Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Ay ******* sakladığım her şeyi
O saf ışığıyla kaplayan *******
Yaşadığım yaşattığım acıları bilen sırdaşım
Niçin gelmez oldunuz
Niçin acılarıma ilaç olmuyorsunuz
Niçin beni yalnız bıraktınız dostsuz ve sessiz bir şekilde
Beni mahkum ettiniz sabahları olmayan gündüzlere
Hep gündüz hayatım gündüze mahkum
İçeride günleri sayarken patikalarda yolun karanlığında
Yol alıyordum belimde silah palaskamda sarjörler
Önümde denizin yüzündeki parıltılı
Yakamozlarla seslenişiyle gelecek günlerin hayalini kurarak
Yol alıyordum ve sabah oluyordu
Memleketime baktığım yönden güneş doğuyordu
Memleketim benden ıraktı ıraktaydı yalnızlığım acılarım
Ayaklarımın altından akıp giden
Denizin serin sularıyla
Anımsıyordum orda olanları

Bir gün daha bitti diye çeltik atıyordum
Biten günün hayatımdan koca bir günü alıp
Beni sona bir adım yaklaştırdığını bilmeden
Cebimde taşıdığım ajandadaki takvime
Çeltik atıyordum
Günler zor geçiyordu
Ellerimizde nasır kollarımızda yara bere
Cebimizde birkaç lokma ekmek taşıyorduk
Kaslarımızda günün yorgunluğu varken
Kalbimizdeki sevgilerin ve bizi bekleyenlerin hasretleri
Dayanacak güç veriyordu
Şimdi ise dışarıdayım
Günler hızlı geçiyor
Artık takvime çeltik atmıyorum
Burada güç verecek ne bir sevgi ne de bekleyenlerin verdiği güç var
Yorgunum yoruldum
*******
İnsanlara sözlere yapılanlara
Tahammül edemiyorum

Bu hayatın her yerde her zaman aynı olduğu
Gerçeğiyle yine kenara çekilmiş durup
İzliyorum sıkıla sıkıla bunala bunala
Zamana ve gündüzlere mahkumum
Dost
******* karanlığınızla beni örtün
Kimse beni görmesin
Kimse sesimi duymasın
Kimse yakmasın kalbimi
Kimse zulüm etmesin
Kimse beni inciltmesin
Kimse beni kırmasın
Kimse üzerimden rant sağlamasın
Kimse beni öldürmesin kahırdan sıkıntıdan
Dost
******* karanlık ışıklarınızla beni örtün.
Dostum deyip maske takanlara nispet edercesine
Beni örtün *******.

16.03.2007

[GooD aNd EvıL]

Mevsimler sen kokarken
Ay, geceye sürgün biliyorum.
Zemheri artığı umutlarımla
Geceye inat yürüyorum.
Gözlerini arıyorum,
Karanlıkların düştüğü kaldırımlarda..
Cehennem yangınlarından
Kirpiklerine firar ediyorum.
Ateşini söndüremezsem hasretinin,
Korkma canım,
Ateşlere gözlerini verdim diye...
Sen; saçlarını bırak rüzgara,
Küllerimden saçlarına gülleri işlemeden
Ölümü dudaklarından öpmeyeceğim.

Takvimler, yaprağından acıyı elerken
Yıldızlar, karanlığa küskün biliyorum.
Alnıma, kavgalarını alıp
Cellâtlığına soyunuyorum
Geçmiş yıllarının..
Suskunluğunu almayın kurşunların.
Yârimi yaralamadan,
Gözbebeklerinden öpeyim ölümün...
Menzil, bir kez ıskalarsa da göğsümü
Ben serileyim elvedası toprağa...


Şafakları sökerken karanlıklardan
Her sabah sana gülümsüyorum.
Şimdi gülümseme zamanı ey yar.
Dünden miras kalsa da acıların,
Hep güllerle anılacak ömrün.
Aydınlığa çevir yüzünü,
Meleklerin kirpiklerine yazılacak
Bahar kokan naif gülüşün.

[GooD aNd EvıL]

Her gece karanlık odamı aydınlatan,
O mutlu günlerimi bana hatırlatan,
Sana olan bu sevdayı, gölüme yazan,
*******imde yalnız, ay ışığım olsan.

[GooD aNd EvıL]

Ben uzaklardan beklerdim,
Sayarak günlerimi.
Bu gece penceremden düşen ay ışığında,
Birden yanıbaşımda buldum
Bir ağaç gibi çiçeklenmiş
Anladım almış yürümüş
Sarmış bu sevda içimi

II
Gece yarısı elbiselerim,
Ayakkabılarım üstüne
Düşen ay ışığı,
İnsan böyle mi olur
Sevdaya tutuldu mu?

Bütün eski kitapları okudum,
Yaşlanmış güzellere sordum,
Mutluluk bu mu?

Ama bu sarışın
Ötekine hiç benzemiyor.
Ah, daha yeni yeni anladım
O küçük elleri, gülen gözleriyle
Beni bu kadar seviyor...

Kalmadı başka korkum
Düşünmeden eline bıraktım kendimi
Bütün dostlarım söylüyor
Bu sefer mutlaka tutuldum

III
O yanından döndüğüm, gece yarıları
Güler, konuşurdum, kendi kendime
Tutmasam, kucaklayabilirdim ağaçları.
Kimbilir, gelen geçen
Görünce ne derdi halime.

Sizin de, seviştiğiniz, kardeşler
Mevsim bahara rastlarsa
Benim canım açılmak isterdi
Mutlaka bir başkasına
Öperdim evde ilk karşıma çıkanı.

Uzakta, şimdi çok uzakta...
O nar tanesinden taze
Kuştüyünden hafif *******
Kalbim ümit içinde yüzer
Dünyam yıkanır ay ışıklarıyla...

[GooD aNd EvıL]

Aynı gökyüzünde ay da var güneşte,
Ay ışığı yok derler,ay güneş ışığını yansıtır,
Sen ay ben geceysem benim güneşim sensin...
İnsan bazen hiç göremediği şeyleri merak eder,
Ben ne güneşi ne ışığını gördüm,
Ama görmekte istemiyorum,yansıttığın kadar güzel değilse...
O ışık sensin benim için,
Gecemdeki yıldızları görmemi sağlayan karanlık yalnızlığıma,
Çare bulan ışık sensin.
Sen benim ayışığım,sen benim güneşimsin...
Ay ışığım neredesin?...

[GooD aNd EvıL]

Yine mi ağlayacaksın, yine mi bağıracaksın
Senin olduğumu bildiğin halde yine mi susacaksın
Tamam ağla o zaman utanma
Ayın ışığında yaş taneciklerini parlat
Sen benimleyken bile yaptığın gibi
Beni yine ay ışığıyla aldat

Neden her günün sonunda ay çıkınca
Gündüz solmaya başlayınca,ay ışıgını bana tercih ediyorsun
Neydi seni ona çeken neydi beni sana unutturan
Seni seviyorum derken bile seni ağlatan

Biliyorum artık sen bana aşık değilsin
Hiç bir zaman olmadığın gibi bana ait değilsin
Sen başkasısın o çok sevdiğim bebek değilsin
Gittiğimde bile beni özlemeyeceksin...

GİTTİN, şimdi anladım seni o gece çekip alan şeyi
Sen ayın o mükemmel ışığının perisi
Ayın seni almasından korkuyordun değil mi
Benden ayrılacaksın diye hergece ağlıyordun öyle mi..

Bende sana ispatlayacağım sevgimi,ama üzülme
Her gece o aynı camın kenarında,bekleyeceğim seni ölsem de
Bekleyeceğim seni o ay ışığı istese de istemese de...
Ay ışığına bağıracağım hergece,herşeyi,
Seni hala sevdiğimi bile bile..

[GooD aNd EvıL]

Yılların yorgunu kerpiç evin tahta kapısı
İnleyerek açtı ağzını.
Genç adam mırıldanarak koyulmuştu yola
Islık çalan rüzgar bile O’nu fazla etkilemiyordu.
Sabit bakışlar, dik omuzlar
Onun boyun eğmeyeceğini gösterir gibiydi
Rüzgarla dans eden ağaçlar O’na
Sevgiliye ne kadar hasret kaldığını hatırlattı.
Başladı ay ışığında umutsuzlukla türküsüne.
Nağmeler gökyüzünde çınlayıp ararken eşlerini
O’da arıyordu hasretini İstemeye istemeye,
Belki diyordu belki de..

[GooD aNd EvıL]

Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...

Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...

[GooD aNd EvıL]

Ay bakıyor ürkek - ürkek
Ben bakamam keyfim kaçık
Ay gülüyor yüzü güleç
Ben gülemem hasret çatık ! . .

Ay büsbütün şaha kalkmış
Ben düşmüşüm belim kırık
Ay yüzüme surat asmış
Ben asamam bağrım yanık ! . .

Ay sevdamın yarım ismi
Ben diyemem sevdam vardır
Ay sevdamı hiç bilir mi ?
Ben yorgunum gönlüm dardır ! . .

Ay yüzüme gülme benim
Ben gülemem derin - derin
Ay gönlüme sorma sevgim
Ben ne Ferhat ne Kerem'im ! . .

[GooD aNd EvıL]

Ayı yalnızlığında
Yıldızlar kollar *******i
Ay akşam olduğunda
Yıldızlar saklar heceleri

Mahallede gezinirim
Kalbim balkondan sarkar
İcabında bezenirim
Sevgilim bana bakar

Ay sevgimle tutulur
Uzanırım yaz damında
Kışlık sebze kurutulur
Dolanırım yar damında.