Mucize bebek, bu defa kurtulamadı

[GooD aNd EvıL]

SOLUNUM yetmezliği hastalığı nedeniyle 1.5 yıldır solunum cihazına bağlı olarak yaşatılan ve kalbi tam 7 kez durup kalp masajı ile tekrar hayata döndürülen 19 aylık Hasan Hüseyin Bulut adlı mucize bebek, Isparta'da yaşamını yitirdi.

Ev tipi solunum cihazı alımı için uğruna Türkiye'de yardım kampanyası başlatılan mucize bebeğin bakımını üstlenen hemşire Şefika Aksan, ölümünün ardından Hasan Hüseyin için bir şiir yazdı.

15 Ekim 2007'de dünyaya gelen bebek, önce tiroid hastalığı nedeniyle çeşitli hastanelerde tedaviye alındı. Bebek, daha sonra Diyafram Evantrasyonu (solunum yetmezliği) teşhisi üzerine 31 Ocak 2008'de Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'ne getirildi. O günden bu yana yoğun bakım ünitesinde yaşam savaşı veren bebeği, ailesi sadece hemşirelerin cep telefonuyla çekilmiş fotoğraflardan görebildi.

KAMPANYA BAŞLATILMIŞTI

Daha önce ‘Kalbi 8 ayda 7 kez durdu’ başlığıyla yayınlanan haber sonrası yardımseverlerin desteği ile cihaz alınan Bulut bebek, annesinin ikinci çocuğuna hamile olması ve köyde yaşamasından dolayı hijyen açısından taburcu edilmeyerek hastanede yoğun bakımda tutuldu. Annesinin bile sadece fotoğraflarından gördüğü bebeği aylarca gözetim altında tutan, her türlü ihtiyacını karşılayan hemşire Şefika Aksan, bebeğin ölüm haberini duyunca çok üzüldü.

“Ölüm haberini aldığım an yıkıldım” diyen Şefika Aksan, “Donup kaldım, ne yapacağımı da bilmiyordum. Sanki benden bir parça kopmuş gibiydi. O an nasıl olduysa elime kağıt kalem alıp ardından veda şiiri yazmak aklıma geldi. Oturdum, ağlaya ağlaya ona şiir yazdım. Bu duyguyu yaşamayanlar belki de bu şiiri saçma bulabilirler, hatta bu hikayeyi bile. Ama inanın onun için yapamayacağım şey yoktu” diye konuştu.

Hemşire Şefika Aksan'ın duygularını dile getirdiği şiir şöyle:

BEBEĞİM

Sen uyurken ben bambaşka dünyalardaydım yavrum
Sen uyurken ben hep bekledim
İlk beklemeyi yaşadım
Ve başka dünyalar keşfettim.

Sen uyurken düşündüm
Ayrılığı, geleceği, ölümü
Sen uyurken ben uyanıktım yavrum
Solmayacak umutlar ektim bahçelere
Sen uyandığında yemyeşil bulasın diye
Sevginle suladım güllerimizi
Sırf senin için,
Koklarken eline batmasın diye,
Kopardım dikenleri.

Bebeğim sen uyurken
Ben sana gelecek hazırladım
Sen karanlıkta oracıkta uyurken
Bırakmadım elini ışık aradım

Ama bu dünyanın umutlarını
Diğer dünyaya bıraktım
Ve bu dünyada gülmeyen o maviş gözlerini
Diğer dünyaya ağlayarak uğurladım