Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hemera

yanar döner
döner yanar da gün ışığında
insanlığa sığınır yine insan

aydınlığın bekçisiydin
kundaklandın vardiyasız akşamlarda
ağlayarak bağışladın
bağışlandın ağulu akrepler koynunda

ne mutlu sana!

ardında işaret bırakıyorsun
mavilik akıyor kanatlarından
azat ediliyor köleliğim
umduğun denizin dalgalarında

dövüldükçe inceliyor Hemera
inceldikçe güzelleşiyor insan

gonca bir gün açıyor
ışık müjdecisi “sen” vakti
kayboluyor orda “ben”
belletiyor yaşam hünerle lanetin içinde
ki salt insanlıktır fırtına estirir varlığında
takdis ederken yaratılışı
yokluğun reddini kutsayan

ve nehirler ah! onlar umuttur

umudun nehri sen, yorgun titreyiş ey!
bir seher vakti bu yüzden
ışıkta bilenir gecenin kardeşi
kanat çırpılır yeryüzüne bininci kez ra evinden
insana sığınır yine insan

artık biliyorum Hemera
'üstü kalmasın' gecenin
gitmeler değil
dönüşlerde saklıymış gizler

ne mutlu bana!

………

(*) Hemera: Gecenin kardeşi gündüz.


(9 Eylül 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Her yer Aynı!

kalk gidelim
gidelim ezik yüreğim
kısıldı hayaller
köşe başında köpek leşleri
bedenler güya canlı

bir yer olmalı
bir yer olmalı mutlaka her yerden farklı

boynumdaki ilmek sıkıyor beni
gündüze karıştı gece
tenim dağlanıyor

bu ne bu!

bir yer olmalı
dağ mı
deniz mi
kelebeğin kanadı mı

ne önemi var adresin
her yer aynı
kestim başımı!


(11 Mart 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hikaye

çok gençtiler

ıhlamur kokusunda serpildiler aşkın
“ela” düşünüp
“ela” baktılar
iki göz bir oda hayaliyle
kanatlandılar sevdaya

kırk haramilerce kesildi yolları bir gün
kinci nefretin hançeri düştü yüreklere
yazgıya ayrılık

biri bir yerde şimdi
gözyaşlarını sayıyor / acıya müptela
öteki yaşamıyor!

hoyrattır aşkın muhtevası
pişkin bir yosma umursamazlığında
yalnızca talanı resmeder
sevdalı bedenlerde yeşerip
ölüme kanayan hayatta

“bir varmış
bir yokmuş…”

onlar yok'tan sayıldılar!


(26 Aralık 2003)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

HİLAL LÜLE - Duyuru! ....

Bugün şiir ve edebiyat gönüllüsü ve yaşam savaşçısı bir dostumu kaybettiğimi öğrendim. Antoloji.com’da, başta sağlığında O’ndan desteğini esirgemeyen Sn. Cengiz Ekrem Teymur olmak üzere, O’nu gönülden seven pek çok kişinin olduğunu biliyorum. Duyanlar duymuştur mutlaka. Ama henüz habersiz olanlar için bu duyuruyu yapmayı bir görev bildim. HİLAL LÜLE’yi yitirdik dostlar. Başımız sağ olsun....
Aksiseda.com’da kendimi hiçbir zaman bir misafir addetmediğim için şimdiye dek konuk defterine yazmamıştım. Bugün ilk kez olarak aşağıdaki yazıyı ekliyorum o bölüme….
Vaktinizi fazla almayacağım zira Hilal Lüle’nin 5 numaralı “yazar”ı, 65 numaralı “şair”i ve dostu olarak izninizle yasımı tutmak istiyorum….
Saygıyla.((


“Aksiseda’nın misafir defterine böyle bir anda yazmak ne kadar acı yüklü, ağır bir duygu, bilemezsiniz. Yalnızca sitenin yazarlarından biri değildim ben. Sevgili Hilal ile ilk tanıştığımız günden beri, birbirimizi sevdik ve çok güvendik. Gün geldi birlikte çalıştık, sorunları paylaştık; onları çözmek için gayret sarf ettik. Aramızdaki yaş farkı hiç görünmedi gözümüze. Kocaman, kırmızı harflerle yazdığı ve “Naime’ciğim” diyerek başlayan mesajlarını özlerdim hep. Kah üzgün, kah mutlu çalardı kapımı. Tüm sorunlarına rağmen, dünyaya meydan okuyabilecek güçte, müthiş mücadeleci bir ruha sahipti. Aynı zamanda bir çiçek kadar narin, tutkulu, özverili ve sevgi dolu…
Hilal kısa zamanda, hayatımda vazgeçilmez bir yer açtı kendisine. Ve Aksiseda tabii ki…O’nun gurur duyduğu ve övündüğü; belirli ilkeler çerçevesinde ayakta durması için çırpındığı bir eserdi burası….

Benim için Hilal’in yokluğuna alışmak mümkün değil! ...Hayattan payına düşen inanılmaz zorlukları büyük bir cesaretle yüklenen bu kocaman yürekli genç hanımı unutmam imkansız bir şey. Kısacık yaşamında, içinden binlerce ders çıkartılabilecek bir destan yazıp bırakarak terk etti bizleri.
Tahmin edemeyeceğin kadar üzgünüm Sevgili Hilal Lüle. Taşındığın yerde huzur ve nur içinde yat çünkü sen bu alemde gereğinden fazla borç ödedin. Ben ise, gittiği yere kadar üzerime düşeni yapmayı sürdürecek; bebeğine bakmaya ve seni özlemeye devam edeceğim…

Seni bütün kalbimle seviyorum gül yüzlü, güler yüzlü çocuk! ...”

Naime Erlaçin (www.aksiseda.com) - (2 Mayıs 2005)


HİLAL'den! ....(Eklenti - 4 Mayıs 2005)

'YENİLDİM

Gülmek için,
Ağlamak için,
Hatta nefes almak için;
Kanımın son damlasına kadar savaştım,
Ama yenildim.

Bu beklediğin andır
Gel al emanetini
Korkunun ecele faydası yok,
Biliyorum.
Ama korkuyorum.
Yinede karşı koymayacağım,
Çünkü yorgunum.
Bunca zamandır direniyorum,
İşte pes ediyorum.'

Hilâl Lüle
,
,

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hologram

hikayatın şedit yüzü
güneşe bakıyor yine
Mu’da aklanıyor
en çıplak hali ruhun

her an
her yerde
bilgi ve soyut sezgi
aynı sevgi hep
aynı zemheri

monadik bin zerrede
holografik bir yolculuk gibi
yaşamak! ...


(3 Aralık 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hoşgeldin Bana

bir mektup alacaksın bugün
yakamozlar bırakacağım gözbebeklerine
24’ü vurduğunda saat üşümelerimi sarmalı
sıkıca sarılmalısın içten

unutmalıyız unutulması gerekenleri
canımızı acıtsa da dikenler
gülşende açan gül olmalıyız

çocuk kalan sevdanın miladıdır 2003
ruhlarımız yürürken 2004’e ağır adımlarla
goncalarda yaşatmalıyız aşkı
' hoş geldin uçurum çiçeğim! ' diyeceğim sana
yeniden doğduğun için yaşama

kim miyim ben
ben “sen”im

hoş geldin mutluluğum
mutlu yıllarım
hoş geldin bana!


(31 Aralık 2003)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hükümsüz!

-can parçama

tez kaldırıyorum acıyı tedavülden
hükümsüzdür!

düşürmem mutsuzluğu dizelerime
ne de kuşkuyu
sahici bir sevgi sadakatle geri döner çünkü
gittiği her menzilden

ağlayan şiirler yazılmaz hiç
olsa olsa kendimi sokmuşumdur sarı saatlerde akrep misali
bet çığlıklarımı duyarsan bir gün, çiğ haykırışlar
bil ki intihar komandolarına inat
salıvermişimdir kendimi bir yerlerden

ölüdür artık konuşan kişi
anla!
bildiğin değil

koklarken
okşayıp severken seni yürek odalarım
gün batımı ve saat başı uykusuzluklarımda
suya aç toprak gibi özlerken seni
gidemem ey!

izafidir çölleri yeşertir bu hükümsüzlük
böyle kalkar ayrılık tedavülden

bize acı ne ki!


(18 Şubat 2005)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Hüzünlü Bir İsyan

yürekten söylenen hazin bir şarkı bu

günlerden nedir bugün
mevsimlerden hangisi
malumatım yok!

ancak biliyorum iklim hüzünden

şiir kucaklıyor beni
söz perileri tutuyor elimden
dönüyor dönüyor da ebedi bir girdapta ölüyoruz

aykırı bir 'ah' çalınıyor kulağıma
kaderin sesi bu!

bir ses ki isyanımı inleyen


(09 Temmuz 2003)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Issız Göl

can çekişen balığın
pullarında sürerdi yaşam
bir masalda konaklamıştık:
kah dalgalanırdı su
kah durgun akar
gülerdi gökyüzü
ağlardı çoğu zaman

denizaşırı bir hasret sinerdi tenimize
keskin kokusunu bırakarak dalgalara
uzak-yakın fark etmezdi hiç
hükmünü yaşardı duygular
:
yalnızdık

kıyıda bir kız çocuğu
düşünceli
tutmaz bilançolar çıkarıp durmadan
döner dururdu zamanın girdabında
sancıda büyüdü
anlardı
ki kötürüm kalmıştır acıyı tanımayan

her 'merhaba'da vedalaşırdık denizle
ıssızlığa sığınırdım terk edilmiş bir krater gölünde
ebemkuşağına tutunur
kapanırdım yalnızlığın göğsüne
canlanırdı sonra deli kanım
ve
ne kaldıysa benden geriye

sevgiye çıkardı bütün yollar
sormayın artık!
nedendi
nasıl
ne zaman

o beni mahşere
ben onu ebediyete kadar...

ne anlıyorsan 'o'dur yaşam!


(3 Haziran 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

Işık 1

“su sarnıçta döllenir, insan ışıkta…” – N.Erlaçin

doğudan varılır batıya
doğuda yoğrulur batı
doğuda keşfedilir “son”
yabanıl bir ustalıkla
yaprağı donanır toprak
en son durakta

gül goncasıdır
doğuya uzanan
güneşin sırtında alınır yol
arabesk bir yolculukta

bilinmez
göğün hangi katında yıkanır ruh
ışıklı her serüven isabetli yoldadır

en doğru yolda
en…


(*) Arabesk tanımlaması toplumda yaygın (ve yanlış) olarak bilinen şekliyle değil; farklı kültürlerin buluşması, kaynaşması ve yeni bir tür sentez oluşturması anlamında kullanılmıştır.

(23 Nisan 2004)

Naime Erlaçin