Zaman

[GooD aNd EvıL]

Bir hicrandır sunulan kader kadehinden
Bilmem kaçıncı gecem yokluğunun eşiğinde
Esrarlı bir acı filizlenir yüreğimde

Sabıkamdan anıları siliyor zaman...
Sensizlik hükmünü giyiyor zaman...

Yalan bir dünya'nın anlamsızlığında
Gözyaşıma dokunup kaçıyor zaman
Firari yıllarımın son sayfasında
İmzasını bırakıp gidiyor zaman

Aynaların riyakar gözlerinden,
Kahkahalara halime gülüyor zaman…

Serseri bir sabahın aydınlığından,
Bir ezgi belirir karanlığımda,
Güftede hasret, satırlarda hicran
Yalnızlık türküsünü yazıyor zaman

Nefesimi boğazımda düğümlercesine
Gönül tufanımda boğuyor zaman

Ne zaman Kadere gülüp geçsem
Karanlığın fecrinden medet beklesem
Azrail’e diz çöküp katlim istesem
Ruhumu hayata sürüyor zaman

Mazimi zulmetimin eşiğinde bırakıp,
Umudumu gasp edip gidiyor zaman


Düşlerde uyanırken vuslatın köşesinde
Kabus olup göz kapaklarımda doğuyor zaman
Eşkıya bir rüzgarın komutasında
Ağır Ağır hasreti esiyor zaman

Zulamda sakladığım neşeyi zincirleyip
Dudaklarımdan tebessümü siliyor zaman


Gözlerimi kapatıp sevdama ersem
Yarim az kaldı deyip gün idam etsem
Bir iki tebessüme eyvallah desem
Yüreğime göz yaşı ekiyor zaman

Ölümü gölgeme vekalet edip,
Nefes Nefes Ardımdan geliyor zaman…