Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kana Bulandı Yurdum

Şiir bahçende hep kar - boran,
Acı, gözyaşı figan…
Bırak bunları artık sen,
Nedir bu isyan…
Gül, eğlen, neşelen,
Şenlensin senin de dünyan,
Diyorsun bana arkadaş…

Sevdalısı değilim hüzünle hazanın,
Altı meşe közü içimdeki kazanın…
Karanlık düşmanım benim,
Vurgunum, sevdalıyım beyaza,
Aşığım bahara, yaza…
Boğdular sevdamı umudu,
Kana buladılar yurdumu…

Kapkara oyunlarla hilelerle,
Dertlerle, çilelerle düşürdüler ayaza…
Ondan gözlerimdeki yaş,
Anla beni arkadaş…

Bugün olmasa yarın,
Sonu gelecek acıların,
Yüzü gülecek insanların…
Ne derman arayacak, ne tabip,
Ne acı figan kalacak ne de yaş,
Doya doya gülerim o gün arkadaş…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kanayan Yarasın

Yanağımda akan yaşlar eserin,
Dermanın yok sen kanayan yarasın…
Yüreğimde sevda yontar keserin,
Zamanın yok teli bozuk narasın…

Yitik sevda duman çökmüş şehirim,
İnim inim bir inleyen nehirim,
Zühre’sinden kurşun yemiş Tahir’im,
Harmanın yok onu yakan çırasın…

Boran oldun baharımı ararım,
Sele gitmiş bir ömürdür zararım,
Yağlı kendir kör kurşunmuş kararım,
Amanın yok kömürden de karasın…

Sen kargasın bülbül sandım dinledim,
Nara düştüm gece gündüz inledim,
Kahır içtim gamı derdi binledim,
Dumanın yok hastalıksın sarasın…

Cantekin der; ciğer döndü kevgire,
Coşan seller o boynunu devire,
Vursun taşa sel evire çevire,
Vicdanın yok atmacalar arasın…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kandırma

Her lokmada şaş gözün,
Haram aşın, kof özün…
Kızarmıyor hiç yüzün,
İşin gücün palavra…

Kuş beyinli gayrı sus,
Başka yere zehir kus,
Meydan senin, biz sus – pus,
İşin gücün palavra…

Ettik seni baş tacı,
Sundun bize sen acı,
Ne kardeşsin ne bacı,
İşin gücün palavra…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kanma Gönül Kanma

Kanma gönül her yüzüne gülene,
Kıymet bilmez gider sele emeğin…
Kucak açma her kapına gelene,
Ateş düşer döner küle yüreğin…

Kanma gönül dilden akan ballara,
Tilki konmuş beynindeki dallara,
Zehir kusar koyar hâldan hâllara,
Ateş düşer döner küle yüreğin…

Kanma gönül maske takmış yılana,
Tutsak olma bal damlatan yalana,
Hasret koyar eşe - dosta, sılana,
Ateş düşer döner küle yüreğin…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kar Üstüne Yazı Yazma

Bina yapma kum üstüne,
Seller gelir alır gider…
Haram koyma cam testine,
Eller gelir alır gider…

Yatsı olur mumun söner,
Birden bire devran döner,
Havalardan burnun iner,
Teller gelir alır gider…

Devran benim diye azma,
Surat asma hemen kızma,
Kar üstüne yazı yazma,
Miller gelir alır gider…

El atıdır bindiğin at,
Uzun sürmez böyle rahat,
İner gerçek denen tokat,
Yeller gelir alır gider…

Cantekin der; hey yalancı,
Doğru sözüm gelir acı.
Yüreğine girer sancı,
Kollar gelir alır gider…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kara Günler

Özlem dolu günler bitmiyor yavrum,
Hayaliniz bana yetmiyor yavrum…
Dertler başımızdan gitmiyor yavrum,
Geçer kara günler sabret çocuğum…

Sevgi şefkat ile büyüttüm yavrum,
Sizi kollarımda uyuttum yavrum,
Sizden ben kendimi unuttum yavrum…
Geçer kara günler sabret çocuğum…

Cantekin görmedi bir bahar yavrum,
Acınızla her gün isyankâr yavrum,
Ahımız dağları gör yakar yavrum,
Geçer kara günler sabret çocuğum…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kara Hatice

Boyu kısa rengi kara,
Sevdalandı düştü dara,
Haber salar her gün yara,
Çekti gitti sevdiceği…

Kahkahası sarar köyü,
Çeşmededir tüm gün boyu,
Ne kova var ne de suyu,
Boş umuttur yok gerçeği…

Hayvanlar aç bilmez aman,
Ne yem verir ne de saman,
Kara kızın hali duman,
Gitti gelmez aşk kaçağı…

Giysileri biçim biçim,
Yastığı taş döşeği çim,
Kara kıza yandı içim,
Bekler durur o köçeği…

Cantekin’i üzdün a kız,
Nasıl sevdin böyle arsız,
Dönmez gayri kaldın yalnız,
Soldu aman köy çiçeği…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kara Kız

Boyu kısa rengi kara,
Bütün hırsı mal mülk para,
Hasret kaldı şimdi yara,
Yâr dediği uçtu gitti…

Kör olmuştu coşa coşa,
Gidiyordu koşa koşa,
Kahkahası gitti boşa,
Yâr dediği uçtu gitti…

Kara kıza kıydı zaman,
Bu gün hali oldu duman,
Sevgilisi daha yaman,
Yâr dediği uçtu gitti…

Bir çaresiz dün ki cesur,
Başkasında bulur kusur,
Çıkmaz evde hırsa mahsur,
Yâr dediği uçtu gitti…

Cantekin der; kaldı yalnız,
Bitti hasat yandı anız,
Şiir oldun bak kara kız,
Yâr dediği uçtu gitti…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kara Ses

Kulak verme o yoza,
Her karpuza top diyor…
Bak dumana bir toza,
Fırtınaya kop diyor…

Aç ağadır saç paşa,
Karanlığa hep maşa,
Merkep dersem de hâşâ,
Doğru söze cop diyor…

Her elinde bir bavul,
İşkembesi tam davul,
O gelirse sen savul,
Çiğnemeden lop diyor…

Razı olmaz hiç aza,
Can dayanmaz kurnaza,
Kar yağdırır her yaza,
Doğan güne hop diyor…

Cantekin der; kaçtı doz,
Başa bela açtı yoz,
Ayağa bağ her moloz,
Can türküme pop diyor…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Kara Sevdalı

Uzanmış ranzada gözleri durgun,
Dalmış derinlere kara sevdalı…
Bir güzel sevdaya gönülden vurgun
Dalmış derinlere kara sevdalı…

Mektubu gelmiyor aylardan beri,
Dalınca akıyor alnından teri,
Tavana dikilmiş yaşlı gözleri,
Dalmış derinlere kara sevdalı…

Sevdası kurşundur oldu aşından,
Nice dertler geldi geçti başından,
Umudu yeşertir sabır taşından,
Dalmış derinlere kara sevdalı…

Garibin sevdası beter kurşundan,
Nice dertler gelmiş geçmiş başından,
Eller yatmış hala sevda peşinden,
Koşar yine bizim kara sevdalı…

Mahmut Cantekin