Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sevda Yüzsüzü

Ya hep aut veya gol olmalıydı aslında
Koskoca boşluk direklerin dışı, arası
Sevda yüzsüzü oldu şutlarım
Hep direkten döndü aşklarım

Yüksekten atılmış bir pas gibi süzülüyordu
İçimden geldiğince çaktım aşka bir vole
Ramak kalmıştı aslında gole
Yine direkten döndü mutluluk
Üzülüyordum.

(27.10.2006 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sevdamı Taçlandırıyorum.

Ne çoraplar öreceksin başıma biliyorum!
Seni sevdiğimi söylemeye çekiniyorum
Alacaksın özgürlüğümü elimden, kaçacak
Nafile zorlamam, aşkımı söylemeden olmayacak.

Ya, özgür kalıp uçacağım viraneden, viraneye.
Ya da, örselenip kapanacağım altın kafesine.
İkisinin ortası bir denge yok biliyorum
Özgürlüğü feda edip, gönüllü, kafesine giriyorum.

Sen beyazlar içinde, elinde peynir çiçekleri,
İnanamıyorum bu yaşadığım gerçek mi?
Kaleler fethetmiş muzaffer edalar bende,
Koluma girmiş, kuğular gibi süzülüyordun sende.

Bu gün çok sevinçli, çok şenim.
Sensizliğe veda ediyorum Nimet’im.
Sevdamı, aşkımı taçlandırıyorum.
Kocan oluyor, bu gün evleniyorum.

Bundan böyle helalim olacaksın.
Sevgiyi, sıcaklığı bende bulacaksın.
Yuvamın bekçisi, çocuğumun anası sen,
Sevgilim, bir tanem daha ne’m olacaksın.

Sırrı çözülemez bir şarap misali
Yıllanacağım ben seninle,sende.
Bilinmez keramet, nasıl, kimde
Benim tadım kalacak küp misali sende.

(14 ŞUBAT 2006 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sevdan bende

Öyle bir tutku ki sevdan bende
Mahkum etmiş kendini ölene dek
En ağırına cezaların.
Prangalara vurulmuşluğu bu kalbimin.

Bir yangındır ki akkor kesildi sevdan bende
Yakmaya başladı en sönmez yerimden.
Yanık sevdasıyla unutulmuş,
İçin için yanan.

Deli dolu bir arzu, ihtirası dinmeyen
Vurup, kırıp, döken.
ağaçta kurda benzer sevdan bende
İçimi taaa... derinden kemiren.

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sevgi Yüce

Onun nesi var? Adı Aşk!
Kendisi üç harf, tek hece!
Gücü nice?
Ama…
Benim harfim de, hecem de fazla.
Gücüm de O’ndan yüce.

Yalnız O
Neye yarar?
Sadece ilk görüşte kalır,
Karşılıksızsa!
Ses vermez,
Taştan bir duvar.

Ben girersem araya
Merhem olurum yaraya.
Bana sıkı sarıl!
Benim O’na maya.

Aşk bölünmez belki hecelere, asla.
Aşık olunca sadece, iki parça!
Başkalarına yer yok
Yaşanır iki aşık arasında.

Dağıt beni, paylaş cömert ce
Bin parçalansam da azalmam
Büyür, çoğalırım parçalandıkça
Benim adım SEVGİ, Gücüm YÜCE.

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sevgili

Bütün çiçek adları güzeldir
Gonca güller gibi
Biz isimlendiririz layığıyla
Bizlere bahşedilen güzelliği

Senin de adın güzel
Kendin gibi,
Ben koydum adını “Sevgili”
Bütün çiçekler kıskanacak seni

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sızı

Acılar, nerede,
Beyinlerde mi,
Gönüllerde mi,
Nerede çöreklenir?

Gönül mü hızlı,
İdrak mi yavaş?
Sızıyı, beyinden önce
Gönüller algılar.

Beyin geliştirdikçe idraki
Gönüldeki acılar
Kat, kat katmerleşir
Daha derinden sızlar.

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sihirli Bir Değnek Değildir Aşk

Sihirli bir değnek değildir aşk
Ben böyle bilmem aşkı sevdayı
Böyle belletmediler bana
“Ana gibi yar olmaz” bellemiştim

Kordon bağı yokmuş aşkta, sevdada
Göbeği kesilince, başa gelince başlar arayışı
Sıcak güvenli bir koyuna sokuluşlar
Şefkatli bir kucağa sığınmalar
Göbek bağından güçlü bir bağ arayışı

Öyle durduk yerde filizlenmez aşk
Ve kendiliğinden büyüyemez ot gibi
Belki bir bakış, bir dokunuş, bir kıvılcımdır
Aşkı, yangını büyütmeye yeten.
Sevgiyse yürek, emek ister

Kimse kimseyi durup durduğu yerde sevmez
Öyle; Türk filmlerindeki çocuk gibi, aniden ısınamaz
“Size baba diyebilir miyim” gibi, seviyorum diyemez
Kanı kaynamaz aniden, ateşe konan tencere değildir
Yürümeyi bilmez bebektir. Elinden tutulmayı bekler

Bütün sevmeler aşk değildir, sevgi bu değildir
Her sevilen; sevgili, canan olamaz
Sevgi, sevgili denince akan sular durur ama
Sevgili olmak, sevgili kalmak yürek, emek ister

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sokaklar Temiz

Tüm sokak çocuklarına ithaf

Ne kadar öğünsek az, insancıllığımızla
Vicdanımız temiz, kapımızın önü gibi! ..
Süpürdük kapımızı, kurtulduk çöplerimizden,
Bıraktık sokağa, kapı önüne komşumuzun

Daha neleri bırakmadık ki sokağa
Evimizden başladık temizliğe, önce:
Kocamış kedi ve köpeklerimizi azad ettik
Savunmasız, aç, sefil bıraktık sokaklara

Bıktık kuş pisliğinden, her taraf tüy, yem
Sonra kırdık kafesleri, özgür bıraktık,
Salıverdik; uçmayı unutan kuşları sokaklara
Aç kalmasın kedi, köpek; yem olsunlar diye

Sonra döllerimizi bıraktık, kırılan onurlarıyla
Genç kızlarımızı, terk ettik çaresizliğine sokakların
Hazzını yaşatamadık analığın; utancı oldu
Bağrına basamadığı bebeği, çaresizliği sokakların

Çocuklarımızı, yarınlarımızı bıraktık sokaklara
Yalnız kalmasın diye kedi, kuş ve köpekler
Utancımızı gizleyen kirli yüzlerine çocukların
Bir kere olsun dönüp bakmadık; bakamadık

Çekingen bakışları, kirli elleriyle, beklentisiz
Yarını olmayan, neslin temsilcisi çocukları
Suç makinesi olarak gördüğümüz çocuklarımızı
Onları suça iten, sokağa atan nesilleri yetiştirdik

Kurt adam misali karanlıklara alışmış çocuk
Gizliyor utancını gecenin karanlıkları, saklanıyor
Umudunu çöpe bağlamış, aç, sefil yitik, çocuk
İnsan umursuz. Ağlıyor aynı kaderi paylaşan martılar

Ağlama çocuk, utanma çık ortaya, süzülen yaşların
Ele veriyor suçlarımızın izlerini; beliriyor ak pak rengin
Utanma yüzünün renginden; yüzüne bakacak halde değiliz
Utanacak birileri varsa eğer, o, sen değilsin.

Çek, çek bakışlarını üzerimden
N’olursun çek, yalvarıyorum
Yüzünü sakla benden, utanıyor; bakamıyorum yüzüne
Karalığını taşıyamam, rengimiz farklı değil renginden

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sonrası mı?

Serhan Yiğen'e ithaf

Rüzgarların sürüklediği kadar özgür
Bulutlar gibiydim gök yüzünde...
Sonrası mı? ..Sonrasızlığımdı
Bir deniz feneri yalnızlığında...
Göz kırpmaktı umarsızca
Gel... Gel diye diye...
İyi ki sensizim!
Ve sensizlikten başka derdim yok şimdi...

(10.01.2007 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Sonsuzluk mu Var Alemde

Sonsuzluk mu var,
Sonrasızlık mı alemde…

Kara yatak, yeşil yorgan altında
Kokuları farklı değil tenlerin
Sonsuzluğumuz
Hep aynı son! Çürüme...

Ertesi günlere bırakmayalım yaşamayı
Zamanın durduğu anda!
Bir defa yakalayabiliriz aşkı

Elleri ağaçların, ışık kapma yarışında
Örümcek bağlasak, paslansak bir sevdada
Gem olsak, vurulsak şahlanmış duygularımıza
Bir yere batanda birlikte kaybolup gitsek…

Dalgalar oymakta altını kayaların
Yaşam bir nalıncı keseri, sanki ecelin ortağı
Mezarları doldurur ecelden yana yontularıyla

Nasipte olanlar yenmiş içilmiş
Gerisi, silkelenen sofra artığı…

Bir can düşecek toprağa
İki ayak bir pabuca
İlla ki giyilecek o tahta kundura! ..

Yetişen bir fidan, dalında iki çiçek
“Kökten geçeceğiz çiçeğe”(1)
Okşayacak sevgiyle bir el
Ya da hoyratça koparacak
Kırları dolduracağız; belki de
Bir göze bile değmeden solup geçecek
Bir tohum düşecek toprağa
Hayat böyle devam edip gidecek…


(15.03.2007 İzmir)

1- M. Mahzar Alphan Dizesi.

Metin Soydeveli