Hayat Askıda

[BeatLes]

Necati Göksel / Türk Edebiyatı / Roman / İnkılap Kitabevi
Kriz sonrası işsiz kalan Metin, sevgilisinin aracılığıyla pek alışılmadık bir iş teklifi alır. Batık bir banka sahibini izleyecek ve nerede neler yaptığını bankacının babasına anlatacaktır. İşi kabul edip, peşinde olduğu kişiyi izlemek için güneye gider. Her şey kolay ve basit gibi görünmektedir ama gizemli bir kazanın ardından ölümün soluğu çepeçevre onu kuşatmaya başlar.

Temponun hiç düşmediği, tıpkı bir yap-boz gibi parçaların teker teker ve büyük bir ustalıkla yerine konulduğu Hayat Askıda, Necati Göksel’in ilk romanı. Ama bu ilk roman aynı zamanda geleceğin önemli bir yazarını müjdeliyor.
Kitabın içinden alıntı:
“Uzun, derin bir uykudan uyandım. Etrafıma baktım, üç karyola gördüm. Taşıdıkları yataklarda kıvrımlı kabartılar; bir horultu, bir inilti, bir sessizlik; üç ayrı gölge, üç ayrı biçim vardı. Oda karanlıktı; sadece kapının üstündeki buzlu camdan yansıyan ışıkta görebilmiştim etrafımı. Nerede olduğumu bilmiyordum, oraya nasıl geldiğimi de. Hatırladığım son şey, o yaz bahçesiydi. Çiçekler açmıştı; bembeyaz, sapsarı, pespembe. Her yerde çiçekler vardı. Eğilip ayaklarımın dibine uzandığımda avuçlarım çiçekle doluyor, iki elimle o çiçekleri yuvarlayıp, sonra bir top gibi fırlatıyordum. Havada top dağılıyor ve çiçekler tane tane dökülüyordu denizin üstüne. Deniz, benim en sevdiğimdi; hep sevdiğim, hep inandığım. O bahçe ferahtı, rengarenkti, sıcacıktı ve ben sonsuza kadar mutluydum. Kapı açıldı. Beyaz giysili bir kadın girdi kapıdan. Mekanik adımlarla yürüyerek yanıma kadar geldi. Elinde bir şişe vardı. Yanı başımda durdu; bana baktı. “Demek kendine geldin?” dedi. Ağzımı açtım. Bir şeyler söylemek istedim, ama konuşamadım. Kadın şişeyi başucumdaki komodinin üstüne bıraktı ve aynı mekanik adımlarla odadan çıktı. Tepemde bir serum asılıydı; kolumda bu serumun bağlı olduğu bir iğne vardı. Hastaneydi burası…”