Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Sıra Sende

SIRA SENDE


sıra sende
acılarım sıra sende
daha yeni yolculadım sevincimi
baba ocağına hoş geldin
otur başköşeye uykusuzluğum
yavan ekmeğim şekerli suyum
sabah kahvaltısına hoş geldin
geç çalan saatim
yamalı gecekondum
sıra sizlerde yaşam parçalarım
geleceğimin yoksul kilometre taşları
ve umutla beklediğim güneşim
sıra sende

rüyalar elenir uykularda
hani o ilk durağımız hani çocukluğumuz
zaman örselenmiş yaşamın içinde
zaman kaçış sevdalara
alışkanlıkların inancın
emeğin şafağı
ufkun yüreği
yüreğin kahrı
yoksulluğa
sıra sende

sevdalı yanımız boş istasyonlar gibi
göz perdeleri inik aşk odalarında
kim konacak hayat ağacımın dallarına
üstelik gönül penceremde açık
sevdamı böler bir yanım
emeğe kilitlenir akıl
önce kazanç kapısı
sonra sevda hak
yaşamak
insanca yaşamak ertelenir
unuttuğum sessizliğim
aklıma gelir
kaleleri yıkar
yeni yıla yayılır ölüm tarlaları
barışı arar gözler
sıra sende

firari uçukluğumda yaşamı
zaman dilimlerine böldüm renkli
kışı bekledi yaz
duman soludu aşklar
ve bir sabah ayaz
ölümü titretti
gözlerimin buğusunda can
ve dedi
sıra sende

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Sona Doğru

SONA DOĞRU

Zaman geçer çirkinleşir,
Ölüm sona doğru, doğru.
Sararıp solar dökülür,
Gülüm sona doğru, doğru.

Çileler sona ermez ki,
Tanrı yardım göndermez ki
Yesem de şifa vermez ki,
Balım sona doğru doğru.

Can çekilir kalmaz halim
Dermansız bükülür belim
Böyle çok zor gelir ölüm,
Kalım sona doğru doğru .

Baston elde ağır adım,
Ölüme sökmez inadım.
Birden kırılır kanadım,
Kolum sona doğru doğru.

Zamanla saç aklaşıyor,
Kimler sıra bekleşiyor,
Nasıl çabuk yaklaşıyor,
Yolum sona doğru doğru.

Çile cefa çeker halkım.
Yaşamaya yetmez ülküm.
Neye yarar varsa mülküm,
Malım sona doğru doğru.

Dermansız dert olmuş yaram.
Anladım ki geldi sıram.
Geçmez akçe olur param,
Pulum sona doğru doğru.

Huzur bulur can sonsuzda,
Belki haziran temmuzda.
Taşınır gider omuzda,
Salım sona doğru, doğru.

Seslerdir gelen tekbirden.
Söz gelir gider kabirden.
Lal olur konuşmaz birden,
Dilim sona doğru,doğru

Tütmez ki yalnız ocağım.
Kalmaz dünya ile bağım.
Mevtalarla dolar sağım,
Solum sona doğru, doğru.

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Sonradan Gelir

SONRADAN GELİR


Birazcık terin aksın yapacağın her işte
Zoru gör ki kolayın yolu sonradan gelir
Tanrı ile girdiğin zorlu alışverişte
Çıplak yaratır kulu, çulu sonradan gelir

Hastalık kuyruğuna gariban dünden gider
İsyan eder tanrıya üstelik dinden gider
Ganimet paylaşırken hırsızı önden gider
Emeklisi yetimi dulu sonradan gelir

Sen çok kuvvetlisin ya herkesi kündelersin
Zayıfları oyunla teker teker elersin
Yaradan sağdan vurur birazcık sendelersin
Ardından Azrail in solu sonradan gelir

Kim söylenmez sırrını içinde saklayacak
Tanrıya rüşvet verip günahı aklayacak
Hedefe varan kimse parsayı toplayacak
Akıllı önden gider deli sonradan gelir

Nasılsa pabucu ters giydirirsin şeytana
İşte o zaman ancak sen benzersin insana
Böyle bilgi çağında bilimsellikten yana
Tanrı katında ermiş veli sonradan gelir

Hep almayı düşünme birde dene vermeyi
Unutma sevenlere bir selam göndermeyi
Büyütme gözlerinde amacına ermeyi
Önce Gerede’yi geç bolu sonradan gelir

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Sormasammı

SORMASAM'MI

Çatlamış, toprak gibi kavrulsam susuz.
Yağmur bir yağsam mı der, bir yağmasam mı.
Bulutlar arasından kaybolmuş sessiz.
Güneş bir doğsam mı der bir doğmasam mı.

Bur da son olsun, bitsin, aşk bu kadarsa
İçimi buruk acı, bir hüzün sarsa
Sevgiye, hasret kalmış yüreğim varsa
Yüzüm bir gülsem mi der bir gülmesem mi

Yanımda olmayışın, gezdiren beni.
Duygulu aşkım sana, yazdıran beni.
İçimdeki şeytandır, azdıran beni
Gönül bir kovsam mı der bir kovmasam mı

Kucak açamıyorsam bir his var buruk
Dayanamam, ağlama dinsin hıçkırık
Çırpınan yüreğimde kanadı kırık
Kuşum bir uçsam mı der, bir uçmasam mı

Ne kalmış yarınlara bir bak bu günden
Yalnız sevgimiz kalsa razıyım dünden
Bu aşkın batağında, hesabı benden
Tanrı bir sorsam mı der, bir sormasam mı

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Şehidime

ŞEHİDİME

Kuş uçuruyorum
savaşın kirli yüzünde.
Şakaklarımı okşuyor çöl rüzgarları,
çıkmaz sokaklarıma sapıyorum.
Güvercin kanadında
bakışları düğümlüyorum
bir şehit cenazesinde.
İniltisiz hıçkırıkları yüreklendiriyorum.
Hain pusular sahte gülüşlere dönmüş,
yapmacık tavırlarına bulaşıyor şehit kanları.
İçimdeki uzaklığı kusuyorum,
sokaklarım kesiyor merhabayı.
Ayın yıkadığı kaldırımları kirletiyorlar.
İnancımı eskitiyorlar nutuklarla.
Kinimi bileyip,
bir ucundan yakalasak aydınlığı
bir karanfil veririz doğmamış çocuklara.
Analara sabır veririz.Babalara umut,babalara yürek
Hasret solumuş yavuklu mektupları.
Gül yanaklarda,
karanfil dövmesi gün yanığı.
Aynı türkülerin çıkmazları kesiyor solukları.
Aynı türkülere yuh çekiyorlar.
Ay çalığı karanlıkta beddua.
Bir çirkinlik bulaştırmış yüzüne.
Bir uşaklık çaresizliği
bir utanmazlık kırmızısı
bir iftira gölgesi
arsız tekrarlar
soluksuz
satılmışlar
ateş topunda.
Zaman çile çeker
işbirlikçilerden.
İpliği pazara çıkar arka yüzlerin
kalem yarası açılır yüreklerinde
tarihe bir iz düşer.

[GooD aNd EvıL]

Şimdi Bende

ŞİMDİ BENDE


Şimdi bende
Gözleri gökyüzünde kalakalır ölümün
Yağmur ormanlarında tükenir bakışları yeşilin
Nasıl dayanılmaza dayanır yürek
Nasıl akar emeksiz terler paranın gözlerinden
Tabiri caizse,
Nasıl burun kıvırır alın terine asalaklar

Ne duyulmuş ağlamalarda, yüreğin sızısı
Ne işitilmiş ölümle biten alın yazısı
Yalnızca biter gözlerinde acı ılık.
Bütün hüzünlü bakışları geride bırakır.
Ve aklındadır çocukluğundaki ayrılık
Al işte istemiyorum artık,
Sevabı sizde kalsın günahlarımın.
Şimdi ben söyleyemediklerimle baş başa
Ve unutmak istediklerimleyim
Aklımdaki

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Tabanvay

TABANVAY

O
En zengin kulu Rabbin
Altında uçak, yat.
Bütün nehirler ona akar.
Kızılırmak Dicle Fırat.
O
Hacı Murat.

Süleyman’ın altında taksi
Mehmet’inki motosiklet
Ahmet’inki bisiklet
Veliyi Allah düşünsün
Tabana kuvvet

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Tusak Ettik Kendimizi

TUTSAK ETTİK KENDİMİZİ


Bir sis
Bir duman
Güneş başını çıkarıyor dağlardan
Işığa pusu kurmuş beyinler
Maviler bulanık
Maviler dertli

Okyanusları bir çekebilsem diyorum kıyıya
Yıkasam diyorum kirlenmişliğini karaların
Ama olmuyor ‘ki
Durgun maviliklerde beyaza dönmüş ölüm
Martılar sörf yapmıyor rüzgarların kanatlarında
Denizin yükselmiş ateşi
Deniz hasta
Yok ‘ki yüreğinde bir çiğ tanesi serinliği

Açıklarda bir gemi sintinesini boşaltmış
Dikmiş gözlerini mat ve kirli
Bir yağ tabakasının üstündeki
Karpuz kabuklarına, teneke kutulara.
Bir adam bakmakta denize
Dalgın ve düşünceli
Allah kahretsin der gibi iki eli
Konuşuyor kendi kendine sallayıp başını
Adam hasta
Yok aşklarına filiz veren sürgünler

Rüzgarlar pişman dağ başlarından geldiğine
Şimdi şehir kirliliğinde solukları
Bir başka kokar
Rüzgarlar hasta
Bitmiş tükenmiş kıyılarda

Dalgakıranların başına konmuş martılar
Can çekişmekte çoğu
Kıvrılıyor bedenlerine düşmüş
İncecik boyunları
Kuşlar hasta
Sanki ölüm uykularında

Bir ressamın fırçasından çıkmış yorgun
İşlenmemiş sevaplara kurban doğa
Ve şimdi her şey kendine sığıntı
Şimdi her şey kendi kapanında tutsak
Ve biz bunu ‘da başardık diyorum.
Boğduk denizi kendi sularında.

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Umudun Gölgesi


UMUDUN GÖLGESİ

Suda sandal
Sandalda balıkçı ağını gerer
Takılır ağına umudun gölgesi

Tarlada saban
Sabanda umudun dişi demir
Toprağı yarar
Topraktan çıkar emeğin sesi.
Sorarım size ne arar,
Tünemiş düşlerde bir bulut gibi
Karanlığın gölgesi.

Onlar ki gene
Yarına kalkacaklar
Ve onlar‘ki sonsuza uzanan
Yola koyulacaklar
Açlıktan kokuyorlarken nefesi
Çıkınlarında bir tutam sevgi
Ve akıllarında umudun gölgesi.

Ahmet Canbaba

[GooD aNd EvıL]

Umut Çiçekleri

UMUT ÇİÇEKLERİ

Kimler ezilenlerin biniyorken sırtına
Doğru yazan kalemde, söyleyen keskin diliz
Su alıyorken gemi, birden dindi fırtına
Umut çiçeklerimiz yeniden verdi filiz

Almak için bir olun nasıl verilmezse hak
Bir kere nüvemize kıvılcımdan ateş yak
Yalçın sarp kayalara vuran dalgalara bak
Borayı fırtınayı başlatan küçük yeliz

Dünya nimetlerinden başkasına sunmayın
Bize sahip çıkmayın, ismimizi anmayın.
Durgun su gibi görüp bizi sakın sanmayın,
Dumanı hiç tütmeyen ateşi sönmüş külüz.

Derler ki Canbaba ya sende garip bir kulsun
Aşıklar dergahına girenler huzur bulsun.
Sevenler, sevilenler yeter ki memnun olsun
Biz umut çiçekleri, bizler dikensiz gülüz.

Ahmet Canbaba