Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Senin ki Olsa Olsa Hayvanca Sevişmektir....

Yazık
Tükenmiş sevdalar
Yazık ki o en yüce duygu aşk
günübirlik sevişmelerin üzerine çengellenmiş
yalancı dokunuşlar şimdi
duygusuzca arsızca köhnemiş kirletilmiş aşkın rengi
bir yatakta kalmış sevda
unutulmuş günün ilk ışığıyla
o iki ten, sevgiyle işlenmemiş
aç hayvanların güdüleri sanki ruhlarına sinivermiş...
sevişmek midir aşk?
Dokunmak mıdır yalnızca
Bencilce
Akıp gitmek midir O soluktan o soluğa...
Aşkı da tanımıyor ruhları ve irin şu dolaşan damarlarında
boş bir nefes leş kokan ağızlarında...
Aşk bir nefesse,
Tutmaktır nefesini içinde,
Bir bakışa bağlamaktır her hücreni
Ve bir sözcüğe vurulmaktır...
Akmaktır aşk bir dokunuşa, akarken ağlamaktır. Ağlayabilmektir..
Aşk bir örtüye tutunmuş zevkten daha çok
acıyı zevkle içmektir....
senin ki aşk değil, olsa olsa hayvanca sevişmektir....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Seninle

Kollarındayım, öpüyorsun beni,
Kokluyorsun
Öyle bir çekiyorsun ki içine
Bir beden oluyoruz seninle...

Özlemişsin, özlemişim
Yanıp tutuşmaktayız....
Gözlerin gözlerim,
Dudakların, dudaklarım
Yüreğin, yüreğim
Nefesin, nefesim olmuş

Bitmeyen sevişlerin,
Sonsuz okşamalarında ruhumuz...
Ayrılığın açtığı, derin yaralar var göğsümüzde
Kurumuş kanlar tenimizde,
Okşadıkça ellerimiz sevgiyle
Ne kan ne yara kalıyor bedenimizde,
Bir rüyanın koynunda seninleyim yine
Her gece,
Senin oluyorum...
Her gece
Benim oluyorsun...
Her sabah
Rüya kabus oluyor,
Kahrolası sabahlar,
Sen girince koynuma
İnsafsızca doğuyor.
Rüyamı çekip alıyor elimden...
Ertesi gece yine seninim ben...
Yine benimsin
Rüya da olsa
Gel...
Gelmelisin...
Yaralar içindeyim, kanlar içindeyim.
Oysa gece
Ne kan ne yara kalmıştı bedenimizde...
Seviştikçe...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Seviyorum Seni...

Seviyorum seni
Hep ellerimi tutuyorsun,
Sıkı sıkı...
Gece körleşmeye başlıyor
Zifiri oluyor gökyüzü
Sen saçlarımı okşuyorsun
Tüm bedenim ürperiyor biliyor musun?

Seviyorum seni,
Konuşmuyorsun ama, alıştım sessizliğine
En çok aynaya bakarken görüyorum seni
Bağdaş kurup oturuyorsun gözlerime...
O alaylı gülümsemen nasıl da vuruyor yüzüne
Ağlıyorsam tutup ellerimi yanaklarıma götürüyorsun..
Gözyaşlarımı ellerimle sildiriyorsun...

Seviyorum seni, bir yandan kızarken sana
An gelip acımasız bir cellat kesiliyorsun...
Sonra aşklarımı çarpıyorsun tokat gibi yüzüme
Bak hepsi gitti bir ben kaldım diyorsun...

Sen ben gibisin şimdi...
Ben de sen gibiyim...
Kaynaştık iyice
sen et, ben kemiğim...
YALNIZLIĞIM! ! !
Sen benimlesin...
Ben de hep seninleyim...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

SiZ 3

Bir deli sevda belki de
Bilmediğiniz çılgın bir sevgi
Baksanız göreceksiniz beni
Neler neler yapıyorum gelip de size
Görmüyorsunuz aylardır
Bilmiyorsunuz nasıl sevildiğinizi de...

Dokunuyorum kaşlarınıza
Saçlarınıza
Her gece sizin eve geliyorum
Nasıl yorgun görünüyor gözleriniz
Bir bakıyorum kravat kalmış boynunuzda
Pantolon bile ayağınızda
Öylece uzanmışsınız yatağınıza
Boynunuz ağrıyacak diye korkuyorum
Sokulup yanınıza hafifçe düzeltiyorum...

Okuduğunuz kitapları karıştırıyorum siz uyurken,
oturup koltuğunuza yazdıklarınızı da bakıyorum
Seyrediyorum siz nefes alıp verirken
Her gece geliyorum bıkmadan, her gece
Dayanamayıp öpüyorum dudaklarınızı sessizce
Örtüyorum üstünüzü açtığınız zaman
Bazen telefon çalıyor kalkıyorsunuz.
Bir kadınsa arayan
Ruhum çıkıp gidiyor ayaklarımdan

Her gece dokunuyorum size,
Her gece ruhum dolaşıyor yaşadığınız o evde,
Seviyorum sizi hissettirmeden
Güneş, “hadi artık” diyor, “vakti geldi”,
“Uyanacak şimdi! ”
Uzatıyor elini pencereden
Işığı tutunca ellerimden
Ayrılıyorum sizden
“Üzülme” diyor ağlarken,
“Akşama batarken ben”
“Hazırlan sen de”, “ay ışığı getirecek seni yeniden...”
ağlıyorum boyun eğiyorum çaresiz,
“Bir gün” diyorum güneşe “bir gün”
“Gitmeyeceğim yanından”
“Sen geldiğinde öpüyor olacak dudaklarımdan”
“Üstelik uyumuyor olacak
Uyuyamayacak...
Ne sen ne ay ışığı
Ayıramayacak...”

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Size Can Çekişiyorum

Aynı şehirdeyiz sizinle,
Aynı kaldımları eziyor ağırlığımız,
Efendim, çıldırtıyor beni endamınız,
Dimdik her tavrınız,
Heykel kesiliyor insan karşınızda,
Hele konuşmaya başladığınızda,

Adınızı duyunca, çarpıntı başlar içimde
Yüreğim çılgın gibi yırtarak bedenimi
Düşüyor ellerime
Can çekişiyor çaresiz, kalıyor yine bende...

Nasıl kızıyorum size bilemezsiniz...
Hırsımdan, aşkımdan bir habersiniz.
Sanki çelik bir yelek giyerek üzerinize
Aşktan kaçırıyor, ruhunu bedeniniz...

Kaç şiir yazdım gözlerinize,
Ve o hiç tutmadığım ellerinize,
Aşkımı söylemek imkansız olsa bile
Gözlerim fısıldar belki o taş yüreğinize

Ben de derin düşünceler sevişmekte sizinle,
Ne demiş Halil CİBRAN
Düşünce üzerine; “rengi solsa bakracı kaybolsa bile
Şarabın tadı kalır elbette içinizde”

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Son Şiir

Bu son şiir yazdığım,
Belki de veda
Kelimelerim boğuluyor
Bir kırgınlık ellerimde
Ayaklarımda...

Bu son şiir yazdığım
Belki de veda
Şiirler de aramayın beni
Bulutlara söz verdim dün gece
Bekliyorlar gitmemi....

Bu son şiir yazdığım
Belki de veda
Attığım son imza yüreğine
Ve son bir donuk damla şimdi
Düştü düşecek hazır gözlerimde...

Bu son şiir yazdığım
Koca bir hayat bırakıyorum sana
En çok istediğin yokluğumsa eğer
Yok olacağım gün batımında
Bu son şiir
Dün kopardım henüz dolduramadığım sayfaları
Bitti sözlerim
Umutları yaktım
Dünleri aldım, yarınları dilediğince sana bıraktım...
Bu son şiir
Her şeyden bu gece ayrılacağım
Şiirle...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Sus Beni Sus

Ben sustum
Sen de sus
Ne olur tembihle gözlerini
Onlar da sussunlar
Kirpiklerini çek etlerimden
Değme gözbebeğime
Yorgunum ben

Ellerim ürkek benim suskun
Dokunursan konuşur biliyorum
Çekme öyle kokumu içine
Verirsin geri bir nefes gibi korkuyorum

Sus beni, estirme deli deli
Belki bahar yeli yalancıdır
Erkendir belki
Dokunma tomurcuklarıma
Vaktinde açsın çiçekleri

Sus.... gözlerin de sussun...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Susarım Seni...

Konuştukça sen takılırsın sözlerime,
Susarım seni, söylemem kendime
Ses olup çıkmasan da dudaklarımdan
İçimde çağıldadığını duyarım..
En derin uykudan uyandırır gibi
Hayta bir ses uyandırır yüreğimi...

Uyurum seni,
uyudukça uykuyu çeker alırsın üstümden,
açık gözlerim düşer geceye
yanaklarıma tutunan damlacıklarda büyür gözlerin
bir balçık sarmalar ayaklarımı
boğularak geçerim içinden....

yürürüm seni en yalnız sokağında hayatın,
bir karartı döner köşeden
bakarım yanıma,
gitmişsin...
meltem olup koşarım karartının peşinden...

Yaşarım seni hiç yaşanmamış zamanın birinde
Ağırsayarak geçerim yokluğun pençesinden
Uzakta uzakta bir yerde
Çınılarına takılırım aşk sözlerinin
Sussam da söylerim seni içimden....
Sussan da dinlerim.
dün bugünmüş gibi,
bugün yarınmış gibi
Taşırım sözlerini sessiz
derinden....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Şair SENSİN***ŞİİR gibi****

Hep ben yazıyor gibiyim seni
Vuruyor gölgen kağıda
Sanma ki benim şair
Şair sensin aslında...

Bir kurşun kalem
Ellerinde
Ucu biraz kırık
Kopmuş silgisi de...

Sen tutuyorsun onu
Anlıyorum
Farkında değilsin
Şairlik benim neyime
Val lahi şair sensin...

Yoksa ben
Olmasan sen
Ne diyeceğim,
Neyi çizeceğim ki dizelere
Bunca kavurmasan yüreğimi
Sızlatmasan burnumun direğini
Özletmesen ellerini
Kokusuna hasret bırakmasan saçlarının
Ne anlamı olur ki hayatın
Ot gibi olur, tadı mı olur be! ! !
Beter bir zaman olur
Ucu hiç açılmamış bir kurşun kalem
Ne işe yarar ki
Ya da kalemi tutmasa biri
Ne yazar söyle?
Şairlik benim neyime
Bir kalem gibi
Dişledikçe sen tepemi
Bir acıyla inliyorum ben de....
Şiir gibi...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Şarapsı-Anlıyor musun?

Arkların yönünü çevirdim yüreğime
Ak içime şimdi dilediğince...
Göl yapacağım seni
Gözlerine Vuracak Sarmaşıkların gölgesi
Asmalar çevreleyecek her yerini
salkım salkım
Üzümler dudaklarında
Ve bir sarhoşluk bakışlarında
Şarapsı... anlıyor musun?

Gül Yazganarıkan