Yahya Akbulut

[GooD aNd EvıL]

Nafile
bu gün yordum sözcükleri kanaatimde
en zayıf anlarımda düşündüğünüz gibi,
bakışlarınız nafile.

çatladı efkarından çelik yüklü bileğim
sarmaş dolaş dilleriniz yanılgıya inat,
atışlarınız nafile.

uzak düşmüş yorgunluktan yüreğim.
duvarları yamalı, bir ecnebi kanaatinizde,
alkışlarınız nafile.

meyvesini besleyen ağaç olmak istedim
mevsimlere inat içlenirken köklerinde,
kanaatiniz nafile...

[GooD aNd EvıL]

Ne yazar
hortumcular kapatmış ufkumuzu
ellerimize su bile dökemez
esir almışlar gece uykumuzu
canavarın beli böyle bükülmez.

kirli elleri yüreklerden atın
rahatına kavuşsun şafaklar
bu sevdayı artık elden bırakın
şenlensin gönlümüzdeki sokaklar.

vicdanın esiri olmuşlar deriz,
duymuşlar inleyen, halkın sesini
asil kan damarımızda isteriz
kim çekerse çeksin ceremesini.

İstanbul’da asırlardır her gece
zengin, küpeli züppeler yol alır
yoksullara inat, yine eğlence
şampanya ile sinirler boşalır.

Afrika’yı var mı bilmeyen dostlar
ağaçlar tepesinde medeniyet arar,
sizin gözünüzde kargalar ağlar
cebiniz zengin olsa, ne yazar?

[GooD aNd EvıL]

Neden Zorluyorum ki...
kırgınım değerli dostlar,
kırgınım vefayı günlük sömürenlere
aciz kalırken kelimeler
kime, ne söyleyebilirsin ki
cevabı eğer yoksa üstünde!

insanoğludur benim acılarım
yıllar önce vurmuşum
sokaklara ceddimi
yokluğumu sizden mi öğrenecektim
ve yüreklerde çalkalanan
en acı söylentimi.

diğer canlılardan acizane farkımı
ilk okulda öğrendim,
iki satır yazının mısralarımda
değersiz çarkını
yalnız ben mi yoksa beğendim!
...

neden zorluyorum ki dünyayı
bıraktım, hülyalar dökülsün
başka kalemlerin altından,
öğrendiğim budur...
belki şu sayfalar bensiz
bir başka olur!

[GooD aNd EvıL]

Nostalji - 1
göbek bağı kesilmiş hani
..............başka topraklarda
memleket bildiğin, yıllarca!
kafan karışır ya bazen
dolaşırsın,
sahte gerçekler peşinde,
inkar yolunu seçersin
kolayca
ve öyle kabul edersin
kendince
günlerini harcarsın
bilinçsizce,
elde ettiklerin yetmezmiş gibi
yeni sayfalar açarsın
inadına!

ilk gözlerini açtığın cihanda,
özlediğin baba ocağında,
yalınayak dolaştığın
ovalarda,
tozlu sokaklarda,
hayatın ilklerini
.........tattığın mekanlarda,
kendi varlığını itersin
elinin tersiyle hani,
yokmuş gibi.
gönül sayfalarını
..........umarsızca kapatırsın!
karışır ya memleket sevgisi
umutları süsleyen,
huzurlara sarılırsın!

[GooD aNd EvıL]

Nostalji - 2
su serpersin hani
.................zavallı yüreğine
unutmak istersin
ve yeniden başlamak!
hayatın temellerini
............bir daha atarsın
başka sevdalar üzerine,
dağ tepe dolaşır,
çorak toprağın bile
...........peşine düşersin
seçtiğin düzen uğruna
hırsına kurban,
ve kaderin...
kaderin cilvesini okşarsın!

başkası olursun hani
sen değilsin!
ama sen olmak istersin
başkaların gözünde
köprüler kurarsın
........uçurumlar vadisine
tek yol üzerine,
tek yol ve geçişler, serbest!

yeni sahilleri dolaşır,
yumruklar atarsın
.........paslanmış göğsüne
acımasızca,
dağları aşar,
..........çığlıklar saçarsın
melek olursun, melek...
kendi süslü bedeninde.

[GooD aNd EvıL]

Nostalji - 3
havan değişir ya hani
mevsimler karışır,
yeniden yoğrulmuş hamurun
yaşadığın topraklarda
memleket bildiğin
.............beş - on yılda,
en parlak yıldız gizlediğin
senindir gökyüzünde
çok özlediğin.

gündüzler *******e karışır,
rüyaların hep oralarda,
kravatın iğnesi göğüs
merkezinde
kendi ayarında
..........benliğinden uzak,
mecburiyetten zenginleşmiş
kibarlığın ötesinde
kelime hazinesi,
yapay imajın sahte görüntüsü
elbiselerinde, dış görünüşünde
gölge gibi peşinde.
belki gurur veya vicdan
kalıntıları,
belki de tarifsiz özlem
dilinin ucunda
tam dilinin ucunda, gizli.

[GooD aNd EvıL]

Nostalji - 4
yürekleri dağlayan keşke
hasret olsa, eski dostlara atılan
bir gönül köprüsü,
taşlanmış yüreğinde
..................memleket kokusu,
avuçlarının içinde unutulmuş
yıllara meydan okuyan
toprak kırıntısı olsa
hasretini gideren!

her taşın altından çocukluğun çıksa,
her sokakta anılar uyansa,
ağaçların gölgesinde
kırılmış aynalar, yollarını kapatsa,
memleketi hatırlatsa!
göbek bağı kesilmiş
...........işte bu topraklarda,
bir gurbet, bir de memleket bildiğin
yıllarca.

bir gün yok olur
.............ayaklarının altından
dolaştığın yollar,
sahiller uzak!
yürekleri dağlayan keşke
hasret olsa...
her taşın altından çocukluğun çıksa,
memleketi hatırlatsa! ..
arkana baktığında izlerinin üzerinde
kurmak istediğin köprüler uyansa,
sen, uyumadan önce!

[GooD aNd EvıL]

Not...
bayılıyorum izlemekten
çekip giden gençliğimizi,
ağlamak geçiyorken içimden
ne iyi, ne de kötü belki...
alışıyorum!
bir o kadar senli, benli.

neydi o masallar, beni hep üzen,
o ufak tefek güneş, her an yakıp giden,
sonra yeniden doğan...neydi o ateş
yüreğimde, kıvılcımlarla donatılan!

[GooD aNd EvıL]

O İlkbahar
zincire vurulan ufuklarda
yırtarken yaşam
...........sahte güzelliğini,
ölümsüz şarkılar vardı
yaşanacak dehşete inat,
bitimsiz, akıp giden.
bir tarih sızıyordu
azınlık yüreğimizden.

sanki doğuştan biliyorduk
kaç adım bahar,
kaç adım ölüm olduğunu,
iliklerimize kadar işleyen
o tarihin dayanılmaz
soğukluğunu.

her mevsimin güzelliği
bizde en güzeldi,
Mayıs’ta o ilkbahar
...........başka bir bedeldi...
başka bir bedel!

cesur değildik belki
ancak daha az korkak
vazgeçmek mi, asla yoktu
yolumuz bildik...
azınlığın gerçek yüzünü
o rejimde öğrendik!

ö ürperti işte düştü yüreğimize
tırmanırken tarihin yokuşunu,
gözlerimize çekilen
..............demir perdeler
bir ömre bedeldi,
bir ömre bedel!

arkamıza baktığımızda
Mayıs gerçeğinden gelen
.................ne bıraktığımız izler
ne de, alın terimizle beslenen
toprak görünür,
her Mayıs’ta o ilkbahar
ecdadınla övünür!

[GooD aNd EvıL]

Onurun Gölgesinde - 1
Bir fincan kahvenin hatırı
yetim kaldı Hocam, yüreğinde.
yalnızlığın gözde acısı – bildiğim,
dört duvar arasında.
Bitmeyen *******de karardı dünyan,
ısrarla aldığın uzun mesafeler
gözünde, günlerdir yalan.

Bir elinde tartı, diğerinde –
hesap makinesi.
Zamanda yolculuğun mutlu kalıntıları
yalnızlığınla birlikte.
Saçlarında aklar, akıp giden suların
derinliklerinde...
Vicdan muhasebesi.

Gözlerini kapattığında, gönlünün yarısı
bir eş - sanat harikası
yaralı yüreğini dağlayan,
ne kadar çok özlediğini anlatan,
yalnızlığın ifadesi onurun gölgesinde.
Yüzünde hala korkuların izleri,
kırışıklıklarında gizlenen umut zincirleri...

Biliyorum Hocam, ay ışığında sabahladığını,
ziyalardan uzak, yakamozlar yabancı.
şehir sokaklarında dolaştığın
kaldırımlar bomboş.
Derin acılarından uzak...derdinden sarhoş.

Boğazında düğümlenen anlamsız kelimeler,
yalnızlığın şarkıları dilinin ucunda.
Acizliğin denizinde acımasız dalgalarda
dümeni kırık yarısı geminin...sular altında.
yalnız sen bir de ufukta uzun *******,
kaderin onurlu savaşına daldığında.

Kaçamazsın Hocam!
Kuşanır duyguların silahını
hep sen kazanırsın – bildiğim,
yeniden doğarsın!
Büyüttüğün çiçekler, filiz atmış Hocam,
birlikte diktiğiniz merhumun eşliğinde.
Güneşin doğuşunu birlikte seyrettiğiniz
hayalleri süsleyen hayat ağacın altında,
yıldızları saydığınız *******i,
karanlık gökyüzünde...yeni umutlar
taşlanmış sanki acılı yüreğinde...