Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsafsız

Parlak sapın kamaştırdı gözümü,
Keskin bıçak iki yönlü kamasın…
Gönül kapın köz köz etti özümü,
Siyah zemin kara kalem şemasın…

Cevher sandım para etmez madensin,
Kara günsün hicranıma nedensin,
Kalpsiz ruhsuz saman dolu bedensin,
Dışı şeker içi zehir mamasın…

Katil mantar ağılanmış nanesin,
Saflığıma konan koca kenesin,
Yağlı kurşun otomatik çenesin,
Hile ile yenildiğim damasın…

Kadehimde hap katılmış likörsün,
Riyakârsın insafsızsın nankörsün,
Güzelliği sezmez görmez bir körsün,
Kara bulut ölüm kusan semasın…

Cantekin der; ölüm alır acımı,
Yere vurdun onurumu tacımı,
Düşman ettin bana annem bacımı,
Canda yara bir eğreti yamasın…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsan Artığı

Söyle sen bir hiç misin?
Hep kendini översin…
Kör kenefte iç misin?
Her pislikte yaversin…

Annenden sor babanı,
Düşman görme yabanı,
Çözemedim obanı,
Her erkeğe söversin…

Tavşan kadar ürkeksin,
Salyası bol köpeksin,
Kemiğe el eteksin,
Gece – gündüz geversin…

Her zaman kin dolusun,
Sahte malın pulusun,
Onun bunun kulusun,
Tek parayı seversin…

Cantekin der; uşaksın,
Bir lokmaya şakşaksın,
Kötülükte kavşaksın,
Hep düşeni döversin…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsan Değilsin

Viran olsun otlar düşsün hanene,
İnme insin kurtlar düşsün sinene…
Kıran girsin yayı düşmüş çenene,
Geldin girdin güzelliğin kanına…

Kökü gitti el attığın her dalın,
Yakınından sen geçmezsin helâlın,
Çoğu canda sebebisin melâlin,
Leke oldun insanlığın şanına…

Kaşınırsın uyuz olmuş gibisin,
Saldırgansın kuduz olmuş gibisin,
Kişilik yok moloz olmuş gibisin,
Hayvan bile almaz seni hanına…

Çok bencilsin sinekten yağ kaparsın,
Domuz yapmaz huylarına taparsın,
Doğru bilmez yanlış yola saparsın,
Karanlıksın dürüstlüğün tanına…

Cantekin der; var git benden uzağa,
Tilki bile düşer senin tuzağa,
Aman bakma çamdan düşen kozağa,
Ateş düşer ormanın dört yanına…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsan Özünü Yitirme

Bel bağlama bu Dünya’nın mülküne,
Ecel gelir sorar bir gün halını…
Can dağlama haram katma yüküne,
Teneşirde imam okur falını…

Malın olsun insan özün yitirme,
Gözün doysun eşi dostu bitirme,
Sevgi götür beddualar götürme,
Gömülmeden bölüşürler malını…

Hep almaya alıştırma elini,
Hiç unutma çalışanın halini,
Onun da var oğlu kızı gelini,
Yedirmezsen yerler miras balını…

Hep hak yerdi küfrederdi Sezar’a,
O ağayı dün gömdüler mezara,
Oğlu bugün malı sürdü pazara,
Mezarında kim temizler çalını…

Cantekin der; kimler kaçmış ölümden?
Söyle kimler hayır görmüş zulümden?
Adaleti hiç kaybetme bölümden,
Tabutuna kimse atmaz şalını…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsanım

Ey efendi bakma şaşı,
Ben insanım bir kalbim var…
Sel sel oldu gözüm yaşı,
Ben insanım bir kalbim var…

Bir al güldüm soldum aha,
Ne istersin benden daha,
Efkâr kalkmış yine şaha,
Ben insanım bir kalbim var…

Cantekin’i vurdun taşa,
Hasret koydun arkadaşa,
Daha neler gelir başa,
Ben insanım bir kalbim var…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İntihar

Genç yaşında hazan sarmış bedeni,
Yaşama küs umudunda koca har…
Gözü görmez ömrü zindan edeni,
Çare değil yenilgidir intihar…

Bir çiçektir zoru yener kardelen,
Dağ tepede vardır bir yol bir belen,
Tek sen misin gonca gülüm ezilen,
Dağ gibi dur diren geçer sonbahar…

Gül bahçesi görme sen bu evreni,
Dinleme hiç halden bilmez çevreni,
İnsanları bazen vurur yareni,
Gün görmeden çoğu dostluk bir buhar…

Tüm koşullar olsa kement cendere,
Kır zinciri tutsak düşme kedere,
Bir yol bulur akar gider her dere,
Kör topal da olsa gelir bir bahar…

Cantekin der; boyun eğme zulüme,
At kafandan teslim olma ölüme,
Yakışmaz ki kefen gonca gülüme,
Yüzün gülsün gönlün olsun bahtiyar…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İnsanoğlu Bir Umman

Dinle beni sakın girme ortaya,
Kapışırken arenada birçok fil…
Cahil balık çabuk gelir oltaya,
Bilgi görgü kuşan olma sersefil…

Bir bez gibi kullanılır her piyon,
Haramı geç düşünme hiç ispiyon,
Her şey yalan erdemdir tek şampiyon,
Gönül bahçen dolsun zambak karanfil…

Satma sakın dar gününde dostunu,
Yere serme zor önünde postunu,
Dik dur mert ol zehir etme tostunu,
Erdem güzel anlar bir gün her gafil…

Onuruna çelikten yap kafesi,
Güzelliğe harca bütün nefesi,
Güvenirlik dürüstlüktür enfesi,
Yüzsüz kula sakın olma sen kefil…

Cantekin der; hava ağır toz duman,
İnsanoğlu çok denklemli bir umman,
Göz boyuyor birçok sahte kahraman,
Perde kalın ilişkiler çetrefil…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İs

Fırında çam yanar gökten is yağar,
Karaya boyanır elbise halı…
Cahilin dumanı insanı boğar,
Ev zindana döner olsa da yalı…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İsyanım Vefasıza

Zemherinin bulutusun başımda,
Yağan taştır yağmur değil kar değil…
Ciğer söken dert otusun aşımda,
Benim gönlüm liman değil gar değil…

Çaldın benden yıldızları mehtabı,
Saldın cana bir amansız girdabı,
Göz suluyor defterleri kitabı,
Çilem sana günah değil ar değil…

Kıble seçtin secde durdun çıkara,
Ezdin geçtin yazık ettin ak kara,
Günler zindan gece tutsak efkâra,
Düştüğüm yer yamaç değil yar değil…

Kalp nasırdır ne söz dinler ne rica,
Yüreğimi aldın attın kor saca,
Gam bağına mecbur ettim iltica,
Bu vicdansız sultan değil çar değil…

Cantekin der; çarptım taştan duvara,
Gönül döndü deprem vurmuş bulvara,
Gök ağladı dağ başladı havara,
Bu isyandır figan değil zar değil…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

İş Bilen Göçebe

Yağmur almış göçebenin çadırı,
Yorgan kilim serilmişler güneşe…
Çocukların parlar esmer baldırı,
Üçtaş ocak şişler konmuş ateşe…

Neşe geldi bomboş duran arsaya,
Oruç ayı göz dikmişler parsaya,
Tüm kazançla girecekmiş borsaya,
Ben anlamam şaştım kaldım bu işe…

Naylon almış kıl çadırın yerini,
Sürme çekmiş hanım bekler erini,
İpek mendil almış siler terini,
Yedi davul vermiş yedi kardeşe…

Merkep değil kamyonetle göçermiş,
Şarap ölmüş artık viski içermiş,
Hazır giymez terzi özel biçermiş,
Çok cömertmiş hiç bakmazmış üç beşe…

Kulak verdim işin bilen yamana,
Közde etler ses kattılar dumana,
Cantekin der; uyamadım zamana,
Ben küreği hep salladım beleşe…

Mahmut Cantekin