Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Köy Öldüğünde Şehir Ölmüştür

En çok ta çocuklar ölüyordu
açlıktan, soğuktan, savaştan
arkasından anneleri ölüyordu
iki göz çeşme karaları bağlamaktan
sonra, sonra da babaları ölüyordu
bastırdıkları acıdan, kederden ahh u vahtan
çaresiz kalıpta birşeyler yapamamaktan
sonra akrabaları, tanıdıkları sonra...
sonra bir köy tamamen ölüyordu.

duyan duyduklarını, gören gördüklerini
bir sır gibi saklarken şehirlerden...

hiçbir tarihin yazmadığı
yazmaya utandığı, büyüdükçe küçülen
sınırlarında kazılı dipnotlarıydı bunlar...

aynı kaderi paylaştılar kasabalar
kaçanları da oldu direnenleri de
anneleri babaları ağlamaktan kurudular
bin defa ölmekten daha kötü

şehirler şehirleri izledi...
aynı kaderi paylaştılar öncekiler gibi
renkleri, dilleri, dinleri ne olursa olsun
ayırsalar da ayrılmadılar diğerlerinden
yanaklarından akan gözyaşları gibi
savaşlar, savaşlar, bir daha savaşlar
ölülerini kaldırmak içindi barış zamanları
arkasından daha bir hızla
dev binaları da yıkıldığında şehirlerde
sığınamadılar kasabalara, köylere...
sürgünler, göçler, sığınmacılar,
değiş tokuş edilen esirler...

bir farkla
duyanlar duyduklarını, görenler gördüklerini
kabara kabara anlatmaya başladılar
bu ara ilan edenler de oldu zaferini
tüm dünya duydu o zaman
bir ülke ki yerle bir olduğunda
yaralarını sarmak ne kadar da zordu
yetimler, gaziler, şehitlerle dolu...
kaç anıt dikilecekti ki savaş olmasın diye...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kurbağaların Dansı

suya yakın olurmuş
kurbağaların dansı

alayda eğitilmiş
bir tabur asker
yorgunluğu atmak üzere
etrafında
kurbağalar öksürüyor
peş peşe

toprağın kokusunda
tıkanmış
bir tabur asker
mevzilerine dalıyor
gece boyu sürecek
bir kavganın içine

durmaksızın
öksürenleri tarıyorlar
cephaneleri bittiğinde
bir tabur askerin
sabahın ışıkları vuruyor

çaresiz kalıyorlar
kurbağaların dansına
bayraklarını indirip
teslim oluyorlar
'daha çok Vietnam'...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kurbanlık

Doldu o sayılı günler
Gündü, döndü geldi ardı sıra
Ona kara, sana ak birgün
Gözlerini bağladın ya
Yere de yatırırsın birazdan

Çırpınmasına aldırma
Ellerinde çırpınadursun
Titresin yüreği, yalvarsın
Ayaklarından tutunca iki kişi
Boynunda bıçağın gezinsin
Sakın aldırma melemesine
Kurbandır nasılsa...

Bıçağın bileli akşamdan
Geceden almışsın dersini
Boynunda, bir ileri bir geri
Adettendir, peş peşe üç kere
Soğukluğunu hissettir kurbana
Gözlerini güldürsün

Besmeleye ne gerek
Gün günün arkasında
Geçip gidiyor zaman
Bastır bıçağını kan fışkırsın
Kanına batır parmağını
Alnına yapıştır kurusun

Görsünler
Kurban nasıl verilir...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kurt Havası

sokağımla tanışık bir kurt
çalıp yiyor zamanı
ne izinde fayda gördüm
ne yüzünde bir ışık

sınırlar çiziyorlar
büyüsün diye karanlık
cilve üstüne cilve
bizim oynaşık çomara

uluyorlar, ulu orta
yılışmış kurt havası
karanlıkta parlayan gözleri
yere sünemiş kestirir
boğazlamayı

kurdun arkasında kurtlar
tıkınırlar durmadan
toz dumandır hava
tozu duman

yılışık hava, toz duman
koyun yok bu sokakta
dişine gelir koyun yok

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kurt Uluyor, Kuyruğu Yerde

Güneşi kim yakalamış ki tutuklasın
Arada bir dünya ile arasına mehtap girer,

Aramıza sadece bulutlar girmiş
Kanatlarının rüzgarı dağıtabilir onları
Bulutların altında sis, duman vardır
Ve bir kaç kurt uluyorsa rengine
Dumanlı oluşundan mı havanın
Karanlıklara gömülmesinden mi
Varsın ulusun kendi kendine
Pirime ulumuyor ya...

Dinozorlar tükendi
Etle beslenirlerdi
Kime ne dinozorlardan
Kurtlar var arkasında

Kurt uluyor, kuyruğu yerde
Gözü kanda
Can mı dayanır kurtların ağzına

Masalı bıraktı kadın
Gidip pabucunu çevirdi
Verecek kan mı kaldı,
Kurtlar bilmezmiş gibi

Seslerinden ürküyor çocuklar
Zengin - fakir demeden
Çocuklar ki masallardan bildiler

Boz bir kurt mu yalnız
Dilini sarkıtır dişlerinin arasından,
Cilveden cilveye
Pusudan pusuya
Hangi cinsi ola ki
Zaman değişmiş

Kurt ki, ister uyuz
İster boz...
Ne farkeder, kurt olduktan sonra...
Uluyan seslerinden ürküyor ya çocuklar
Ben onu bilirim
Masallarda yazılmaz


(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kurtulamadığım Bir Rüya

Bir rüyadır benim ki, o da arada bir
Ben beni bildiğimden beridir gelir
Ne tavuğun darısına benziyor düşünde
Ne karıncanın yuvasına, ne arının peteğine
Toprakta çoktur binbir türlüsü...

-sıradan kıytırıkları da vardır rüyaların
gözlerini açtığında bulamadığın-

Bir rüyadır benim ki, o da arada bir
Ben beni bildiğimden beridir gelir
İki yakamdan tutar gibi, kanatır
Savaş, savaş, savaş...
Savaşı savaşarak kazananlar
Savaşı savaşarak kaybedenler
Savaşı savaşmadan kazananlar
Savaşı savaşmadan kaybedenler
Kardeşi kardeşe vurduran savaşlar...

Bir rüyadır benim ki, o da arada bir
Ben beni bildiğimden beridir gelir
Allah Allah Allah diyorlar karşı karşıya savaşanlar
Barış demiyorlar, yaşam demiyorlar...
Çekilir silahlar akıtılır kanlar
Allah Allah Allah... savaşmaya güç ver...
Hepsi altı Kıta, sade dört Kitap'ta

Dört Kitap'ta birlik
Dört Kitap'ta dirlik
Dört Kitap'ta Mazlum'un yanında
Altı Kıta da okunuyorsa Dört Kitap
Biri Tevrat'tır Kitap'ların
Biri Zebur'dur Kitap'ların
Biri İncil'dir Kitap'ların
Sonuncusu Kuran'dır Kitap'ların
Dört Kitap'ta da yoktur
Zalime diz çöken bir hece
Dört Kitap'ta da Havva ile Adem
Bugün kaç milyar insan...

Bir rüyadır benimki, o da arada bir
Her kıtada bilmiyorum ki bu kaçıncı savaş
Her savaşta biliyorum kaybolur bir yanım
Yüz yüze bakan Dört Kitap
Yoktur içinde insana kıymak
Hele kıyarken Allah'a seslenmek...

-öldürüyorsanız yardım istemeyin
daha çabuk ölürsünüz...
yaşatmaya var mısınız
ömrünüzü uzatmış olursunuz...-

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kuru Gürültü

bacakları arasında kuyruğu
bir sende gözü, bir yerde
kemiğine yapışmış karnı
sen nefes al, o peşinde

gidip kuyruğuna basmayasın
böyle onulmaz zamanda
it ittir, kuyruk uğruna diş geçirirse etine
sürüyle it toplanır başına

kuru gürültü çoğunun
bazen yalanır, bazen hırlarlar

kurt gibi uluyanları da vardır
dik tutunca kuyruğu
bir kemik atarsın önüne
alır gider başını

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Küfürden Haz Alanlar

meclisinin üslubu mu
yansıyor sokağa
uç noktalarda hayvan isimleri
dökülüyor ağzından
insanların koynuna

biri eşşek diyor birine
diğeri kalmıyor altında
köpek diyor, it diyor
iyice geriliyor sinirler

ne çaresizliktir ne düşmanlık
okumuşun da, okumamışın da
dilinden düşürmediği
bir garip diyaloğ sanatı

iki yolu vardır diyaloğa geçmenin
biri sokakta
biri okulda öğretilir

köpek bile doğururken
bir manga eniği
alıp veremediği ne ola
hayatta kalmak için mi
benzermiş sahibe

diğerleri de var hayvanların
koyun gibi peş peşe uçurumdan atlayan
geyik gibi kayalıkları mesken tutan
ve kurt gibi cilve yapıp boğazlayan

bir de çakal var ki
sürüsüyle dolaşır
aslanın altından çıkarıp alır leşi

inek gibi süt verenleri de vardır
otladığı yere dışkısını bırakır
tilki gibi tavuğa dadanan
ve fare gibi kemiren
yılan gibi soğuk olanları

ve bir de ataları var ki bunların
çakaloğlu çakal
köpekoğlu köpek
eşşekoğlu eşşek
itoğlu it... gibi kurt sürüsü

bu karmaşıklık içinde
suratın dönmemişse maymuna
iyice yıpranır sinirlerin

dil kurumları ne yapar bilinmez
hayvan severler de öyle!
hayvanı sever kürkünü giyerler,
doğayı sevenler de var
yetmişinden sonra resim yapanlara
ağzı açık bakarlar

hayvanlar elele verip kurtarmalılar kendilerini
insanların elinden, dilinden, fırçasından

hayvanlara bakınca da yarım ağız
biribirlerini parçalarken bile
anmıyorlar insanı

insan ayrıldı mı hayvandan
kim bilir
bildiğim birşey var ki
hayvan ayrıdır insandan

bunca korku varken içinde
ve bunca yürek yakan
nasıl defnedilir kötü sözler
dokunulmazlığı dururken dinozorların

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Künyem

baba yadigarı
hepsi dört hece
biri annemden, biri babamdan kalma
biri Er diğeri Can
iki hece buluştu
oldu Ercan

baba yadigarı
hepsi dört hece
dede toprağından
biri Cen diğeri Giz
iki hece Cen-giz

neyim varsa
o hecelerin içindedir
hepsi ama hepsi
benim yaptığımsa
layık olma çabası
kolay değil
baba yadigarı
başka birşey değil...

(sanırım gerekli)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Kürkçünün Dükkanı

kürkçünün dükkanında demokrasi mayası
vitrininde lambaları yanıp yanıp sönüyor
renk renk, ordan oraya
tuzlanmış kurtların postu gezinir
gözleri aç, sokak sokak bakınır
sokak sokak sürünür kuyruğu
kurtlardan korkuyor çocuklar

kürkçünün vitrininde
allı pullu lambalar
arkasında sancılı bir demokrasi
önünde tilki postu,
gelip geçen çocuklara çatıyor
arkasında sıçanlar, arkasında oyunlar

kuyruklarına rağbet var,
kurtların kuyruklarına
gözler üstünde 'demokrasi' geliyor
kürkçünün dükkanında
kesip kesip saracaklar boyuna

'demokrasi' usulünde yeni avlanmış hayvanlar
beş paraya satılmışlar, üst üste atılmışlar
tuzlayıp da kuruturlar deposunda kürkçünün

tuzlanmazlarsa ne olur
kemeri yılan derisi, bilirler ki çocuklar korkarlar
yılanların soğuk yüzünden
kurtların sivri dişinden
kürkçüler de bilirler
koktuklarında postlar kilidi vururlar dükkana
düşerlerse avcıların peşine
demokrasi oyunu, oyuncu değişir

hayvanları vurmasınlar deyi
ama hayvanların kuyruğu pahalı
kürkçülere ekmek kapısı
'demokrasi'

Ercan Cengiz