Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Ayrılığın Çaresi Yok

sana gelmek güzel de
ayrılmak zor be gülüm.
canımı iste al senin olsun.
ama ayrılığı tattırma bana,
ne olursun.
sımsıcak bakışında kayboldum bugün.
bir ateş kütlesi gibi, sardın beni.
yüreğim ise, yangınlarda.
denizin dalgasıyla tutkular yarışta.
martılar karşımızda hep oynaşmakta.
sevdim seni be zalim bu ayrılık niye.
aşıksın deliler gibi biliyorum sen de.
bırak artık bu umarsız hareketleri,
yalnızlık bize göre değil ki.
hiç çıkmıyorsun aklımdan.
gerçeklerde yaşadığımız o güzel an.
ruhumun derinliğinde hep benimle şimdi.
ayrılığın çaresi yok şu anda.
mutluluksa bir var bir yok hayatımda.
olsun insan umutlarıyla yaşar.
fedâkarlık olmazsa sevgi neye yarar.
sevdanın yeli sarmış bu bedeni.
ruhumun tek sahibi sensin ebedi.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Ayrılığın Yaktı Beni

ayrılığı sığdırmamalıydık kaderimize.
hani ayrılık bize göre değildi
ömrümüzce.
ne çabuk sildin beni kafandan kendince.
çöp gibi attın bidona, sevgimizi de.
hani seviyordun beni,söyle sevgin nerede.
böyle mi olmalıydı sonumuz,
söylesene.
tabi hep ben suçlu olmalıyım bu âlem de.
ne yaptığımı ben de bilemedim ki
sevgim de.
hep uğraştım seni kırmamak için,
günlerce.
sevgin yalanmış demek ki düşüncelerinde.
ahh..delirttin beni bugün, yalan sevginle.
aslında gerçekten sevdim özeldin kalbimde.
ağlamadım sanma, ağladım senin için
saatlerce.
yapacak birşey yoktu çektin, gittin
sessizce.
seni kaybetmek acıydı ama, kalacaksın kalbimde.
herzaman bir yerin olacak sevgin küllense bile.
artık seni istemiyorum git, gidebildiğin yere.
yerin yok kalbimde seni çoktan unuttum bile.
istersen çek vur...bir damla kanım akarsa..
o zaman anlarsın
hâlâ seviyorum özlemim sana.
belki de geri dönsen, atılırım tekrar kollarına.
herşeyi unuturum ağlarım dakikalarca
koynunda.
seni unutmak kolay olmasa, tüm yaşantımda.
çok sevdim ne yapacağımı bilemez haldeyim
şu anda.
kıskançlığın üzerimde, bunalabilirdim her anımda.
yine de atamıyorum seni kalbimden
sonu ölüm de olsa.
herzaman bekleyeceğim belki dönersin
tekrar bana.
ayrılığın yaktı beni, dön artık ne olur kollarıma.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Babacığım

bu ilk ve sensiz geçen babalar günü
babacığım.
özlemin her gün daha büyüdü içimde,
bitmeyen acınla.
sevgini yaşatıyorum ama, sen yoksun
şimdi hayatımda.
her gün gelirdin arardın halimi sorardın bana.
nerdesin babacığım, gelsene yine yanıma.
ellerini öpeceğim, bırakmayacağım seni
birdaha.
sana sarılacağım öpeceğim gül yüzünü
defalarca.
sevgi dolu yüreğine sarılacağım binlerce kere.
gözyaşlarım aktı sel oldu babacığım, hasretinle.
herşey bizler için, biliyorum tüm yaşantımızda.
ama yokluğunu kabul edemiyorum hayatımda.
acın hala taze, içimden gitmiyor hasretinde.
hergün sana özlemim daha çoğalıyor yaşantımda.
gözbebeğindim, biriciğindim senin,
söylediğinde..
hep dualarını aldım yaşadığın müddetçe
hayatında.
şimdi dua etme sırası, ben de babacığım.
bundan sonra, her babalar gününde.
içim daha da yanacak, özleminle.
sevgin taşacak yüreğimden coşkuyla.
gözyaşlarım akacak, seni düşündüğümde.
sesini, baba kokusunu özledim
sensizliğimde.
namazlarınla, bir bütündün yaşantında.
Kur'anı da ne güzel okurdun billur sesinle.
bana da sen öğretmiştin büyük emeğinle.
hep vericiydin herkese yardımcıydın.
babacığım sen,
bir taneydin parmakla gösterilirdin.
seni anlatmakla satırlara sığdıramam ki
babacığım.
kabrin de rahat uyu, güzel dualarımla.
babalar günün kutlu olsun canım babacığım.


20.9.2005. Babamı kaybettiğim gün.Babama hitaben yazdım.
Burdan tüm erkek arkadaşlarımın babalar gününü kutluyorum.
Babalarını benim gibi kaybetmiş arkadaşlarımın da babalarına
Allahtan rahmet diliyorum. Saygılarımla..

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Babacığım Seni Çok Seviyorum

Yine bir babalar günü yine sensiz geçecek babacığım. Öksüz yüreğim hiç durmadan ağlıyor hasretine. Gözümün önünde ki hayalin o kadar canlı ki. Canım kızım demen sarılman, yanaklarıma kondurduğun sıcacık öpüşün..Bir nefestin bana, arkadaş dosttun yüreğime. Senin bana verdiğin aşırı sevgin hiç tükenmedi ben de. Sen öğrettin sevmeyi, yüreğimde ki sevgiyi yaşatmayı, tüm insanlarla paylaşmayı, sen öğrettin babacığım.

Öyle güzel yüreğin vardı ki.. karşılıksız severdin herkesi, kimseye kırılmazdın. Aslında kırılıcaksın diye korkardı karşındakiler. Çünki onların gönlünde yerin başkaydı. Dolu dolu yerleşmişti sevgin yüreklere, hele bana bıraktığın sevgin babacığım. Çocukluğumu anımsadım birden. Ticaret için anadoluya gittiğinde, on gün den önce dönmezdin. Seni öyle özlerdim ki, döndüğünde ayaklarına atılırdım. Bırakma babacığım beni der ağlardım. Şimdi ise beni bırakalı iki seneyi geçti. Anılar hep taze gönlümde, sanki yeni bırakıp gitmiş gibi gözümde ki yaşlar, bitmek bilmiyor canım babacığım.

Seni çok seviyorum babacığım. Dert arkadaşımdın. Kimseyle paylaşmadığım duygularımı seninle paylaşırdım. Annem bile takılırdı bazı zaman bizlere. ' kenarda, köşede baba, kız ne kaynatıyorsunuz? ' derdi. Seninle biz güler geçerdik. O günleri çok özledim babacığım. Keşke yanımda olsaydın. Yine herşeye gülüp geçseydik.

Anılarla şu an yalnızım yine. Senin hayalin, sevgi dolu yüreğin ve gözümde ki yaşlar.. Ölmeden önce bile beni düşünmüştün. ' üzülme kızım olur mu ' demiştin. İnsanın canı gibi sevdiği birine üzülmemesi imkânsız babacığım. Sana sevgim hep taze ve yüreğimde. Benim için her gün babalar günü. Çünki herzaman aklımdasın. Hayalin, anılarımız hep gözümün önünde. Sana sevgim hiç tükenir mi hiç biter mi canım babam.

İyi ki seni çok çok öpmüşüm babacığım. Seni seviyorum kelimesini doyasıya sana söylemişim.Güzel kokunu, baba kokusunu ruhumun derinliğinde biriktirmişim. Sana sevgim babalar günün de bir başka çağlıyor. Yokluğun daha çok vuruyor yüreğime. Gözyaşlarım hiç durmuyor. Burnum sızlar derlerdi. Nasıl birşey diye düşünürdüm. Demek ki, sevdiğini kaybettiğinde sızlarmış insanın yüreği bile.

Mezarına geldiğim de seni bulacakmışım gibi geliyor. Ama etrafın mermer buz gibi, üstün bir avuç toprak. Seni göremiyorum babacığım. Sana yalnızca yüreğimde ki sevgimi, gözümden akan yaşlarımı bırakıyorum. İyi ki senin gibi sevgi yürekli bir babam var. Seninle herzaman gurur duydum herzaman çok sevdim babacığım. Seni çok seviyorum babacığım. Babalar günün kutlu olsun. Yine yüreğim seninle, yine yüreğim yanık. Özlemin, hasretin yine yakıyor beni. Ama baba sevgin yüreğimde dopdolu. Binlerce kez söylesem bıkmayacağım tek kelime, babacığım seni çok seviyorum.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Bahar Geldiğinde

bahar geldi hertaraf yemyeşil.
doğa sanki bir çiçek bahçesi.
insanın içi kıpır, kıpır bu mevsimde.
kanı kaynıyor aşıkların el, ele.
bir bahar günüydü seni tanıdığımda.
el, ele diz, dize oturmuştuk sahilde.
sanki bizim için durmuştu zaman.
aşkların en güzelini yaşıyorduk o an.
hayatım senindi, seninkisi ise benim.
sevgimizi anlatıyorduk durmadan.
kaderin bir oyunuydu bu sanki bana.
en kötü günümde çıkmıştın karşıma.
benim için, bir avuntu olmuştun aşkınla.
hayatımın anlamı değişmişti bir anda.
sevmek sevilmek güzel bir duyguydu
baharda.
büyük bir tutkuyla bağlanmıştım sana,
sonunda.
yine beraberiz her bahar geldiğinde.
ama ikimizde ayrı yerlerde, beraberce.
kalplerimiz bir, düşüncelerimiz birlikte.
seni yaşıyorum kalbimde ki
o büyük sevginle.
her zaman seninleyim bahar geldiğinde.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Bakışların Öldürdü

Öyle bakmıştın ki gözlerime,
Sen mi kaybolmuştun ben de
Yoksa ben mi sığmıştım yüreğine..
Keşke zamanı durdurabilseydik o anda,
Arkanda kalmasaydım gözümde ki yaşlarla.


Eskiden şiirler, heyecanlandırmazdı beni,
Eskiden şarkılar, hüzünlü de gelmezdi.
*******e sığınmazdım gözyaşlarımla,
Seni gördüğüm gün, içime bir ateş düştü.
Yaktın da gittin baktın da gittin ne oldu.


Kırmızı bir güldü verdiğin, koydum vazoya,
Aşkı anlatıyordu yüreğimi boyuyordu kırmızıya,
Gözyaşlarım şebnem gibi, yağıyordu üstüne,
Bilmiyordun farkında değildin belki de
Ama sevgimdi aşkımdı duruyordu aynı yerde.


Bir rüzgardın fırtınaydın estin geldin yanıma,
Kurumuştu dudaklarım, hasrettim suya,
Özlem dolu gönlüm, öyle akmıştı ki sana,
Bakışların öldürdü, sözlerin yaktı gülüm,
Arkanda ise, yüreğim kaldı düğüm düğüm.


Bir yıldız gibi, kayıp gelseydin sevgime,
Bir güneş gibi, birlikte doğsaydık yeni güne,
Ay olsaydık geceyi çevirseydik gündüze,
Yağmur olup yağsaydık renk renk çiçeklere,
Gökkuşağıyla yazsaydık aşkla seviyoruz diye,

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Balonlarla Aşk

bir sürü balonum olsaydı renk renk..
ipinden tutsaydım uçsaydım gökyüzüne.
dünyayı dolaşsaydım ülke, ülke şehir,şehir.
seni arasaydım uçsuz bucaksız dünyada yine.
her balonun üzerine ismimi yazsaydım.
gittiğim her şehirde, balonun tekini bıraksaydım.
belki görürsün sana olan sevgimi anlarsın diye.
balonlardan kalp yapsaydım gökyüzünde.
kuşlar da taşısaydı onları,
bulunduğun yere.
burda seni bekleyen biri olduğunu
anlardın belki.
gözlerimin yaşı kurumadan gel sevdiğim geri.
içimde ki ateş sönmeden, gel artık temelli.
belki geleceksin bir gün,
ama bulamıyacaksın beni.
ne kadar dayanır yüreğim beklemeye,
bilmiyorum ki,
hayat çekilmiyor sensiz kaldım çaresizliğimle.
*******de seni aradım yalnızdım benliğimle.
ah balonlar ne güzelsiniz
hepiniz öyle renk renk.
özgürlüğümü simgeliyorsunuz sanki, tüm güzelliğinizle.
hadi götürsenize beni, sevdiğimin yanına şimdi.
hepinizi bırakacağım gökyüzüne,
ona kavuştuğumda inan ki.
sizler gökyüzüne ulaştığınızda,
ona sarılmış olacağım sıkı sıkı
hasretim bitmiş olacak, onunla olacağım çünki.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Başkasını Sevemem

sen şimdi bir hastanede,
yalnız ve tek başına.
beyaz badanalı duvarların arasında,
çaresiz beklemektesin.
bu dünya ile öteki dünya arasında,
mücadeledesin.
bense gelmem imkansız,yolum uzak..
dualarım ve kalbim herzaman seninle olacak.
aşkım ise, seni yanlız bırakmıyacak
sevgimle..
ölüme yenik düşmeyeceksin
bana olan özleminle.
seni bırakmayacağım azraile,
kapını çaldığı zaman bile.
sen benim, aşkımsın öyle kalacaksın.
bu dünyada sensiz yaşayamam
bunu anlıyacaksın.
ya birlikte oluruz ya da birlikte ölürüz
beraberce..
hayatın ne anlamı kalır sensiz bu yerde..
iyi olacaksın yine döneceğiz eski günlere.
seni bekleyeceğim sonsuzlukta bile.
başkasını sevemem seninim sevgimle.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Bazen-Deneme

Bazen elinde olmadan akar gözyaşların, durmak bilmez. Yanar yüreğin birtürlü sönmez. Ufak bir kıvılcımla taşarsın akarsın nehirler gibi.. Durmaz içinde ki fırtına, yanardağlardan çıkan lavlarsa ruhunda.

Bazen üşürsün yüreğin buz tutar. Bedenin Sibirya gibidir o an. Ağlayamazsın boğazına birşey takılır. Umutsuzluklar içinde bocaladığında, kimseyi bulamazsın yanında..

Bazen seversin deli gibi, tutsak olursun ona..Bir ihanettir kalbine hançer gibi saplanan. Bir umutsuzluktur ardından koşarak gelen. Savaş verirsin kendinle,
bir suçum mu var diye. Kahrolası aşk süründürür seni, ruhsuz bomboş resim çerçevesine.

Bazen ümidimdi aşkımdı sevgimdi dersin. Koştukça yorulursun. Yoruldukça ümitlerin daha da yıkılır. Bir bakarsın. Beyaz bir güvercin gibi elinden uçar gider. Ardından geçen güzel günlere yanarsın. Belki unutulur belki de unutulmaz. Ama o hep yüreğindedir. Boşluğu dolmayan bir acı kaplar içini.
ölüm acısı gibi..

Bazen yüreğinden ağlarsın. Gözyaşın akmaz. Burnunun direği sızlar. Seni ise kimse anlamaz. Üzüntüler yuva yapmasın yüreğinize. Üzüntüler kalmasın bedeninizde. Üzüntüleri doldurun boş bir çuvala atın denizlere. Bazenler hiç bitmez bizler de.

Bazen sevinçlerini paylaşmak istersin. Üzüntülerini paylaşan dostların, birden arkasını döner gider. Kimseyi bulamazsın. Sevineceğine daha çok üzülürsün. Kıskançlık girmiştir araya kara kedi gibi. Neden bir başkasının başarısı kıskanılır. Neden üzüntülerinde yanında olanlar, sevincini de yaşatmazlar insanlara. Bazen de bir burukluk hissedersin onlarda. Dostmuydu gerçekten onlar diye üzülürsün.

Bazen eşin için ömrünü verirsin. Her sıkıntısına katlanırsın. Tam rahat edeceğin zaman ayrılıklar doğar aranızda. Fırtınalar eser, dalgalar bir aileyi içine alır ve yok eder. Yaşam işte bu. Üzüntülerin daha ağırlıkta olduğu, sevinçlerin daha az yaşanıldığı.. Hayat zor, yaşamak daha da zor.

Bazenler satır satır yaşamımızda. Dize dize şiirlerde. Bazen şarkılarda..
Umut bulduğumuz herşeyde. Bazen bu olur bazen şu olur derken ömür de geçiyor hep ümitlerle.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Bazen Rüyalar Gerçek Olur-Hikaye

Genç kız yatağa kapanmış hıçkırıklarla ağlıyordu. İyi ki ev de kimse yoktu. Annesi olsa hemen yanına gelir. Merakla neden ağladığını sorardı.
-Seviyorum işte seviyorummm.
Karşı komşunun oğluna fena halde aşık olmuştu. Ama onun haberi yok diye düşünüyor ağlama sesi neredeyse duvarlarda yankılanıyordu.
Birsen yeni üniversiteyi bitirmişti. Eczacı olmayı hep hayal etmiş nihayetinde
emeline kavuşmuştu. Karşı komşunun oğlu Sedat' ta aynı üniversiteden mezundu. Senelerdir arkadaşlıkları vardı. Ama düzeyli bir arkadaşlıktı bu. Oysa Birsen senelerdir Sedat'a aşıktı.
-Artık yüzümü yıkayıp Sevim teyze ne yapıyor bir bakayım.
Sevim teyze dediği Sedat'ın annesiydi. Senelerdir komşulukları akrabadan ileriydi. Üzerine güzel birşeyler giydi. Saçını başını düzeltti Karşı dairenin kapısını çaldı.
-Kim o.
-Benim Sevim teyze.
-Hoşgeldin kızım. Annen yok mu.
-Alışverişe gitti. Gelir biraz sonra.
-Sedat'ta askere gidiyor. Kurada Ankara çıkmış.
-Hayırlısı olsun teyze.Sedat yok mu.
-Banyo yapıyor. Gelir şimdi. İki gün sonra birliğe teslim olacak.
İçini bir üzüntü kapladı Birsen'in.
-Ben ne yapacağım şimdi diye düşünürken Sedat içeri girdi.
-Merhaba Birsen hoşgeldin.
-Askere gidiyormuşsun.
-Evet. bir an önce gidip gelmeliyim. Eczane açacak babam. Artık işimle ilgileneceğim.Sen ne yapacaksın.
-Bilmem. Babamın şu ara biraz sıkıntısı var. Sıkıntımı atlatayım birşeyler yaparız dedi bana.,
-Olmazsa benim eczaneyi birlikte yürütürüz.
bu fikir harikaydı Birsen için, ama belli edemezdi.
-Bakalım neler olacak bilemiyorum. Sen git gel de.
-Ben kalkayım Sevim teyze.
-Otursaydın kızım.
-Yok teyze biraz iş yapayım.
Birsen işi bahane etmişti. Aslında nedense hep ağlamak istiyordu. kendi de anlıyamıyordu. Bukadar ağlayan biri de değil di.
İki gün geçmişti. Kapıda Sedat'ı yolcu ediyorlardı.. Bütün apartman,eş dost davullarla uğurluyorlardı Sedat'ı. Birsen gözünde ki yaşları belli etmemek için büyük çaba sarfediyordu. Gitmeden Sedat Birsen'in yanına geldi.
-Allahısmarladık Birsen dedi ve yanaklarından öptü.
Kıpkırmızı olduğunu hissetti birden Birsen. Ancak gülegüle diyebildi.
Zaman çabuk geçiyor Sedat'tan gelen güzel haberlerle seviniyor. Sevim teyzesini de yalnız bırakmıyordu.
Kapı çalındı. Birsen'in annesi Nevin hanım kapıyı açtı.
Sevim hanım kapıdaydı. İki gözü iki çeşme ağlıyordu.
-Hayrola ne oldu diye sordu Nevin hanım.
-Sormayın Sedat'ı Hâkkari'ye yolladılar.
-Aman Sevim hanım bak kısa devrede yapacak askerliğini bir bakarsın bitmiş gelir. Üzülme bukadar.
-İnşallah canım. İyi ki varsınız. Siz de olmasanız bunalıma düşeceğim vallahi.
-Birsen bize şimdi bir kahve yapar. Üzüntün hafifler.
-Tamam anne kahvelerinizi şimdi yaparım.
Biraz sonra Sevim hanımın üzüntüsü dağılmıştı.
Aradan zaman geçmiş Sedat'ın gelmesine bir ay kalmıştı. Heyecandan yerinde duramıyordu Birsen.
-İnat gibi bu bir ay geçmek bilmez diye düşünüyordu.
*******i artık uyuyamıyor sağa sola dönmekten bir hal oluyordu. Sabah olmuştu. kapının zili hiçdurmadan çalıyordu. Acele kapıyı açtı. Yine Sevim hanım ağlıyordu.
-Ne oldu Sevim teyze demeden kadıncağız bayılıverdi. Gürültüye Birsen'in annesi ve babası koştu.
-Allah Allah ne oldu bu kadına.
-Bilmiyorum anne. kapı çaldı açtım ağlıyordu. İçeri girer girmez düştü bayıldı.
-Kızım çabuk kolonya bir bardak su getir.
Birsen meraklanmıştı. Sedat'a birşey mi olmuştu acaba.
Neyse Sevim hanım kendine gelmeye başlamıştı.
Nevin hanım soruyordu
-Ne oldu Sevim hanım anlatsana.
-Sormayın Sedat birliğiyle dağlarda teröristlerle çatışmada ölmüş. Şimdi haber verdiler.
Kadın üzüntüden mahvolmuştu. Teselli olacak durumda değil di.
Bunu duyan Birsen ağlayarak odasına kapandı. Annesi şaşırmıştı. Bir yerde komşusu bir yerde kızı.
-Allahaşkına bey kıza sen bak.
-Tamam bakarım.
-Nevin hanım soruyordu Sevim hanıma
-Babasının haberi var mı.
-Yok evi aradılar.
-Nasıl haber verceğiz. Bu kötü haberi vermek zor.
Birden telefon sesiyle irkildiler. Nevin hanım telefonu açtı. Karşısında Sevim hanımın kocası vardı. Şaşkınlıktan ne yapacağını bilemedi. Elindeki telefonu düşürdü. Tekrar eline aldı. Hatta Yasin Bey alo diye bağırıp duruyordu.
-Buyrun Yasin Bey
-Benim hanım orda mı. Evde bulamadım da.
-Evet burda vereyim bir dakika.
-Nevin hanım eşiniz telefonda.
-Ne diyeceğim ben şimdi.
-En iyisi çağır hastayım de gelsin. Peki öyle yapayım. Allah korusun ona da birşey olmasın.
-Efendim
-Sevim nasılsın. Ev de bulamadım. Orda olduğunu tahmin ettim.
-Canım ben çok rahatsızlandım.
-Tamam hemen eve geliyorum.
Kapamıştı telefonu Sevim hanım.
-Ben gidiyorum Nevin hanım.
-Otursana bu halde ne yapacaksın ev de.
-Olsun şimdi gelir o.
Diyerek gitti.
Birsen'in ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu. Birşeyde yemiyordu.
-Kızım hepimiz üzüldük ama bu halin ne. Vallahi seni de kaybetmek istemem. Yemek yemelisin.
Ama boğazından hiçbirşer geçmiyordu Birsen'in.
Gece olmuştu. Uyur uyanık haldeydi. Herzaman kapısını kapatır uyurdu. Ama kapısı açıktı. Birden içeri Sedat girdi.
Nefesi kesilmişti.
-Sedat diyebildi ancak.
Sedat ona gülümseyerek yanına doğru geliyordu.
-Sen öldün Sedat. haberin geldi.
-Yok ben ölmedim. Ölmeyede niyetim yok. Çünki seninle evlenip mutlu olacağım.
Şaşkındı Birsen ağlamaya başladı.
-Neden ağlıyorsun. beni sevdiğini hissetmediğimi mi sanıyorsun. Ben de seni çok sevdim hepte seveceğim.
Sedat diz çökmüştü yatağın yanına.
-Benimle evlenir misin canım.
-Yoksa evlenmek istemiyor musun.
Birsen hayret içersindeydi. Bu gerçekmiydi. Yoksa rüya mı görüyorum diye düşünürken.
Sedat bir kere daha sordu.
-Hadi kabul et. Seni seviyorum ben ve evlenmek istiyorum.
-İstemezmiyim Sedat. Seni ilk görüğümden beri seviyorum ben.
-Peki o zaman en kısa zamanda evleneceğiz.
-Ben şimdi gideyim. Annem çok üzgün. Üzüntüsü geçsin dedi ve Birsen'in yanağına bir öpücük kondurdu.
Birsen hala yataktan kıpırdıyamıyordu. Şoka girmişti.
-Olamaz böyle birşey. Ben uyanığım ve o benim yanımdaydı.Peki eve nasıl girdi.
Aniden kalktı saat altı olmuştu. Annesinin odasına gitti. Anne ve babası uyuyorlardı. kapı da akşam ki gibi kilitliydi.
-Biraz geçsinde Sevim teyzeye gideyim diye düşündü.
Ama satler geçmek bilmiyordu. Gözünü saatten ayıramıyordu.
-Tamam saat sekiz daha fazla da bekliyemem dedi. Sevim hanımın kapısını çaldı.
Kapıyı gözleri kızarmış Sevim hanım açtı.
-Hayrola kızım ne oldu.
-Sevim teyze. Sedat geldi.
-Ne biçim şaka kızım bu. Bak bugün cenazeyi yolluyacaklarını söylediler.
-Hayır Sevim teyze Sedat ölmedi derken kapı çaldı.
-Cenazenin geldiğini haber mi verecekler acaba.
kadın başladı ağlamaya.
-Dur ben açayım teyze kapıyı.
kapıyı açmasıyla Sedat kapıdaydı. Birden öyle bir sarıldı ki Sevim hanımı unutmuştu bile.
-Geleceğini biliyordum. Hem ağlıyor hem de yanaklarından öpüyordu Sedat'ı
-Ne oldu kimmiş kızım diye bağırıyordu Sevim hanım içerden.
-Benim anne.
Sevim hanım kendini birden kapıda oğlunun kollarında buldu.
-Olamaz bu rüya olsa
-Benim anne etimle kemiğimle benim.
-O arada babası da patırdaya kalkmıştı.Ne oldu demeden oğlunu görünce.ağlıyarak sarıldı.
Biraz sonra başından geçenleri anlatıyordu Sedat.
-Çatışma başlamıştı. Künyem yere düşmüş farkında değildim. Arkadaşın kendi künyesi kopmuştu takmıyordu. Benimkini bulunca alıp boynuna takmış. Bu çatışmada şehit oldu. Ölenin ben olduğumu sanmışlar. Yalnışlık anlaşıldı bana da izin verdiler. Sizlerden af dilediler.
-Sedat sabah seni gördüm.
-Gelirken otobüste uyuya kaldım. ben de seni gördüm. Senin yatak odana geldim. Ve benimle evlenmeni istedim.
Birsen şaşkındı. Nasıl olabilirdi. Sedat uyurken, onu gerçekte görmüş ve konuşmuştu.
Aniden Sedat yerinden kalkıp Birsen'in önünde sabah ki gibi diz çöktü.
-Birsen benimle evlenir misin.
-Cevabımı vermiştim sana.
-Evet demiştin.
-Anne, baba ben Birsenle evlenmek istiyorum. Ne diyorsunuz.
-Birsen bizim kızımız zaten. İki mutluluğu birden yaşattınız bize. Acılı günümüzü mutluluğa dönüştürdünüz. Allahıma binlerce kere şükür diyordu anne ve babası. Bu sefer de hep birlkte mutluluktan ağlıyorlardı.

Menekşe Gülay