Engin Tunca

[GooD aNd EvıL]

Ayna
Dalmışım,
uzaklarda, yakınlardayım.
Yalanlarda, gerçeklerde.
Bekliyorum,
gelecek O sevgili.
Kim?
Hangisi?
Nerede şimdi?
Ne zaman?
Bilmiyorum.


Çaaaay…
Ver bakalım.
Kaç şekerli?
İki, üç, dört?
Tatlı,
bal gibi.
Tıpkı, O’nun gibi.
O, varmı ki?
Yok mu?
Bilmiyorum.

Boyacıııııııı…
Boyıyalım abi,
ayna gibi olmazsa bedava.
Boya bakalım,
ne göreceğim?
Aynada.
Gerçeği mi, düşü mü?
Yine gözlerime dadanmış
biliyorum,
hüznün resmini mi?
Boya,
o’nu görürüm,
ne çıkarsa bahtıma.
Razıyım,
alıştım sensizliğe.
Kimsizliğe?…
İşte öyle.


Tazeliyim mi beyim?
İstemem,
kandırdın beni acıyla.
Hoş, alışkınım ben acıya
da,
doğruyu söylesen be birader.
Merak etmiştim tatlıyı,
özlemiştim.
Yıktın hayallerimi.
Bak,
harbi ol,
dört şeker at,
öyle ver,
demli çayını…


Pardon;
Sandalyeyi alabilir miyim?
Üzgünüm;
O gelecek.
Kim?…
Mesela yani.
Al babam al,
senin O’n geldi değil mi?
O’n var senin?
İyi iyi,
lafı mı olur?
Sen mutlu ol,
siz mutlu olun,
siz patlatın, kahkahaları,
sizin olsun…


Ben;
Gözlerime dadanmış hüzünle
Dalmışım,
bekliyorum,
Gelecek mi?
Bilmiyorum.
O.


Çaylaaaaaar….
Tatlı mı?
Kaç şekerli?
Kaç para?
Sonu?
Başı?
Yok mu?
Var mı?
Boşver…

Boyacııııı….

[GooD aNd EvıL]

Aynı Minval Üzere
Kararım karar,
Artık yazmayacağım
Desem,
Gönül koyar dostlarım, biliyorum
E ben de durama yazmadan,
Çalmadan, söylemeden.
Gel gör ki;
Neş’e, mutluluk yazmak istiyorum
Dertlerine dert eklenip, hüzünlenmesin canlar
Yitmesin umutlar, sönmesin ışıklar istiyorum
Ama,
Bakıyorum kalemimden dökülen hecelere,
Mızrabımın vurduğu tellere,
Parmaklarımın gezindiği perdelere,
Hep aynı yerdeler, söz dinlemiyorlar
Uslanmıyorlar işte, ne edeyim.
Kusuruna bakmayın siz onların,
Gariplik işte,
Gün yüzü görmüşlükleri mi var?..
Ne dersem diyeyim,
Yazacam yine, yazacam amma,
Yine aynı minval üzere,
Yine selam dostlara,
Kızmazsınız değil mi?...
Ha, ola ki gün gelir sesim çıkmaz olur,
Kurur mürekkebi kalemimin,
Öksüz kalır duvarda sazım,
O zaman,
Bilin ki,
Gelmiş geçmiş,
Hiçe karışmıştır garip Engin…
Unutulur mu?
Kim bilir?...

[GooD aNd EvıL]

Ayrılmayalım
Yağmurla geldin sen, güneşim oldun
Kalbimi çaldın sen, tek eşim oldun
Seninle kaybolan benliğim buldum
Bitmesin bu dostluk, ayrılmayalım

Gönlümde solmuştu, hazan gülleri
Aşılmaz sanırdım, sevda yolları
Seni buldum aştım, karlı dağları
Bitmesin bu dostluk, ayrılmayalım

Yağmurları artık çok seviyorum
Her damlada seni hatırlıyorum
Sırılsıklam olsam, üşümüyorum
Bitmesin bu dostluk, ayrılmayalım

[GooD aNd EvıL]

Bebeğim
Dinlemek isterdim ömür boyu
Öykülerini
Dizlerine yatıp
Gözlerim kapalı.
Bir başka anlam kazanırdı
Ezgiler
Dudaklarımda
Sen yanımdayken,
Ve eşlik ederdi
Ezgiler eşliğinde anlattığın
Öykülere rüzgar
Usulca...
Ve...
Muzipçe karıştırırdı
Aşk masalını
Öykülerin arasına
Aşkımızın masalını.
Uyumak isterdim ömür boyu
Kollarında yatıp
Uyutmak isterdim seni ömür boyu
Kollarımda yatırıp
Ninniler söylerdim sana,
Bebeğim..

[GooD aNd EvıL]

Belki Gelirsin



Aya yoldaş olup, yıldızlara eş
Hasret yüreğimle özlerim seni
Gündüz hayalimsin, *******i düş
Kırık umutlarla beklerim seni

Umudun yolları bitmez, tükenmez
Aşığın özlemi dinmez, durulmaz
Sabır olmayınca yare varılmaz
Gözümde yaşlarla beklerim seni

Vuslata ermeden benliğim ölmez
Dünya benim olsa, hiç yüzüm gülmez
Belki de gelmezsin, hiç belli olmaz
Yine de yıllarca beklerim seni.

[GooD aNd EvıL]

Ben Ölürüm
İşte böyle dost,
Kavruk türkülerin
Kurşunlanmış sevdaların
Hasret gönüllerin adamıyım ben.
Bazen adam gibi adam,
Bazen de delidolu, asi,
Ama hep gülen.
Kar altından fışkıran çiçek gibidir
Gülücüklerim.
Tek dostlar ağlamasın,
Üzülmesin, karda boranda...
Bilmesin kimse,
Kavruk türkülerimi,
Delik deşik sevdalarımı,
Hasretliğimi,
Bende kalsın.
Ben üzülürüm,
Ben ölürüm,
Siz gülün dostlar,
Siz çok yaşayın emi…

[GooD aNd EvıL]

Bende Kalan
Günler, aylar geçti
Yıllar biri birini devirdi
Ben, bir başka ben oldum
Savruldum durdum
Bir o yana, bir bu yana
Bir lokma ekmek peşinde
Bir yırtık urba içinde
Unuttum kim olduğumu
Nerden gelip, nereye gittiğimi
Unuttum insanlığımı
Düşe kalka geçti,
Kırk küsur yıl.
Yoruldum.
Unuttum, ağlamayı bile
Gülmek bir yana.
Duygusuz, içi boş bir adam oldum.
Anlamsız aydınlık, karanlık
Gece, gündüz.
Unuttum, yıldızları
Unuttum, mehtabı
Gözüm görse de havsalam almıyor.
Gençmişim bir vakitler
Ateş gibi, delikanlı
Diyorlar…
Bilmiyorlar;
Kırılmışım, darılmışım
Anlamıyorlar;
Ezilmişim, horlanmışım
Görmüyorlar, tükenmişim...
Neyse, neyse
Hikaye işte, masal, masal
Rivayet hepsi.
Tek bir şey var hatırladığım,
Yıllar önce
Umarsızca
Sırtını dönüp
Gidişin…

[GooD aNd EvıL]

Beni de
Görmedim dünyanın tek akçesini
Felek zengin etmiş, gamla kederle
Tattım hep sevdanın acı hazzını
Felek zengin etmiş, yakmış hasretle

Kabahat gönlümün zenginliğinde
Yoksa, değil senin güzelliğinde
Soldu gülüm, seni yitirdiğimde
Felek zengin etmiş, almış seni de

Yine de mutluyum, her şeye inat
Biliyorum sever, beni kainat
Vur, öldür Engini, kör kuyuya at
Felek zengin etmiş, bilmiş beni de

[GooD aNd EvıL]

Bilemedim
Gurbet elde hayli zaman
Gezdim durdum, halim yaman
Nedir bu feryat, bu figan?
Neler olmuş, bilemedim

Nazlı yardan haber verin
Nere gitmiş, göremedim
Evim, barkım viran olmuş
Neler olmuş, bilemedim

Deli’yim dağlar gezerim
Sararmış bağlar gazelim
Şaşarım, akıl sorarım
Neler olmuş, bilemedim

[GooD aNd EvıL]

Bilmiyorum
Bilmiyorum neredeyim?
Cennet mi, cehennemde mi?
Gurbette mi, sılada mı?
Kurtar beni bölünmekten,
Kurtar beni bu canımdan,
Ya rabbim.

Kara kara gözlerde mi?
Sevgi dolu sözlerde mi?
Hep sonbahar güzlerde mi?
Kurtar beni bölünmekten,
Kurtar beni bu canımdan,
Ya rabbim.

Bilmiyorum neredeyim?
Seven gülün kalbinde mi?
Dost sandığım ellerde mi?
Kurtar beni bölünmekten,
Kurtar beni bu canımdan,
Ya rabbim.