Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Haykır Gerçeği

Sıkıştırma gerçeği,
Yüreğinin mengenesinde…
Varsın kovulmak olsun,
Dokuz köyden sonucu…
Haykır gerçeği,
Tükür utanmazın yüzüne…

Çözülmesin dizinin bağı,
Kokmasın domuz yağı,
Kalemin sözün sazın…
Dik dur kardeşim,
Dik dur bacım,
Zincir vurma sözüne…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hedef

Değişir mi bir günde,
Dünya’nın tüm çirkefi?
Derman ara her derde,
Şaşırma hiç hedefi...

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hemşireler Melektir

Oy hemşire hemşire,
Kalçam döndü kevgire…
Yavaş batır iğneyi,
Kimsem yok ki çevire…

Kalmasa da takatin,
Öyle asma suratın…
Tatlı sözün ilaçtır,
Yüz aynası hayatın…

Işık sensin umut sen,
Dindir acım uyut sen…
Yükü ağır meleksin,
At derdini unut sen…

Hasta ile yakını,
Cahilse yer hakkını…
Sabırlı ol ey melek,
Bilen bilir farkını…

Sen şefkatli anasın,
Koyma yaram kanasın…
Cantekin’im hak yersen,
Cayır cayır yanasın…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hep Bana

Döner koltuklu kodaman,
Oynattı gözünü – kaşını…
Bulutsuz masmavi gökyüzüne,
Kaldırdı dazlak başını…
Dünya malına doyumsuz gözlerini,
Kıstı dönüştürdü çuvaldız deliğine…
Bekledi öyle uzun süre,
Kulak verdi beynindeki tilkilere…

Temizledi birkaç kez,
O helal geçmez,
Beleşe alışkın boğazını…
Açtı avuçlarını gökyüzüne,
Oynatmaya başladı ağzını;
“ Rap bana hep bana,
Ver bana ver bana…”

Coştukça coştu terledi,
Kendinden geçti gürledi,
Dönüştü uyaklı sözcükler,
Makineli tüfek mermisine…
Sevdalandı kendi sesine,
Güç aradı tükenen nefesine…

Utancımın plakası,
Döner koltuğun yalakası,
Kişiliksizliğin tescilli markası,
Yılıştı yapıştı kodamanın eteğine…

Salya akıtarak başladı yakarmaya,
“Ağam, paşam, patronum, pirim,
Sana kurban olsun ölüm, dirim,
Unutma beni, beni unutma…
Senin olsun et, kaymak, bal,
Yeter bana kemik, yal…”
Tescilli marka, kişiliksiz yalaka,
Ağzında salya aka aka,
Yalvardı kodamana…

Yumuşadı kodaman,
Kes! Dedi, kes! Tamam,
“Et kalmaz benim kemiğimden,
Yapışsın kalkmasın dudakların,
Ellerimden, eteğimden…
Haramdandır, beleştendir bilesin,
Bu koltuğun bereketi,
Bölüşmem kimseyle bal, kaymak, eti,
Gres yağlıdır benim yemek borusu,
Yeter sana artıklarımın kokusu…”

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hepsi Sonra

Doğdum ne bir acım vardı,
Ne günahım, suçum vardı,
Ne kimseye borcum vardı,
Bütün dertler daha sonra…

Benim Dünya’m şu kadardı,
Onda beşik emzik vardı,
Annem ninni der sallardı,
Bütün dertler daha sonra…

Büyüdükçe benim Dünya’m,
Geliyordu dertlere zam,
Gözyaşları kederle gam,
Bütün dertler daha sonra…

Öğrenince okumayı,
Ok geride koydu yayı,
Gördük vurup vurulmayı,
Bütün dertler daha sonra…

Sevmeseydim insanları,
Yaşamazdım zindanları,
İnsanlığın düşmanları,
Bütün dertler daha sonra…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Her Cezaya Ben Razıyım

Tutsak etti sevdan güzel,
Her cezaya ben razıyım…
Soldu rengim oldum gazel,
Aşk yolunda bir gaziyim…

Ver kararı kır kalemi,
Her cezaya ben razıyım…

Sevda bağı bağlar beni,
Yâr hasretin dağlar beni,
Ölmüş bilsin sağlar beni,
Aşk yolunda bir gaziyim…

Ver kararı kır kalemi,
Her cezaya ben razıyım…

Gönlüm sevdi suç bende mi?
Mavi gözde ak tende mi?
Aşkımıza gülende mi?
Aşk yolunda bir gaziyim…

Ver kararı kır kalemi,
Her cezaya ben razıyım…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Herkes Olmuş Filozof!

Of!
Anam of!
Herkes olmuş filozof!
Her konu uzmanlık alanı,
Uydurur bin bir yalanı…

Of!
Anam of!
Herkes olmuş filozof!
Beyni incir çekirdeği,
Bilgi tüccarı ahiret meleği…

Of!
Anam of!
Herkes olmuş filozof!
Mertek sanır görse elifi,
Ondadır her dermanın tarifi…

Of!
Anam of!
Herkes olmuş filozof!
Öyle pervasız öyle rahat,
Savcı hâkim hem de cellât…

Of!
Anam of!
Herkes olmuş filozof!
Hem bomba hem Molotof,
Baktım beyin kof yürek kof!

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hey Dede

Hey dede!
Parkta,
Güpegündüz bu ne hal?
Ne oluyor moruk,
Neden sallanıyor kuyruk?

Hele bak!
Heyecan dorukta,
Kalp tekliyor morukta…
Ter basmış her yanı,
Gitti- gidecek titriyor canı…

İyi bak!
Göze bak göze,
Kayıyor kayık gibi,
Akıyor ağzının suyu,
Ağzı açılmış yayık gibi…

Hey dede!
Yakalanırsın bak,
Radara bu hızla…
Benziyor bu son serüvene,
Dörtnalla koşuyorsun kefene…

Hey dede!
Yaş geçmiş yetmişi,
Burada nasıl yaparsın bu işi…
Soluklan hele dur!
Dedeler böyle mi kudurur?

Hey dede!
Dur hele dur!
Bu iş olmaz parkta…
Bak imam ayakta,
Yumdurur namazına durur…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hırçın

Basında ekranda zehirli laklak,
Dedikodu tele vole şamata,
Biri diğerinden matrak…
Kişiliklerde çöküntü kokuşmuşluk,
Yıldızlarda tatilde ahlak…
“Domdom kurşunu değdi”
Türküsü çalıyor bak…

Al mendili haydi kalk,
Bir o yana bir bu yana,
Salla fırlat saçını…
Yağarken domdom kurşunu,
Değirmen taşı gibi çevir kalçanı…
Dans müziği ile yap finali,
Bas düğmeye değiştir kanalı…

Başlamış karı koca kavgası,
Telefonda ikisinin kaynanası,
Komşular da bağlanıyor tek tek,
Ortalığı kapladı salya sümük,
“Hırsız! Namussuz! Kahpe! Dümbük”!
Kızıştıkça kavga artıyor reyting,
İyi ******* tatlı uykular RTÜK…

Akşama “Kurtlar Vadisi”
Var mı “Alemdar” gibisi?
Tek başına “Vatan kurtaran Şaban…”
Sabah okulda sokakta,
Taklit edilir aynısı…
Çete doğuruyor her bölüm,
Yaşasın silah çoğalsın ölüm…

Anne baba çaresiz,
Veriyor ekran sokak,
Hırçın çocuğa dümeni…
O şimdi kahraman,
Çağın hırçın süpermeni…
Dinler mi öğretmeni,
Öğretmenim büyüyünce anlar seni…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hızara Gir Gel

Yüreğinde fırtınalar esersin,
Bir kör nokta çok gereksiz virgülsün…
Boş kovanla dolu ahkâm kesersin,
Dalda çalı dev aynada sümbülsün…

Her konuda bilirkişi uzmansın,
Sivrisinek ezmiş geçmiş azmansın,
Yok dernekte üye başkan yazmansın,
Zehir dilli tam kekeme bülbülsün…

Burnun arşta kısa kalmış minare,
Her yaraya vardır sende bir çare,
Bir emrinle deve güder her fare,
Sen kendini ısıtmayan taş külsün…

Senden alır tüm şavkını meşale,
Boş fincanda sensin coşan şelale,
Dünya durmuş dön emrini kaşele,
Burun kıran pis kokulu şom gülsün…

Cantekin der; haydi git gir hızara,
Yontsun seni öyle sürsün pazara,
Bu halinle toprak almaz mezara,
Felaketin yakasında püskülsün…

Mahmut Cantekin