Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sadece Sevebilmek Seni

Öyle bir meret ki
Şu zaman denilen
Mutlu günlerim kadar hızlı
Ve kederli günlerim kadar yavaş.

Günler taştan duvar
Gece demir bir parmaklık
Tırnaklarımla kazırım takvim yapraklarını
Kana bulanır ellerim
Ağustos sıcağının yakıcılığında
Ellerine değer sonra ansızın
Kirpiklerinden süzülen yaşları silerim geceleyin
Sen farkına bile varmazsın bunun

Müebbet muhabbete mahkum bir şairim ben
Zamanın karanlık zindanında
Bir gün yanında olacağımı düşünmek bile
Çıldırtır inancımı gelecek nice güzel günlere...

Günler demir bir kapı
Kol demirleri iner her gece bütün kapılarıma
Bağıra bağıra yazarım
Konuşurken sustuğum tüm cümleleri.

Bir kağıt,
Bir kalem
Ve düşünebilmek seni.
Şairsem yeter bana
Sadece sevebilmek seni...


Yeşiltepe / ŞIRNAK

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Saf Yüreğim

Saf yüreğim
Kaldıramıyorsun artık şu yalancı dünyanın yükünü
Ağır geliyor sana
Bu kemirici kurtlar arasında
Bir elma kadar saf ve temiz olmak,
Şuranda bir sızı içten kemirmekteyse seni
Dostun sıcacık gülücüğü yerine
Hançerini göstermişse sana
Kederden gebermekteysen
Ve yine de inadına gülebiliyorsan
İnsanlara dostça,
Bu yaşadığımız dünya senin değil demektir
Tertemiz yüreğin daha ne kadar kaldırır bu yükü
Ve sen bu yürekle iflah olmazsın kardeşim...

28 Haziran 2002
00: 02

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sahip Çık Ne Olursun Yaralı Ruhuma

Sahip çıkmak istiyorum
O yaralı ruhuna
Gel bul beni
Sürgün yüreğimin uzaklığında.
Bizim için yazılmış bu kader baksana
Eksik kalmış neyimiz varsa
Birleşip tamamlanır diye birbirimizde

Uçurumun kıyısında yürüyene
Yaşadığı her an armağanıdır hayatın
Eğilip tutmak istiyorum ellerinden
Koparcasına ağrısa da bileklerim,
Hediye etmek istiyorum sana
Eksik kalmış hayatını.
Bu kader bizim için yazılmış inan bana
Sahip çık ne olursun şu yaralı ruhuma…

02.01.2005
Şırnak

[GooD aNd EvıL]

Sahipsizliğimin Ellerinden Tut

Görüş günlerinde
Adı hiç okunmayan
Bir mahkum çaresizliğinde geçiyor günlerim
Hani saçları bir kez okşanmadan
Kaybolan çocukluklar gibi.

Ne olursun sahipsizliğimin ellerinden tut
Akşamları babasının iş dönüşlerini bekleyen
Beş yaşında bir çocuğun kederiyle sar beni kollarına...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sahte Bir Sevişmenin Gölgesi

Sahte bir sevişmenin gölgesi
Yüzüne vuran anlamsızlık,
Satılık keyiflerin arka bahçesi
O çok sevdiğin şehirler
Çembere alınmış kalbin
Yalnızlığın kuşatılmış dört bir yandan
Ve elinde kanlı bıçağıyla iyice yaklaşmış zaman

Yalancı bütün aynalar
Aynalarda sevişen yüzün bütün sevdiklerinden yabancı
Bütün sevgiler peşin fiyatına
Sonsuz taksitle satılmakta can pazarında
Kanını satar olmuş fakirliğin
Ve satar olmuş kansızlığın en yakın dostlarını

Sahte bir sevişmenin karanlığı
Yüzüne vuran anlamsızlık

Böyle küskün durma ne olur
Benim bastırılmış çocuk bilincim
Bir tek sen kaldın
Böyle başı dik
Bir tek sensin yolun sonuna dek
Ayakta kalabilecek olan...

Ne olur sen de bırakıp gitme beni ey kalbim
İsyankar şiirim benim...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sakla O Kusursuz Yüreği

Sakla o kusursuz yüreği
Kırmayan ama kırılan
Vurmayan ama vurulan
Sevilmesede sevdiği için en ufak bir pişmanlık duymayan

Ve ne kadar aydınlık olursa olsun
Bir gün koyu bir kahverenginin serinliğinde yitecek olan
Kilitli sandıklarda saklanan en temiz sevda
O en güzel kırmızının kalp çarpıntısı
En güzel heyecanı ilk sevişmelerin

Sen;
Zihninin en güzel düşlerini
Yarasıyla birlikte saklayan
Sen;
O kocaman yüreğin sahibi
Kahve fallarında bile yoksun
Yoksun üç vaktin herhangi birinde
Ne yalan içindeki gerçeksin artık
Ne de gerçek içindeki yalan

Hiçbir kalın camın ardında yok
Işığı gözbebeklerine yansıyan yüreğin
Kimi zaman korkak
Ve çocuk gibi ağlamaklı her türküde

Dönmedim hiçbirinize sırtımı
Göremiyor olsam da yüzlerinizi,
Duyamıyor olsamda seslerinizi...

Sakla o kocaman yüreği
Kırılsanda kırmak değil kavga
Vurmak değil vurulsan da
Sevmektir dost,
Sevmektir
Sevmeseler de...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sana Ağlamayı Yasaklayamazlar

Sana ağlamayı yasaklayamazlar
Susturamazlar sesini
Yasak bir türkü olsan da.
Hiçbir karanlık zaptedemez aydınlığı
Onun karanlığı aydınlattığı kadar,

Sana sevmeyi yasaklayamazlar
En zorudur çünkü yüreğe zincir vurmak,
Düşünüp ******* boyu
Beyninin duvarlarına
Yüreğinin mürekkebiyle şiirler yazmak,
Sonra fısıldamak usulca
Küçük, narin kulağına sevgilinin

Dedim ya
Sevmeyi yasaklayamazlar sana
Hangi zindana sığar ki yürek,
Bendini aşmışsa
O coşkun sular gibi çağlayan heyecan
Önünde durabilecek hiçbir şey yoktur artık.
Duvarlar sallanmaya başlar
Toprak kudurur
Ve inançlı, çalışkan ellerinle
Koskoca bir dünya yeniden kurulur...

[GooD aNd EvıL]

Sana Söz Veriyorum

Sana söz veriyorum
Kıyamete kalmayacak yenilmişliğim

Şiirce yaşamak
Seninle başlayacak sabahlar kadar güzel
Sensizliğin ülkesine sürgün etme ne olur beni
Baharı çalınmış çocukların hatırına
Ne olur bir karşı devrim gibi
Yıkıp gitme masum düşlerimi

Sana söz veriyorum
Kıyamete kalmayacak mağlubiyetim
Alnımdan akan kanın ılıklığı kadar gerçek
Hürriyet için sıkılan kurşun kadar namuslu
Soframdaki ekmek ve tuz kadar haktır sözüm...

[GooD aNd EvıL]

Sana Veda Etmeyeceğim

Birkaç damla gözyaşımı akıttım toprağına
Sana
Veda etmeyeceğim
Yok saysalar da
Yanımdaydın çünkü hep sen

Sana veda etmeyeceğim
Yanımdasın benim
Odamda
Boyası çatlamış duvarlarımdaki sararmış resim
Okurken ağladığım kitabımdaki
Son kahraman
Şiirimde mürekkep
Ve kavgamda yüreksin
Adını her andığımda çarpmaya başlayan

Sana veda etmeyeceğim
En güzel yerindeydin sen
Susturulmuş bir mayıs gecesinin
Hüznün coştuğu sokaklarda,
Serinliğinde
Hapishane avlularının yetim kalmış yalnızlığının,

Sana veda etmeyeceğim
Sahipsiz bırakılmış devrimlerimdesin sen benim
Aşklarımda
Şarkılarımda
Ve umutla beklediğim günlerimde
Sen benim yarınımdasın...

Sana veda etmeyeceğim
Bilmeseler de
Bakışın hala duruyor meydanlarımda...

6 Mayıs 2003
01:05

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sanma Bir Düş Olduğumu

Biraz eksik
Biraz fazla bir çocuğum ben
Bilmem mesela bütün çiçek adlarını
Islıkla çalamam çok sevdiğim bir melodiyi

Yüzünü hiç görmediğim
Kaç kadın ağladı mısralarımda
Kaç kişinin ellerinden tuttum farkında olmadan
Uçurumun kenarında.

Biraz eksik
Biraz fazla bir çocuğum ben
Hiç kimsenin
Hiçbir şeyi olmayan...

Kederli *******inize katık yaptığınız
Sibemol’den okunmuş sızılı bir türküyüm.

Sanma bir düş olduğumu
Dokunduğunda bütün sihrini kaybedecek
Ölüm kadar yakınım sana
Ve hayat kadar gerçek...

2006