Duygu Tuncel

[GooD aNd EvıL]

Dilenci
avuçlarımda bir dilenci çocuğun zavallılığyla geliyorum sana
ılık bir yaz yağmurundan
sabahın üşüten yalnızlıklarına akar gibi
akıyor ellerim ellerinden
yalnızlığın kahramanca zaferi
kapatıyor bir kez daha kapılarımı yaşama.



kendi alemimde bir dünya yaratıyorum ikimize
tekmelerini hissediyorum aşkımızın kalbimde
daha var doğmasına diyorum
bu yoksul hayatta zenginliğim olur belki


sonra ufka dönüyorum yüzümü
varlıkla yokluk arasındaki ince çizgide
sana kendi yokluğuma doğru süzülmek
ve senin kumasallarında kaybolmak istiyorum
sonrada kıyılarında karaya vurmak.


ürperiyorum bir an
ruhum ayrılıyor bedenimden
o dilenci çocuğun gözlerinden bakıyorum sana
ve son kez aşk dileniyorum...

[GooD aNd EvıL]

Dostum
Keşke bu kadar kolay olabilseydi…
Güneş batıyor ya diyorsun ama doğuyor yeniden,
Nehir taşıyor ama dönüyor eski haline
Sen gidersen eğer dönemeyeceksin ki geri

Dostluk bu uzakta da yaşanır ama
Gönülden uzak olacaksın bir kere
Gönül gözüm nasıl katlanacak
Yanımda olmamana?

Ama dersen ki ne zaman bir martı görsem
Seni arayacağım kanatlarında
Tamam o zaman derim
İlk ve son defa " elveda"

[GooD aNd EvıL]

DUYGULAR
mutluluktu
hüznümü kovalayan
sevinçlerimdi
üzüntümü
rüzgar olup uçuran
aşkımdı
içimde
durmadan kanayan...


sevdaydı
martıların kanadına tutuşturduğum
umuttu
çiçeklerde
kokladığım....


özlemdi
uzağımı yakın eden
ve
sendin
bu hayatı bana sevdiren....

[GooD aNd EvıL]

EYLÜL
gecenin bir vakti olmuş
içim sıkkın...
ve sonbahar olmuşum
yok haberim
ve yakamoz
ve ben
ve sen aşkımızsan bihabersin...

sonbahar döktü yapraklarımı
sarardım eylül gibi ben de...

[GooD aNd EvıL]

Fıstık'ıma
sana sarılmayı özledim dostum
içimi sana açmayı,
omuzlarını gözyaşlarımla sulamayı özledim.
bu kadar ayrı kalmamıştık ya birbirimizden
kalplerimizi bağlayan melekler de yoruldu
gel artık...
bak behçemizdeki çiçeklere,
büktüler boyunlarını.
seni onlar da özledi.
benim için olmasa da onlar için gel...
sana yolluyorum dostum güvercinle
papatyalar yoluyorum
seversin sen...
ben de seni severim
sen beni seversin...
ama artık nilay kendini özletmesin...

[GooD aNd EvıL]

Güvercinim
gözlerimi uzaklara dikip de
yalnızlığıma ağlarken
martıların asaletini keşfettim dedim
yanımdan kaçıp gittin
sen bir güvercin olabilirsin
ama kıskanma martıları
dost olmayı bil
senden üstün olanlarla.
sonra benim gibi yapayalnız kalma
ağlama sende uzayıp giden bu yollara bakarken,
kapın çalmazken
yolunu gözlediğim var da
yolumu gözleyen niye yok diye ağlama
sen dost olmayı bil
senden üstün olanlarla...

[GooD aNd EvıL]

Hayal
gözlerinde hüznün karanlık perdesi
minicik ellerinde ufalanmış bir hayat
sen,engin denizlerin mavi çocuğu...
vazgeçmeyeceksin değil mi oynamaktan.
izin vermeyeceksin avuçlarından kaymasına umudunun.
kalbindeki sevgi küllerini savurmayacaksın uzaklara
sen engin denizlerin mavi çocuğu...
dalgalanırken saçların hırçın rüzgarla
ellerin kanarsa tutsaklığında yalnızlığın
yine de bekleyeceksin değil mi güzel günleri
bilsen de gelmeyeceğini.
sen;engin denizlerin mavi çocuğu
üşürken yağmurlarında sonbaharın
savrulurken oradan oraya acımasızca
yine de anacaksın değil mi eski günleri
bir dostluk türküsü tutturup dudaklarında
sırtına alıp bohcanı

çıkacaksın değil mi yine yolculuklara?
sen engin denizlerin mavi çocuğu
hiç bıkmayacaksın değil mi dalga geçmekten yaşamla
ağlamakla,gülmekle,sevmekle,sevilmekle bezeyeceksin
hayatının baharını
sen engin denizlerin mavi çocuğu
gözlerinde hüznün karanlık perdesi
minicik ellrinde ufalanmış bir hayat
sen,engin denizlerin mavi çocuğu...

[GooD aNd EvıL]

Hayat
umut çiçeğim yeşerse keşke
ve bir hayat doğsa avuçlarından yüreğime...

ölüm dururken başucumda,
dokunulmazlıkla sırlaşan ir gerçek gibi
kabullenemz onu
bu yeniden doğmaya
hayata inat koşmaya susayan ruhum

dizlerim kanarken bu ıssız yolda
onca düşüp kalkmalar gelir aklıma
sonra bir perde gibi iner gözlerimden
karanlığın içinde yanlızlık.

sonuna gelmek istemezken
aslında sonu yaşıyor olmak zor
zor gündüzlerde bile işkenceler içinde
sevgisizlikten çatlamış topraklarda kök salmaya çalışmak

ama bir umut yeşermek üzere
gözyaşları ile sulanan bir hayat
doğmak üzere avuçlarından yüreğime...

[GooD aNd EvıL]

İÇİME BAKAMAM
korkuyorum!
bakamıyorum içime
göreceklerim
görmek istemeyeceklerimse
bütün umudum tükenmişse
etrafımdakiler içimi kemirmişse
korkuyorum
bakmaya içime...

[GooD aNd EvıL]

İçin
Bir yerler hep karanlıktır,
Anlatılmamış ya da anlatılamamış olanın kavurucu gölgesi,
Öldürücü sessizliği...
Sevgisizlik gibi acıtan,
Ayrılık gibi oradan oraya savuran...
Uzaklıkların ayrı düşürdüğü sevgililer,
Hasret çekenler
Hep yarım bir şeyler
Nerede imkansız varsa onu seçer kalpler
Zorluklara göğüs germeyi aşk zannerdeler...
Gerçek aşk düşlerde var olma çabası verirken,
Gerçek sevgi ilk andan beri yüreklerdedir aslında,
Hayat bulur ana kucağında...
Aşk ve sevginin arasındaki çizgidir ince olan,
Duygularımız değil bizi hassaslaştıran,
Gözyaşlarımız değil ağladığımızda bizden kopan,
Mutlu olmak değil bizi güldüren,
Güldüğümüz için mutluyuz çoğu zaman.
Ve karanlık değil bizi korkutan,
Korktuğumuz için bizleriz karanlıkta kaybolan...