Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık
Bir güz yangınıdır yalnızlık
Dipsiz bir acının bedeninde
Yaşar
Paramparça…

Bir kan tanesidir yalnızlık
Sessizliğin yüreğinde
Durur
Bir başına…

Bir söz ağrısıdır yalnızlık
Soluk bir yaşamın ıssızlığında
Yatar
Sere serpe…

Bir can yangınıdır yalnızlık
Bir düş bataklığı
İner
Perde...


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yangın yeri
İçimde
Koca bir çınar devrildi
Gönlümün
Gökkuşağı soldu

Yanımda
Acı bir bahar yeşerdi
Adıma
Karalar kondu

Yüzümde
Yanan bir ormanın isi
Dilimde
Kuru bir elveda...


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yar / asa
Yar / asasıydın
Gönlümün…
Ah,kör kuyularda
Kalasıca
Yar…

Yar / asasıydı
Ölüm…
Ah,yar
Varlığın
Kadar…

Yar / asa
Bir zulüm benliğimde…
Ah,yar
Biteviye
Kanar.

Yarasa
Acıma sapladığın har…
Ah,yar
Ömrüme
Zarar…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yaşam bitti
Genç
Ve iğrenç
Bir yalana kandım
İçimde kırık can parçaları

Aç
Ve açık
Bir ormana daldım
Beynimde yalnızlık uğultuları

Zor
Ve mağrur
Bir denize döndüm
Dibimde sevdanın çöplükleri

Güç
Ve gülünç
Bir aşka inandım
Koynumda acının bataklıkları

Yaz
Ve ayaz
Bir soğukta kaldım
Dindi
Yaşamanın
Solukları…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yaşamak
Bir şarkının en güzel nağmesinin sonunda
Bir sahil kıyısının en son kuytuluğunda
Belki gidilmeyecek bir sonsuz yolculukta
Belki de hiç bıkmadan saklandığın oyukta

Koynuna alamadan yatamadığın nefes
Bir adım uzağında sürekli duyulan ses
Güneşe parıldarken bakamayan gözlerde
Ya da hiç söylenmemiş,yasaklanmış sözlerde

Paylaştığın en derin,en acılı anıda
Bir sabah tek başına kaldığında ortada
Koşa koşa yanına gelince yalnızlığın
Aklını delip geçer o derin ıssızlığın

Gözlerinden sessizce geçiverir gençliğin
Bir daha yaşanamaz günlerinde benliğin
Kalırsın ellerinde çok eski bir kuşkuyla
Bir de bakacaksın ki yitmişsin bu korkuyla

Sonunda yüreğine saklanacaksın yine
Hep tekrar ve yine tekrar başlarsın hikayene
Doymayacak yıllarca seni acıtan kuyu
Bitmeyecek özlemle istersin son uykuyu

Gelip mutlak seni de bulacak kaçılmaz son
Bir musalla taşında oynanacak son oyun…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yürüyorum
Gül kokulu bir sabah evimin kapısında
Alıp başını gitmiş yalnızlığım bilinmeyen diyarlara
Kaf Dağının ardındaki sırra ermiş gibi dingin
Ellerimde sapsarı bir demet hüzün
Gitmekten korkmadığım çaresizliklere yenilmiyorum artık
Dönüşümde beni bekleyen acılarım değil
Keşkesiz bi yaşamın suskunluğuyla mutlu
Hatasız adımların yamacında
Yalnız değilim artık korkularımla
Peşimde bir yığın dostluk türküsü
Yürüyorum yüreğimin kalabalık sokaklarında
Yürüyorum yüzümde aydınlık bir gülümseme
Yürüyorum mor umutlara…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yüreğim
Boş bir ihanet kuyusundan geçmekte yüreğim
Düştü düşecek bir yalnızlık korkusu içerimde
Zor olan çekip gitmek değil canparem
Kalıp yenmek zamanı gölgende

Kör bir sensizlik acısından yanmakta yüreğim
Durdu duracak bir ayrılık yangını içerimde
Zor gelen buna alışmak değil canparem
Gülsüz yaşamak hayatı gölgende

Dar bir zaman kapısından kaçmakta yüreğim
Yağdı yağacak bir sensizlik bulutu içerimde
Zor duran ölüp dirilmek değil canparem
Yanıp taşımak sevdanı gölgende

Bir sancılı köprüden
Düşmekte
Yüreğim…..


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yüzün
Yüreğime kan düştü
Canıma hüzün
Gözlerimde dolanan
Yalnızca yüzün…

Yüreğime güz geldi
Günüme sözün
Düşünceme kazınan
Yalnızca yüzün…

Yüreğime aşk değdi
Sevdama özün
İçerimi dağlayan
Yalnızca yüzün…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Yüzün ki
Gülün gölgesinde
Eller mahzun
Kuş anıları
Yüzün ki
Yalan…

Sözün duldasında
Gözler yangın
Can kırıkları
Yüzün ki
Solan…

Yarin engininde
Güzler durgun
Kalp ağrıları
Yüzün ki
Vuran…

Zaman acısında
Aşklar vurgun…
Yar yanıkları
Yüzün ki
Kalan…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Zorlan / an
Ezberimi boz
Saçma her şey
bıktım
Geç kaldım belki
olsun
Kuralları yıktım

Gel,
bir yarın
başucundayım
Yakılmış anıların
közü üstümde
Suçlu
bir sokak kedisi
bedenimde
Yanlış sevdaların
yükü
beynimde

Karanlığı dağıt
Yaşamak
çok
zor…


Hatice Nayır