Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Rengini Arayan Dünya
On yaşlarında bir çocuğun anladığı kadar anlıyorum
Savaşmak sözcüğünü
Yoksul olmanın gereksindiğin çok şeyi alamamak olduğunu
Ve haksızlığın doğarken getirilmediğini
Ağayı, beyi, dayıyı
O yaşlarda bir çocuk kadar anlıyorum
Susuyorum
Sus diyorlar, vurulursun


Büyümek istiyorum
Aklımın ve ruhumun şiddetli isteği bu
Büyümek ve söz sahibi olmak
İsteği ile
Büyüklerimin korku ve acı yüklü tecrübeleri arasındaki gerilimden
Hızla uzadı boyum
Zaman doldu taştı
Doldu taştı
Sen de otuz
Ben deyim kırk yaş ilerledim
Hala on yaşlarında bir çocuğun anladığı kadar anlıyorum
Savaşmak sözcüğünü
Anlayacak başka ne var ki
Savaşmak insanın kirli yüzü
Barışsa mavi

Salıyorum umutlarımı maviye
Her biri bir güvercin paçasında,
Aldığınız gün, siz de salın umutlarınızı
Maviye
Barışçıl kuşkanatlarıyla


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Savaşa Dönük Çocuk Sesleri Ki Cıvıltı Değil
Ve ateş saçlarından yakaladı
Oyun sonsuzluğundaki çocukları
Kanattı ellerini
Oyuncaklarını aldı
Korkuydu gözlerindeki parlaklığın adı
Tanımadıkları dünyanın korkunç yanınaydı
Tanıklıkları

Tedirgin uykularda geldi ölümleri
Ana kokusu değil
Ateşe değmiş et kokusu idi üzerlerine sinen
Derisi alınmıştı yüzlerinin
Ölmeden önce…
Çığlıkları bu yüzden


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Sebatiye Külün Ve Ateşin Adı
Sebatiye
dağların ömründen ördü saçını
yaylalarında
Kızılırmak’la Tavra’nın
dili ile
acem ile karışan,
tarihi yazdıran,
tarihten akan
çağıl çağıl coşan tınısı sazın...


Sebatiye
savaşlara mecbur
ve
boynu vurulan türkmenin
ağıdına,
yedi kapıdan korunan surları ile sırra,
Teber uzatmış boynunu Kızıldağlar’a bakar,
bil ki güneş utanır yarın yüzüne bakmaya...

Sebatiye
hani sen içliydin
Pir Sultan’ı doğurandın
Aşık Veysel’in şehriydin
şimdi
otuzyedi canı yaktıran
el oğlu elsin,
Sebatiye
2 Temmuz’dan gele
adısın külün ve ateşin...


Kaç asır geçti de bitmedi ahı mazlumun,
çektin de tüketemedin
bedbah gülüşlerini,
ozanın sazının telleri yolundu
tutam tutam saç idi mızraba dolanan,
oysa tarihi yazdıran,
bağrında yaşayan halklardı...
Yavuzun kılıcının adı oldu ateş
sen kendi oğlunu kızını yaktın.


Akdağlar’dan yel eser de
Yıldızeline varmaz mı,
Usta saza davranırda
canlar semaha durmaz mı,
bre zalım bu kaçıncı ferman
daha kaçıncısı,
diri diri yakmak
Sebatiye
senin dönen çarkın mı?



Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Sen Gidersen Yıldızlar da Gider
Sen gidersen
Her şey gider
Ağaçlar, bulutlar ve karıncalar alır
İlk yaz çocukluğumu.
Buruk duruşum kalır geride
Boş sallanır salıncak
Sen gidersen

Her şey gider
Ve her şey
Gözlerimden alır sonsuzluğu
Kuşlar da gider
Güz kuşları
Hazan oku değmiş yapraklar uçuşur rüzgârda
Güz hüznü kalır geride
Mahzun bakar gözlerim
Sen gidersen

Her şey diyorum
Ve her şey
Bütün asfaltlar
Demiryolları silinir
Vapurlar son seferini yapar
Uçak geçmez semalardan
Sen gidersen

Koca dünya kalır geride
İnsanlar kalır
Ve kimse anlamaz beni
Sen gidersen

Durup düşünmenin bir önemi yok.
Gönlün akılda dizgini mi var sanki?
Bağırsam alabildiğine
Ezsem seni hece hece
Gönlüm gider
Aklım kalır geride
Sen gidersen

Utanırım ağlamaktan
Boş vermişlikten
Ve olura uyarlanmaktan utanırım
İlk öpüşmede ürperen deli aşıklar gibi
Tırmanırım gökyüzüne
Yıldız toplamak için ceplerime
Işısın içime
Her gece diye
Yıldızlar da gider
Sen gidersen...


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Sensiz Şiir
Hoy!
Hoy da hey...
Kar yağıyor
Yağıyor
Yağıyordu
Evlerin bacaları
Tek katlı derme çatıklı evlerin
Bacaları
Tütüyordu
Kül rengi duman çoğalırken üzerinde şehrin
Sokaklarda
Ekmek derdinde ordu
Dolanıyordu
Ben üşüyordum,sen yoktun

Ssssss....t
Dinle
Yel değiyor güne
Arap beygirlerinin toynaklarından
Ve ağıtlarla yüklü sesleri taşırken yel orta doğudan
Savruluyordu çöl kumu sokaklara
Yanıyordu bir şehir
Ekmek derdinde ordu ölüyordu
Ben ağlıyordum, sen yoktun

Su tutmuyordu toprak
Susuz kök çürüyordu
Mekan tutmuştu her yanı çaresizlik
Tükeniyorken insanlık
Ben özlüyordum, sen yoktun

Her yeni gün devrilirken, asırlık çınar gibi başımızdan
Yalnızlık geceye göz süzüyordu
Her gün sensizken asırlıktı
Ben seviyordum, sen yoktun

________________________________________


Derya Kızılgöz