Yahya Harbalioğlu

[GooD aNd EvıL]

Ne yana gitsem olmuyor
Sarmalamış beni çaresizlik

Kaçsam bir türlü
Kaçmasam daha bir felaket
Tarihi sakladım yarınlara
Hem suçlu hem güçlüsün
Ama olsun n'olur sen beni affet

Susuzluğum boğacak beni
Gözyaşının nehrinde
Sağır ediyor beni sessizlik
Kapıma değiyor ama
Hiçbir mevsime ait değil bu rüzgar

Saplanmışım kumlara
Deniz gözlerin kıyısında
Çürümeye terk edilmişim
Paslı zincirden başka kaybedeceğim yok

Trenler istasyonlara yaklıştıça
Uzaklaşırım senden
Raylar hem eşit yalnızlığıma
Hem paralel

Semalara yükseldikçe
Aşağılar beni bu alçakça kaçış
Valize sığdıramam yoksulluğumu

Deli edecek beni akıl yürütme
Bu çıkmaz sokak
Bu çaresizlik
Ve beni sağır eden bu dilsiz yürek
Atsan atılmaz satsan satılmaz

Kaçamıyorum işte
Sensizlikten kurtulamıyorum
Kalabalık şehirlerde
Yokluğun beni yalnız bırakmıyor

[GooD aNd EvıL]

Artık ölsem de olur
Yaşadım yaşayabileceğimi
Yaşamam gerekenlerin hepsini değil belki ama
Artık ölsem de olur

Annemin sıcacık yemeğini yedim
Babamın dayağını
Müzik dehalarını dinledim
Bir de dedemin öğütlerini
Tanık oldum hakkın yerini bulduğuna
Saraydan Kız Kaçırmaları'na
Ve Bitmeyen Kavga'lara
Umutlu beklelyişlerden hüzünlü vedalara
Gördüm görebildiklerimi karanlık ve umut arasındaki hayatta
Yaşamam gerekenlerin tümünü değil evet ama
Yaşadım yaşayabileceğimi
Artık ölsem de olur

Tırnaklarımla derinleştirip kazdığım çukura
Erik fidanı diktim mesela
Evimizin ordan akan nehri geçtiğim yalın ayklarımla
Tırmanıverdim ceviz ağaçlarının doruklarına
Yorulmayı aklıma getirmedim
Çiçek açan portakal ağaçları arasında kaybolan yollarda

Derdimi anlattım sahillerde dalgalara
Farkına vardım yıldızların
Çiçeklerin böceklerin kuşların
Hüzünlü şarkıların
Bitmeyecek ayrılıkların
Gelen olmadı genelde ama
Bekledim de oldu içinde kuytulukların

Yaşamam gerekenlerin tümünü değil ama
Yaşayabildiğimi yaşadım en azından
Gördüm en azından ağlayışını ve gülüşünü
Bana hayatın doğmak ve ölmek olmadığını öğretenin
Gözyaşlarıyla yağmuru ve bereketi
Tebessümüyle güneşin bahşettiği hayatı gösterenin
Bir gazel yazmak için kalemi tutar gibi
Tutabildim
Evet tutabildim ellerini
Artık ölsem de olur!

[GooD aNd EvıL]

Az sonra kalkacak on otobüsü
Geliyorum yolumu sen bekle anne
Yolcu eden yok beni bul ilden
Arala pencereyi yokla anne

Zahmet etsen sana kırılacağım
Ağlarsan şakam yok darılacağım
Yalnızca sımsıkı sarılacağım
Kabahatlerime birini ekle anne

Yol çok uzun ama işte bitecek
Cebimde param var bana yetecek
Yiyecek de var idare edecek
Sofradan bir tabak sen sakla anne

Sana bir şey aldım beğeneceksin
Masraf ettim diye söyleneceksin
Zahmete gereğe değineceksin
Hakkın sığmaz ne kalbe ne akla anne

Benim için ağlayan bir sen varsın
Hem anasın hem dostsun hem de yarsın
Öğrettiğin duamı bir sen duyarsın
Kara talihimi sen akla anne

Dün yine düşümde gördüm ben seni
Alnımda hissettim sıcak buseni
Ayırır mı Mevla can ile teni
Sen de Yahya diye sayıkla anne

[GooD aNd EvıL]

Gün gün şafak sayan asker kardeşim
Gün geçer kendini üzme yeter ki
Bu yolun da bir gün biter yoldaşım
Bir tüfek bir morali bozma yeter ki

Üstüne hürmet et asta merhamet
Üzseler de seni sen yine sabret
Unutma ki sabrın sonu selamet
Bu şansa talihe kızma yeter ki

Sevdiklerin senin yolunu gözler
Senden daha da çok şafağı gözler
Yaraya tuz ekler karamsar sözler
Hasret çeken kalbi ezme yeter ki

Her hafta mektup yaz sevdiklerine
Zaten senden başka kederleri ne
Keder katma n'olur kederlerine
Bedbaht olduğunu yazma yeter ki

Senin akıttığın yaşın heladir
Nefesin suyun aşın helaldir
Her hafta sana çarşın helaldir
Güzellerle abartıp tozma yeter ki

Gerçi asker adam hatalar yapmaz
Hata yaptıracak yollara sapmaz
Ayda bir kadehten kıyamet kopmaz
İçip bir yerlerde sızma yeter ki

Sevdiklerin gibi gönlüm seninle
Hem gönlüm hemi de aklım seninle
Hediyedir bana ölüm seninle
Ali Yahya'ya küfür dizme yeter ki

[GooD aNd EvıL]

Sisin çöktüğüne bakmayın ormanlarıma
Yağmur dinmez sandınız dindi işte
Bu sis de geçecek göreceksiniz
Güneşin bayrağını gönderime çekecek zaman

İnce boyunlu esmer çocuklar büyüyecek daha
Kitaplarda bozulup
Gözlük takacak yemyeşil gözler
Sarmaşıklar örtecek yıkık duvarlarımı
Beni daha iy tanıyacak zeki meraklılar
En azından tanıyacak

Tutunun ey gökte ışıldayan yıldızlar
Yarınlar sizin gibi parlak olacak
Sık dişini derinliklerdeki midye
Ak alınlardaan damlayan ter heba olmayacak

Yatağı değişecek hayat ırmağının
Dağ gibi yüreğimle durdum mu önünde
Kırkikindi yağmurda damla olacak
Benden bahseden şiirlerin her sözcüğü
Söküp koparacağım pas tutmuş korkuları

Hayatın tarlasından söküldükçe
Serpilir tohumlarım bereketli gözlere
Mehtapta salınan papatyalarımı görür bestekarlar
Kıskanır cırcır böceklerimi

Var oldukça bu deli rüzgar
Bu tebessümü kumralların
Ben de hep var olacağım
Sevdalılar şarabımı içtikçe
Ben daha çok dolacağım
Dolup dolup taşacağım

[GooD aNd EvıL]

Kumsuz ve tuzsuz olmaz ayağını yıkayan deniz
Dalga köpüksüz olmaz
Olmaz ya olmaz işte
Hüzünler yalnız kalmalar üzmezse olmaz
Rüzgar bu ya hani esmese olmaz
Bu yağmur ya yağmasa olmaz
Nehir olur ya akmasa olmaz
Gitsin alsın başını gitsin nazlı sevgili
Acıtsın şurada bir kafeste çırpınan öksüzü
Herkesin harcı değil hüzün
Adam gibi hüzünlere hazırlar kalbi
Saçlarını toplayan yarin vedası
Aşka ömür biçer şiirler sonra
Hırpalandıkça kıvama gelir yürek
Bir sonraki sevda için
Sonra katlanır üst üste
Yar hasreti
Memleket hasreti
Derken
Kendini binlerce yıldız altında
Yarım bir ayın huzurunda bulursun
Hiçbir acı daha elim olamaz
Cırcırböceğiyle coşan akşamıyla
Bu hayata veda ihtimalinden
Her sevda başlar ve biter şiir kitaplarında
Ya bu hayat da bir gün biterse

[GooD aNd EvıL]

Sana aşkı öğretmek istedim ben
Şair Safahatini Çilesini
Selam vermeyi simitçiye bile
Küfürbaz şoföre kolay gelsini

Kitaba yöneltirdim okumaya
Umudu sevgiyle dokumaya
Nasıl tutardı hem de saf maya
Yağmurda seçerdin sevgi sesini

Çekik gözlere yığıp bilgiyi
Yüreğine kazırdım aşka ilgiyi
Onuru inancı çıkarsız sevgiyi
Öğretmek sana insanlık piyesini

Pırıl pırıl gözlerle dinlerdin beni
Yolldaş ederdikr uhunla bedeni
Kardeş edip ağlayanla güleni
Kalleşe verirdin ama dersini


Gez sonra dünyayı diyar diyar
Sevilecek ne kadar çok şey var
Sevinç gözyaşıyla nemlensin her duvar
Gözlerindeki umudun dağıt hepsini

[GooD aNd EvıL]

İhtiyacı olana çıkmaz piyango
Şansı olana çıkar

Elinde biletiyle gazeteye bakan birini gördüm
Kopmuş kayışında eski püskü bir ip
Rakamları bile okuyamıyor
Kokusu burnun direğini kırar
Anasına avradına sövüyordu adam öyle şansın
Bir gazeteye bir biletine tükürüp

Kimi selamlayacağını kendi de bilmez piyango
Belki işini bilen bir memura gülecek şans
Yahut vergi kaçıran bir fabrikatöre
Bir manava
Bir askere
Bir şoföre
Ya da kim bilir kapıcıyı bulur kaçıncı kere


Sonra şafak attı bende de anladım
İhtiyacı olana değil şansı olana çıkar aşkın piyagosu da
Aşkın şarkıları onun hüzünlüdür hep
Gerçekten sevgisi olana değil
Şansı olana tebessüm eder

Belki işini bilen bir memura gülecek şans
Yahut vergi kaçıran bir fabrikatöre
Bir manava
Bir askere
Bir şoföre
Ya da kim bilir kapıcıyı bulur kaçıncı kere

Rüyaları işgal eden sevgililerin
Belli olmaz kimi seçeceği
Sövmek saymak nafile
Hem yakışmaz sevgi yüklü şaire

[GooD aNd EvıL]

Savaştan kaçan askerdir
Aşksız çarpıyorsa yürek
Aydınlatmayan fenerdir
Aşksız çarpıyorsa yürek

Petektir arısız balsız
Ağaçtır yapraksız dalsız
Gelindir duvaksız alsız
Aşksız çarpıyorsa yürek

Harfi yazılmaz hecedir
Sabahı olmaz gecedir
Tahtsız ve taçsız ecedir
Aşksız çarpıyorsa yürek

Kokusuz renksiz çiçektir
Ağaçsız otsuz böcektir
Yakasız kolsuz yelektir
Aşksız çarpıyorsa yürek

Suyu kurumuş deryadır
Topraksız taşsız dünyadır
Aşık olmayan Yahya'dır
Aşksız çarpıyorsa yürek

[GooD aNd EvıL]

Gece saçların sabahı getirmiyor bana
Soğuğuna bahar gelmiyor
Nerede kuş cıvıltıları kahkahaların

Kır çiçeklerini bana vaat etmişti gülüşün
Nergisleri
Zincirlemişsin bana martı kanadı ellerini
Sisleri dağılmıyor şafaklarımın

Ayaza maruz kalıyor yıldızlarım
Gülüşün doğmuyor
Dağ gibi yığılmış dedimin ardında
Kış uykusunda umutlarım bakışın

Yüreğim yalnızlığın ateşinde kızarmışken
Donup kalmış baharı tanımaz zemheride
Tuhaf çelişki yedi bitirdi beni
İsmini bilmenin huzuruna
İşkence ediyor
Nasıl olduğunu bilmemenin celladı

Tutunduğum kırık dalım bu avuntu zaten
Başını yastığa koyduğunda göremiyorum ama
Tanıdım seni
Güzel mi kötü mü olduğunu bilmediğim
Dönek dünyada
Seni bilmek
Ayaklarımın uyuşacağı zamana kadar
Yaşadığım
Ve yaşayabileceğim en güzel şey..