Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İçimden Bir Söz Uçar

Her güne bir, söz düşer
Bir göl titrer hayalimde
Son kuşlar uçar /habersizce/
--------İçime bir söz düşer...

Her güne bir, söz düşer
Kelimeler şaşırır kafiyeleri
Kalıplar aşılır,, bir pencere /sonsuzluğa/
--------İçime bir göz düşer...

Her güne bir, söz düşer
Anlamazsın,, bir filiz kendini bulur
Bir ağaç budanır /baharmış/
--------Gözüme bir toz kaçar!
--------İçimden bir söz uçar...
--------Duysan
--------Gülersin!

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İmkansız Soru

.
.
.
Sonsuzluk mu
Son'suzluk mu
yani,
hep 'olan' mı
eksik kalan mı,
bitirir bizi...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İstanbul / Sen / İstanbul

İstanbul gözlerin
gözlerin İstanbul
o kadar heyecanlı, büyük, güzel
o kadar gizemli, tutkun, vurgun
İstanbul, senden mülhem
sen İstanbul''dan güzel...

ben değil
İstanbul seni özler
bir hasret yangını amma
İstanbul, yanar, çağlar
söyleyemeyen derdini
bulamaz gönül merdini
İstanbul söyler, İstanbul ağlar
yok, ben değilim sızlanan
içten içe mızmızlanan
ama sensin özlenen
İstanbul gibi gizlenen..

ah!
elim ayağım güçsüz kalır
betim benzim sararır
'hayalin cihan değer'
İstanbul..

sen, İstanbul
İstanbul, sen..

adın başlı başına bir müjde
müjdeler hep sen'le başlar
yeditepe, gözleri olur
yeditepe gözlerin..

sen, İstanbul
İstanbul, sen..

ah İstanbul!
bir bilsen!

/bak, sade ben değil, İstanbul da, sen...
beklenen.. gözlenen.. bir bilsen.../

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İstemeden...

uyu
.
en
masum
halini
hatırımda
tutayım
.
tel
tel
döküleyim
.
hadi
,
yapmayacağın
şeyleri
yap
yine
istemeden
!
yine
çelişkilere
düş
.
sessiz
kal
.
istemeden
git
yine
ve
ansızın
gel
.
gülmelerim
donsun
kalsın
önce
.
sonra
da
teselli
et
.
kandır
beni
alışkınım
ama
alınmam
,
senden
gelen
ateş
olsa
içerim
,
tüm
dertleri
çekerim
.
çektim
de
.
ama
bırak
yine
ellerimi
,
alıştın
ya
,
terket
beni
sonra
yine
gel
her
zamanki
gibi
.
istemeden
olsun
herşey
,
mutluluk
istemeden
gelir
nasıl
olsa
!

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İstesem de İsteyemem

Yağmur yağdı
Alplere, ormanlara
Yağmur yağdı
bahçedeki ağaca yaprağa

Yaprak cama değdi

Yağmur yağdı
cama,
bebek uyandı
Annesi öptü onu, kokladı

Yağmur yağdı
Nil'e
Nil'de bereket oldu
Değirmenler çalıştı
Unlar ekmek oldu

Yağmur yağdı
Toroslara
Arklar doldu
Kuzular doydu
Ekinler gök gök oldu
Kuşlar cıvıldadı

Yağmur yağdı
yedi tepeye
tepelerden Çamlıca'ya
köprülere
derelere
çarşıya
metroya
meydana
arka sokaklara
okul bahçelerine
parklara

Kaldırımlara...

.

Bir çocuk gördüm göz ucuyla
Islaktı;
gökyüzü,
şemsiyeler
ve de kaldırımlar

-Aslında sadece şemsiyeler ve çocuk ıslaktı-

Gelenler ve gidenler vardı sağa sola
Damlalar vardı sıçrayan,
bulutlardan çocuğa

Bir damlalardı
kıskanmadan ve istenmeden konan
buluttan şemsiyeye
buluttan kadına
buluttan genç kıza
buluttan arabaya
ve tüm oralardan çocuğa;
bir de bakışlar.

Bir yağmuru engelleyemezdi kimse
bir de bakışlarını

Gelenler geçti gitti
Kalansa hep aynıydı:
Bana dokun diyen
çayırda oynaşan
hislerini okşayan
serçeler,
Bir de
kaldırımdaki damlalar, birikintiler.

Gelenler, gidenler vardı...
Vardı...

Islak ellerini
Islak kaldırımlardan
Islak ceplerine soktu

'Tartalım! Yüz bin! '

Islak omuzlarını
Islak boynuna kaldırdı
üşümesin diye

'Tartalım abi! '

.

'Ne istiyorum ben?
Neyi istiyorum?
Neyi istemiyorum?
Ya neyi isteyemiyorum? '

Sorular hep vardı
Hep gelir geçerdi aklından
Bilemezdi hangisinin
daha can alıcı olduğunu
Bilemezdi, bilemedi
Sorular mı ondan faydalandı,
o mu sorulardan?

'Güzel kız! Yağmurluğu yakışmış
Herşey yakışmış!
Herhalde arkadaşı vardır
Yani sevgilisi
Lisede herhalde
Yağmurda bile
kitaplarını kucağında taşıyor'

'... Ben güler miyim?
Mutlu olur muyum? '

'Tartalım abla! Yüz bin! '

Şimdi sıra elleri birbirine sürtmekte.
Biraz titremekte
Titremek dediysem,
üşümekten değil!
Hani spor için yapılandan!
Biraz da ayakta durmalı
İnsan hep oturunca ayakları ağrıyor

'Uuuf pantolonun arkası da ıpıslak olmuş.
Şimdi kurur! '

'Annem olsaydı yanımda
Görseydi ıslandığımı
Çoraplarımı çoktan,
duvara astığımı.
Biraz da öksürdüğümü
Güzel annem...
Gülen annem...'

'Tartalım! '

'Emel Sayın gibi bir sevgilim olmalı
Saçları belikli
Ya da Türkan Şoray
Erkek gibi kadın olsun!
Yılmasın!

Olmalıydı.
Şu çocuk gibi olmalıydım,
yanımda sevgilim,
bir elimde sigaram.
Öbür elimde?
Öbüründe de şemsiyem!

Biraz sabah kaçamağı, sonra okul.
Çıkışta ya sinemaya gitmeliydim,
ya da parka.
Parkta saatlerce onunla oturmalıydım,
gülmeliydim'

.

Bu kez,
sorular onu ıskaladı
Sorular başına üşüşmedi
Onları ben almıştım
Emaneten!
Vermeye de niyetli değildim
Gelin ve beni boğun!
Benimle uğraşın!

Bırakın garibanın yakasını
Islak yakasını
Gülmekle ağlamak arası bakışlarını

Gerçi bakışları vardı, özgürce sahiplendiği tek
Hiçbir şey engel olamazdı görmesine:
Dünyayı, yağmuru, kızları,
Emel Sayın'ları, Ferdi Tayfur'ları,
Islak izmariti ciğere çekişleri;
şu yoldan gelen ve geçenleri..
Bazen buğulu hayaller,
bazen de gözyaşı olmasa,
bir de anne hayali...

-'İstemeyi bile bize bırakmadılar,
şu serbest çok serbest piyasada.

Aldıklarım: İstemediklerim
Verdikleri: Alabildiklerim

Ya isteyemediklerim?
Kayıp demek bile kendime iltifat,
kayıp bile olamamış aşklarım,
aşkları? '

'Tartalım anneciğim!
Anneciğim tartalım! '
.
.
.
Bir çocuk gördüm
göz ucuyla:
Islaktı;
gökyüzü...
Şemsiyeler...
Gözleri...
Ve gözlerim...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İşte Dost Çıkagelir

ıssızca bir kavşakta
ova veya koyakta
şaşkın bekler ayakta

işte dost çıkagelir

tanış olur gönüller
sohbete doyar diller
Hızır gibidir derler

işte dost çıkagelir

kayıptı bilinmezdi
tahtından hiç inmezdi
vefasızlık bilmezdi

işte dost çıkagelir

a dostum neredeydin
hangi kayıp yerdeydin
gönüldeydin serdeydin

işte dost çıkagelir

o dost başladı söze
ben'lik değişti biz'e
ışık oldu her giz'e

işte dost çıkagelir
kandili yakagelir

/Bir anda, sürpriz biri çıkar karşınıza...
Alacak verecek davası yoktur aranızda...
Beklentiniz de yoktur beklentisi de...
Ya yol gösterir, ya azığına ortak eder...
Tatlı diliyle gönlünüzü mest eder...
Bu adı belli olmayan kişi, dosttur işte.../

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İşte Dünya

İşte dünya bu, tanı!
Silinmez izlerden oluşur hayatın.
Kaybetmemeye çalıştığın
sevgilerin
sevgililerin.
İzleri takip edersen hayrete düşme,
kendi suretini görürsen çizgilerde!
İşte dünya bu;
silemediğin geçmişin
ve bilemediğin geleceğin...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

İşte Fırsat

Kırgınlığını kızgınlığına katmış.
Düşünmemeyi beceremiyormuş lakin.
Ne istediğini bilseymiş,
-şimdiye kadar avantaj sağladığı-
'tereddütlü halinden' memnun olur muymuş! ?

Karışık karmakarışıkmış.
Basitliğe özenirmiş bir yandan,
basit görür vazgeçermiş diğer yandan!

Dünya etrafında dönsün istermiş:
Her iyiliğin ekseninde ben olayım.
Kötülük ise,
****lomanlık kadar yabancıdır bana!

İşte bir fırsat sana!

Terazinin kefesi gibi sallanırken sen,
anlamaya çalışırken birileri seni hem de,

işte bir fırsat..

Yazılmışı silmeye çalışabilirsin mesela,
fırsat bu ya!

Söküp çıkarabilirsin
olanları geçmişten!

Yapmamış olabilirsin
hiçbirşeyi!

Bilmemiş olabilirsin
bildiklerini!

İşte fırsat!

Yaşamamış olabilirsin mesela!

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Kaç Kez Öldüm




I.



kaç kez öldüm bilir misin
ölümden sonrayı kaç kez yaşadım
daha da inandım ahirete
hesap gününe, kısmete..

kac kez dirildim bilir misin
sesinle, nefesinle, seninle
daha da sevdim baharı
buz gibi soğuk pınarı..

kaç kez hiçliğe erdim bilir misin
yok ettiğimde sende kendimi
daha da eridiğimi bittiğimi
buna rağmen kendime yettiğimi..

kaç kez, kaç kez tekrarlandı
kaç kez gittin ve geldin bilir misin
hissettim iliklerime kadar sevgini / hele olmadığında
hele varlığında yokluğunu
hele durgunluğunda şefkatini
hele her gelişinde pişmanlığını..

/... b i l m e z s i n.../

çünkü yüreğimdeki besten
birkaç nota ve birkaç esten / ibaretti
şöyle alıp ta pesten
tize yükselip aniden / ahesterevlik edip
zirvede duruverir birden,,

hazırlan sevdiğim, çekme elini henüz kalbinden!

ölme vaktim gelmiştir
ve ardından dirilme
ne gitme diyebilirim ne de gelme
nefessiz kaldığım yerde
bu besteyi bitirme...

kaç kez öldüm bilir misin..

/... b i l m e z s i n.../



II.



kaç kez sevgili
kaç kez yokluklardan kurtuldum
kurtulan ben
kurtaran sen oldun

kaç kez yaşattın bilir misin
sırtımın sevinç terleri
alnımın kırışık yerleri
kaç kez sevmelere denk düştü
kaç kez mührüne razı zamanın!
çıkmaz mührüne, kulaklarıma küpe!
mümkün değil, ayrılamazdı bu köle!

çengel çengel takılışım sanma ki eziyet
delik deşik vurulmam senden, senden emanet!
olduğun anların perçin perçin izleri
ah sevgili, kaç kez sevgili, bilir misin sevgili
söyler misin sevgili, nedir tüm bu rivayet

ne simgem bitti ne de imgem
uzun uzun uğraşlar küçültmeyecek olsa
her dizeyi nakışlarla sen yapmaz mıydım ben
her kelimenin gölgesinde sana yer açmaz mıydım
her vurağın, her durağın iz düşümü, giz düşümü
her çerağın koca bir yangın tasavvuru
tez elden keser miydim böyle tanımları

kaç kez yaşadım bilir misin
kaç kez içime aktı can pınarım
kaç kez yaşadım da öldüm
kaç kez öldüm de dirildim
bilir misin

bilir misin sevgili

bilmezsin...



Akdenizce Siirler Yazilar

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Kaçma Bu Yaramazdan

kaçma bu sağanaktan...
korkutur gibi davranması
şefkatinden,
kaçma bu yaramazdan...
sakinliğe dayanamaz
heyecan bekler her an
çılgınca dalgalardan
kaçma bu yaramazdan...
bazen gri bazen beyaz
biraz ılık biraz ayaz
kaybolursun, başlar niyaz,
beklemede tüm bir zaman
kaçma bu yaramazdan...

/biliyorum telaşlısın,
gözün hep uzaklarda.
sırtında palton,
daima bir yol beklentisi.
sanki bir serçe kuşu
misafir gözlerine,
hayaline.
Uçup gitme telaşı
onu değil, seni üzüyor.
tam o sırılsıklam ânı.
ve sen koşar adım! /

kaçma bu sağanaktan...
hadi yeşillendi yine umutları
varsay ki gitmeyecek,
bekleyecek her an,
ıslan,
sırılsıklam,
kaçma bu yaramazdan...

Fatih Gökler