Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Hazan Bahçesi
uzunca bir yol var önümde
damarına basılmış,
köşeye sıkışmış bir köpek gibiyim.
içinden hep kendini yiyen
yaşadığı yerde yaşamasını öğrenemeyen
aslında ne olduğunu bilmeyen..
bir hüzün bahçesindeyim
güller içinde ve dikenler üstünde
kapısı hep kırık
geç kalmış bir öğrenci
hayata ısmarlama tenefüslerle alışmaya çalışan
ısmarlama tenefüslerle yol alan
uzunca bir yolun mimarı
toprak kokulu bir köyün seyir defteri
gitmek için can atan fukara..
uzunca bir yol var önümde
yolu uzun bir hayat
yine de hazan bahçesindeyim canım..


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Herşey Bugünün
Ey üstü zifir karanlıkla kapanmış cellat
Açta gözlerini haline bak
Sen mendebur bir rüyanın son hücresi
Çürümüş meyvenin en son tanesi
Düşünü gördüğün dünyaya dur ve bak
Ah dediğin yerde olmaz her şey pak
Sakın ellerini gizleme zira onlar şahittir
Gözlerin en görmez yerde birer ahittir
Utanma sıkılma sakın sen istedin bunu
Ar damarını sen yok ettin zebunu
Eğer şimdi dolaşıyorsan yüzü yerde
Git de arkana bak arkadaşın namerde
Toprağın gölgesini hisset şimdi ruhunda
Ebedi ölüm var artık senin yurdunda
Ey zifirin en zifiri sen karanlığın kalbisin
Nafile artık her şey bitti son günün sahibisin
Kutlu olsun artık erişti sana doğum günün
Birleşti ebed ile ezel, bugün her şey bugünün..


Ünal Çağabey


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İçimdeyken Hasretin Bırak Bana Herşeyi
nerden estiyse samyeli
buldu beni kuzeyimden
en dar yerimden boğazımın
kadim uygarlıkları barındırırken
sularında yüzme bilmeyen hayvanlar
zincirliyken kapımın kilidi
hani hiç gezmediğim Sarıyer sahili
işte hüznün doğduğu an
konstantinapolis’in, istanbul’un, sembol’un
yani zamanın en güzel kadınının
ellerindeyim zifirinin kör bucağında..

çevirdiyse kendini poyraza sam
ve oğlu zal savaşa tutuşmuşken
savaşa torunu rüstem’in bilekleriyle
boğazımın ne tenha köşesi kurumakta
ve midem boş bir çuval gibi
istanbul’a, sembol’a, konstantinapolis’e
ince bir rüzgar eşliğinde
uğultusunu sunmakta…

ey görmeyen gözlerimin aşık olduğu şehir
kadınım,bedenimin zifiri derinliği
eğer saklıyorsan içindekini bana
ellerimde atilla’nın kılıcından da keskin
ellerimde sırat köprüsünden de ince
ellerimde bakışın göremediği
var bir ölüm çizgisi rüzgar dinince
rüstem söylerken şarkısını
fatih dört nala şah mat derken
ey İstanbul
ey sembol
ey konstantinin polisi
sus ve kulak ver bana
bırak bana ellerini,
kadınımın sevincini
bırak bana sam’ımı
bırak poyrazımı, kuzeyimi.

bırak, bak ben ölüyorum..

Ünal Çağabey


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İğne İle İp
iğneydi etrafında dönen
gecenin lambası gibi sığ
bir delikanlı edasıyla
fakir bir fukara..

iğneydi etrafında dönen
cehalet devrini yeni kapatmışken
ucu dokunaklı şiirlerin yankısı
duyulurken uzaktan ayrılığın acısı
etrafında dönen oydu işte
fikri bazda birliktelik
ve aşkın yüce laneti..

işte oydu etrafında dönen
gevşekliğinden eser yoktu bu gece
sevgilisiyle konuşuyordu sessizce
işte dönüyordu habersizce
etrafında bir ipin
dönüyordu ipince...

ah işte oydu etrafında dönen gece...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İğnenin Gecesi
Seyirli bir gece de oynadı yerinden
Kıyısından bir yemeninin,ucundan
Sarılmışken ipliğine,sarılıyken sevgilisine
Bir sandıktan çıkıverdi yeni gelinin.

İnce oyasında gül renginde kalmıştı
Hani üstüne düşen gözyaşlarıyla ıslanmıştı
Bir halay başında damata takı takmıştı
Gelinin al duvağında parlayan iğne.

Herhal kıyılar ve köşeler hep ona kalmıştı
Her zaman her yerde o ağlamıştı
Elini tuttuğu sevgilisine sırtını yaslamıştı
Gelinin al duvağında parlayan iğne.

Bir sandıktan çıkıverirsin yada bir al duvaktan
Yok bilirim yakışır sana öpmek her yanaktan
Kapısındaki gelinin gerdek gecesinde olmaktan
Mutlu olursun gecenin sahibi iğne.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İsimsiz Kahraman
ruhumun derinliklerine nam salmış akıbetsiz
bir kahraman getireceğim sana. cennet
ırmaklarının kenarında dolaşacağım seninle,
asumanda bir melek olacağım ve pers
diyarında bir daryus. geçitsiz geçitlerimde
bir dinamit patlayacak, yüreğim yerinden
oynayacak bir akşam vakti ve ben kardeşlik
türküsü çığıracağım,ben bir sevda türküsü
tutturacağım.

inmelisin merdivenden ruhumun dipsiz kuyularına.
seni oraya sakladım. bilirmisin kimsenin bulmaması,
benden başka kimsenin görmemesi için. inmelisin
merdivenden aşağı, kimseye tutunmadan,öylece
inmelisin karanlıktaki mercan gözlerinle ve seni
sakladığım yeri bulmalısın. oraya girmelisin,orayı
görmelisinki sana yaktığım türkülerin büyüklüğünü
anlayabilesin diye.

ruhumunderinliklerine nam salmış akıbetsiz bir
kahraman getireceğim sana. yolu olmayan,
susuz bir köy çocuğu... muş ovasının yalancı maviliğini
kara trenlerle yarıştıracağım,gözlerinin mercan
maviliğine bir gülücük olacağım. anılarına bir damla
gözyaşı hediye edeceğim, sana akıbetsiz bir
kahraman getireceğim. ismi olmayan milliyetinden
farklı bir milliyetçi, belki de rüyalardaki bir buğulu cam,
bir kış gününün üşümesi...

sana ömrümün yarısını,bıraktığın anıların hepsini getireceğim
sana akıbetsiz bir kahraman getireceğim...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İstanbul
İstanbul gibi adım yalnız
Karaborsada satılmış biletlerim
Çarpık kentleşmiş yüreğim
İçinde korlar,alevler
Kız kulesi gibi
dünyadan bihaber,
darmadağın,
tükenmiş
Adına şiirler yazılmış
Cinayetler işlenmiş adına...

Ömrüm ayaklar altında
Kavuşmaz,
Böyle gider bilirim
Sığmaz içim içime
Dalgalıdır rüyalarım
İstanbul sokakları gibi
İstanbul İstanbul olalı İstanbul gibi.

Feryat eder beyoğlunda
Bir akşam vakti
Sabahında meyhaneler sokağında
Boğaziçinde,büyükadanda
Beraberce cengaverler savaşır yüreğimde
Ve kül oldu kalbim
bir balat yangınında...

Küt sesiyle irkildi kalbimin
Cihangir,Maltepe,Kadıköy
Yedek parçalarla götürülmüş hayat
Kavimlerden beri hep dağınık hep perişan
Sokakları sanki ruhumun dar aralıkları..
Sultanahmette,Süleymaniye de
ölümün en güzel rüzgarı.

Sevdim seni ömrümün başkenti
Ruhum bedenimden ayrıldı
bir kadıköy yangınında
Ve şimdi ulaşmak vaktidir sana...

Oy isyanların başkenti
Esirdir ruhum sokakların arasında.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İsyan
Kaybettim anahtarımı gönlümün
Bilmemki ne yapsam
Bulmak adına bir çaba bir hareket
Yüreğimin ovasında kilitli kaldım
Bilmemki nereye gitsem
Başımı hangi taşa vursam
Bilmemki...

Yangında yerle yeksan oldu şahmurat suyu
Bir sokak arasında birkaç çapulcuyla
Ve hiç sormazlar nice açmış gülleri
Hiç sormazlar bir ananın yüreğini
Yerle bir evimin,gönlümün,sessizliğimin bahçesi
Bir sokak arasında
Bir sapanlaydı galiba...

Umulmaz kafeslerden kuş çıkarırdık
Bir keklik avında,
göl kıyısında
ve bilirmisin bedirhan
murat suyu taştı taşacak
peh sultan süleyman
zafer gelir sana at üstünde
ve alır başını fedaisiyle bir sabbah...

Kaybettim anahtarımı aklımın
Bir sokak ortasında hayatın
İnce tüllerle yapılmış oyası
Şakayla karışık birazda gerçekti galiba
Kaybettim anahtarını aklımın
Bir isyan arasında
Bir başkent sokağında.

Ve şimdi heryer karanlık
Her yer sessiz,sensiz
Kayboldu ruhumun duvarları
Kilitli kaldım yüreğimin ovasında.
Cansız,bedensiz
kaybettim yüreğimi
kaybettim bedenimi
Bir isyan sırasında
İki başkent arasında
Bir sapanlaydı galiba...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

İzinsiz
Sevgilinin dudağına açılır kapı
Açılır ki bir geceden zifirinin
Aşktan,şehvetten bir iniltinin
Sev beni bu akşam sev ki yıldızlar kaysın

Sakın bükme boynunu,mahzun bakma öylece
Bir gece ve bir gündüz, ölüm ve yaşam
Ben kimim,benim adım ne
Yıldızlar sever beni sende öylece sev

Beni sev ne olur bir gece vakti
Karanlıkta,gözün hiçbir şey görmediği
Hiçbir şeye dokunmadığı anda
Ben kimim ve neredeyim uzaklarda
Sadece bir yalancı,bir bedevi çöllerde
Gemiler bensiz kalkar hep
Kervanlar benden izin almazlar…

09/12/2006


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Kaf Dağına Yolculuk
Orada bir masal var kaf dağının arkasında
Zirasında fazlaca bir çekingenlik
Başı ağrıyan bir anne gibidir
ve taziyelerini sunan bir akbaba misali..

Var orada birşeyler biliyorum
Bir adam yürüyor tepeye doğru
Silahlı ve yıllardan beri eli kanlı
Durmadan yürüyor ve durmadan
sürüklüyor herkesi peşinden..

Bir ses geliyor sonra kuytudan
ve düşüyor adam yer öylece
Düşüyor tarihten beri hep baba
hep abi hep kardeş olmuş ve
aynı zamanda istemese de hep eli kanlı adam.

Ve vuruldu kardeşliğe bir tokat
Ansızın,çepçevere sardı her yanı karanlık
Korku koşarak geldi
Yüreklere dal budak saldı
Girdi içeri cam ve çerçeveden
girdi hazin bir sonbahar vakti

Bir ses yükseldi yanan lambadan
Bir haykırış bir hengame
Usul usul akan nehirlerin savaşı
Dağdaki koyunun çoban sesi...

Bir ses yükseldi, sinirlendi alev,
kükredi aşk,
tozu dumana kattı tabiat
Akıllılar akıllarını yitirdi
ve bir ses yükseldi durmadan..

Orada bir masal var kaf dağının arkasında
Biraz çekingenlik biraz baş ağrısı
ve ikiyüzlülük,
sonra tanıdığını tanımayan bir ses
var orada birşeyler biliyorum
bir adam ölüyor bak
Kardeşlik,barış ölüyor,
aşk ölüyor
var birşeyler biliyorum
Ben kaf dağını görüyorum..


Ünal Çağabey