Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Bu imkansızlıklar
Bu yaralar
Hepsi,
Hepsi insan işi

Sevda diye bağıran yüzün,
Bir kitabın en sır satırını
Okuyan sesin,
Beni bana düşman eden,
Ağlamaklı *******imin
Tek temsilcisi
Ve hiçbir yerde şubesi
Olmayan yüzün
Yani baştan ayağa sen...

Bu bakışlar
Bu bakır tadı
Hepsi,
Hepsi insan işi
Ve insanın insana ettiği
En yalan yemin: aşk!
Hepsi,
Hepsi insan işi...

[GooD aNd EvıL]

İstanbul; yanlış sevdalar durağı,
İçime çöken sis
Ayrılığın hırçın dalgası.

Lacivert’e kucak açan vapurun dumanı

Boyası bitmiş sandık
İçimdeki ihtiyarın yorgun gözleri
Bölüşmeye hazır bir lokma ekmeğim.

Sevdam,kavgam

Hasretin sert toprağı

Avazımın teri,

Alnımın çilesi,

Özlemim,

Nefesimin ıslığı.

Ayrı düştüğüm gurbet ellerde,

Gördüğüm gündüz rüyası.

Bir avucumda resmin,

Diğerinde hasretin yıkıntısı.

Hisar kalesinden bakınca,
O fatih gözlerle
Gururumun ortağı
Aydınlık olsa da koca şehir,
Karanlıklarda kalan yüreğim,
Kalabalıktı hüznüm ,kimsem olmazdı
Hayalimde ,fikrimde sen
Sisli buhran *******imde.

Umutsuz yarınlarda saklı kalan

Ümit ışığı,dert ortağı
Yalnız ve sahipsiz mi kaldın ?
Sende benim gibi....

Sen İstanbul’sun dünya şehri
Eğilme namerde,
Eğilmek bizlere göre değil,
Unutma sen fakirin umudu
Taşı toprağı altın,
Her karış toprağında benim kanım
Mukaddes diyar

Şarkılarda ki ,sevda
İstanbul;
İstanbul yanlızların rıhtımı....
Vefasız gençliğim,

Geçip giden derdim,

İçime düşen kor,

Sevdamın son durağı...

[GooD aNd EvıL]

Bu gece sevda okunacak İstanbul sayfalarından.
Çırpınışlarım yol alacak caddelerde.
Dumanım tütecek evlerinin bacasından.
İstanbul un minareleri seni arayacak iklimlerde.

Susamışlığını belli etmese de,
Hasreti çekecek bu gece İstanbul.
Yokluğunun tortusu kalmış memlekette,
Tüm ağaç gölgelerinde seni arayacak İstanbul

Hayallerim gözlerinin Marmara ya daldığı yerde.
Gidişin kol geziyor ben ise biçare.
Kapı Aralığından duyulmuyor sesin,
Sevdam kundaktaki bebelerin ninnilerinde.

Güneş her sabah İstanbul a doğuyor,
Ben ise İstanbul da sana batıyorum.
Sanma yaşıyorum.
Her akşam boğazda boğulur,
Gecenin siyahını ellerimde tutup
İstanbul un sevda yokuşlarında seni bulurum.

[GooD aNd EvıL]

bir yer var çok uzakta
özledim o yeri kurban
hatıralar anılar var
bıraktığım gibi duran
şimdi sadece şarkılarım
türkülerim var yanımda
yok yani tek bir dostum
aradığında beni bulan orada
ne kadar haykırsam nafile
ne kadar çırpınsam faydasız
terkettim artık gelmem
istanbul,seni vefasız

[GooD aNd EvıL]

Günler bir yağmur damlası gibi akar gözümden
İstanbul’un bu loş ışıklarında ağlarım kaderime
Kaybolurum ardına yalnızlığın saklandığı bu gecede
Bir balık kadar hür olmak istemiştim
Nerden bilebilirdim
Bir oltaya takılıp öleceğimi
Yavaş yavaş kararıyor gözlerim
Böylemi olmalıydı
Sen beni sevsen ben hiç ağlar mıydım
Bak sevdiğim
Bir günüm daha gitti hayatımdan
Ölümüme saatler kaldı
Kim bilebilirdi böle acı çekeceğimi
Şimdi karanlık her yer
Elveda İstanbul’un acı hatıraları.

[GooD aNd EvıL]

Semaya kubbelerle
Mimar Sinan yükselir
..ve eşsiz bir şiirle
Nabi dile gelir
İstanbul gözüm benim
İstanbul her şeyim
...Mavi bir patiskalarında
gemileriyle boğazların
istanbulu istanbul yapan
benim ona olan sevdam

[GooD aNd EvıL]

Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.

Sonra alem değişiverdi
Ayrı su ayrı hava, ayrı toprak.
Sonra alem değişiverdi
Ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
Mevsimler ne çabuk geçiverdi
Unutmak, unutmak, unutmak.

Anladım bu şehir başkadır
Herkes beni aldattı gitti,
Anladım bu şehir başkadır
Herkes beni aldattı gitti,
Yine kamyonlar kavun taşır.

Fakat içimde şarkı bitti.

[GooD aNd EvıL]

İlk görüşte aşktı benimki
Resminden vuruldum sana
Işıklarınla
Kulelerinle
Camilerinle
Öyle ısıttın ki içimi
Düşünmeden geçmez oldu
Bir dakikam seni..


Sana kavuşmanın hayali vardı
Ulaşırsam biter mi bu aşk korkusu
Ama bilirdim
Sensiz olmazdı bu ömür

Ve sonunda gerçek oldu hayal
Kalabalığına karıştım ben de
Korkuttun beni önce
Alıştım sonra
Karışıp gittim
Kayboldum sokaklarında


Biliyorum başkaları da var kalbinde
Seni benim gibi seven birileri
Birçokları var hatta
Kıskandım ama ona da alıştım
Çünkü sen İstanbul sun
Çünkü sen İSTANBUL….

[GooD aNd EvıL]

Gün ve gece bir başka tablo İstanbul da;
Sabah erken, akşam geç olur İstanbul da...

Kalbin uzak ise, O na yakın olsan da;
Hasret yaman, sevda güç olur İstanbul da!...

Birazcık gölge, bir yudum çay Çamlıca da;
Mana derin, madde hiç olur İstanbul da...

Gün gelip, nefes bitip, vade dolduğunda
Yıl ne zaman, saat kaç olur İstanbul da?

[GooD aNd EvıL]

Bir gün uzaklardan geldim bir ziyarete
Bir masalı yaşadığım yere acı şehrine
İstanbul’a bir ömür gibi beni harcayan şehre
Sarıyeri, Beykozu, Kartalı, Nişantaşını, ve
Heyecanda sınırı olmayan Bağdat Caddesini
Her birinin ayrı tadı vardı ayrı heyecanı
Oturup içtiğim çayı, poğaçayı, ayranı
Ufakta olsa gücüm yettiğince eğlendiğim şehri
Cebimde beş kuruş bırakmadığım günleri
Her geri döndüğümde İstanbul’dan arta kalan bileti
Saklıyordum şimdi de saklıyorum neden dersiniz
O zamanın hangi gün hangi zaman olduğunu unutmamak için
Her elime aldığımda o bileti o İstanbul’a geri dönüyorum
Aklımdan hep yeditepeyi gezmek geçerdi İstanbul’un
Ama ne benim sevgim nede onun sevgisi yetti buna
Bir ayrılık vurdu bir akşam Kadıköy’de
Tek kelime çıktı o hep gülen dudaklardan buruk bir şekilde
‘Ayrılmalıyız’ diye inanamıyordum bu ne demekti
Tam sevgim için herşeyimi vermeye hazırken
Boyun eğdim o akşam hiç konuşamadım
Koştum deli gibi İstanbul sokaklarında ve
Yoruldum bir yıkık harabe evin içine girdim kimse ağlayışımı
Güçten düşüşümü, acımı görmesin bilmesin diye
Duvara yaslı bir şekilde dizlerime kapanık açtım gözlerimi
Güneş doğuyordu İstanbul’da ve ben bir söz verdim
Bir daha ama bir daha asla acı çekmeyeceğim
Çünkü artık sadece seveceğim ama aşık olmayacağım
Tek yol koydum kendime aşık olmak için
Evlenmek bir ömür yaşamak için aşık olabilirim artık
Ve o gün İstanbul şahidimdir bu sözlerime bu inancıma
Dinle İstanbul sana sesleniyorum ‘Eğer ki sen beni hem sevindirip
Hem de üzeceğini sanıyorsan yanıldın İstanbul, bir daha asla ağlamayacağım
Şunu da bil İstanbul ben seni taşın toprağın altın diye değil
O toprağın içimde bıraktığı acıyı ve sevinci gördüğüm için seviyorum
Ben seni hiç yalnız bırakmadığın için seviyorum
Ben yaşamayı seviyorum!!!