Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Hoş Geldiniz Anadolu'ya
1/:
Ben Anadolu.
Başı karlı dağ dolu,
Çiğdemli tepe dolu,
Serin yazlı yayla dolu,
Çayır kokan bozkır dolu...
Gelin Anadolu'ya,
Yaşayın dolu dolu...
2/:
Ben Anadolu.
Çağlayan nehir dolu,
Ağlayan ırmak dolu,
Ak köpüklü çay dolu,
Şırıl şırıl dere dolu...
Gelin Anadolu'ya,
Yaşayın dolu dolu...
3/:
Ben Anadolu.
Mor zülüflü kadın dolu,
Halay çeken erkek dolu,
Küpeli kızlar dolu,
Oyunda kızan dolu...
Gelin Anadolu'ya,
Yaşayın dolu dolu...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bu Bir Kitap Çocuklar
1/:
Bu bir kitap çocuklar,
Ben ise öğretmenim.
Öyle ki size öğrettiğim her şey,
İşte burada.
Bu iki kapak arasında,
Ne yok ki? ...
2/:
Kocaman dünyanın her yanı
İşte şu sayfalarda ülkelerin hakanı.
On beşinci sayfada
Namı dünyaları tutan padişah.
Gah burada, gah kapının ardında
Kendisine mekan tutan halklar
Bu kitapta yer bulmuş kendilerine.
3/:
Ak yıldızı da sarı güneşi de,
Yeniden keşfedebilirsiniz,
Yirmi beşinci sayfada.
Hatta siz kendiniz de buradasınız.
Anneniz, babanız da otuzuncu sayfada
İnansanız da inanmasanız da
Bu kitap her şey çocuklar,
Ben de onun öğretmeni.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Hüzün Akar Kırmızı Yanaklarımdan
1/:
Canım annem
Bir temmuz sıcağında
Arı kovanında doğurmuş beni
Yani bal çanağına düşmüşüm
Ondan tatlıyım bu kadar
Bal akar dudağımdan.
2/:
Sevgili annem
Koca bir ömür harcayarak
Büyümemiş büyütmüş beni
Acımasız savaşlar görmüşüm
Suçsuzluğum görülmemiş
Bakılmamış günahsızlığıma
En olmadık yaşımda toprağa gömülmüşüm
Zavallı annem ağlamış ardımdan
Masum gözlerimle ben de ağlamışım
Ondan hüzün akar yanaklarımdan.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bu Çocuklar Neden Ağladılar?
1/:
Bayıltan gül yerine yüce dağlarda
Geniz yakan barut kokladılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
1a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Büyüklerin savaşlarında vuruldular
Başkalarının ateşlerine yandılar
İşte ondan ağladılar.
2/:
Yumuşacık anne kucağı yerine
Buz gibi taşlara uzandılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
2a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Annelerinin kucağından koparıldılar
Uzak yerlere göçlere zorlandılar
İşte ondan ağladılar.
3/:
Pamuk elleri çatladı keskin ayazda
Dost canlısı kardan adam yapamadılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
3a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Karakışta sokaklarda üşüdüler
Zemheride caddelerde dondular
İşte ondan ağladılar.
4/:
Yüreğinden yırtıldı yapma bebecikleri
Yerine bir yenisini alamadılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
4a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Kentlerde sığınacak yer bulamadılar
Dağlarda kovuksuz kaldılar
İşte ondan ağladılar.
5/:
Oturtup tılsımlı dizinin dibine
Pamuk nineler masal anlatamadılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
5a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Aile içinde itildiler
Toplum içinde kakıldılar
İşte ondan ağladılar.
6/:
Yiğit şehzadeler kuşanıp cesareti
Dünya güzeli kızları kurtarmadılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
6a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Kötü emellere alet oldular
Utanç veren tacizlere uğradılar
İşte ondan ağladılar.
7/:
Gri betonlar dikildi boş arsalara
Saklambaç ve çelik çomak oynayamadılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
7a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Saygı değer toplumlardan atıldılar
Mal gibi alınıp satıldılar
İşte ondan ağladılar.
8/:
Yolları kesen kırk haramiler
En renkli rüyalarını çaldılar
Çocuklar işte ondan ağladılar.
8a/:
Niye mi ağladılar çocuklar?
Annesiz babasız kaldılar
Yani sevgisiz kaldılar
İşte ondan ağladılar.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

İki Boyacı Kardeşin Şiiri
I/:
İki kardeş boyacıyız
Kentin en kenar mahallesinde
Mahallenin en yoksul evinde
Bir ben ağabey olarak
Bir de küçük kardeşim Veli
İkimiz geçindiririz evimizi
Ben boya sandığını taşırım
Kardeşim Veli küçük daha
O taşır ancak teneke oturağı.
II/:
Ayakkabı boyasının hasını
Cilanın en badem yağlısını
Kullanırız yıllardan beri
Müşterinin en iyisini
Ben ayağından tanırım da
Kardeşim Veli küçük daha
O tanıyamaz kim kimdir
Kim para verir, kim inkar eder.
III/:
Ben bazen uzanırım Cebeci'ye
Hatta Yenişehir istasyonuna
Gecekondu semti Mamak'a
Kentin ortasındaki Kızılay'a
Hatta Gençlik Parkına
Kardeşim Veli küçük daha
Ancak takılabilir bizim sokağa.
IIII/:
'Parlamazsa para yok bizde.' diyerek
Geçim teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp fırıncının pabuçlarını
Parasız aldığımız yanık ekmek
Kuğulu parka ineriz her pazar
Ekmek teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp simitçinin pabuçlarını
Beleşe aldığımız simidin artık gevreği
Bir küçük kardeşim Veli ısırır ucundan
Bir ben onun ağabeyi olarak
Bir küçük kardeşim Veli
Bir de ben azar azar
Kardeşim Veli küçük daha
Yeter ona simidimizin çeyreği.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

İlk Kelimem Ne Olsun?
En sonunda
Konuşmayı öğrendim
Laf aramızda ama
Belli etmiyorum kimseye
Sabah akşam düşünüyorum
'ilk söyleyeceğim kelime
Acaba ne olsun? ' diye
'anne' desem alınır babam
'baba' desem anneme kıyamam
En iyisi 'babanne' demem
Hem babannem sevinir
Hem babam
Hem de sevgili annem.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

İnan ki Anne
1/:
Yeminse yemin sana
Ben kırmadım ama anne
O klasik kristal vazoyu
Ben koparmadım ama anne
Çiçekli perdeyi kornişinden
Yemin ederim sana
Anne yemin ederim
Ne olur artık bana inansana.
2/:
Anne yemin ederim sana
Ben dökmedim tezgaha toz şekeri
Sökmedim ekmek dolabının kapısını
Yoğurdun kasesini ve su bardağını
Ben değilim çatlatan
Yemin ederim sana
Anne yemin ederim
Ne olur artık bana inansana.
3/:
Yemin ederim anne
Değilim kıran pencerenin camını
Halıya boyayı ben dökmedim
Ve çizmedim odaların duvarlarını
Yemin ederim sana
Artık bana inansana
Yalnız şey anne!
Ben kırdım o kristal aynayı
Hem de bilerek
Neden mi?
Görmeyeyim diye
Burnumun uzadığını...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Hüzünlü Ayakkabı
1/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Yaşarım bir kapının önünde.
2/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Kalabalık bir apartmandayım.
3/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Gün boyu gezdirdiğim ayaklar
Burun direklerinin düşmanı
Ekşi ekşi kokan terini,
Ve bir karışlık kirini
Ve de burun direği kıran
O dayanılmaz kokusunu
Atıp üstüme girer evden içeri.
3/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Yapayalnız ve terkedilmiş
Kalakalırım kapının önünde
Siz bana değer verseniz de
Vermeseniz de
Devam işime
Devam işime.
1/:
Ben bir hüzünlü ayakkabıyım
Hasretim gülüşüme…


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

İnce Ve Uzun Yollar
1/:
Nokta nokta üstüne bastığım yollar
Alır beni buralardan
Bir kaparım maviş gözlerimi
Beynimin kapılarını bir bir açarım
Rengarenk hayallerimi kucaklarım
Kanatçıklarım simli kumaştan dokunur
Okunur adım masal kitaplarında
Üstüne bastığım yollar toz olur
Savrulur ta ufukların ardına
Bir çırpıda geçerim bugünümü,
Ulaşırım henüz yaşanmamış yarına
2/:
Pıt pıt üstüne bastığım yollar
Ne kadar uzun ve incesiniz
Kıvrılır, bükülürsünüz
Önünde küçücük yolcuların
Ne de çok sevilirsiniz
Ah bir bilseniz!
3/:
Zıp zıp üstüne bastığım yollar
Alır beni buralardan
Bir kaparım yeşil gözlerimi
Aklımın kapılarını bir bir açarım
Ardıma takılır hayalci çocuklar
Zümrüt renkli anka kuşları
Bu uzun uçuşları tuz buz ederim
Saraylar dikerim omuzlarıma
Sultanlar otursun diye
Hediye ederim derlediğim masallarımı
Ardıma takılan çocuklara
Üstüne bastığım kıvrım kıvrım yollar
Döner, dolaşırlar hayal ülkemde
Sonunda kaf dağına ulaşırlar
4/:
Çıt çıt üstünde gezdiğim yollar
Ne kadar uzun ve incesiniz
Kıvrılır, bükülürsünüz
Önünde küçücük yolcuların
Ne de çok sevilirsiniz
Ah bir bilseniz!

[GooD aNd EvıL]

İpek Böceğim
1/:
Görmek istemiyor canım
Geçen yayaları kırmızı ışıkta
Engel olamıyorsam eğer onlara
Bir daha görmeyeceğim
Çevremi ipeklerle
Ör ipek böceğim...
2/:
İşitmek istemiyor canım
Şehrin yüksek gürültüsünü
Engel olamıyorsam eğer ona
Bir daha işitmeyeceğim
Etrafımı ipeklerle
Ör ipek böceğim...
3/:
Solumak istemiyor canım
Kirli havasını şehrin
Engel olamıyorsam eğer ona
Bir daha solumayacağım
Her yanımı ipeklerle
Ör ipek böceğim...


Ahmet Yozgat