Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Meyveden Önce

-Meyveden önce çiçeği-

her ağacın
dalındadır meyvesi

sen onu budadın
bir sonbahar akşamı

yarın bahar geldiğinde
çiçeklenmesini bekleme

çiçeğe durmayan ağacın
meyvesi mi olurmuş...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Meyvedeyim Toprak Ana

Bir yandan doğuyorum
Bir yandan büyüyorum
Meyvedeyim toprak ana
Meyvedeyim de
Ayrık otu kapladı kökümü.

Akmasına akıyor deniz
Durgun görülse de yüzü

Kirlenen derenin yatağıdır
Munzur'un kaynağı değil

Bizimki tarlasını belliyor
Ark açıyor
Bizimki fidan dikiyor
Fidanlarla konuşuyor

İnsan sıfatının başı bulandı
Topraktan çekti elini
Efendisine eğildiği kadar
Sınıf kardeşlerine diklendi
En az efendisi kadar

Bombardıman
Sonrasında sır perdesi
Bitkinin yüzünde saklandı
İnsanın kafası değişti
Anlıyor musun

Ondandır alabilir ömrünü
Nehrin kaynağı
Kimi topraklarda dostum
Kokusuz çiçekler
Soluk renkler
Neyin başlangıcıdır
De ki yemek artıkları
Kompradorların
Toprağı inleten.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Moro Şür

Moro dı şür
cımo caqın
quto olağo
qucoqodı
darino wê.

Derde xo cıko
qes nêzano
amo ma ser
goni vazeno

xorte serê
jüroqerdenayisa
perso bıqerê
xo wera meqerê
dırbetıno sa
adır weqerê.

Moro dı şür
cım zengın
dıdane xo
tüj qerdaiye
nê lau lau lau
no mor tal niyo
pe ê ni moridı
more belêqıni estê
cıme xo qamidero
mara qami geno
onca elenga qami
waydeno
nê lau lau lau

Hele berê peser
peşti bıde jübini
xebera xo jüqerê
öyro sodıro
boya xo wecina,
sıma çüst fındere
cımone xo yaqere
qara xo dı seyrqere
peyser memone.

K-19

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Mozabı Mozıqa

Moza bı mozı qa
ame tê löu, amınaniyo
mozıqı mozara xulliya
moza serê mozıqıdı tadina

Şii amê qorto
mal hona gorridero
amınano
germê perrociyo
malê sıti arêşino
tışqi haylemo kayqenê
şane mali höyndero
quteqê xo dürridero...

Mozıqı areqê şaidera
vız ı vıza moza
wana tometı niya
mozıqıra goni gena,
mozıka dı bê carı
orte aminanidera
dılopa goni ena
angore tapula wenca
zondaina xo qi serra,
heybetonê mozara
nata bota dımoc sannara
benna dana peştiya xora.

K-20

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Muhabbet Olsun

(karşılaşma)
- helo hemedo, nasılsın?
- iyilik, sağlık ibo, bıraktığın gibiyim
ya sen?
- n’olsun, göründüğü gibi işte

(üçüncüsü geldi, ekip tamam)
- vay, siz ha, bu ne sürpriz
ikinizi gördüm ya artık ölmem
maşallah, iyisiniz iyiii

(koyulaşıyor muhabbet)
- ee, daha daha ne var, ne yok
- ne olsun abi, sürünüp gidiyoruz
işşş-güç, çala-çocuk derkennn
- ya sendenn mehmedo?
- valla, eski tas, eski hamam
koşturup duruyoruz iştee

(ikramlar başlıyor)
- içer misin?
- yoo sağol, ben değiştirmeyeyim
- yak bi tane, bişey olmazzz
- öyle deme abi, fena dokunuyor vallaaa

(etrafa bakışmalar)
-ee anlatın yahu
yediğiniz-içtiğiniz sizin olsunnn
-ne anlatalım abi, ortalığın hali belli
yükünü alan gidiyorrr
- ero boş boşşş

(akşam evde)
- biliyor musun bugün kimi gördüm?
- kimi, canımın içiii?
- bizim hemedo ile mehmedo yuu
- ee nasıllarmış?
- iyiler, iyiii
epeydir görüşmemiştik, hasret giderdikkk
- ne konuştunuz peki
- ne olacak hayatımmm, havadan-sudan iştee
- hııı, anladım, sohbetiniz koyu imişşş
neler kaynattınız bakim, hıı (? ! ; ,.)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Munzur'un İki Yüzü

Munzur'a patikadan gidilir hewal
hain pusular arkasında
nişangahlar,
tayyere, kobra
tank, top sesleriyle karışık

köy yerlerinde kaçışan çocuklar
ağıtlar arasında
erkenden büyüyenler...

diğer yüzünde Munzur'un
faşizmin o iğrenç kahkahası vardır
ihanete, bitirmeye
yol açılır
işbirlikçileriyle...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Munzur Dağı Konuşur

-konuşur Munzur
bir bebeğin gülüşünde
her bahar çiçeklenen dağında
alnındaki çizgilerinde bir yaşlının
bir diğerinin kamburunda-

istediği gibi esemiyorsa rüzgar
bil ki Munzur dağıdır orası
vurdukça geri tepen...
dağdan dağa, nehirden nehire
taşıyamıyorsa aşkı seviyi
el - ayakları bağlanan insanların
o savunmasızların dilinde

bir kaç dönümlük topraktada olsa
rızkı aranıyorsa çocuklarının
yüzünü süre süre toprağa
kanıyorsa gün görmeyen elleri
dağlarından süzen sızısıdır Munzur'un
karışıp Munzur'a akan

sana sorsam Munzur, seni yıllar ötesinden
şimdi yüzümü okşayan bu garip esintinin önünde
bilmem konuşur musun
hazır çekip gitmişken üzerindeki o kara bulutlar
ve gökyüzü mavi diktirirken gelinliğini

eyy Munzur, söyle
nereye kadar taşır senin bu suyun
dağlarından sızıp gelen sızının hıncını
söyle hangi kayalardan çıkarır
daha neye durursun,
bak ışıldıyor gözeneklerin, ve hala pırıl pırıl
taşıyor adını

doya doya avuçlasam diyorum
kaldırır mısın yüreğimdeki bu sızıyı
söyle bana söyle, eyy Munzur
erenlerin aşkına söyle
sana el açan kuşlar bugün
tüten meşenin içinde

damarının kaynağı akıtırken dermanını
söyle nerden yapışmış tenine
bu sahipsizlik, bu boynu büküklük
sırtında topladığın güneş ısıtırken toprağı
her bahar gülümseyip açan yüz çiçek
dile getirirken tarihini

eyy Munzur
üzerinde nice acılar, nice seviler doğmuş
anlatılamayan, birikmiş nice aşklar
ve o masum gözlerinde bebelerin
donakalışlar...
tutacak bir ele, sıcacık bir merhabaya
kendini bırakıp giden ayrılıklara
bakarken gözyaşları
koparılıp sürgüne uzanan yollarda
tanıkken dağların
uzaklara savrulan hasretin
yaşamı örüyor hala

duyulmaz mıydı acıların - sevilerin
bilinmez miydi söyle
hangi kendini bilmezin esaretidir ki
asalatinden koparıp adını
bağlamak ister kendine

eyy Munzur, erenlerin aşkına söyle
dağ yamaçlarında durdurulan zaman mı bu
karartılan sabahın mı...
kalan neyse geriye
sana yabancı ses ve ayak izlerinden öte
benden ince, içimdeki sen varsın
gün geçtikçe büyüyen
eyy Munzur
durma konuş, konuş artık
yerin, göğün aşkına...
sızını akıttığın suyun bile
nasıl canlandırdığını toprağı

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Mülteci

toprağından uzakta çalınan zamandır
ele bakan çocukların gözyaşlarındaki
hasret biriktiren annenin
kendi elleriyle büyüttüğü
çocuğunun gözyaşına eğilir başı

karavana yemeğinde bulunmaz
bildik damak tadı yemeklerinin
her lokma yutar gibidir zehiri
her lokmada uçup giden hayalleri
bir günü daha bırakır ardına

ressamlar yansıtsaydı
tablolarında mı kalırdı gözyaşları
bu hasret el yakar,
bu hasret göz yakardı
yollar kayıplar adresine gömülü

ondan mıdır bilinmez
gözbebeklerinde kaybolan
iki ışık damlası
nereye kadar akar, nerde dururdu
bilinmez

itişmeler arasında
kuru kuruya kalabalıklar yığılırken üst üste
daha az kullanılmış giyecekler aranır

aldıran olmazdı, duyan olmazdı
kaybolan hasrete
sade iki damla gözyaşı akardı
kahvaltı yerine sofraya
ve sözler düğümlenirdi gırtlakta

ve kuralsız telörgüleri arkasında
sıkışıp kalan yoksulluk
çaresizliğe çare mi
ordan oraya sürüklenen izleri

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

N'olur

iyileştirmeye şu yaramı
dermanın yoksa elinde
boşyere neşter vurupda
incitme canımı, n'olur...
incitme artık
bırak kanasın kendi halinde
kanasın, kanasın, kanasın
...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Nakış

Çökmüşsün be kardeşim
elin işini görmekten
gün doğmadan göçmüşsün.
Sen de göçmüşsün diyeceksin
farkındayım be kardeşim
ellerim nasırlı olmasa da
senin ellerin gibi
farkındayım
ikimizin de ortak yanıdır
yıllara yenik düşmüşüz.
Ben sürgünde hasret dokurum
yıllardır nakış nakış
gün doğmuş, gün batmış
neyime.

Ercan Cengiz