Perihan Dirican

[GooD aNd EvıL]

Zaman Ellerime Ağlıyor
Zaman ellerime ağlıyor
Eriyor hiçliğin anlamsızlığında
Tiktaklar yol alıyor
Boşluğun ortasında

Bekliyor Güneşin doğumunu
Hangi ufuk kızarmakta?
Sağ, sol, ön, arka
Belirsizlikte dem vurmakta

Teselliler geçmişle oyalanmakta
Tebessümler hep onun üstüne
Nal sesleri bir yumuşak ahenkle
Geleceğe umut taşımakta

Kapatmış yolları
İn mi... cin mi... belli değil! ...
Korkular saldırıyor zamana…
Zaman kaçmakta

[GooD aNd EvıL]

Zennube
Odalar loş
Odalar nahoş
Birkaç kafa görünüyor köşelerde
Odalar gibi bihoş

Sazende; şarkı tutturmuş dilinde
Zennube oynar sazın ritminde
Kıvrılır dingin bir ahenk içinde
Kimsesizliğinde
Tazeliği
Bir içimliği
Mezelerde

Oynar Zennube
Gölgelerin keşmekeşliğinde
Ürkek,
Korkak,
Ah! Zennube
Ah!
Bal dökülende,
Yalanır parmak parmak...

[GooD aNd EvıL]

Ziya Gökalp'e Mektup
“ Kızıl elma yok mu? Şüphesiz vardır
Fakat onun semti başka diyardır
Zemini mefkure, seması hayal
Bir gün gerçek,fakat şimdilik masal”

Geçti yarım asır ve de bir çeyrek
Hala değişmedi bu acı gerçek.
Kızıl elma yine masalda peri
Hayalden öteye geçmez ileri
Düşünceler yobaz, ülküler bitmiş.
Bahçeler tarumar, bahçevan yitmiş
Ağaç aşılanmış; dal budanmadan
Özü yok ederek hep şundan bundan
Ne hedef ne ülkü ne umut kalmış
İremin yerini dünyalık almış.
Kevser saçmaz olmuş, huriler küskün
Dün neydik ne olduk neyiz ki bugün
Önceleri Çinli, Hintli olmuşuz
Şimdi Amerika’nın has kuluyuz.

Cumhuriyet kurduk hoş bir şey ama..
Avrupa kral olmuş eli lokmamda
Hukukum Fransız,felsefem Yunan
Sonra da onlara diyoruz düşman
Onlar ki üstümde çalışır titiz
İblisin meyiyle ediyor vaftiz

'Türkçe yazanlarsa lügat paralar
Avrupa taklidi şeyler karalar
Hakiki ruhumuz safi dilimiz
Bağırır onlara bize geliniz”

Gelen yok giden yok söndü bu ocak
Acep bulunur mu bir gün yakacak?
Uydurukça lügat bön kafalarla
Hakiki ruh, saf dil olmuş maskara
Gerçek inzivada taklit revaçta
Ruhumuz hevada beden kıskaçta
Nefes almaz olmuş kültürüm,harsım
Başka dilden çalıp söylüyor sazım
Caddem sokağım bilmediğim tabir
Ben öz vatanımda oldum muhacir

“Unutmuş önceki elifbasını
İlim ve fendeki itilasını”

Geç elifbasını itilasını
Okuduk fenlere son selasını
Yirminci yüzyılın hayat çarkında
Anamız paradır; imanımız da...

İşte hocam sana anlattım halim
O çağdan bu çağa yok hiç değişim.
Kalbimin kör noktasında umutlar
Sıkışıp kaldılar bir ışık arar
İrfan ırmakları aksa Turan’a
Dönecek mi bir gün bilmem ummana
Madem ki hayaller olur hakikat
Ne zaman zincirler verir beraat
Bıktım beklemekten ne zaman vuslat
“Milli birliğe,dirliğe doğru”