Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Güvenim Yoktur

Dünyanın çiçeksiz, izbelerinde,
Serseri arıyım, kovanım yoktur.
Gökkuşağı doğsa, günün birinde,
Sahte baharlara, güvenim yoktur.

Boynu kıravatlı, iki ayaklı...
Vurgunla soyguna, adanmış aklı,
Seçim sandığının, içinde saklı,
Arsız, hırsızlara, güvenim yoktur.

Özlemler ekmeğim, hüzünler aşım,
Ellidokuz olmuş, yaşanmaz yaşım.
Erciyes Dağı'nın, zirvesi başım,
Parlayan karlara, güvenim yoktur.

Eşkıya ömrümün, gurbetindeyim,
Ateşle oyulmuş, inleyen neyim.
Göz vurgunu yemiş, bir divaneyim,
Sevdim diyen yara, güvenim yoktur.

Kanadı kırlımış, zavallı kuşum,
Sevda bulutunun, içinde başım,
Bir ulu çınardır, hayalim, düşüm,
Konduğum dallara, güvenim yoktur.

Kendi aleminde yaşayan kulum,
Dizlerim yorulmuş, kırlmış kolum.
Birgün son durağa, varacak yolum,
Bitmeyen yollara güvenim yoktur.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Güzeller Mekanı

Birgün senin de saçların ağarır tel tel,
Beğenip de varmadığın bana dönersin.
Yüzünde izler bırakır zaman denen sel,
Artık güneşi doğmayan güne dönersin.

O haleli gözlerinin çekilir feri,
Gül yüzünde kıvrım kıvrım büzülür deri,
Artık sonuna yaklaşır, hayat seferi,
Dağ başında, terkedilmiş hana dönersin.

O inci gibi dişlerin dökülür tek tek,
Gül bahçesi vücudunda kalmaz bir çiçek,
Ufuklara baka baka sevda çekerek,
İçin için eriyen bir muma dönersin.

Omuzların kamburlaşır, bükülür belin,
Dizlerin seni taşımaz, titrerken elin,
Kulakların zor işitir, tutulur dilin,
Yavaş yavaş mezarlıktan yana dönersin.

Senin de biter baharın, solar yapraklar,
Mezarlıklar nice nice güzeller saklar,
Bir gün senin de üstünü örter topraklar,
Bu dünyaya hiç gelmemiş cana dönersin.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Güzelliğin Asaleti

Güvercin kemiklim, keklik sekişlim,
Ağzının kenarı gamze nakışlım.
Büyülü gözlerle, ceylan bakışlım,
Edana, havana vurulmuşum, ben.

Omzuna dökülen ipek saçların,
Saçına taktığın çiçek, taçların.
Kaşlarına dönen kirpik uçların,
Oya tığlarıyla örülmüşüm, ben.

Beyaz bileklerin, kınalı elin,
Ölüyü diriltir, gizemli dilin.
Gönlüme doğuştan olmuşsun gelin,
Senin hayaline sarılmışım, ben.

Vücudun bir alem, narindir boyun.
Senin gibi asil mutlaka, soyun.
Masum bakışların gönlüme oyun,
Oynaya oynaya yorulmuşum, ben.

Ne kadar da yazsam, güzelliğini,
Anlatamıyorum, bağışla beni.
Alıp, kaçırmaya kıyamam seni,
Bu yüzden bahtıma darılmışım, ben.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Han

Kerem sevdasıyla yüreğim yaslı,
Yıllarca bekledim, gelmedi Aslı.
Eski bir kapıyım, kilidi paslı,
Ne bir çalan olur, ne açan olur.

Özlem pınarıyım, sevda çölünde,
Akarım, çağlarım, kendi halimde.
Sevgiye susayan olmaz yolumda,
Ne uzanan olur, ne içen olur.

Sevdanın hüznüne alıştı canım,
Özlemin tahtında mahzun sultanım.
Terkedilmiş yolda, yıkılmış hanım,
Ne bir konan olur, ne göçen olur.

Bir ulu ağacım, gökte kollarım,
Yıllardır bir kuşa hasret dallarım.
Kınalı kekliğe yaprak sallarım,
Ne bir konan olur, ne uçan olur.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Hani?

Senin gönlün aslan, benimki çakal,
Ne tenezzül eyle, ne bir selam sal.
Çabaların ile bitsin bu masal,
Hani, ey sevgili, severdin beni?

Bil ki, deli gönlüm bu kadar düşmez.
Süs köpeği olmaz, peşinden koşmaz.
Seviyorum der de, sözünden şaşmaz,
Hani, ey sevgili, severdin beni?

Sen böyle değildin, yaramaz oldun.
Günlerdir aramaz, soramaz oldun.
Bendeki özlemi göremez oldun,
Hani, ey sevgili, severdin beni?

Yanıt vermez oldun, söylenen söze,
Dönüp bakmaz oldun, ıslanan göze,
Hiçbir neden yoktu, ne oldu bize?
Hani, ey sevgili, severdin beni?

Sana yakışır mı, kaşını çatmak?
Sevda servetimi bir pula satmak.
Bu kadar kolay mı, gönlünden atmak?
Hani, ey sevgili, severdin beni?

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Haraç-Mezat

Bit pazarı kuruldu, tezgah açanlar satlık,
Anavatandan önce, yavruvatanlar satlık.

Öksürdükçe mangalda, kül bırakmaz efeler,
Minare mızrak diye, ahkâm satanlar satlık.

Kartal sanıp salmıştık, Ankara semasına,
Ördek çıkıp batakta, vak vak ötenler satlık.

Şehitlerin önünde göstermelik gözyaşı,
Döktükten sonra evde, mutlu yatanlar satlık.

Şehit yarası gibi güller açan vatanı,
Haçlıya teslim edip, oruç tutanlar satlık.

Türkiye'yi benzetip, Karagöz perdesine,
IMF nin önünde, şapka tutanlar satlık.

Avrupa Birliğine maskaralık ederek,
Havuzda yunus gibi takla atanlar satlık.

Toptan, peşin ödendi, hepsinin paraları,
Türkün anayurdunda, Türke çatanlar satlık.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Hasret

Gecenin başında kızıl akşamı,
Seyrettikçe artar, ruhumun gamı.
Yüz milyon sayfadır, bahtın tamamı,
Her bir sayfasında yazılı hasret.

Aynamda gözlerin en şahanesi,
Sevdamın bahtıma yok bahanesi,
Hüzünlerle dolu kütüphanesi,
Bütün raflarında dizili hasret.

İki kahve gözdü, içime aktı,
Çölde savunmasız, garip bıraktı.
Her köşe başında pusudan çıktı,
Yollarımı kesti, azılı hasret.

Beynimi kemirir, hüzün arısı,
Ruhumda yuvalı, kalan yarısı.
Gönül yaylasında koyun sürüsü,
Her biri bir milyon kuzulu hasret.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Hasret Durağı

Erciyes'in tepesinden,
El salladım, sana doğru.
Yüce dağlar ötesinden,
Gül yolladım, sana doğru.

Hüzünlerim üfler ney'e,
Posta gelmez, yıkık köye.
Pul parası yoktur diye,
Pul yolladım, sana doğru.

Telefondu, sevgi dostu,
Derbederlik hattı kesti.
Ağzındaki dilin sustu,
Dil yolladım, sana doğru.

Çiçek gelse de hastaya,
Dikenler dolmuş desteye.
Gönlümü verdim postaya,
Kul yolladım, sana doğru.

Geçtim sevda otağından,
Öptüm gönül eteğinden,
Binbir sevgi peteğinden,
Bal yolladım, sana doğru.

Aşılmayan kahır dağı,
Hasretimin son durağı,
Umut nikahlı yüreği,
Dul yolladım, sana doğru.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Hasrete Yolcuyum

Masala sultanım, bu saltanatı,
Bırakıp gerçeğe sinemem artık.
Gönlüme diz çökse, vuslatın atı,
Sevmeye dargınım, binemem artık.

Hazanın bulutu şimşeği çaktı,
Baykuşlu bahçeme gözyaşı döktü.
Sevdamın güneşi dünyamı yaktı,
Ateşe vurgunum, sönemem artık.

Cennetin kapısı, yarin dudağı,
Kavrulan çölüme, kurdu çardağı,
Ömrünü doldursa, sunsa bardağı,
Umuttan sürgünüm, kanamam artık.

Izdırap dağının yücelerine,
Konuğum sabahsız *******ine.
Yalan ovasının ecelerine,
Minnetten yorgunum, inemem artık.

Bülbülüm ah eder, gönül kuluna,
Ağıtlar besteler, sazın teline.
Dikeni zehirli, nazlı gülüne,
Yastadır her günüm, konamam artık.

Bitmez servet sandım, paslanmış pulu,
Gönlüm o servetin ağlayan dulu.
Gaipten çağırır, meçhulün yolu,
Hasrete yolcuyum, dönemem artık.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Hasretlik

Bir coşkun ırmağı, taşımaz dere,
Sellere kapıldım, göz göre göre.
Sevgi bahçesini, yaktım bir kere,
Dozunu şaşıran, nazlara yazık.

Kapısı göz olan, hastanelerde,
Bir ilaç bulunmaz, düştüğüm derde.
Yüzünde sımsıcak, güzellik var da,
İçinde çoğalan, buzlara yazık.

Kızıl ufukların, ardına bakan,
Her batan güneşle, umutlar yakan,
Hayalle yaşayan, hasretlik çeken,
Ferleri tükenen, gözlere yazık.

Beynimi bağlamış, çelik kördüğüm,
Uçsuz bir karanlık, bakıp gördüğüm.
Gönlümün başına, vurup kırdığım,
Telleri duygudan, sazlara yazık.

Sevgi, özlem, hüzün, hayal, sabırla,
İçimde başlayan, cümbüşler gırla.
Seven gözlerimden, yağan yağmurla,
Sönmeyi bilmeyen, közlere yazık.

En gerçek sevdalar, bir hoş masalmış,
Masal dinleyerek, hayale dalmış,
Eski kitap gibi, buruşmuş kalmış,
Hüzünden maskeli yüzlere yazık.

Mehmet Nacar