.......Ben bir kere aşık oldum sadece. Beş yaşında bir çocuğun etrafına sürekli gülücükler saçan bakışlarıydı tutulduğum, “Üniversiteli bir kız rüyasıydı” sen benim hiçbir şeyimsin diyerek kendime bile yalanlar söylediğim.
.......Hiç bir şeyim eksik değil sanıyordum atabilmek için yüreğimi aşk denen kuyunun bilinmeyen karaltısına. Sevgiliye söylenebilecek en güzel sözler ezberimdeydi hala ve kendimden bile vazgeçebilme kabiliyetiyle hazırdı gönlüm damdan düşer gibi ayaklarımın dibine yuvarlanan aşka.
.......Oysa ne kadar yanıldığımı zaman gösterdi bana. Sabahlara kadar konuşabilecekken ve anlatabilecekken bildiğim her şeyi sevgiye dair, susmak düştü yine payıma. Çünkü dünyanın en zor şeyiydi bir sevgiyi söyleyebilmek şayet gerçekten seviyorsanız. Kaybedeceklerini göze alamamak ve inadına her gün biraz daha kaybetmektir artık yaşanılan.
.......Oysa ne kadar isterdim bir kerecik olsun kendini benim gözlerimle görebilmeni. Belki o zaman anlardın, beni sevmeyecek olsan bile neler çektiğimi.
.......Ben bir kere aşık oldum sadece
.......Gerisi mi?
.......Boşver gerisini.........................!

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Hep Sekiz Yaşında Olacağım

Bana ölümü anlat anne
Daha çok küçüğüm
Beceremem ki ölmeyi
Daha sekiz yaşında bir kız çocuğuyum ben
Bilmiyorum ölümü
Hayatı bilmediğim gibi henüz
Bana göremeyeceğim mutlu günlerimi anlat
İlk aşkımı anlat bana
İlk öpücüğü yanağımdaki.
Nasıl olacaktı gelinliğim
Çocuklarımı anlat bana
Hiçbir zaman göremeyeceğim
En kıymetli varlıklarımı anlat.
Söyle bana anne
Hangi çocuklar oynayacak artık
O en çok sevdiğim bebeğimle
Artık kimse kutlamayacak mı doğum günlerimi
İyi ki doğdun yazmayacak mı artık
O çok sevdiğim çikolatalı pastanın üzerinde
Bana, bensiz günlerini anlat anne
Nasıl kaldırır bu yükü bir ana yüreği
Üzülme anne
Göz yaşların acıtır yüreğimi

Ben her akşam sen uyurken rüyalarında
Sana sarılıyor olacağım...
Sende sıkıca sarıl bana
Senin sıcaklığına ihtiyacım var...

7 Eylül 2002
00: 02

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Her Akşam

Ben her akşam
Hayal kırıklıkları biriktiririm
Odamdaki o kara kaplı defterde
Her hüzün bir mutluluğu götürür
Benim test kitaplarımda
Ama kızmam hayata
Memnun olurum yaşadığıma
Çünkü bilirim ki birazda hüzünlerdir
Adam eden adamı
Ve kansız bir düşünce inkılabıdır
Şair eden adamı...

31.08.02

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Varım Her Yanda

Ben varım her yanda
Yazılmamış kitapta
Bembeyaz yalanda
Yasak bir şarkının ilk notasındayım

Bak
Duvarda yazan benim:
“EY ZULÜM
HANGİ ZİNDANA SIĞAR YÜREK”...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Ben Yazmadım O Şiiri

Ben yazmadım o şiiri
Ellerim, beynim, yüreğim değil

Uzak yolların elleri değdi sayfalarıma,
Tren yolunun gecenin beyazlığını
Bir bıçak gibi kesen o parlak demiri

Ben yazmadım o şiiri
Siz yazdınız aslında

Umutsuz aşkların sözsüz fermanı
Ve Mayıs şafağında
Kurulan darağacı
Kıpkırmızı mürekkep
Ölüme ve sevdaya dökülen gözyaşındaki saflık

Oyuncağı elinden alınan bir çocuğun haykırışı değil bu
Ya da sahte dünyaların sahte gülümseyişleri

Göğüste açılan meşruiyet kazanmış
Bir kurşun yarasıdır artık,
Çizildi acının o sararmış resmi
Ben yazmadım o şiiri
Siz yazdınız aslında...

28 Mayıs 2003
00:57

[GooD aNd EvıL]

Bende Kendi Acılarıma Ağlayacak Kadar Yürek Kalmadı

Bende kendi acılarıma ağlayacak kadar
Yürek kalmadı.

Başkalarının acılarına sığınıyorum artık
Kurtulmak için kendi acılarımdan
Başkalarının acılarına ağlıyorum

Müthiş kederi sırtında kambur gibi
İnsan olmanın
Koskoca bir halka yetebileceğini düşünürken,
Bölerken yüreğini milyonlarca kez
Sana kalan bir hiç olur çoğu zaman,

Ve artık sende sana yetecek kadar yürek kalmamıştır...
Başka yangınlara koşarsın hep
İçindeki orman kül olurken göz göre göre
Kendi acılarına ağlayamazsın...
Su dökemezsin kendi yangınına bile

En çok senin acıların vardır
Havaya kaldırılan her pankartta,
Haykırılan her sloganda
Hayalleri yarım kalmış bir çocuk ağlar.
İnatla yürüdüğün her yolda
Kendi isyanın vardır.
Yaşanamamış bir aşkı düşünüp
Daha da sıkarsın yumruğunu

Anlaşılamamış olsa da
Sevdanın en temizidir yüreğindeki
Bunun içindir yar diye sarılıp mavzerine
Vurman kendini dağlara
Girdiğin her çatışma sevgiyi yok edenlere karşı
Sevgisizliğin bağrına sıkıyorsun aslında bütün kurşunları

Hani ağlamak ayıptır ya sana
Merak etme
Gecenin ağzı sıkıdır
Dilsizdir gece
Gece sır tutar

Ağla
Dinsin diye gözyaşı uğruna ağladıklarının,
Ağla gülebilsin diye bir halk...

Bu yürek senin değildir artık
Ve sende sana yetecek kadar yürek kalmamıştır...

21 Nisan 2003
00:10

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Beni Anlamayacak Olsanız da

Denizi seviyorum
Sularında boğulsam da
Çığı seviyorum
Karları altında kalsam da
Seviyorum sizi ey insanlar
Beni hiçbir zaman anlamayacak olsanız da...

20 Şubat 2003