Ekrem Bozkurt

[GooD aNd EvıL]

Son Sitem

Kestirmiş de, gözüne; bir çukuru…bu beden
Yok oluşa amade…huzurdur, aradığı…
Bom boş, ak sayfalara yazıp sevdalarını,
Kömür gibi bir ömür…çizip karaladığı…

Teselli veremez ki; hiçbir diyar, hiçbir yar
Bir kucağa gömdüğüm soğuk terli alnımı,
Bilirim ancak ölüm, nazlı yar gibi sarar
Cehennem ateşleri söndürür yangınımı…

Bilinmez gül yüzünü son bir kez görür müyüm
İçten içe bir umut titrer mum alevinde
Kulaklarımda sesin aklımda…son gülüşün,
Bir çok görüntün kalmış aynalarda…evimde.

Yaralı bir gül gibi…yazdığın son mektubun
Bir şarapnel parçası gibi durur göğsümde…
Ölümün elleriyle yüreğime sen dokun
Sun ecel şerbetini…söyle:öldüğümü de…