Ayhan Yavuz Açıkgöz

[GooD aNd EvıL]

Çize Geliyor
Ey Ayhan’ım bu inadın ne diye
Bak kâinat bile dize geliyor
Her dakikan, her saniyen hediye
Bilmezsin ki sıra bize geliyor

Bugün varsın, yarın yoksun belki de
Dünya bir yay, sen de oksun belki de
Toprağın üstünde toksun belki de
Ölünce nefisler, köze geliyor

Gücün yetmez kökten çıkan saçağa
Sözün geçmez gırtlaktaki bıçağa
Hiç aldanma bahçendeki çiçeğe
Bahar yazdan dönüp güze geliyor

Taht kimseye devretmiyor nesilden
Ölüm bize yaklaşıyor usuldan
Sen orada ayrılırken asıldan
Her şey dönüp, yine öze geliyor

Bâkiyim diyene kanma Ayhan’ım
Ahrette boşuna yanma Ayhan’ım
Sözlerim tek sana sanma Ayhan’ım
Yavuz da sonunu çize geliyor

[GooD aNd EvıL]

Çok Geç Kaldın
Sevdiceğim kararını
Verdin ama çok geç kaldın
Günden saymadın yarını
Erdin ama çok geç kaldın

Kök olup saldın saçağı
Soktun kalbime bıçağı
Yoluma her renk çiçeği
Serdin ama çok geç kaldın

Kırdın onulmaz yanımı
Döktün çamura kanımı
Dört kol ile bedenimi
Sardın ama çok geç kaldın

Hoş söz ettin ara ara
Geçmedi açtığın yara
Aşka benzer bir diyâra
Vardın ama çok geç kaldın

Ayhan'ım kelâmın özü
Ağır gelir dostun sözü
Sevdiğim Kızıldenizi
Yardın ama çok geç kaldın

[GooD aNd EvıL]

Damlarım
'Damlarım' kelimesi ile dörtlük yazmamı ricâ eden Edâ Öztoksoy'a armağandır...

Damlarım damlarım
Gökyüzünden yağmur olup damlarım
Sel götürse tepeleri dağları
Su geçirmez yine benim damlarım

[GooD aNd EvıL]

Danalar
Sanır ki ayaklar çamurda yürür
Çıkılmaz batağa giren danalar
Allâh'tan bir lîder isteyip durur
Öküze sadâret veren danalar

Yüceltir göklere kendi nâmını
Esirger muhtaçtan bir selâmını
Saptırır keyfince Hak kelâmını
Kur'ân'ı hıfzedip eren danalar

Diklenir efeye, bakmaz boyuna
Bu hâlle kaç defâ düştü oyuna
Ben Türküm deyip de gâvur soyuna
Kırmızı halılar seren danalar

Şaşırır kimlere tapacağını
Akletmez çıkmaza sapacağını
Bilmeden ne zaman kopacağını
İpleri gerdikçe geren danalar

Ne varsa geçmişte kendinden kalan
Yarısı iftirâ, yarısı yalan
Bir metre ardını bırakır talan
Yüz metre öteyi gören danalar

Ayhan'ım ağına düşme tilkinin
Ardından meyletme boş bir ülkünün
Cennetten uzaktır kendi halkının
Başına çoraplar ören danalar

[GooD aNd EvıL]

Dem Vuruyorsun
Çıkmadın aklımdan geçti seneler
Her gece başımda oturuyorsun
Büyüdü bebekler, öldü neneler
Değişti herşey tek sen duruyorsun

Ağlarım hasretle seni anarken
Gelmedin, bir başka yâre kanarken
Ben burda geçmişim için yanarken
Sen bana yarından dem vuruyorsun

[GooD aNd EvıL]

Deme Yâr
Düşüp çıkmaza çaresiz kalsam da
Her şeyi de benden vazgeç deme yar
Cümle yükü üzerime alsam da
Her şeyi de benden vazgeç deme yar

Tarla bile mutlu olur ekinle
Sen de mutlu değil misin yükünle
Gelseler de üzerime akınla
Her şeyi de benden vazgeç deme yar

[GooD aNd EvıL]

Densizim Densiz
Düşüncelerim sensiz, fikrlerim bedensiz
Yollar, sahiller sensiz, yürüyorum nedensiz
Gördüğüm düşler sensiz, aklım yerinde değil
Sen, senden öte sensiz, bense cahil bir densiz

[GooD aNd EvıL]

Derdim Var
Yurda döndüm gene bir akşam üstü
Sözlediğim gülüm duvak takmadı
Sanki herkes birden yurduma küstü
Özlediğim ölüm bana bakmadı

[GooD aNd EvıL]

Destan Olmak
Destan olmak kolay dile, ölmek gerek adam gibi
Mahârettir ölmek bile, ya at gibi ya dam gibi

Sekiz kazma sekiz kürek, al toprağa verin beni
Tutuşmağa çıra gerek, zemherîde derin beni

Kul Ayhan'dır, Ayhan kuldur, yalnız Hakk'a boyun eğer
Der kürre-i arz okuldur, ilmetmek istersen eğer

[GooD aNd EvıL]

Deyin
Bir gün ararsa yar beni
Garibandı öldü deyin
Geçti yası yeni yeni
İstediğin oldu deyin

Karar verdim dönmemeye
Asırlarca sönmemeye
Yeminim yok dinmemeye
Yağdı yağdı doldu deyin

Sıla hasretiyle yandı
Her gülene gönül kandı
Bu yükü de taşır sandı
Taşımadı soldu deyin