Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KADERİN AKıŞI

Kader birleştirmiş, tanışmışız biz
Seninle savaşta ben yenik düştüm.
Anlaşamamışız, tartışmışız biz
Ayrılık kör kurşun; yıkıldım, düştüm! ..

Kaderin akışı sürükler bizi
Takip ediyoruz, görünmez izi
Ne kadar sevsek de birbirimizi
İki yol çizilmiş, zıt yola düştüm.

Ayrı ayrı yerler, hayatlar ayrı…
Anlayamıyoruz, şerri ve hayrı.
Tahammül kalmadı canlarda gayrı! ..
Akıntı kuvvetli, girdaba düştüm! ..

Nasipse kavuşmak, gelecek başa
Nasip değil ise, ne yapsak, boşa! ..
Ne olursa olsun, gitmeli hoşa
Taksimata rıza… Derdime düştüm.

Mürekkep kurumuş, kader yazılmış! ..
Onur’un hayatı buza yazılmış
Ölüm, kayalara, taşa kazılmış! ..
Mezarım kazılmış, içine düştüm.

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KADIN GiBİ KADIN

Onur BİLGE

Bir kadın, ne kadar güzel, kültürlü, zarif, dürüst ve hoş olursa olsun,hırçın, huzursuz, ve asabiyse, son derece iticidir.
Hangi erkek, böyle bir kadınla birlikte olmak ister? Yanınızda, lüzumsuz el kol hareketleriyle, asabi mimiklerle, dişlerini sıkarak konuşan, her an patlamaya hazır bir bomba ile ne kadar huzurlu ve mutlu olabilirsiniz?
Şık giyinmek de önemlidir ama, zerafet, daha önemlidir. İnsan yaratılış itibarıyla hantal olabilir. Öyle ölçülü, öyle güzel yürüyen toplu hanımlar vardır ki; onların yürüyüşlerini bile seyretmek, ruha huzur verir. Hele onlarla yürüyüşe çıkmak, ne kadar mutlu eder insanı! Yere basışlarındaki yumuşaklık, adımlarındaki acelesiz huzurlu tempo ruhu rahatlatır.
Zerafet, kadını şiirleştirir. Öne yıkılacakmış gibi, asker gibi, omuzları düşük, kambur, boynu, başını taşıyamıyormuşcasına bükülmüş, sallanarak veya sürüklenerek, ya da paldır küldür yürüyen bir kadın düşünün! ..
Ne kadınlar vardır; tesettürlü de olsalar, süzülür gibi, danseder gibi yürürler. Bir bardak su verirken, bardağı değil, dünyaları uzatırlar, insana! ‘Hizmet’ önemli değildir. ‘Sunuş’ önemlidir. Yumuşak, hoş bir hareketle, gözlerinin içi gülerek, saygı ve sevgi dolu bir bakışla uzatılan bardağın içindeki, her ne ise, mutluluğa dönüşür. Daha içmeden huzur, mutluluk ve yaşama sevinci yayılır ruha. Sunulan suysa; su da hayatsa; bu su ab-ı hayattır! ..
“Günaydın! Aşkım! Canım! ” demeseler bile, öyle bir tebessümle gelirler ki yanınıza; hangi kötü ruh halinde olursanız olun, o anda gülümser, huzur duyar, onunla bütünleşiverirsiniz. Bir demet çiçek gibidirler. Cıvıl cıvıl bir kuş, berrak akan bir su, gün ışığı gibidirler. Uzaktan duyarsınız, sıcaklığını. Ona doğru yaklaştığınızın farkına bile varmazsınız. Mıknatıs gibi kendilerine çekmişlerdir sizi. Demir tozları gibi yapışır kalırsınız. Zaman durmuştur. Mekan orasıdır. Dünya o kadarcıktır. Kalabalığın sayısal değeri bire inmiştir. İkiye çıkmasına da lüzum yoktur.
Şiir gibi yürürler. Şiir gibi dolanırlar, etrafınızda. Şiir gibi konuşur, en güzel melodiler gibi gülerler. Ağlayışları da hiçbir kadının ağlayamayacağı kadar güzeldir. “Hiçbir kadın senin kadar güzel ağlayamaz. Bir yıldız yağmurudur, senin gözyaşların! ” der, Ümit Yaşar Oğuzcan. Film de onlardır, şarkı da, hayat da! Etiyle kemiğiyle gerçektirler; yaşattıklarıyla, hayal aleminin bireyleri… Dokunmaya kıyamazsınız. Bakmaya doyamazsınız. Okşasanız, saatlere düşman olursunuz! Birkaç ömür daha istersiniz, Yaratan’dan. Dünyanızı, cennete değişmezsiniz.
Dans edercesine yaşamaktır, onunla günlük hayatı yaşamak. Gülümseyerek uyanırlar. Müzikle, oynarcasına çay yapmaya giderler. Telaşsız, cıvıl cıvıl güne başlayan sevimli kuşlar gibidirler. Geyşalar gibi… Onların tüm amaçları, erkeklerini mutlu etmektir. Onları mutlu ederek mutlu olurlar.
Bir de hizmetçi ruhlu kadınlar vardır. Sabah sabah, oflaya puflaya yataktan kalkarlar. Söylene söylene, takur tukur temizliğe başlarlar. Kafanıza çarpar gibi kurarlar sofrayı. Mükellef bir kahvaltı sofrasında bile çekilmezler.
Sadece bayanların mı romantizmden hoşlandıklarını sanıyorsunuz? Ya da sevilmekten? Erkeklerin de romantizme, sevgiye, ilgiye ihtiyaçları olduğunu düşünmüyor musunuz? Onlar, sevildiklerine inandıkları, doya doya sevgi aldıkları zaman, kahvaltılarını yapmış olurlar. O konuda akşama kadar acıkacaklarını, başkalarına ihtiyaç duyarak, avuç açacaklarını, sevgi dileneceklerini sanmıyorum.
Akşam da aynı sıcaklıkla karşılanıp, aynı huzur ortamına çekildiklerinde, onlardan mutlu kimse olmaz. Kovsanız da yanınızdan ayrılmaz, ne kadın, ne erkek, kimseye ihtiyaç duymazlar. O sizindir. İmzayla, kanunen değil, bir köle gibi, seve seve! ..Artık herkes onu, sizden kıskansın!
Sahabeden birisinin hanımı ekmeğini, suyunu güneşe koyar, sıcak su, kuru ekmek yermiş; kocası işinde öyle yiyor diye. Eşini, erkeğini kendisinden önce düşünür, İslam kadını! Onu ana gibi şefkatle sarar. Abla gibi kanat gerer üstüne. Kardeş gibi yanında, canında taşır. Arkadaş gibi omuz verir, paylaşır. Eşi olarak da tüm yüreğiyle, her şeyden çok sever, herkesten üstün tutar, sahip çıkar kardeşim! SAHİP ÇIKAR!
Evde ne huzur veriyorsunuz da, dışarıdakilerden kıskanıyorsunuz? Her şey iyi gidiyorsa; onlar neden kendilerini dışarıya atıyorlar? Arılar, bal dolu kovanlarını neden terk ediyor? Acı yok, tatlı yok; evde duranın aklı yok!
Kalıp gibi, KOLALI KADIN olmayın! Sinirden tir tir titreyen, söylenen, bağırıp çağıran, kavgazan, fettan, fetfaz bir kadın olmayın! Önce sakin olun! Huzur bulun; huzur verin! Sonra zarif olun! Daha sonra da duygusal olun. Akıllı olun, AKILLI!
Unutmayın ki; onların herkesten önce, SİZE İHTİYAÇLARI VAR!

***

Onur BİLGE

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KALBİME KAPAKÇıK

Ya yağmur yağar, ya fırtına eser
Belki de bir hayal, yüzüne değer
Bir şiir okunur ve hatırlarsın
Kaybettiklerimiz, dünyaya değer! ..

Aksilik etsen de, kızsan da bana
Takılır kalırsın, geçen zamana
Ararsın, gün olur, özlersin, canım
Dualar edersin, Kavuşturan’a.

Aşka sevdalıyım, sevgiden kaçmam
Yaban gülüyüm ben, bahçende açmam!
Nazlı yârin isem, inadım inat
Meltem olsam, sana serinlik saçmam! ..

Kalbimin içine itmişim, seni
Bütünüyle alıp, gitmişim seni! ..
Neşter ayıramaz, cinayet olur
Kalbime kapakçık etmişim, seni! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KALDIR BAŞıNI

Yerlerde aranmaz O...
Mutluluk yerlerde değil
Başını kaldır ve seyret.
Gör, gör ki kamaşsın gözlerin O Nur’dan
Ve hiç bir şeyi göremez ol artık bu sahnede.

Perde kapanmadan gör.

Sahte ışıklardaki sahte renklere bakakalma
Güneşe bak
Korkma
Bak.

Sonra çevir kamaşan gözlerini yere...
Hâlâ yemyeşil nuru göreceksin
Ve onunla beraber hiç bir şey...

Örgü örmekteyim…
Her ilmekte bir saniye geçmekte...
Zamanın akışını yakından görmekteyim
Her şeyi görmekte bilmekteyim.

Ya O'nu?
O'nu görmek, vakit varken?
Perde kapanmadan O'nu görmek
Görmek ve bilmek, bildirdiği sıfatlarından…
Sevmek, âşık olmak ve O'nda yok olmak...
Var olmak, var oluşların en muhteşemiyle...

Komşu olmak en güzel yaratılana
Bir zevk ve haz denizinde yüzmek, sonsuza kadar...

Ya da yere bakmak, boş yere...
Bomboş yerlere bakmak, boş bakışlarla
Yokta varlık aramak
Yokta sevgi, aşk...

Yalanlar söylemek, yalanlar duymak için
Yalanda çalkalanmak küreksiz kayıklarca
Yerinde saymak, okyanus ortasında
Katıksız müebbede mahkûm...
Devasız yalnızlığa...

Suçu; hoş sanmak, boşu
Boşlukta kalmak…
Yere bakmak boş yere
Yere bakmak
Bakakalmak…
Batmak
Batakalmak...

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KALEİÇi

Üçkapılar’da
İner de, çıkar da insan
Aldanma, toprağın üstünde olduğuna
Altı da var
Sakın unutma!

Bilmem kaç asırlık taşlar
Ayaklarının altında şimdi
Ez ezebildiğin kadar!
Kral say kendini
Ne çıkar?

Tut ki
Sen emrettiğin için geldiler
Senin için geçtiler hizaya
Ağaçlar iki yana dizildi
Sen geçerken selamladı duvarlar
Sütunlar saygıyla eğildi
El etek öptü esnaf
El pençe divan tebaan
Hayal bu ya...

Yeni sulanmış sokaklarda
Sokak taşları ezildikçe ezildi...
Bir de ben...
Hem de nasıl!
Anlatamam...

Kale içi için için ağlıyordu
Sokaklar yol veriyordu sokaklara
Evliya yatağında
Kuran hıfzetmiş eski evlerin duvarları
Meyhane şarkıları dinliyordu...
Sarhoş naraları geliyordu bir yerlerden...
Gençler, barlaşan salonlarda
Bahçelerde dans ediyordu...

Akşamdı
Gün boyu yanmıştı Antalya
Yavaş yavaş serinliyordu...
Yatsı ezanı okunuyordu, olanca gücüyle...
Yer gök inliyordu! ..
Bir de ben...
Hem de nasıl! ..
Anlatamam...

Ortalarda bir masada
Çaresiz bir adam...
Bir yanı şiir
Bir yanı ezan...
Derdi minare kadar...
Dermanı camide, var.

Saat kulesi ne anlar?
Tik tak da tik tak! ..
Ömür nasıl geçiyor
Bak, bak, bir bak! ..
Tik tak da tik tak! ..
İster yık, ister yak! ..

Ha biraz önce binmişiz
Ha biraz gecikmişiz...
Ne fark eder?
Hepimiz otobüs bekliyoruz işte! ..
Durakta
Miskin miskin pinekliyoruz
Gafilce...

Antalya'nın tek gelini
Kuşbakışı seyreder bizi
Ölümsüz bilir kendisini...
Yangın çıksa nesi yanar?
Umurunda mı insanlar?
Ona ne Kalekapısı'ndan
Antalya'dan, dünyadan?

Ölen ölür, kalan kalır! ..
Tik tak da tik tak! ..
İster yık, ister yak! ..
Beyinsiz bir baş
Kendisi taş, kalbi taş! ..
Herkesten, her şeyden haberli
Eli işte, gözü oynaşta
Fıldır fıldır gözleri! ..
Ölümden habersiz...
Antalya deprem görmedi ki! ..

Bir taş yığını bile korumaya alınmış
Tarihi eser diye
Kasım kasım kasılır
'Rakipsizim! ' diye.
Ya şair?
Ya ressam?
Adam ezildikçe ezildi...
Bir de ben...
Hem de nasıl! ..
Anlatamam...

Herkes kendi alemindeydi
Çarşı kırış kıyamet! ..
Dört yol ağzında
Yol iki yoldu yine...
Aynı kavşak, iki kere geçildi
Aynı kaldırım, iki kere ezildi...
Bir de ben! ..
Bir de içim! ..
Hem de nasıl! ..
Anlatamam.....

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KANAR GÖZLERiM

Ölsem de vazgeçmem ben bu yaradan! ..
Ancak görüntüne kanar, gözlerim.
‘Mükâfat veririm! ..’ diyor, Yaratan
Kan çanağı olur, kanar gözlerim.

Oyun oynamadık, ömür harcadık! ..
Sevgili uğruna canlar adadık
Çağıl çağıl akan aşka susadık
Çağlayan gözlere kanar, gözlerim.

Göz göze gelince, kucaklar gibi!
Hasretle açılan kucaklar gibi
Onurla korunan bucaklar gibi
Bayrağım gibi can, kan, ar gözlerim! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KAP DEĞiL RAB

İçimde bir heyecan!
Bedene sığmıyor can! ..
Ne yazabilir insan?
Kalem, Allah elinde! ..

Yüreğimde duyduğum
Buyruğuna uyduğum
Yoluna can koyduğum! ..
Ne var, benim elimde?

Gönül pınarlarından
Feyiz ırmaklarından
Hikmet deryalarından
Sizlere bu mısralar! ..

Kap değil, Rab yazıyor! ..
Kap sunuyor,taşıyor.
O Nur ulaştırıyor
Size bu şiirleri! ...

Elim kolum O, benim! ..
Gönlüm dolu O, benim! ..
Yaratan'ım O, benim! ..
Aşkından öldürüyor! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KARANLIKLAR GÜNEŞi

KARANLIKLAR GÜNEŞİ


………………..İyi güzel ve doğru
………………..Barış huzur ve güven
………………..Her şey seninle tamam
………………..İslam’ın ahlâkı sen
………………..Ve sen serapa İslam


Sevilebilir miydi böylesine bir insan
Bunca sene bu kadar
Bıkmadan usanmadan
Yurt içinde dışında
Bir insana duyulan nasıl bir ihtiyaç bu
Kendini kaybederek yaşamak başkasını
Onun gibi düşünmek onun gibi hissetmek
Tek kişiye dayalı çift kişilik hayatlar
Her köken ve inançtan oluşan toplumların
Yaşaması kardeşçe

Nasıl okşardı elin
Nasıl söylerdi dilin
Mübarek yüreğinle
Ne kadar ve de nasıl
Sevilirdi sevdiğin

Ey yaratılmışları kucaklayan ekvator
Her tarafta zulüm var
Savaş kan açlık ölüm
Bu asırda dünyanın halini bilir misin
Karanlıklar güneşi
Ne olursan ol yine gel
Diye aşkla yanan kor
O nuru tebliğ için
Bir daha gelir misin


Ellerim benim değil
Benim değil gözlerim
Mekânım zamanım yok
Ne itiraz ne sorgum
Ne ben diye bir varlık
Ne yere doğru meyil
Ne de bir nebze ‘ben’den
Hak olmuş cümle beden
Dupduru bir gönülle
Yaratan’ı özlerim

Ne varsa sen ve senin
Sevgide hoşgörüde
Çizdiğin doğru çizgin
Her nefeste zikirle
İstikametin izin
Aşk Tanrı sanatıdır
Diye haykıran sesin

Yediğim tabakta sen
İçtiğim bardakta sen
Yattığım yatakta sen

Seni seyrediyorum
Ufuk aydınlanırken
Bu sabah yine erken
Beyit beyit yazılan kâinat kitabında
Sessizce açılırken o güzelim yapraklar
Narçiçeği şafaklar renklere ayrışıyor
Yavaşça beliriyor ağaçlarda yapraklar
Mahmur mahmur bakışan sevda yüzlü çiçekler
Mesnevi pırıltılı gökkuşağı giyiyor
Gerinerek uyanan kurtlar kuşlar böcekler
Gözlerini siliyor
Güne gülümsemeye çalışıyor bulutlar
Gece gündüz huşuyla kıyamda dağlar taşlar

Sevgi desen
Sevgide sen
Hoşgörüde bilimde
Ledun denen ilimde
Şems ile dokuduğun
Her dilden ve her dinden
İnsan denen kilimde
Doğudan batıya dek
Yaşayan
Her iklimde

Kuşların sesindesin
Cıvıl cıvıl pür neşe
Kollarını sıvayan aptes alan o kulsun
Senin minarelerden sessizlikleri yırtıp
Yankılanan hoş seda
İslamî vakar ile tekbir alan huzurda
Ardında saf saf duran el bağlayan melekler
Kanlı giysileriyle toprağa secde eden
Milyonlarca şüheda
Mutluluk seninledir
Seninledir huzur da

Muhammedî tavırla Tevhide davet eden
Kardeşlikte barışta kabul gören ekolsün
Dünya insanlarına gereken huzur için
Dolup taşan bir dergâh
Tek derslikli okulsun

İyi güzel ve doğru
Barış huzur ve güven
Her şey seninle tamam
İslam’ın ahlâkı sen
Ve sen serapa İslam

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KARIŞTı

Günleri, ayları unuttum, gitti
Her şey birbirine karıştı, canım.
Acıyı, sevinci bir tuttum gitti
Her işime şeytan karıştı, canım.

Arkadaşlık ölmüş; ne’ylesem, n’etsem! ?
Ben hangi dost için eriyip, bitsem! ?
Ne zaman sıkılsam, bir dosta gitsem
Surat asık, yüz bir karıştı, canım.

Her olur olmaza canımı sıktım
Bıktım bu dünyadan; usandım, bıktım!
Boş bir mezar gördüm; eğildim, baktım
Eni boyu birkaç karıştı, canım! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.KASTıN NE

Dağıttıklarımı sen topluyorsun
Biraz da çıkar, çarp, böl istiyorsan! ..
Ben kıyamıyorum, sen copluyorsun
Kendine kastın ne? Öl, istiyorsan! ..

Asla, tartışmaya etme, bir meğil! ..
Öfkeye yenilen pehlivan değil! ..
Şu sükûnetimin önünde eğil! ..
Birazcık sakin ol, gül, istiyorsan! ..

İster konuşayım, ister susayım
İster sevme beni, aşka susayım! ..
Kimsesiz kalayım ve kan kusayım! ..
Olayım, kuş uçmaz çöl, istiyorsan.

Dağıttıklarımı ben kaldırayım
Düzeltme, bırak, git de çıldırayım! ..
Azrail gelmeden can aldırayım! ..
Canımı ikiye böl, istiyorsan! ..

O nurlu ışınlar içinde bırak
Karanlıklar olsun, bizden çok ırak
Yalbır yalbır, pırıl pırıl ve berrak
Olurum, duru bir göl, istiyorsan! ..

Onur Bilge