Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Bir Veda Zamanıdır Şimdi, Umutsuzluğa Direniş Bitti, Ahmet Ünal ÇAM da Gitti

22-03-2007 10:00

Bahar bitti, ümit soldu gönlümde
Hep hazan, hep hazan oldu ömrümde
Hakka ‘ Merhaba! ’
dostlar ‘ Elveda! ‘ olsun
giderken son sözüm de

Bir veda zamanıdır, …geldi gayri
Her güzel şey gibi umut da bitti
Artık sevinin, sevinin şimdi
Eski hatıra oldu,
..Ahmet Ünal ÇAM da gitti

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Bir Yaprakta Seyahat

Gece yarısı, tam onikide
Evimin balkonunda
gönlümün yalnızlığındayım.

Gecenin anlaşılmaz uğultusu
ve rüzğarın fısıltısı
kulaklarımda.
Gözlerim ufukları kolaçan ediyor.
Yüreğimin tik-takları
saatleri geçiyor.
Gece yarısı, tam onikide
Gözlerim çekiyor beni ufuklara.
Bir yıldız kayıyor,
bir yaprak uçuyor rüzğarda.
Gözlerim takılı kalıyor yaprağa,
Gözlerim gidiyor,gidiyor yaprakla,
ben kalıyorum yalnızlığımla..
* * *
Sincan-Fatih arası, yaprak uçuşu
kaç saat!. sormayın, bilmiyorum
Ama Sincan garındayız.
Biletimiz yok, kaçak biniyoruz trene
söylemeyin biletçiye.
İstanbul'a gidiyormuş trenimiz.
Bir köşede titremekte yaprağım,
gözlerim üstünde.
Bir çocuk uzanıyor, aldı-alacak...
Yeni bir rüzğarla kaçıyoruz,
Biletçi arkamızdan dalgın bakıyor.
İlk kaçak yolculuğumuzun heyacanı
gözlerimde.
Biletçi gidiyor...
Biz savruluyoruz vagonda,
oradan oraya...
* * *
Bir istasyonda duruyor tren,
hala trendeyiz.
Yaprakla gözlerim süzülerek iniyor,
Genç bir kızın okuduğu mektup üzerine
Bir damla ayrılıyor,kızın gözlerinden
Düşüyor gözlerime,gözlerim nemleniyor.
'Elveda'yı okuyorum,
kız mektubu buruşturup atmadan önce
Yaprağı alıyor,yüzüne yaklaştırıyor,
Bir an gözgöze geliyoruz,
...gözlerimi kaçıramıyorum.
* * *
Tren hareket ediyor,
Ne olduğunu anlamadan atıveriyor kız
yaprağı ve gözlerimi pencereden.
Korkunç bir savruluş,peşpeşe takla,
Yerdeki su birikintilerine
düşmekten korkarak
zor atıyoruz kendimizi kenara.

Bir kaç sarhoş oturmuş şarkı söylüyor,
Bir köpek havlıyor uzaktan,susuyorlar.
Biri kalkmak isterken düşüyor,
biri sızıyor,
diğeri,bacası tüten bir eve bakıyor,
...ağlamaklı.

Bir tren geçiyor yine,
Yine savruluyoruz,
rüzğarın kollarında uzaklara...

Bir pencere önüne konuyoruz,
İçerden çocuk ağlaması duyuluyor,
ve bir ninni...
gözlerim ağırlaşıyor...
Ezanlar başlıyor,dalga dalga,
Ayaklarım yanımda değil,
...toplayamıyorum.
Güzel bir bahar günü başlıyor,
Derin bir nefes çekmek istiyorum,
...çekemiyorum.
* * *
Gün ışıyor yavaş yavaş,
İşe gidenler telaşlı.
Yoldan alımlı bir kız geçiyor,
Gözlerim kızda kalıyor,
Yaprak bir kuşun gagasında
uzaklaşıyor...
Kız bir kaç mektubu zarfa
yerleştiriyor.
Zarfa bakarken,içine düşüyor
gözlerim.
Bir posta kutusunda kalakalıyorum.
* * *
Kapım iki defa çalıyor,açıyorum,
Postacı,gülerek uzatıyor mektubumu.
Hayli kalın bir zarfı merakla
açıyorum.
İade edilmiş mektuplarımın arasında
Gözlerimi buluyorum,...ağlamış.
Anlaşılan okumuş veda satırlarını..
* * *
Gözlerimi kuruluyorum,
'Üzülme'diyorum,
...üzülüyorum.
Saat kaç,günlerden ne !..
...bilmiyorum.

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Bir yavru ceylan gördüm

............................ (Öykümdeki Zeliş'in ağzından, anne özlemiyle)

Sarı dağda gezer iken, bir yavru ceylan gördüm
Ah o güzel gözlerinde, iki damla yaşı gördüm
Ceylan bekler, ana gelmez, halin çok kötü gördüm

Karşı dağlar duman olmuş, gözlerim yanar olmuş
Ah, o avcılar ne zalim, ceylanı vuran olmuş

Çimenlerin üstünde, bir yavru ceylan ağlar
Ağladıkça yavru ceylan, ciğerlerimi dağlar
Bekleme ceylan bekleme, anneni vurdular

Heybem dolu keder ile, gidemedim başka yere
Oturup da ağladım, kara gözlü ceylan ile

Ah güzelim, ceylanım, ne anam var ne de yavrum
Sen yavru ol, ben ana, dolaşalım yana yana
Zalimler görmeden gel, gidelim başka diyara

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Bir yenilmişlik var içimde

-----------09-08-2007 10:40

Bir yenilmişlik var içimde
Sonu gelen bir vade
Dışım sakin, içim volkan
Hüznüm daha ziyade
Gidiyorum işte,
Kaçıncı gidiş bilmem
Ne uğurla, ne ardıma çık
Bıraktım kapıları açık
Nem var kitleyecek
Geçmişim viranhane
Yanımda tüm birikimim
Derdim, acım, gözümyaşım
Ki silemem, silmem
Bu gidiş benzemez nicesine
Ne gül ne ağla, ne mendil salla
Dönmem dönemem.
Bir yazı yazılmış alnıma
Silmem silemem
Bundan gayri bana haram
Gülmem gülemem
Kaldıysa bir eski resmim
Yak,yırt ama saklama
Kaderimdir der giderim
Beni unut, hatırlama
Sen hep gül ne olur,
Benim için ağlama

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Biraz ötede

23-03-2007 01:30

Biraz ötede,
belki bir sokak,
belki bir hane sonra
İnsanlar eğleniyor.
Biraz ötede,
belki bir aşık
Sevdiğini düşünüyor,
şiir yazıyor
Biraz ötede, bir çocuk gülümsüyor
Biraz ötede
şarkı söyleniyor belki
Belki biraz ötede biri
çıkar da evinden
dönüp bakar,
görür beni
Sokakta yalnız yürürken

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Birdenbire Gelir Yalnızlık

Birdenbire
çalar kapımı yalnızlık
birdenbire

Eskitmeden kendini
Özlenmiş bir dost gibi
Yıkarak üstüme ümitleri,
son neşemi
gelir…
uykularımı bölerek
doğup doğup bende
bende ölerek

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

BiRi KÜÇÜK iKi KEDi

-Adam iş çıkışı yorgun argın evine varmıştı. Hanımı kapıyı açtığında şaşkın baktı;
-Hayırdır bey, bu palto nerden çıktı.
-Bu gün aldım.
-Hani çocuğa çanta alacaktın, para anca yeter demiştin. Bak, defter kitaplarını poşetle götüren bir o var koca sınıfta.
-Ben çocuğumun gönlünü alırım merak etme.
Bir an durdu, biraz üzgün baktı hanımının yüzüne;
-İş yerinde laf oldu, soğukta bile ceketle gitmem, utandım. İnan istediğimden değil.
Hanımı yol verirken sordu;
-Kaça mal oldu kim bilir, bu kadar pahalısını alman gerekir miydi?
Adam gülümsedi;
-Şansım yaver gitti, itfaiyeden ucuz bir kullanılmış palto arıyordum. Bunu satan adamla karşılaştım, açıkçası cebimdeki paraya göre ucuz bir şeyler sordum, tuttu bunu çok ucuza verdi.
-Aman bey, çalıntı filan olmasın.
-Aklıma geldi, çekinerek sordum. Bazı zenginler alıp, sıkılınca eski niyetine satıyormuş bu adamlara.
Şöyle bir baktı hanımına;
-Ne yapayım hanım, adamı sorguya mı çekeyim. Ortalıkta zabıtası da var, polisi de.
-Ne bileyim çekindim işte. Neyse güle güle giy.
İlkokula başlayan çocuğu kapıya koştu;
-Baba, baba!
-Noldu oğlum, bu ne heyecan?
Çocuk az ilerde, duvar dibinde çömelmiş bir anne ve bir yavru kediyi gösterdi.
-Bak iki kedimiz oldu. Ama annem eve almam diyor kedileri.
Kadın; “Oğlum, sokak kedisi eve alışmaz kolayca. Hem evimiz tek odalı, gece gelip üstüne filan yatarsa ne yaparız.”
Adam; “Annen doğru söylüyor oğlum. Tek odalı evde olmaz, gece senin yanına gelir, ağzına tüy kaçar filan”
-Ama baba bu gece soğuk olacakmış, üşürler.
Adam kedilere baktı.
-Alışmışlar gibi buraya gitmeye niyetleri yok galiba. Yemek filan mı verdiniz?
Çocuk; “Ben peynir verdim. Annemle de şarkısını söyledik kedilerin”
-Hımm, söyle bakalım, ben de duyayım.
-Biri küçük iki kedi, verdim peyniri yedi. Küçük olan bakıp bakıp, “Daha doymadım.” dedi.
-Aferin çok güzelmiş. Neyse ben gidip onlara göre bir karton kutu bulayım, gece içinde ısınırlar.
-Tamam bey, ben de kutuya koyacak kumaş parçaları bulayım.
Çocuk; “Yaşasın! ”
-Ama beni beklemeyip annenle uyuyacaksın, çok geç oldu tamam mı?
-Tamam babacığım.

*** *** *** *** *** *** *** ***
Adam, karanlık sokaklara doğru süzüldü. Gecenin soğuk geçeceğini o da duymuştu. yeni paltosunun sıcaklığına bayılmıştı, “Biz sıcacık evimizde otururken, kapımıza gelen iki kedinin üşümesi hiç güzel olmaz, içimizi yaralar.” Çocuklarının küçüklüğü hastalıkla geçtiği için üzerine titriyorlardı. Özellikle kendisi hayvanları çok sevdiği halde, eve kedi, kuş almayı düşünmek bile istemiyordu. Dışarda kedi-köpeği sevdikten sonra ise kendisi gibi, çocuğunun da elini iyice yıkattırıyordu.

Büfelerin, marketlerin, akşamları dışarı attığı temiz kutulardan bulacağını umuyordu. Fakat sokağın ıssızlığı, sessizliği içine bir ürperti salmaya başlamıştı. Gecenin karanlığında bir süre kendi ayak sesinden başka ses duyamadı. Karanlık, loş kısımlardan uzak durmaya çalışıyordu ama sönük gece lambaları yüzünden bazen karanlıkta yürümekten kurtulamıyordu.

Bir markete yönelmişti, yolunun üzerinde geçmesi gereken uzun bir karanlık ve duvarların loşluğunda bir kaldırım vardı. İşin kötüsü karanlığın içinden kendisine doğru yaklaşmakta olan adamları görmüştü. Bu sessiz gecede tanımadığı insanlarla, üstelik karanlık, loş kaldırımlarda karşılaşmayı hiç istemezdi. Adımlarını yavaşlattı. Sonunda kendisi karanlığa girmeden adamlar ışığa çıkmıştı. Selam verdi;
-Selamün aleyküm!
Adamlar yüzüne garip garip bakarak, cevap vermeden yavaşça yanından geçtiler.

Canı sıkkın karanlığa daldı. “Yuh be, ne biçim adamsınız. İnsan Allah’ın selamını almaz mı! ” Birkaç adım atmıştı ki, arkasında uzaklaşmakta olan ayak seslerinin iyice uzaklaşmasını beklerken, birden kendisine yaklaştığını farketmişti. Bakmamaya çalıştı ama sesler çok yaklaşınca endişeyle döndü. Aynı anda öndeki iri yarı adam paltosunun yakasından yapıştı, ince zayıf olan adam da bir bıçak çekip boğazına dayamıştı bile.
-Çıkar lan paraları.
-Param yok.
-Uzatma da sökül paraları.
-İnanın param yok.
Biraz uzakta duran 3. adam pis pis sırıttı;
-Yalan söylüyor. Parası olmasa bu pahalı paltoyu giyebilir miydi!
adamın konuşmasına imkan vermediler. İri yarı adam öfkeyle;
-Bu bizi oyalacak, birileri gelir şimdi.
Onun lafı bitmeden, ince zayıf adamın kolu bir ileri bir geri hareket etti. Adam yeni paltosunun göğsünden sızan kana inanmaz gözlerle bakarak yerdeki boş karton kutunun yanına doğru yere yığıldı.
Üç adam birden bütün ceplerini kurcalamaya başladı. Kısa sürede parası olmadığını anlayıp, uzaklaştılar.
Yerde kalan adamın gözleri kapanmaya başlamıştı, uzakta bacası tütmeyen bir eve bakar gibiydi. Gözlerinde gülümseyen bir çocuk yüzü canlanınca dudaklarında bir acı tebessüm donup kaldı.


Biri küçük, iki kedi üşüyordu
Biri küçük, iki kedi donuyordu
Birkaç sokak ötede, kan içinde
Siyah paltolu adam ölüyordu

Bir gece kondu, bir kadın-bir çocuk
Yeni yeni acıları bekliyordu.
Gece karanlıktı, ayazdı gece
Mehtap şahit oldu,susup sessizce

Karanlıktı soğuktu, ve bir yağmur
Issız sokakta bir ceset sadece
Dudağında yarım acı gülüşle
Tütmeyen bir bacaya bakıyordu

Biri küçük, iki kedi üşüyordu
Biri küçük, iki kedi donuyordu
Birkaç sokak ötede, kan içinde
Siyah paltolu adam ölüyordu


Ahmet Ünal ÇAM
YAZILIŞ: 25-12-2007 01:10

Ahmet Ünal Çam

[GooD aNd EvıL]

Biten bir Ömrün Sabahında...........20-Haziran-2006 12:55

Biten bir Ömrün Sabahında (20-Haziran-2006 12:55)
--------------------
Bir sabah sesim çıkmayacak
Yaramaz yavrum öptüğünde yanağımdan
Sarılamayacağım sevgiyle
'Neden soğuk babacığım yanakların' derken
cevap veremeyeceğim.
Bir yarım kalmış gülümseyiş dudaklarımda
Gözlerim uzaklarda...
Öyle bakakalacağım.
Ölümü bilmeden yavrum,
'Oynamıyorsun benimle! ' diyerek,
kırılıp gidecek yanımdan.

Bir mahzun hava, bir serin rüzğar
üşütecek soğuk yanaklarımı
'Yemek hazır' diye seslenirken hanım mutfaktan.
Belki de 'Yorgunsa uyandırmayın babanızı'
diyecek usulca çıkarken odadan.

Yarım kalacak herşey yarım,
Öykülerim yarım, şiirlerim yarım.
Bütün düşler tükendi,
Yarını bekledim de hep,
yarına çıkamadım.

Son yazdığım şiir
kayacak parmaklarımın ucundan
uçuverecek açık camdan
Bir kıymet bilmez, bir hoyrat elde yıpranacak
Belki atılıverecek bir kenara,
belki de okunacak sessizce,
merak bile etmeden şairini
tıpkı diğer şiirlerim gibi.

Benden sonra da, “yarın yarın” diye
gelmeyecek yarını bekleyecekler
Benden sonra da hayaller kurulacak
benden sonrada ölecek şairler

Kimbilir belki de,iki satır yazan olur ardımdan,
Belki de, bir-iki şiirim akla gelir
iki damla gözyaşı süzülür
kirpiklerin arasından...




Ahmet Ünal ÇAM

[GooD aNd EvıL]

Biter belki dertlerin

......... 01-04-2007
Ağlama gönül ağlama
Ağlama ne olursun
Son bir ümit var yarına
Biter belki dertlerin;
Ya y âr gelir
Ya ölürsün

[GooD aNd EvıL]

Boşuna

Boşuna dalarım ufuklara,
Gözyaşlarım boşunadır.
Yazdıklarım raflara,
Aşkım maziye atılır,
Yalnızlık yine bana kalır.

Ahmet Ünal Çam