Mustafa Engin Karatay

[F.S.Mehmet1453]

Gel!

Gel; ne olursun, içimde umûdum tükenmeden!
Gel; bak bu kahrım beni, mağlûb edip yenmeden!

Gel diyorum, gel artık; son bulsun ızdırâbım!
Gel de yüzler süreyim; kıblegâhım, mihrâbım! ..

Gel; işlemez saatler, yine çarkında dönsün!
Gel; kov Zebâniler'i, cahîm yalaza sönsün!

Gel ki, gör Meftûnun'u; hele bir bak hâline!
Gel, târif bul, anlam ver; tanınmaz mecâline!

Gel; kızıla boyandı, eflâtun erguvanlar! ..
Gel, iklimler değişsin; bekliyor bahçivânlar! ..

Gel; Yurdum'dan göç etti, turnalar katar katar! ..
Gel! Gelmezsen ki eğer; Ülkem, Saltanât batar! ..

Gel; Ebrehe saldırdı, Gönül Sarayım'a bil!
Gel, kurtar istilâdan, dâvet eder Ebâbil! ..

***Örümcekler, yuva yaptı hülyâlara; gelsene!
***Gelincikler, gri aktı rüyâlara; gelsene!
***Bed akrepler, zehir kattı devâlara; gelsene!
***Baş Melekler, ağıt yaktı fezâlara; gelsene! ..
***Gel!

[F.S.Mehmet1453]

Güle Hakâret

Sana gülüm derdim hep, çok yanılmışım meğer;
Gül'e hakâret oldu, sana verdiğim değer...

[F.S.Mehmet1453]

Gülüm Seni Arıyorum

Seherlerde esen yelde
Karlı dağdan gelen selde
Hasret kokan yaban elde
Gülüm seni arıyorum

Güneş'in her batışında
Ay'ın ışık katışında
Sabah şafak atışında
Gülüm seni arıyorum

Masallarda, şiirlerde
Mısrâlarda, dizelerde
Adın'ın yazdığı yerde
Gülüm seni arıyorum

Zambak, menekşe, sümbülde
Gülistânda açan gülde
Hüzünle öten bülbülde
Gülüm seni arıyorum

[F.S.Mehmet1453]

Gönül Yarası

Uzakta, erişilmeze yanıp sevdâlanmışım
Mükemmelin peşinde, tutuşup gâmlanmışım
Gâye-i maksûduma, kalben evhâmlanmışım
Belli ki kapanmıyor, bende gönül yarası

Ararım uzaklarda, yitirdiğim dermânı
İletmek mümkün değil, bu buyruğu fermânı
Sözün tesiri için, yeğleyemem nermânı
Böyle izhâr eyliyor, bende gönül yarası

Tâ yürekten vurgunum, hayâlimi süslerim
Vuslat adlı kelâma, ümîdimi beslerim
Uzaklara daldıkça, alevlenir hislerim
Bir fâsıla vermiyor, bende gönül yarası

Aşk oduyla yanmışım, olacak mı söndüren?
Levh-i Mahfûz'da yazgı, var mı bahtı döndüren?
Bir tek 'O' olacaktır, bu sancıyı dindiren
Neden hafiflemiyor, bende gönül yarası?

Bir suyken rahme geçtim, sonra Dünyâ'ya geldim
Bülûğa erip sevdim, nice güzeller bildim
Lâkin O'nun uğruna, hepsini birden sildim
Şimdi illâ 'O' diyor, bende gönül yarası

Haftalar aylar böyle, kovalar birbirini
Görmüş müdür *******, bu sevdâ'dan Pîri'ni?
Müsâvî kılar ismim, dertlerin en Mîri'ni
Rasûl bile kullanmış, 'Hümeyrâ' tâbirini
Kuvvetli bir rüzgâr da, esip demez yerini...
Bu hasret bitsin diyor, bende gönül yarası...

[F.S.Mehmet1453]

Gözler

Tükenince umutlar, birden hüzünler basar
Derinlerde ne arar; sessizce dalan gözler?
Suskunluğu yüzünden, fazlaca gördü hasar
Bir hayâlin ardından, bakıp da kalan gözler

Kesişince bakışlar, hep o bilinen yerde
Devâ bulmak güçleşir, teşhîs konulmaz derde
Hummânın kasvetiyle, yine çekilir perde
Gördüğünden bî-haber, görmeyen yalan gözler

Aczini saklasa da, sâbit yönün mahkûmu
Bir türlü belirmeyen, ümîdlerin mahrûmu
Çâresizlik içinde, çârelerin mahmûmu
İmkânsızın peşine, hülyâlar salan gözler

[F.S.Mehmet1453]

Gözlerin

Her şey senin gözlerinle başladı sevgili,
Zamâna bırakılmış bir yaraydı benimkisi
En umumaz ânında nüksetti,
Şâir'in tecellîsi...
Hani diyor ya;
*İçinden zamân geçmeyen yaralar da var.*
Varmış sevgili, varmış! ..
Bir Hüthüt'ün tüneğinde boğumlar;
Bir ötümlük lahzâlar, meğer Asırlar'mış...
Yaralar ki,
Zülfikâr Kılıçları'na kın
Bıçağın sırtını, yüzünden keskin yapan bileyi
Yaralar ki,
Her şey delip geçmiş hedefi
Vahşî'nin Mızrağı,
Giyom Tell'in hürriyet umûdu,
Yusuf'u gören gözlerin kestiği eller...
Fakat,
Sâdece zamân geçmemiş içinden,
Bir de saplanan gözlerin...

Her şey senin gözlerinle başladı sevgili,
Devâyı bekleyen bir yaraydı benimkisi
En onulmaz tahribâtların üstesinden gelirken,
Bu gülle de neyin nesi?
Bil ki en şiddetlisi,
O balmumu gözlerinin sillesi! ..
Kulaklarımda arı uğultusu,
Şimşekler çakıyor beynimde,
Yıldızlar dolanıyor gözlerimde
Var mıyım, yok muyum?
Transparan görünümlü varlığım,
Sevgili;
Senin merhâmetine kaldı bahtiyârlığım! ..
Şimdi gel!
Bana, beni anlat!
Oysa,
Birikmişti akreplerin kustuğu zehirlerde cerehât
İçimde yıllanmış yaraların nötronlarına,
Kıvılcım fırlat!
Lâ-mekân oluşumun, yapısı mı gözlerin?
Zamânda kayboluşumun, kapısı mı gözlerin?

[F.S.Mehmet1453]

Kayıp - Sanık

Ben, beni aradım hayli zamandır;
Nerede kayboldum çıkmadı bilen...
Çoğaldı etrâfta, ne de yamandır;
Bir meczûb mîsâli hâlime gülen...

Gözlerim kaç gece kaldı uyanık
Atmayan şafaklar yegâne tanık
Ve ben; ben, îdâmı istenen sanık;
Urgansız, sehpâsız, her sabah ölen...

[F.S.Mehmet1453]

Kırkların Duâsı

(Bu bir rüyâ değildir!)

Uykumun ortasında, sayhâ ile uyandım
Gâibden nidâ geldi, kalk! Fırla döşeğinden!
Ürpertiyle işittim; kan-terlere boyandım
Nûr yumağı süzüldü, kapının eşiğinden...
Titreme sardı birden;
.............................Dedim:
........................................-Mahvoldum, yandım...

Fer gitti gözlerimden, şeklim kaskatı oldu
Rengi uçtu benzimin, isfirâr üzre soldu
Kuşattı bir sessizlik, hükmetti her tarafa
Korkudan bakamadım, göz ucuyla etrâfa
Tüylerim diken diken, kalbim güp-güp vuruyor
Kapı aralığında, sanki gölge duruyor
Pür-dikkat bekliyorum; aceb ne ola şimdi?
Bir yandan da merâkım; sesin sâhibi kimdi?
Hayâlimde, Bin türlü düşünceler oluştu
Beynime hücûm edip, hepsi orda buluştu...

İkinci bir komutla geldi yeni bir emir;
Buzdağının içinde, kestim âdetâ demir...
-Düş peşime! Tâkib et! Kalk bakalım yerinden!
-Üstündeki örtüyü, at çabuk üzerinden!

Peri kızı şekline, bir nûrânî bürünmüş
Ne hoş koktu ortalık; anber tozu sürünmüş
Tütsülüyor etrâfı, sağ elinde buhûr var
Altı-Yedi renk dizdi, buhûrdaki dumanlar
Gözlerimin ucuyla, iliştim ki yüzüne;
Siyah sürmeler çekmiş, gökmâvisi gözüne
Sol elinde âsâsı, zebercet işlemeli
Zümrüt gibi parlıyor, ona ne demeli?

Kaldırdı sağa doğru, işâret etti yönü;
Tüm mekânlar kayboldu, yol oluverdi önü
Yürüdük yavaş yavaş, istikâmet üzere
Gidiyoruz birlikte, bilinmeyen bir yere...
O kadar yoldan sonra, nereye varsak heyhât?
Dâr-ül Bekâ eyleyen; önümde, Kırkbir Zevât
Kabristân'a gelmişiz daha Türkçe'si yâni,
İrkildim birdenbire, görüverince ânî...

Bir grup kalabalık, mezârlığın başında
Biri sohbet hâlinde, çün musallâ taşında
Durakladı ve baktı; dikkatle süzdü beni,
-Muştulu haber için getirdik bizler, seni...
-Mahzûn olma! Üzülme! Arkandayız biz senin,
-Kırklar, bundan böyle bil; oldu duâ edenin! ..

[F.S.Mehmet1453]

Kıskansın! ..

Sultânım, aşkım; hele, otur şöyle yanıma!
Harâret bastı birden, tazyik geldi kanıma
Sevdâ dolu sözlerin, canlar katsın canıma! ..
Sevdiğini fısılda, bütün diller kıskansın! ..

Öyle bir bûse ver ki; ateş mîsâli yaksın!
Yüreğimin yağları; erisin, tümden aksın!
Gözlerinden şimşekler, odaklanıp da çaksın!
Boynuma doladığın, kollar - eller kıskansın! ..

Dertlerimin devâsı, Bir Çift Yeşil Gözün'de
İksirin muhtevâsı, Ay Parçası Yüzün'de
Mest edici sarhoşluk, Misk-i Anber Özün'de
Yaydığın Râyihân'dan, kokan güller kıskansın! ..

Altın tozu saçları; çöz, çöz de bağrıma sal!
Yaslanıp dizlerime, saatlerce öyle kal!
Bakışını ayırma, akışımı seyre dal!
Şu coşkulu hâlimi, sular - seller kıskansın! ..

Züleyhâ'yı imrendir, destânlar bizi yazsın! ..
Aslı, Leylâ kahrından, tırnakla mezâr kazsın!
Rüzgârımız dinmesin, fırtına gibi azsın!
Kaf Dağı'nın ardında, esen yeller kıskansın! ..

[F.S.Mehmet1453]

Muhadder Cânânım *akrostiş*

(M) elce-î'sin firâktaki gönlümün ey dilber-i necîbe!
(U) rûc etmek bu sevdâda üstümüze vecîbe!
(H) ilye, hilm, mütemâdiyyen vasfın bu mu hep canım?
(A) llah için arzedeyim, sana kaynıyor kanım
(D) ilim hep Zikr-i Mânevî'den sonra söyler ismini
(D) âimi nûrlar gark eylesin, o münevver cismini! ..
(E) deb, hayâ odaklanmış hilkatinde güzelim
(R) ahmet Deryâsı'nda inşaallah biz de yüzelim! ..


(C) elb ettin; ne yapabilirim, hatâ bende mi?
(Â) cizim, kaybettim kendimi, acep sende mi?
(N) evnihâl Matlûbum, tutkunum derinden sana
(Â) kibet hayr olsun inşaallah hüzünlü cana! ..
(N) â-dân dilberlere mîsâlsin, âhu sümbülüm
(I) ssız illerde Mahbûbu'na şakıyan bülbülüm
(M) isk saçma benden gayrısına, reyhâne gülüm! ..