Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Hayat Ve Resmin (Yazı)
...Zamanın kıyısında sürüklenen sandal gibi ruhum kıyılarına savruluyor. Kaç gece sayıkladım adını ama sadece fısıltıları okşadı gecenin içindeki ses dalgalarını...

Sana ulaşamadıkça seni büyüten kalbim, yakınlarına vardıkça isyankar, tenini hissettikçe aciz... Sevginin her gölgesine vurulan, onunla ışıl ışıl parlayan bir sevdanın, gözlerinde erimesinin hikayesi içimi yakan... Kafesleri üzerime iten, kaçtıkça içine çeken, sensizliğin derin izleri mi beni sana bu denli sürükleyen?

Yaşamı bir dağın kenarından süzülen şirin bir ırmağın sesine benzetsene bir...
Ancak o zaman hoş gelir tüm kötü anıların aklına... Her çağlayan sesinde irkilirsin bende buna benzer bir hayatın içinden koşar adımlarla geçtim diye...

Yalnızlığını zavallılıkla örtüştürdüğünde içinden çıkılmaz olur hayat. Nehrin kıyısına pis su artıkları birikir birden. Hayalinde ki resim de hayatın gibi içinden çıkılmaz bir hal alır. Boyalar elindeyken, tual önündeyken, fırçalarınla darbeler atamazsın doğru hedeflere... Yaşamın seni seçmesini beklersin. Beklersin, zaman geçer... Beklersin, boyan biter...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Hüzünsel Çığlık
Direncini yitirmiş günleri solumaktayım
Haksızlık senin bu yaptığın farkındayım
Eline tutuşturulmuş bir sevgi belki daha akıllıca
Önüne serilenleri yok etme vakti, harcamaktayım

Bir darağacı kurdum yüreğime
Yağlı urgan ve bir de sehpa dibine
Ellerimi bekliyorum sakin, sessiz
Asacak seni eminim vakti gelince

Kırdığın gönül değil, sırçadan bir saray
Kaybettiğin gün değil, koca bir ömre say
Gidişinde gözyaşı olacaksa da gizli ağla
Gururun kalsın arkanda, giden ömrüne say


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

İnfazımdayım
İki kelimede aklım, sevgin, ihanetin
Yaşanmışlıklarda mı kaldı sadakatin?
Yaşanmamışlıklarda mı gizli sevgin?
Çözemedim hangisisin sevdiğim?

Kuru güllerin yapraklarını avuçluyorum
Önce canımı yakıyor, sonra alışıyorum
Sensizlikde böyle yakıp alıştıracak mı?
Denemek bile acı artık yoruluyorum

Kadersiz günlerin geldiği bir ışığa
Sensizlikle yürümek güçlü kılacaksa
Cevabı olmayan sorularla kalayım
Sen yine de git bildiğin yola

Acırsa için bil ki;
Birgün yanacak evren, külü kalmayacak
Sevdan sonu olacak dünyanın, yanlızlıklardasın
Acımasız günlerin ardındaki durgunlukta
Elinde çaresiz bir mumla boğulacaksın

Dileyemeyeceksin geleceğini...
Olmayacağım, olamayacağım bildiğin sevgili


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

İç İçe


İç içe – I



Her yolu deniyorsun;

İyi olmayı, kötü olmayı,

İstediğin gibi olmayı...

Bir tek;

Dilediğim gibi olamadın!

Ruhun bana yanaşmadı,

Periler kapıp kaçtı....



İç içe – II



Dönüyorsun!

Geri dönüyorsun

O dar, kıskaçlarla dolu mahzene!

Oysa;

Açsan kapılarını

Ben!

Çevireceğim gül bahçelerine, o diken yığınlarını

Gel! (de) Yeter!



Dilediğim gibi olmayı

Ben olmak sanıyorsun.

Oysa ben;

Seni sen yapacak kadar senim...



Geliyorsun...

Nefes kadar yakın olabileceğin halde

Duruyorsun iki adım ötemde...

Biliyorsun...

Yanımda olsan da yanacağım, orda dursan da

Oysa iki adımsa uzaklık,

Adımlarım alev topu!

Görüyorsun...

Yanıyorum!



Tadıyorum her acıyı.

Ağırlığım,

Dengesiz terazinin en olmadık yerinde.

Tartıyorsun.

Aldatıyorsun!

Aldanıyorum!



Nafile! Kaçıyorsun...

Yavaşlıyor çaresizce adımlarım.

Uzaklaşıyorsun...

Tek yol alan bende,

Göz yaşlarım...

İntihar ediyorlar yanağımdan,

Islanıyorsun...



Zaman zaman özlüyorsun,

Ellerimin oluşturduğu o minik halkaları

Yüzünde

Hayal ediyorsun...

Gözlerim, dudaklarım, hepsi birer numara oluyor

Arıyorsun!



Peşinden bakıyorum;

Acıyorsun!

Sırtımı dönüyorum;

Sen “yine özlüyorsun”

Biliyorum!

Her şeyden Çok! Sevmiyorsun.



Sıradan şeyler diliyorsun.

Ben;

Seni diliyorum!

Şimdi de gülüyorsun...

“Egom” diyorsun

“benden ve senden bile büyük”.

Bilmiyorsun

Yalnızca Seviyorsun....





Rüzgarın Efendisi'ne...
Mart,2005


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

İstanbul; Masal Kent Olmuş
İstanbul;
Masal Kent olmuş...
Bir duman ki sorma gitsin
İçine almış tüm sokakları, yutmuş...

Gözlerini kapamışsın gibi dingin
Huzur verir gibi sabah;
Yalnız ve bitkin...
Sokaklar gölgeleri arayışta...

Bir bulutu örtmüş üstüne kent şimdi
Yörüngedeki casuslarla oynaşta
Sobeleyen gözleri gizlenmiş
Puslu bir gizlenen oyununda

İstanbul;
Masalsı bir kent şimdi
Gözlerim uykuda, ruhum dingin
Kalbim, kaçan aşkımla saklambaçta


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

İstemlerim
Özlenmek istiyorum hem de çok
Aranmak istiyorum sonsuza dek
Sorulmak istiyorum her göçmen kuşa
Hatırlanmak istiyorum her şarkıda
Ve sevilmek istiyorum sonuna kadar...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

İsyanım
Işık terketti bizleri, gözüktü kara çarşaf
Yıldızların varlığımı çoğaldı ne!
Sanki daha bir parlak, daha bir çok
Ve kayanlarda öyle...
Her kayan yıldız birinin ömrünün son simgesi
Onunla beraber terkediyor bizleri
Tıpkı isyanım gibi...
Yıldızım kaydı ve kara çarşafı terketti
İsyanımda beni...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kalemim ölüyor...
Yüreğindekileri dök diyorum kalemime
Susuyor...
O zaman sessizce ağla görmesinler diyorum gözyaşlarını
Ilık Ilık ağlıyor...
Feryadını dinlet; dostun, düşmanın duysun diyorum
Kıyamıyor...
Elindeki hançeri sapla kalbine öl diyorum
Gözleri alev alev; seve seve diyor...
Acısını hançer yapıyorum, ucunu sivri
Kelime kelime saplıyor hançeri
Mısra mısra ölüyor...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Kapattım Akşamsefalarımı
Akar damla damla yaşım gözümden
'Vur' der, 'öldür' der onu yüreğim
'Yanlızlığını, gözyaşlarını onunla yok et' der
Attığım her adım, bastığım her basamak
Biraz seni hatırlatır, biraz beni
Gönlüm görmek istemez bizli sevgileri
Gözüm hep atlar senli benli yerleri.
Bilirim tekim bu yolda, bu sefer ayak izlerin yok
Kapattım kapılarımı, gelmene izin de yok

Yaralar oluşturdum bedenimde...
O yaralarla iyileştiriyorum benliğimi şimdi
Her oluşan kabukta, kabuklaşırım bende
Her iyileşen yarada nasırlaşırım seninle
Bilirim, acı da hissedilmez olur yakında
Sen sanma hep ağlarım, ben yine gülerim
Alıştı ruhum vurdumduymaz rüzgarlarla dansa
Kapattım akşamsefalarımı karanlıklara karanlığımla
Aydınlatmam onları, açmasınlar asla
Açılmasınlar da yaşamasınlar sensizliği benle...


Gülay Yıldız

[GooD aNd EvıL]

Karlar Altında Kalbim
Milyonuncu kez gidiyorum hesapsız sevdanın ardından
Her seferinde hatalardan kalanlara sığınıyorum
Gözlerin ağlamaklı artık, zor herşey diyorsun, hissediyorum
Hatalar sinsilesi,
Sen beni ben dostları yaraladık
Zaman affetmeyeceğim nidalarını savuruyor gökyüzüne
Oysa kalbim...
Bu soğuk kış gecesinde
Sıkışmış bir pranganın içine, daraldıkça ısınıyor
Daraldıkça, büyüyor...
Hasretinle, acımı savurup harmanlıyor fırtına
Özleminle, gözyaşımı akıtıyor gökyüzü
Donan öpücüklere yağıyor kar bu gece
Kalbim prangada...
Pranga karlar altında...


Gülay Yıldız