Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Rab Işığım

Rüzgârlı bir tepeydim muallakta;
Asûde bir liman isterken rûhum.
Başıboş yürürken bir karanlıkta,
Işığım oldun sen Râb, ışığım oldun!

Şuûrum, hayâlim hepsi ağlardı;
Işık arardım; hep bir ziyâ, bir nûr!
«Gelmez mi? » derdim bu hicrânın arkası - ardı;
«Islak gözlerimi sil ey Râb, ne olur! »

Müjdeler olsun şimdi tüm dünyaya;
Duysun gönüller: «Dün, bugün ve yarın,
Issız *******de, ve her karanlık yolda
Râb ışığımdır, Râb ışığım! ..»

25 Ekim 2003

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Robot Adam / 14 Yaş Şiiri

Saatlerin dünyası yalandır
Ne göründüğünden tez gelir geçer zamân
Ne de ölüm, bir ân'dır

Yavaş çekimli hayâller kurarız
Kısa metrajlı filmler yaşarız
Pembe bir diziyi oynarız aşklarda
En ciddî yanımızla çehreler kurarız
Gül denilince güleriz
Ağla denilice ağlarız
Bazen araya reklam girer
Kendimizi oynarız..

Bir karükatüre sığarız en 'hormonlu' yanımızla
Ne romanlar yazılırdı hâtıralarımızla
Bazen bir şiirin 'nokta'sı olur
Mâziye de bir ünlem koyarız.
Bazen heykellerden surat alır
Bazen artistik poz yaparız..

Kavgalarımızla, barışlarımızla koşarız yarınlara
Ölmemek için on milyonu gözden çıkarırız
Aç insanlara vaatler satarız

*******i vicdânımız sorsa bile
Ya evde yokuz,
Ya da erken yatarız!

Egomantik, seksomatik, otomatik
Ne varsa hayvanca, bir o kadar hayvanız
Kimimiz maymunu dede;
Kimimiz kendimizi kaplan sanırız
Hep bir yanımız esrâr doludur
Hep bir yanımız gizli kapaklı
Ve hep bir yanımız düşünceye kapalı!

Bir de barış isteriz sokaklara dökülüp
Hep birileri sürükler ardından bizi
Hep birileri bizim yerimize çoktan düşünmüştür bile
Hep birileri beynimizi kapatmak ister
Fikrimizdeki tüm kontakları..

Aslında biz de bilmeyiz ne olduğumuzu
Kalkmış, hayatı oynarız
Bol figüranlı yeşilçam filmi gibi
Utanmadan kendimize acırız...

Bir tiyatro sahnesinden görmüş gibiyim
Sahne kapanacak, alkışlar kopacak
Kendi hıyarlığımız beş-on ödül alacak.
Bu üçüncü perde de böyle olacak, biliyorum!

O 'son oyuncu', gözümüzün tâ içine bakarak
bizleri aynalardan çağıracak akılsızlığımıza
Sinyorita Antionet hep ağlayacak
Uganda'da hep savaş olacak
Oysa dünya yine dönecek...

Soruyorum, kızmıyor mu bize Tanrı?
Neden kahretmiyor hâlâ gözlerimizi
Hep bir fırsat daha veriyor
Hep bu kör gönüllere rahmet ediyor

Soruyorum, düşünmüyor mu bu insanlar:
Neden böyle 'bomboş'lar? !

Boşver gitsin diyorum..

Ne kadar duygusuz olduk Allah'ım...
Antenlerimiz de olsa tam robota benziyecektik
Bip sesinden sonra işlem görecektik

İstemiyorum artık, duymak istemiyorum
Spikerin o şom ağızlı sesini
Gazetelerin ihtilâl köşesini
Bu köşede, korkutulmuş insanların yenilişini..

En çok da kendime kızıyorum
Kendimi bile görmek istemiyorum

Neden böyle öfkeliyim biliyor musunuz
Ah bunu ben bile bilmiyorum
Sanırım, on dört yaşıma giriyorum...

1988

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Sakla Gözyaşlarını Yarına

I

Sakla gözyaşlarını yarına
Gözlerini dikerek bulutlara

O sevdiğin şarkıyı söyle
Duymuyor olsa da hiç düşünme
Söyle gülerek, defalarca.

Senin de olacak güzel yılların
Daha çiçeğin burnunda
gençsin, güzelsin.
Birgün, güleceksin ağladıklarına..

Ama sana unut demem yine de onu
Vazgeç diyemem,sevme
Ama sen bunları biliyorsun...

Aynı dalgalarda yaşadık seninle
Zaman başka, acılar aynı
Ve aynı boyutun kayıp sokaklarında

Gülüşün, kahkahalarla ağlıyor
Yanıyorsun, biliyorum
Zor olsa da geçeceksin arkadaş

Hayallere sarılıp ÜMİT ET!

II

Kaç defa geri döndü?
Kaç defa seni sevip öptü
Ah, seni her kırışında pişman oldu mu?
Ama sen bunları biliyorsun
Ve hiç gelmeyeceğini artık.
Sevmeyeceğini, öpmeyeceğini...

Boşver desem,
Biliyorum ki kızarsın
Gözlerime takılır yutkunluğun
Boğazında dünyanın bütün söylenmemiş kelimeleri...

III

Simsiyahtır ölümler.
Onsuz yaşamaktansa,
Onla ölmek ne güzel...

IV

Ama yalnızlıklarda adım adım
Büyümelisin arkadaş büyümeli

İstiyorsan acırsın kendi kendine
Kahretsin ki yaşıyorum, onsuzum dersin
Basarsın tetiğe
Ölümü seçersin..

V

Sana ben gül demiyorum arkadaş
Ne istiyorsan onu yap
Kimi istiyorsan onu sev
Ama unutma: yalnız başınasın
Seni yalnız sen düşünür
Yaralarını kendin sararsın!

Ama sen, bunları da biliyorsun
Daha öncekileri de biliyordun
Vakit, bir hüzzâm şarkısı değil arkadaş

Korkuyorsan eğer kendinden
İpin ucunda koyver başını
Acıyorsan hala kendine
Git; mezarın onun kahkahalarıyla dolsun

Seni vazgeçirecek değilim arkadaş
Cesaretin varsa bulursun yüreğinde
Ona birgün nefretle tükürüp
Tüm yalanlarını kurşuna diz

Uyandır içindeki çocuğu o zaman
Gün gelir, onunla tanırsın

İnan ki göreceksin
Sen duracaksın dimdik sabaha
Son vuran yıkar da geçer,
Sakla yumruklarını yarına! ..

1996

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Sen

Gönlümde tutuşan sevdâ, sensin.
Çöllere düşüren Leylâ, sensin.
Gece rüy'âmda, gündüz aklımda
Yüzümü güldüren hülyâ sensin.

Aşkınla her geçen gün solduğum..
Ömrümce kaybettiğim, bugün bulduğum..
Bir yudum su sanıp da boğulduğum
Canıma kasdeden deryâ sensin!

23 Mayıs 1994, Pazartesi
Mehmet kemal Tuncel Lisesi

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Sen Sen

Bahâr gelir çiçekler açar,
Alır saçlarına takarsın sen, sen...
Sen kalbimin en güzel köşelerinde;
Karlar gibi bembeyaz,
Tertemiz bir aşksın sen, sen...

Efkâr olup bitersin dudaklarımda,
Ateş olup yakarsın beni sen.
*******i el ayak çekilince,
İçime dökülürsün yıldız yıldız sen, sen...

Seni anlatmak zordur şiirlere..
Seni anlatmak zordur defterlere..
Sensiz olmak, seni sevmek,,,
Seni el'inken yine sevmek...

Yağmur desem o simsiyah tel tel saçına..
Bulut desem teninin o yumuşaklığına..
Rüzgâr desem bir öpüşüne, bir edâlı bakışına,
Seni mevsimlere hapsetmiş olurum.

Mezâr desem bile o kayboldugum ince gözlerine..
İlâhî desem bile o tatlı sözlerine..
Bir mabettir deyip de tapınsam dizlerine,
Kutsallığını gölgemle bozmuş olurum.

Sen... Anlatamadığım hislerin tek tercümanı,
Sen... Deli gönlümde yanan sızısın.
Sen karanlık alemimin en saf kalan yanı
Sen... Dalgalı denizlerimin kutsal kızısın.

Sen... Aynalı hülyalarda içime işleyen bembeyaz saçlarım...
Ve sorgun *******de sokaklar boyu
Attığım utangaç adımlarsın.
Sen rakımın, sigaramın, meyhanemin
Özü, gerçeği ve ilk adısın.

Sen... Beyaz elbisene güller taktığın zaman var ya;
Ne bir çiçek, ne bir mevsim,
Sen... Sadece benim sevebildiğim kadınsın...


10 Eylül 1996

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Senin Tanrın Kim?

'Bu yazı hem Müslümân'lara, hem Hıristiyân'lara hem de diğer inançtan olan kimselere yazıldı.. Ateistler üstlerine alınmayabilir...'

Senin Tanrı'n kim?
Sâhî, gerçekten taptığın ne?
Yirmi dört saatini dolduran..
Kalbini alev alev tutuşturan..
Hem de en yakın dostun? ..
Mevkî hırsı mı?
kadın mı?
Son model bir araba mı?
Tarkan mı, Ricky Martin mi, Madonna mı?
Geleneklerin mi, yahut kendi benliğin? ? ? ?
Düşlerini süsleyen ne?
Yakuttan, inciden konaklar..
Atlas, ipek elbiseler..
Çil çil altınlar, yakutlar, mücevherler..
Yahut zülfü perişan güzel bir kız? ...

Peygamberin, önderin kim?
Kimi örnek alıyorsun?
Musa'yı mı, İsa'yı mı, Muhammed'i mi?
Hani Yasa'ya bağlıydın? (Yahudiye...)
Hani Mesih'te ölmüş ve O'na dönüşecektin? , (Mesih inanlısına...)
Hani ehl-i sünnet ve'l-kitâb olacaktın? (Müslümana...)
Kim gibi davranıyorsun?
Maykıl Jeksın gibi mi?
En moda artist gibi mi?
En gözde manken..
Yahut gerçekten Önderin gibi mi?

Neye güveniyorsun sonsuz yaşam için?
Haftada bir Cuma'ya mı? (Müslümana...)
Cumartesileri Havra'ya (Yahudiye...)
Pazarları gittiğin Kilise'ye mi? (Mesih inanlısına...)
Ettiğin iyilikler..
Çil çil sadakalar..
Yaptırdığın Cami'ler, Kilise'ler, Havra'lar
Yoksa Tanrı'ya mı?

Kim kokuyorsun?
Gül kokulu Muhammed mi? (Müslümana...)
Mis kokulu Musa mı? (Yahudiye...)
Buram buram İsa Mesih mi? (Mesih inanlısına...)
Yoksa Ebû Cehil Karpuzu,
Yoksa hain Yahuda mı?

Amacın ne?
İslâm'ı tebliğ mi? (Müslümana...)
Müjde'yi yaymak mı? (Mesih inanlısına...)
Kavga mı, didişmek mi? alim olmak mı?
Popülerite mi?
Yoksa benliğini aklamak mı?
Kendini aziz gibi gösterip
Tanrı'yı kandırmak mı?

Sevgin kimlere?
Sadece Müslümanlara mı? (Müslümana...)
Yalnızca Hıristiyanlara mı? (Mesih inanlısına...)
Yahudi'lere, Ateistlere, Budistlere..
Yoksa bütün insanlara mı?

Niçin buradasın?
Amacın, idealin, arzun ne?
Kim gibi konuşuyor,
Kim gibi düşünüyor,
Ve kimlerce yönetiliyorsun?

SEN BU ALEMDE BAŞIBOŞ DEĞİLSİN
AMAÇSIZ DEĞİLSİN
SEBEBSİZ DEĞİLSİN
SERSERİ DEĞİLSİN
Boş ver kimlik kartındakı yazılanları
Haç kolyeni, hilalini, zülfikârını, sakalını, başörtünü.......
Haftada bir Cuma'yı, Havra'yı, Kilise'yi..
Adına yakışır gibi ol
Müslüman ol, Yahudi ol, Hıristiyan ol!
Adın gibi ol, Adam gibi ol!
Petrus, Pavlus, Sümeyye, Bilal, Zeyd gibi ol!
Ama göründüğün gibi, inandığın gibi ol
Sahte yüzler değil..
Sahte gülücükler değil..
Sahte bir dava değil..
Benlik kaygısı, boş işler değil...!

ÖNCE İNSAN OL!

Sonra değiştir başkalarını,
Sonra çağır günahkârları
Ve dostum.. Sonra yargıla beni
İşte o zaman dostum işte o zaman
Bütün bunları yaptığın zaman..
Hakîkî bir inancın sabahımsı dudakları arasında
Sevgi gülücükleri belirebilir...
Korkmadan, utanmadan ve hiç çekinmeden (ama hiç..)
Ben Müslüman'ım,
Ben Hıristiyan'ım,
Ben Yahudi'yim diyebilirsin...
Bütün bunları yaptığın zaman..
İşte o zaman dostum, işte o zaman! ...

2001

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Seveceksin

çiçek dalında
kadeh dudakta
sen, bende güzelsin
dilediğin kadar kaç benden
seveceksin beni
beni seveceksin

sen neş`eyle gülerken
benim gözlerime yaşlar doluyor
yüreğim acı içinde
beni yerden yere vuruyor
ama birgün gelecek
GÜL olsan solup gideceksin
ateş olsan yanıp söneceksin
dilediğin kadar kaç benden
seveceksin beni
beni seveceksin

02.05.1997

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Seyyah

Seneler tükenir; mâzisi kalır..

Sevenler özlenir; yazısı kalır..

Kaç güzel uğrunda yanarsa yansın,

Her aşkın ardından sızısı kalır!



Gün olur, delice seversin birgün..

Ayrılık ateşi çekersin birgün..

Sanma ki unutp giderisn birgün;

Her aşkın ardından sızısı kalır!



İster bir kayık ol deryâda yüzen..

İster bir seyyâh ol âlemi gezen..

Ağlatır anılar, gün olur bazen;

Her aşkın ardından sızısı kalır!



Ağostos, 1995

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Sükût

Sükût; bir anıt, bir mezâr gibi ılık.

Sükût; habercisi rûhun, düşünceye aralık.

1989

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Şehîd

Yarına alnının şâhidi o nûrlu ışık
Son yolculuğun bu hüzünden ırak
Yine seni gördüm bu gece yaklaşıp
İklimlere doyduğum düşler gibi berrâk

Bilmem kabul eder misin bir ılık dua
İnanç yeşertmiş toprağın; Gül-ü Rânâ
Beni de bırak baharda sonsuzluğa
Her ağladığım şiire özlemini bırak!

1989

Mehmet Akif Ardıç