Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Diktatör Daha Öldü / Netekim!

bir diktatör daha öldü / öldürüldü
şafak sökmezden önce Irak'ta
maskeli iki cellat, bir imam, savcı gelipde
o çıplak kameraların önünde durdular
ve bir diktatör gözlerini bağlatmadan
netekim bir sayfa açtı 'kahramanlar' sayfasına
elinde Kuran boynunda urganla
büyük patrona kurban edilişini izledi
ötede çılgınlar alkışlar ve protestolar içinde
ötede Kurban Bayramı ve Noel
ötede iki bin yedi yi karşılayanlar
gelenekler / inançlar... / ötelerde
ve diktatörlerin savaşında yersizdi herşey
beslenme biçimleri de örtüşüyordu
kanına girdikleri yoksulların kanıyla
küçük patronlar kurban edildiğinde
büyük patronların dizlerinin önünde
sırlarını gömercesine / netekim! ...
büyük patronlara doğru ah'lar
ah'lar durmaksızın yükselirdi...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Gecede Büyümüşüm

Yeni bir yılın arefesinde
Doğduğuma yakındı gün
Elimde bir avuç kar var
Ben düştüm kalktım
O düştü yuvarlandı
Bir iki gün, ay yıl derken
Gitti '64 senesini buldu
Aylardan Ocak'tı
Mevsim kış ve doğa
Bir metre karla örtünmüş
Bizim oralarda yokluk ortası.
Gün gün birikti acı
Öfke birikti ne acı
Göz dönüp gitti
Doğduğu toprağa kadar
Acının öfkenin üstüne
Yollar gitti yılları yuttu.
Ve o gece düşümde bir karınca
Ağır ağır kendi yolunda giderken
Potinleri pis kokan birisi
Tam basacakken üzerine
Atak üstüne atak yaptı karınca
Ne potinden yukarı tırmaladı
Ne de çığırından çıktı.
Doğrulduğumda gün değişmiş
Takvimlerde büyümüştüm
Bir yıl daha bırakıp arkamda
Patikadan barikattan öte
Yaşanmazlıkların içinde
Yıl bir gecede atladı üstümden
Hem de gecenin yarısında
Karanlığın ortasında
Yeni bir yıla girdim
Bir gecede ne çok şey gördüm
Artık büyümüştüm tam bir yıl...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Hain Dolaşır Gözleri Donuk

Yamaca ay vuruyor, karda bot izi
Yollarda serpilmiş ped şişeleri,
Konserve kutuları, coca-cola
İhanetin gizi teçhizatında gezinir.

Ölüm sessizliğinde
Tek kola girmiş bir manga erat,
Manganın başında pırpırlarıyla bir yılan
Köylülerin üzerine üzerine
Yol sürerken karanlıklarda,

Kovulur güneşin çocuklarınca...

Köye varıldığında pusudan geçilmiştir
Artık annelerinin dizindedir çocukları
Gözleri yaşlı.
Sorguya alınmıştır eli iş tutanları
İşkencededirler

Birkaç gün geçer aradan
Kesilmiş burun, kulak, el ayak ile
Bu vahşetin, potin diplerinden gelirler
Hatıra fotoğraflarına...

Sıcak bir el,
Tatlı - ürkek tebessümle
Okşarken elini
Kürdün geliniydi mırıldandı kulağına,

Rütbesiyle bir hain geçmiş buradan
Teçhizatında sırıtmış ihanetin gizemi
Donuk gözleriyle başkesen buyruğunda
Serpilmiştir yollara...

Patikaların yolcuları gelip geçtiler
Usulsüzce dinlediler Kürdün gelinini
Şafakladılar ezgili yürekleriyle,
Henüz geçmeden gitme vakti
Doğruldular

Elinde torak, elinde ekmek ile
Arkalarından gelirdi Kürdün gelini
Utangaç yüzü
Gözünde ben
Uzatırken elini
Yarınlara...

Çıplak kalmış tepeleri
Gölgelenirdi ay ışığında
Kapanırdı kapılar rüzgarın savurmasına,
Düşmezdi peşlerinden, düşmezdi
Gölgelerinde büyüyen yılan.

Ürkek adımlara ölümün sessizliği binerdi
Yol sürülürdü çetelerle
Ardı sıra...

Tanıdıklarıydı köylülerin, bereliydiler
Asalakca gölgelerinde büyümüşlerdi ora insanının
Hazımsızdılar
Midelerinden düşerlerdi kralların ağlarına
Burunlarını vururlardı çocukların ayak izlerine.

(9 Mart 2006'da soruşturmaya alındı)

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap, Senfoni Yayınları Nisan 2005)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Kez Kapılmıştı

Alınteri soğurdu
Yorgunluğu bir yana
Alınteri bir yana
Düşerdi
Bırakırdı kendini
Beş paraya
Karın tokluğuna.

Satılık
Beş paralık emek,
Kul - köle
Dayanırdı kapının eşiğine.

Kapı kapı emek dolaşırdı
Çalınmak için
Sermayenin çarkında
Kıvrım kıvrım devinirdi
Elden ele
Hücre hücre
Ezilirdi
Çarkın dişlerine kapılmıştı bir kez
Bedeni soğurdu
Alınterinde...
Ki hücre hücre
Hükmedilirdi bedene.

Ayrı ayrı çarkın dişlilerinde
Emek tüccarları üşüşürdü.

Ve sonunda düşmemek için
Ellerinden
Posaya dönüp
Kuşanmamaktı namınıza
Hiç bir şeyi
Çıkarıp alıncaya değin
Kursağınızdan
Emeği...

Daha fazla
Kirlenmeden denirdi
Bu çarkın dişlilerinde
Bu çarkla beraber
Dönmemek için ayrı ayrı,
Yine de dönüyorsa eğer
Her deviniminde
Bu çarkın
Dişlilerini kırmaya
Andın olsun ki,
Kir
Pas
Temizlenebilsin hücre hücre
Alnının teri soğumadan.

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Lokma Ekmeğe

Bir Lokma Ekmeğe
Emeği satın alıp, işlediler toprağı
Toprakları değildi
Kuytu karanlıklardan gelmişlerdi.
Gözler körerdi,
Kulaklar duymaz oldu kendi yurdunda
Dilleri heybede taşınırdı sanki...
Bir tek açlığa karşı elleri işlerdi
Bir lokma ekmeğe
Dilinden, kimliğinden olurdu
Yutkunurdu alınterini
Açlık alınterine işlenirdi yıllar boyu
Elleri nasır içinde, anlı kırışık...

Bir lokma ekmeğe, emeği satın alanlarsa
Topraklarından uzakta sefasını sürdüler.

Niyaz eylerdik, namaza dururduk
Ve bir lokma ekmeğe bilmediğimiz dillerde
Şükrederdik tanrıya ki
Efendimiz vardı...
Yoluna gözlerdik cennetin
Kendi toprağımızda
Üstümüze düşse de bomba
Ve ömrün sonuna gelindiğinde
Dil bedenden koptuğunda
Vadesi dolmuş dediler dualar arasında...

Çocuklar doğurulurdu bir lokma ekmeğe
Beş - on demeden
Taş duvar içinde.

Gözlerinden bilinirdi ki
Dedelerinden kalma mirasla geldiler ve
Toprak üzerinde dağılırdı umutları.

Oyuncak bulmanın sevinciyle
Annesine koşardı çocuk
Annesiyle parçalanırdı bedenleri
Karışırdı biribirine,
Yapışırdı toprağa...

Hain bir tuzaktı öteden kalma
Bilinmeye uzanırdı bilmeden
Köylülerin yüreğine saplanan
Kanamış hücreleriydi
Ve son yolculuklarıydı topraklarında
Köylünün omuzundan insanlığa taşınan...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bir Tarihin Dipnotu

Kaplumbağa gezerdi tendür kokusu altında
Meşenin yaprağından tenime girdiğinde
Kül renkli, kör olmuş duman kaplardı her yanı
Üşürdüm ezgilerden kalan yüreğimle, gözü yaşlı
Boydan boya tutuşurdu orman,
Tepeler çıplak, meteriste keklik
Soyuma yöneldikçe soysuzlaşırdı...

Hışmından yanıyor toprağın yüzü
Çıplak kayaların çatırdısı gelirdi
Darbelenmiş damarından meşe ağacı
Munzur'un yatağında uç verirdi
Şafağa çıkan ülkenin ezgisinde
Bir başka mevsim
Tarih notunu böyle geçecekti...

Sorgudaydılar, hücrede
Sürgündeydiler,
Ataları gibi meşe diplerinde...
Nesilden nesile taşırılan mirasın
Derinliğinde toprağın sesi
Muhasebesidir yaşanılan...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Biryerlerde Birşeyler Olmalı

ne iştir bu
hala kendinle uğraşıyorsun
bir adımlık yoldur gidip de geldiğin
dönüp dönüp izine mi bakıyorsun
-kendinle uğraştığın kadar
efendinle uğraşsaydın ya-
söyleniyorsundur durmadan

biryerlerde birşeyler ağırdan alıyor olmalı
duydun mu
ani değişimlerin de olabileceğini

ne iştir bu
yaşamayı deniyor musun nedir
emaneten yaşar gibisin toprağında
yarı aç, yarı tok
öğreniyorsun ya ayakta durmasını
ondan mıdır
her bahar açılır oldun
bütün sevdaların kapısında
meyveye durur gibi

düşümde karıncanın yuvasını buldum
kendinden büyük yumurtasıyla duruyordu içinde
yerlerinden çıkıp giden solucanlar vardı

ne iştir bu
yeni yeni sayfalar açıyorsun
her sayfanın başında birkaç kelime
'düşündüğün gibi yaşa' der gibi
ellerinden tutarcasına insanların
umudunla buluşturursun onları

yaşamı zindana çevirenler
okumaktansa
yakmayı yeğlediler bembeyaz sayfaları

ne iştir bu
'yaşadığın gibi düşünmek' de vardı
kahrolası karanlıklara gömülmek gibi bir şey
eli kolu bağlı
ve durmadan aynı şeyleri duyar gibi

yazmayı bıraksaydın bir kenarda
ne kalırdı ki ellerinde
haykırsaydın mesela
avazın çıktığı kadar haykırsaydın
kaç kişi duyardı ki seni

biryerlerde birşeyler olmalı
oyalamak istiyorlarsa seni

acımasız olan hayat mıydı yoksa
ateş miydi
su muydu
nerden estiğini bilmediğin
fırtınalar mıydı yoksa

-zaafların besliyor olmalı
biryerlerde birşeyleri-

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bitmedi Yüreğimin Ağrısı

gözyaşlarım kurudu
taze bir fidanın kör bir testereyle kesilip
yatırılması gibi güneşe

boylu boyunca toprak ve vuruşa vuruşa
bitmedi yüreğimin ağrısı,
azdı ama bitmedi.

ağlamazsa insan ne yapardı
gülmezse

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bitsin Bu Kavga

dedem ki, yüzünü görmediğim
mezarını bilmediğim...
kendi toprağını sürerken
kızdırmış olmalı dedeni
komşudan aldığı bir çift boz öküzle

dedemin adına bana düşüyor
kendi ekmeğini kazanırken
kızdırmışsa dedeni
özür dilerim

seninse deden be adam
çift sürmesini bilmezdi
dedemle nenemi vurduğunda
hiç yere
top tüfekle

biliyorsundur benim kadar
top tüfeğini bırak
sen de özür dile be adam
hiç olmazsa bunu dene
bak nasıl bitiyor kavga

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bize Göre Değil Xece

bize göre değil Xece
bize göre değil bu dünya
görüyorsun ki kıyafetimiz uymuyor
deli diyorlar bize
divane kıyafetimizin yüzünden

sokak sokak geziyoruz seninle
ev ev dolaşıyoruz, nafile
deli diyorlar bize Xece
sokak sokak deli diyorlar
senin umurunda değil belki amma
benim de umurumda değil artık
sen varsın ya yanımda Xece

delilerin dünyası nerede Xece
biliyorsan seninleyim, bilesin
onların hiç biri söylemedi bana
görüyor musun
güldüler arkamdan Xece, güldüler
nasıl ağrıma gitti bir bilsen

ama bilmiyorsan delilerin dünyasını
gelir misin benimle bu çileli yolda
bu dünyanın içine etmişler Xece
senin de benim de suçumuzdur belki
göz göre göre uyumuşsak seninle

hayvanlar mı desem, insanlar mı
ayırt etmesi zor geliyor insana inan
belki bunun için deli diyorlar ya bana
bazen öyle kızıyorum ki bu hayvanlara
ayrılmıyorlar diye insanlardan
uzak durmuyorlar diye onlardan
Xece, Xece, ne haldeyim
aç gözlerini de tanı biraz, gör beni

insanlık kalmamış buralarda
olanları da bir güzel götürmüşler
altı üstüne gelmiş te bu toprağın
insanlık altında kalmış gibi duruyor
işin yoksa kaz toprağı Xece
maden arar gibi kat kat altında aran
ne gece ne gündüz engeldir sana
belki bulursun ömrün yeterse
yetmezse de hakkını helal et Xece
delileri fazla yaşatmazlar bu topraklarda...

Ercan Cengiz