Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Tersine Uyum

Bende uydum, bu düzenin çarkına,
Yola giden, yolda kalsa bana ne.
Komşuluk hukuku, aklıma gelmez
Aç yaşasa, hasta olsa bana ne.

Menfaatsiz, hiçbir işte olamam,
Para yoksa, bildiğimi bilemem
Dostum hastalansa, çıkıp gelemem,
Bırak hastalığı, ölse bana ne.

Hırsım hiç yok idi, arttıkça artmış,
Vicdanım sızlamaz, perdeyi yırtmış,
Müslümana bile, zenginlik şartmış,
Ruhum feyiz ile, dolsa bana ne.

Parası olanı, sever sayarım,
Fırsat verse parasını sayarım,
Parasızı, sanma adam sayarım,
Alim olsa, ilim bilse bana ne.

Böyle değil idim, bozdum kendimi,
Uymadım düzene, üzdüm kendimi,
Hain hanesine, yazdım kendimi,
Artık, doğru beni bulsa bana ne.

[GooD aNd EvıL]

Teslim Ettim Ellerine

Teslim ettim ellerine...

Sana saklamam gereken bir sırrı açtım,
Hiç acımadan/ merhametsizce
Teslim ettim ellerine...

Kederli gözlerinde buğulanan duygudur
Benim sana verdiğim o cevhere dikkat et.
Aç bırakma, açıkta koyma
Hele senden başkasına gösterme bile...
Yoksa benim gibi bedbaht olursun...

Kıymetini bilemedim sırrımın,
Teslim ettim ellerine korkmadan.
Aptalca güvenmemdendir belki.,
Belki de sana olan sevgimden.
Acımadan, teslim ettim ellerine...

Biliyordum, uzaklarda ezgin duran bu gönül,
Biliyordum, senden acı yel değer.
Ölür müydü ellerinde bu sevdanın sırrı,
Saklayıp sana vermeseydim eğer.

Sana seni sevdiğimi söylemeyecektim,
Vermeyecektim ellerine bu sırrı...
Koruyacaktım, saklayacaktım koynumda yıllarca,,
O hep kıymetlenecek, büyüyecek, gürbüzleşecekti.
Ama hep benim olacaktı,
Hiçbir kulağa, hiçbir yüreğe layık görmemiştim onu...

Ateşteki gönül göyünmesiydi belki
Belki cansız inerken yüreğine sır denen varlık.
Senin anlayışın mı örseledi, ezdi bilemem.
Yüreğimin en dibinde bir mezarda yatan o
Yüreğimi gece gündüz sızlatan o.

Sana saklamam gereken bir sırrı açtım,
Hiç acımadan/ merhametsizce
Teslim ettim ellerine...

[GooD aNd EvıL]

Toprağı Kan Bularken

İnce narin bir beden sessiz rüzgârlar eser
Göyünür gamlı gönül ahı gelir derinden
Saçları su görmemiş günlerce
Uyku akar gözlerinden
Uzaklara dalarken

Bir gece götürülen babasını beklemez
Akacak yaş tükendi çukurca gözlerinden
Hayalinde göğe umut yazarken
Ağrı başlıyor her yerinden
Top ateşi yalarken

Oyun yasaktır artık sırtlan dolu sokaklar
Ebabiller saklanır sokakta gezer filler
Kendine kendinden olanlar bakmaz
Yatar ihanetle gafiller
Seherle gül solarken

Umutları öldüren kardeşin ihaneti
Susarak zalimlere paye veren zihniyet
Bir çıkış yolu yok kahpe insanlık
İman varsa nerede mü’min
Mü’min aman dilerken

Efkârlı ağır yürek sessiz dünyaya küser
İçindeki çığlıklar ses bulamaz sesine
İncecik parmakla siper kazarken
Ateş yağar elbisesine
Toprağı kan bularken

[GooD aNd EvıL]

Tutunamıyorum

duramıyorum, bu çılgın sele karşı
Köklerim iplik iplik teker teker sökülüyor.
Direniyorum, olan gücümle, çırpınıyorum.
Bittiği yerde ümidimin,
Bir el bekliyor gözlerim insanlardan.
Uzanan bir merhamet eli yok, göremiyorum...

Kalabalık seslerin arasında tükendi sesim
Taşların her birinde benden kalan bir parça,
Bu çılgın gidişin önünü alamıyorum.
Asrın fırtınaları bende mecal koymadı
Yüreğimde düğümlenen, saklı kalan hevesim
Bir çıkış yolu var belki/ bulamıyorum....

2

Rahlesinin başında ak sakallı ihtiyar,
Bir merhametli varlığa, varlığıyla sığınmış.
Bir körpe kuzu arar, sürülerde anayı.
Bir küçük masum yılan, korkudan akar gider
Tutunduğu dalların yıkıldığı vakitte
Yuvasından saçılan yavrularla ağlarım.
Bir meskende iskan edip, bir beldede kalamıyorum...

[GooD aNd EvıL]

Türkülerle Türk'üm Gelir

Ne zaman ruhumu sarsa bir yeis
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma
Sarar benliğimi tarifsiz bir his
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma...

Dede Korkut kopuz çaldığı zaman
Anadolu müjde aldığı zaman
Tarihim aklıma geldiği zaman
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma.

Evliyanın edebine erişen
Hakikatte birbiriyle yarışan
Abdal olup erenlere karışan
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma

Hiç bir müzik türkü yerin tutmuyor
Yüreğime tatlı sızı katmıyor
O olmazsa bülbül gamlı ötmüyor
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma

Sevgiliden şikâr naz denilince
Benliği bırakıp biz denilinde
Aşığın bağrında saz denilince
Türkülerle Türk’üm gelir aklıma.

[GooD aNd EvıL]

Uç veriridi çiçekler

gelseydin gözlerimde huzur bulurdu uykum
gittin gideli öksüz düşen ümitler ağlar
düğümlerin sırrını kırk büyücü çözemez
sen yokken viranedir baharda bile bağlar
gelseydin tükenirdi içimde saklı korkum

gözlerime koyduğun ayrılığın neminden
çürüyen ağrıların kederine yak beni
artan bunca efkarı hangi yürek taşısın
gittiğin sahralarda Mecnun ile yak beni
çıkayım şu ölümcül ayrılık gündeminden

körük vurma kalbime bir sevdaya yanarken
kilitli kapıların arkasında bekleme
uyandığım sabahlar bir akşama gebedir
gözlerimin feri yok görünürsen bak deme
hayalin hayalimi gam dökerek anarken

gelseydin, yokluğunda artan ağrım dinerdi
uç verirdi çiçekler bahara ermiş gibi
uçuşan böceklerin yürekleri duada
anası yavrusuna göğsünü germiş gibi
mutluluğun lezzeti yüreğime dönerdi.

[GooD aNd EvıL]

Ufuk Neden Yaslıdır

Yok muydu yoksa sende bana dair sevgiden
Varsa be muhannet yar böyle uzak kalış neden
Bir derviş şuuruyla yorgun düşen yüreğim
Yaprağı yeşermeyen dalı perişan eden

Güneşi mi batıyor ufuk neden yaslıdır
Gözlerim görmeyeli gamlı gönül paslıdır.
Kerem gibi yanışım bir vefasız yüzünden
Ben beni Kerem bildim sandım ki yar Aslı’dır.

Gözlerinden gönlünü görüp seyre dalardım
Sevdasıyla eriyip aşk kabına dolardım
Seraba koşup durdum yar sen de isem bul beni
Ben olsam ardın sıra yüreğimi salardım

Belli ki sende yokum olsaydım eğer sende
Ağrın acın ne gezer vuslat beklerken bende
Gemim batık deryada, kederinle çökerttin
Kaynattı denizleri aşk ateşi sönende

Bir derviş şuuruyla yorgun düştüm tükendim
Kapında ruhsuz yatan bir serseri var bendim
Bu felaket öncesi ağrılara alıştım
İçimdeki dertleri senin derdinle yendim

[GooD aNd EvıL]

Utancımın Ateşi

Kaçıncı zamandır bu kaçıncı merhalesi
Büyüyen haşarıca bir çocuktur ömrümüz
Dolu dizgin yol alan kısraklarda seyrettim
Bir baktım bahar gelmiş birde baktım gelen güz
Yokluğu var yoluna gönüllüce devrettim

Utancımın ateşi yakar özü kabuğu
Kavil yerinde yokum sözleri unutmuşum
Göklerin kapısını tutan eli öpmedim
Kendimce dünyada büyük bir yer tutmuşum
Uzatıp insanlara gel şu eli öp, dedim.

Tuttuğum endaze bir yerine beş ölçer
Nefsimin hevasına bak neleri terk ettim
Akbabalar dolaşır varlığımın üstünde
Var bildiğim her şeyin yokluğunu fark ettim
Gözlerim merhametle bakar dostun dostunda

Yontulan şuurumu aklımla yele verdim
Yaşadıklarım gitti yaşayacak halim yok
Yakışan hayat değil can çekişen canlıya
Uzanan çağ ötesi eli tutan elim yok
Beni burda eğleyen az sonra biten rüya

Suçlu benim başkası suçuma sebep değil
En cürümkar bir kula gülüp eğlenmek niye
Tek başıma bir hayat benim için güzelmiş
Kapıldım yüreğime yürüdüm sevda diye
Bilemedim usulü yarden acı söz gelmiş

[GooD aNd EvıL]

Uzattığım el senin

Ekmek can ilacıdır, fakirin selesinde
Bana ilaç sevgindir, ekmek aşı istemem
Muhtacım tek kapıda, boynum eğik dururken
Bir başka kapı deme, hiçbir yere gidemem
Gezdiğim kapılardan, hiçbir vefa görmedim
Senden uzak kalsam da, yada meyil vermedim.

Verdiğim sözüm vardı, dünyayı tanımadan
Ayaklarım çığırdan, çıkıp senden ıradı
Önümde sen var iken, sersemce cayıp gittim
Senden ayrı yaşamak, başkasına yaradı
Nice öze düşmanı, dostlardan sayıp gittim
Bindin nefs kızağına, ters yöne kayıp gittim.

Bu macera uzadı, yıldım bu ayrılıktan
Teslim oldum kapında, başım eğik beklerim
Ritmi bozuk sevgiler, sersem etti ruhumu
Elim ayağım kopuk, yolunda emeklerim
Ateşine indirip, varlığımı erittim
Koydum sevda arkına, sana doğru yürüttüm.

Kan deryası hayatı, geçtimse boğulmadan
Yelkenleri doldurup, yönüme sen götürdün
Kanayan yaraların, merhemi sende saklı
En çetin ağrıları, aşkın ile bitirdin
Uzattığım el senin, onu bana sen verdin
Bilmezdim buraları, hayat verip gönderdin.

Yoluna yolcu ettin, kılavuz verdin doğru
Gel gelelim günaha, meylim arttıkça arttı
Hiçbir varım olmadı, bu yokluğun içinde
Benim olmayan varlık, benim gibi şımarttı
Şaşmasın başka yöne, yolum sana gelirken,
Beni senden ayırma, seni sahip bilirken

[GooD aNd EvıL]

Üç Mevsimden Biriydi

Üç mevsimden biriydi, henüz gül mevsiminde
Bülbüllerin gülünü, görmediği zamandı.
Harman yerinden, başı poşu bağlı bir gelin
Görünmedik yerlerde, göyünerek dert yandı
Yüreği gam içinde, bilmem nasıl da/yandı...

Bir el telaşındaydı, avucuna yakışan
Oylum oylum yüreği, gam çıbanı bürümüş.
Ektiği çiçekleri, mihricanda yakılmış
Gözlerinde biriken, gölden yaşlar yürümüş
Bilmediği topraklar, tanımamış, çürümüş

Kınaları gül eden, ince narin parmaklar
İşarete mecalsiz, sevda gönlünde tutsak
Toprak kadar yorgunca, hasat gibi ezilmiş
O ceylanı anmasak, hayalini unutsak
Aklımda bir köşeye, edebiyle büzülmüş

Üç mevsimden biriydi, belki yayla zamanı
Sesiyle tepelerde, yankı veren bir gelin
İki yavru yanında, bir bebe de sırtında
Menekşesi kesilmiş, dağın, yamacın, belin
Kocası şehit olmuş, o bekliyor yurdunda...