Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hüzün Kuyusu

Hasretimi bandım sabır suyuna,
Çelikleşti gözler yârin yolunu…
Sevdam düştü kader hüzün kuyuna,
Bu bedenin hele gel gör solunu…

Bin halattan güçlü duygu bağlarım,
Yâr aşkına nehir olur çağlarım,
Dize gelir engellerim dağlarım,
Can boynuma sarar iki kolunu…

Sevda pişti sevgimizin közünde,
Çiçek açtı canımızın özünde,
Dünya gelse seven durur sözünde,
Kalem yemez karaçalı golünü…

Adamışım yâr yoluna canımı,
Bu sevdadır hızlandıran kanımı,
O güzeldir süsleyen her anımı,
Git ser hüzün başka yere çulunu…

Cantekin der; aşk dinlemez engeli,
Al git hüzün boğazımdan çengeli,
Yâr merkezdir gönül onun pergeli,
Doğar güneş güldürür bu kulunu…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hüzün Var İçimizde

İzli mermi ile göklerde desen,
Çizin beyler çizin tetiği sizde…
Herkes olmuş bugün vuran baş kesen.
Dizin beyler dizin kurşuna düzde…

Pusu atın her gün toprak taşında.
Çiçek açar bir gün bu gözyaşında.
Kalmadı mı kimse aklı başında?
Çözün beyler çözün yüreğim közde…

Eli kanlı cellât olmuş kahraman…
Yalandan talandan her yer toz duman…
Her evde ağıt var bu nedir aman?
Yüzün beyler yüzün kan gölü dizde…

Alkış alır olmuş ölümle yarış.
Herkes boy ölçüyor hem karış karış.
Unutulmuş sevgi bilinmez barış.
Üzün beyler üzün vicdan yok sizde…

Cantekin’im der ki kesin ateşi,
Neden vursun beyler kardeş kardeşi.
Savaş zenginleri ister savaşı.
Hüzün beyler hüzün var içimizde…

1992 LİCE

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hüzünde Liman

Kör keserdir cehalet,
Nişangâhta umut,
Kemirgen zaman,
Kıvranıyor can,
Hüzünde liman…

Baskısız eserdir hasret,
Prangalı şafak,
Güneş yolcusudur düş…
Adım başı fak,
Umut üşümüş…

Sürüyor esaret,
Acıların imbiği,
Emziriyor günü…
Sevinme ahtapot,
Kıran çıkar örgünü…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hüzünlü Bir Şarkıdır Yaşam

Geçti bir ömür,
Gün günden kömür…
Dön bak düne,
Tanık bul güldüğün güne,
Zaman bedende ustura,
Geçmek zordur üst tura…

Davetsiz konuğuz Dünya’da,
Herkes yer arıyor kendine…
Çoğumuz kalmışız ayakta,
Bir telaş bir telaş,
Hep yarın korkusu,
Yaşam olmuş savaş…

Hüzünlü bir şarkıdır yaşam,
Belki bu sabah,
Belki de yarın akşam,
Kesilecek şarkının melodisi…
Sürünerek süren yaşam,
Tabut omuzda final komedisi…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Hüzünlü Manzara

Devlet malı deniz,
Nice domuz ağ olta…

Kimsesizin beli kırık,
Ezilmiş kalmış altta…

Çocuk bir fidan,
Acımasız birçok balta…

Kadın bir çiçek,
Soluyor yalan lafta…

Cesur düşünce,
Mahpus damda tespih volta…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Isıt Beni

Penceremden giren güneş,
Isıt beni ısıt beni…
Hücrem beton yok bir ateş,
Isıt beni ısıt beni…

Dondu kemik, et, iliğim,
Gitti sesim hem soluğum,
Belli değil hiç varlığım,
Isıt beni ısıt beni…

Kış mevsimi azdı ayaz,
Kardan yerler beyaz beyaz,
Güneş baba biraz biraz,
Isıt beni ısıt beni…

İçim buruk çöktü hüzün,
Yok değeri hiçbir sözün,
Bin güzelden tatlı yüzün,
Isıt beni ısıt beni…

Yalan Dünya bu ne iştir?
Dört bir yanım duvar, taştır,
Güneş iyi arkadaştır,
Isıt beni ısıt beni…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İçki İçmesin Seni

İçki uysal şişede,
Canda durmaz su gibi
Düşersin her köşede,
Hiç bilmezsin ayıbı…

Bir serseri mayınsın
Sallanırsın dört yana,
Elbisenle sayınsın
Rastlamadım insana…

Duymaz kepçe kulağın,
Pis ağzından çıkanı…
Ne suçu var bardağın,
Gördük gönül yıkanı…

Sen mi içtin içkiyi,
İçki içmiş seneni…
Bilmezsin bir ikiyi
Bari kapat çeneni…

Cantekin der; hey sarhoş!
Her şeyin var kuralı…
Ağzın var da beynin boş,
Ezdin incir çuvalı…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İçtim Aşkın Şerbetinden

Kanadını açmış göğe uçarsın,
Söyle gönül nedir senin bu halin…
Dört bir yana gülücükler saçarsın,
Güler yüzün güle döndü cemalin…

Aldın sevda şerbetinden nasibin,
Aşkın yeli oldu gönül tabibin,
Hani derdin yüzü gülmez garibin,
Buldun yâri işte oldu emelin…

Yârin eli düşmez senin elinden,
Ballar akar yâr gönlüne dilinden,
Canlar coştu bu coşkunun selinden,
Gözlerinin içi güler meralin…

Dalgıç oldun daldın yârin gözüne,
Derman buldun yüreğinin közüne,
Candan tatlı canı kattın özüne,
Bir an bile üzülmesin sevdalın…

Cantekin der; benim gönlüm Fırat’tır,
Bu geçtiğim yaman köprü sırat’tır,
Gülüm benim bu aldığım murattır,
Benim olsun tüm dertlerin vebalin…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İki Melek

Yavrularım birer melek,
Gül misali iki çiçek…
Yaktı bizi bile bile,
Âdemoğlu denen kelek…

Adam ama insan değil,
İnsanlık zor yalan değil,
Çilemizden mutlu olan,
Sırtındaki palan değil…

Yüreğimi dert paralar,
Giyindiğim hep karalar,
Ağlıyorsa iki melek,
İflah olmaz bu yaralar…

Kime kaldı mazlum ahı?
Çıkar bir gün yalan sahi…
Beşle yedi yaşlarında,
Nedir bunların günahı?

Kâhta’m sende doğmak suç mu?
Bu çileler sana borç mu?
İki yavrum el elinde,
Cantekin’ine, bunlar hiç mi?

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İki Temmuz

Kavrulur bedenim gözümde duman,
Çıkarın takvimden gelmesin Temmuz…
Savrulur küllerim kanlıdır ferman,
Sürünün sırtını delmesin mahmuz…

Zincirden boşanır bu ay vampirler,
Çığlığımı duymaz Hızırlar pirler,
Ummanı dökseler aklanmaz kirler,
Karanlık kafaya hamaldır omuz…

Can yanığı kokar her yılın yazı,
Katran karası is kaplar beyazı,
Boşa bekler gafil candan niyazı,
Kutsallar maskedir değerler rumuz…

Yanar kelebekler semah halayda,
Ozan yazar sözü harcar kalayda,
Sevgi yakılırken ses yok alayda,
Benzetmeye kızar üzülür domuz…

Cantekin der; almış piyonlar komut,
Bin kere yaksalar küllenmez umut,
Sevgi dedi aydınlar eserler somut,
Yandı cumhuriyet adı oldu muz…

Mahmut Cantekin