Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Japonya...

Buranın incisi hem meşhur hem pahalı…
Sözlerinde hissettim inci alıntılar,
Duygularında bahardan yaşananlar,
Suzuka şehrinde okyanusa uzanır
Sonsuz merakım ve acılar!

Hiroşima’da vardı atom bombası paniği,
Okul çatısında kalıntı, kel akbaba örneği!
Nehir hala akar yanında,
Görünmez sanki bir şey insandan başka...
Müzesinde animasyonlar yaşatır o günlerin hissini,
Gözlerden dökülür bir iki damla gözyaşı...
Hatıra defterine sığar insanın evreni!

Tokyo’da insan her metre karede pirinç gibi,
Metroda kaybolur tarih ve cinsiyet rehberi…
Robotlaşan mekanik yaşamları,
Yüzde yansır izleri…
Her yerde telaş,
Her yerde alış veriş,
Köprü altında mukavva içine sığmış ihtiyarların sitemleri
Merhamete özlem duyar utangaç bakış...

Boyun kıracak kadar yükselen gökdelenler,
Depreme meydan okur mimariyi döşeyenler,
Sadece paraya dönüşür yaşam modelleri!
Dinledim, çalışmaktan başka çaremiz yok diyenleri
Öyle utangaçlar ki... Sanki her yerde dolaşır köstebekler!

İncecikler, sanki kalas gibi fizikleri,
kadın-erkek tek model beden çizgileri,
Başları her an ruku’ya hazır, selam ritimleri…
Ruh aynalarında gördüm gerçek insanı:
Konuşurken,
Tokalaşırken,
Yolcuyken,
Dinledim gülücüklerinde gerçek müzik konserini!

Ya yeşil çay ya da içki içtikleri,
Partiler, eğlencelerinin nimetleri...
Müzik tutku,
Sanat süsü,
Okumak büyüsü,
Kucaklar her kültürü,
Şahane bağlanmış adım, adım yaşam zinciri!

Şinto ve Budist tapınakları yan yana,
Ağaçlara bez bağlama,
Güvercinlerden şans arama,
Bağışta bulunanların isimleri alt alta,
Ahşaptan yapılmış inanç simgeleri Nara Parkında,
Hiristiyan gibi kutlamaları yılbaşında,
Yanmış ölü külleri sütun, sütun mezarlıklarda,
Din olmuş dinsizlik vesselam…

Uçak havalandığında,
Düşündüğüm ve aklımda kalanlar...
Acı bir hüzün vardı Müslüman ruhumda
Yoktu içlerinde sadece tevhidi arayanlar!
Eğer okusalar,
Ya da koysalar,
Otellerinde üçüncü kutsal kitabı, Kur'an’ı
Seherin en kızıl anında
Güneş başka parlayacak doğarken doğudan!
Dua ettim ışık hızıyla o anda,
Âmin!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kabullenemiyorum…

Kaybettim kendimi,
Hıçkırıklarla ağlıyorum...
Yalnızım sensiz,
Çok yalnızım…

Belek’te yürüdüm deniz kenarında,
Hayal gibi sevinçler kulaklarımda,
Sevgililerin eğlencesi sadece üzüntü yaşatır
Yazdan kalma…

Üzerime gelen dalgalarda,
Anne şefkati sarar müzikli dansında…
Kirlilik almış başını kumlarda,
Sensizliğin dağınıklığını sokar bedenime!

Koşarım, nefesim tıkanır, yığılır kalırım…
Ölürcesine burukluğa gömülür hapşuruklarım!
Deve kuşu gibi başımı sokabilseydim kumlara…
Boşta olsa,
Devam ederdi yine hoş umutlarım!

Gücüm yetmez, yaşlanmış hissederim…
Her dalgada titrerim,
Soğuk deşer yalnızlığınla buzul çağlarında!
Titanik’le aşkın sanki gömülür derinlere,
Ağlarım çaresizliğime, yokluğuna!
Can derdinde,
Kayık peşinde,
Koşanlar ilgilendirmez o anda!
Karanlık çöker gözlerime, geçmişinden depremler
Fay hattı alır beni senden Yalova’dan-Sakarya’ya!

Yeniden kalkar koşarım… Koşarım!
Sanki sen ilerde bir yerde beklersin, açılır kollarım…
Tuzlu su,
Yaşatır soğuk duşu
Ümitsiz direnişim… Anlıyorum artık yokluğunu!
Kabul edemiyorum…

Bir tanem kabul edemiyorum,
Ölüm çok acı… Kabullenemiyorum!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kaderim Hediye Etti…

Selamın iyi bir öğleden sonrası hediyesiydi,
Baharın ilk adımı ilk günleri hissettiğim sanki...
Hayatı gülerek yaşayan ruhuna yapışan neşeyi!
Belki kardan dışarı fırlayan çiğdem başı,
Eser yayla havası rengârenk tuvalinde sıcaklığı,
Yenen tohumunun damak tadı,
Sürükledi liseli yıllara, ergenlik utangaçlığı...
Yüzüm akşamın ilk bulut grubundaki kırmızılığı,
Sergiledi gülücüklerinde yaşam sevdasına,
Bakarken masum ruhuna...

Umuttur samsun, Türkiye’nin ilk demi...
Yüreğinde cesaret demirledi limana gemi!
Huzura karanlığın gecesinde sabahlayan,
Güneşini gördü dudaklarındaki gülücükleri,
Kıvrıldı Amasya’ya doğru, Ankara istikbal...
Yıllarımı yaşadığım şimdi kalan düşleri-yakan külleri!
Çöl kumunda yılan kıvrımında yakarken sıcaklığı,
Ninemin nasihati kulaklarımda çınladı:
'Sakın üzme, üzülmezsin, ince nakışlı kınalı elleri...”
“Kırmızı duvağında teslim olmuş geleceği! ”
“İkindi yağmurun olur gökkuşağında renkleri...”
“Sakın üzme fidan boylu esmerini! '

Seher yıldızı gülerek bakıyor,
Sabah yeli serinliğiyle sarıyor,
Horozlar Denizli’den uyanıyor...
Günebakan boynu bükük ilk müjde sevince hazır!
Dedemin nasırlı elleri dualar sıralıyor,
Toprak yeni misafirlerini kucaklıyor!

Uyan ey nefsim geliyor nasibim emelim,
Çalıyor kurulmuş saatim rüzgâr cama vuruyor...
Uyanmış bahar, hazır masalsı yağmur, ekinler, çiçekler
Hazır yaşamaya yeni kaderim...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kaderim...

sessizliği bozan şiirimizdir...
ne yangınlar söner,
ne depremler es geçilir
ne ölümler görmezden gelinir
Ama şu yürek varya sessizliğe dayanamaz!
İçinden bağırır yazamazsa.
Gözyaşları belli eder utangaçlığını her halinde
Tıpkı bulut dönencelerine sarılmış elmas inci tılsımı gözlerinde
Kimseye ne korku ne sıkıntı vermek ister,
Üstünde taşınmaz yükler hamala bakar dağlamaz!

Şimşek ol bu gece şairim,
Gecende parlasın tefekkür yıldızlarım,
Karanlık gölgeler öbek öbek dolunay salıncağım
Tarlada saban sürsün ilkel doğallığında ümitlerim!

Sen tanımazsın beni, çalsam kapını öyle dersin,
Oku emriyle irkilir karşında mimarını zikrederim...
Şeb-i Aruz gecesi gibi doğum ölüm kadar gerçeğin
Kâbe kadar basit gibi görünür nurunu seyrederim!

Kalk heykel olmaktan kurtul öyleyse,
Yönetilmek değil aczini haykır istediğini söyle,
Eleştirende senden farklı değil gebe taklit dölüne,
Çamura bulan, ilim akan yağmurunda *******im...
Islansam da yürüdüğüm aynı yol çocuksu köyümde,
Sen ol yeterki... Silkin at şer tozlarını uçsun uçsuz bucaksız sanat ufkunda
Her iyiliğin embeline ibret için yapışsın tuvalin boyasına!

Dans edelim delirelim,
Her gıdaya ihtiyacı var allı pullu ruh gelinim,
Para atılsın cehennem gibi ateşlere
Soğuk bir kış günü ısıtsın bedenimi eylemim!

Dost kucağına daldı nefesim,
Uyumak istemiyor ayılar kükrer dışımda...
Bozulan ben değil biz kuşağı evlendiğim,
Özgürlük bir'e toplandı renk renk çaputları bağlandı hayat ağacıma!
Hamakta seyrediyorum bu benim kaderim...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kadınlarımız Her Şeyimiz...

Şiddetten,
Geçimsizlikten,
Ahlaki ince elekten,
Her an nelere maruz yaşarken
Kıymetini bilmez erkeklere mesajım...

Kadınlarımız her şeyimiz!
Annemiz,
Eşimiz,
Yarenimiz...

Sevgiye sarılır romantik ruhları,
Yeter tek başına içten duaları,
Vezir eder çocuklarımızın gülleri,
Sayılır mı güzellikleri...

Havva’dan, Amine'den, annemden…
Gözyaşı döken şehit annesinden,
Sevinciyle bebeğine gülümseyenden,
El öpülesi bütün annelere...

Doğduğumdan beri bayramdır anları,
Kıymetini bilirim, doldurulmaz yaptıkları…
Madem evrensel bir an düşünülmüş,
Kutlarım, dünyanın bütün kadınlarını!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kandır Beni…

Ne olur kandır beni
Aşk var de sevgi…
Doğan canlansın baharımda
Yerim ben çiğdemini!

Ne olur kandır beni
Yalan söyle
Alet et rolüne
Sahnemde sen ol yeter ki…

Ne olur kandır beni
Cehennemde bile cennet var de
Yaksın çöllerinde çatlamış dudaklar ve
Aklım ölsün evreninde…

Ne olur kandır beni
Oyunsuz iletişim kaldı mı ki?
Hangi aşk doruklara mıhlandı ki?
“Seni seviyorum” hep bir masaldı!

Ne olur kandır beni
Sen olmazsan sıradaki
Dökerim timsah gözyaşları
Mutlu olmaksa marifet mutluyum anlıkta olsa!

Ne olur kandır beni
Başım dönsün
Acın midemde dolansın
Her derdin heyecanım olsun…

Su gibi kana kana içeyim
Kandıkça sevinsin feleğim
Ey hayat nasıl olsa biteceksin
Sarılsın aklara kanmış kefenim…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kar Tanem...

Canım ya…
Layık olabilir miyim sendeki bu sevgiye,
Zenginliğe…
Senin böyle candan içtenliğine
Söyle olur de... Ne olur de...
Ankara şahit olsun,
Ne olur de...

Özlem oldu Ankara yolları...
Özlem koktu Kızılay Meydanı!
Tandoğan’da, belki eczacılık fakültesinde
Kim bilir görüşürüz otobüs durağında!
Gireriz üniversiteye…
Otururuz asırlık ağaçların altına,
Balıklı havuzun kenarında!
Başın omzumda,
Ellerim saçlarında, okşamakta
Sıcaklığını hissettiğim o özel akşam vakitleri...

Soğuk olur aslında,
Sonbaharın son demleri, hazır kışa
Olsun varsın, sen ısıtırsın beni kucağında
Dudaklarında eririm kar tanem!

Yıldızlar bizim için döşenir,
Dolunay pırıl, pırıl parlar,
Almak isterim içime, buharlanan nefesimde
Özlem şarkısı son bulur, yanında!

Son bulur değil mi?
Değil mi kar tanem...

Ne olur çabuk gönder önden resimlerini,
İstiyorum seni ezberlemeyi,
Her anımı döşesin istiyorum…
İçten esen yelin,
Sarsın istiyorum bedenimi...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kar’da Özlem...

Aklanmış meydanlarda, çatılarda
Uçan kuşlar, güvercinler sıra, sıra...
Rüzgâr ve kar... Kaban içinde üşüyen elleri,
İzliyorum sıcak odamda!
İzliyorum kış görüntülerini,
Belki de ömrümün son sorgularını!

Kar tanesi çarpıyor pencereme,
Kurt uluma sesleri... Köyde yıllar öncesinde,
Tandır başında,
Boyumca kar avluda,
Tarihten sahneler dedemin dilinde!
Hayran, hayran tereyağlı ekmek tadında,
Doyamazdık o günlerde dinlemeye...

Büyük bir sitenin küçük hapishanesindeyim şimdi,
Ankara’da yalnızım, akrabalarım çok uzakta...
Çocuğum bilgisayarda izliyor çizgi filmi,
Eşim Pazar günü çalışmakta,
Televizyondan geliyor anlamsız sesler...
Bugün aslında sevinmem gerekiyor,
Düşürdüm sonunda iki tane böbrek taşı!

Şehrin yalnızlığı tandır dumanına karıştı,
Nisan yağmurları sardı gözyaşımı,
Her şeyim var şükür ama özlüyorum mazimi,
Onca para verdiğim gülde ne çabuk solmuş ya…

Sıfıra vurulmuş saçlarım,
Kızarmış kulaklarım,
Şimdi resimlerde güldürüyor...
Yarım asırlık yaşamım neleri düşündürüyor!

Hele rahmetli halamın kiraz dudaklım deyip de,
Çocuk özlemi yüreğinde içten öpüşüne,
Denk bir sevgi kaldı mı?

Özlüyorum o çocuksu sevgileri,
Maddeden kopmuş karşılıksız sarılışı...
Soğuk olmuş, kuru soğan ekmek yenmiş ne fark eder
İstemiyorum kuş tüyü yatağımda aşksız kıvranışı!

Alsam o günleri,
Bozsam parayla hüznümü,
Olmuyor... İllaki olmuyor!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Karadeniz’e Benzersin…

Karedeniz’de yaşar gibisin içimde,
Hırçın ve yeşil doğasını seyrettiğimde!
Engel olur uzakları görmeye,
Dağları yükselerek sıralanmış!
Sanki “seversen bedeller vermen gerekir” der gibi
Deniz kenarından hemen yükselen yamaçları...

Karadeniz insanı bu yüzden zora alışkın!
Gördüm dik yokuşlarda çay toplayanları,
Cennet yeşilliğine alışmış adımlarını…

Ya dostundur yada düşmanın ilk tanıştığında,
Aramaz bu yüzden elektriği, güneşi
Damla, damla yağmura karışır emekleri, alın terleri...

Seni yaşadım sevgili, karadeniz toprağında,
Zor kişiliğinde ama içten de…
Bedenin onun kadar yeşil ve taze,
Hayalden uzaklaşmış hislerin, doğalsın gerçekten…
Çılgınca Hortum çayına karışır, mutluluk sevginle
Umutlarım yarına taşınır, özgür nehrinde...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kartal Bakışlın…

Yağmur yağıyor gözlerimde nisan gözyaşları
Seni aramak istiyorum hissediyorum sesinde telaşı
Bedenimde temmuz sıcaklığın düşünmeden haramı
Kaynadığım cehennemim hedik tadında
Buram buram saman kokusu burnumda hasat sonrası!

Bıkmış olamazsın özlememiş...
Doğa bile kışa dayanamazken
Kayısı ağaçlarında çiçek, badem çağlası, karpuz sergilerinde
Gözleri kamaştırırken damak tadı,
Tenimi böylesine kokun sarmışken
Görmezden gelemezsin nefsindeki baskıları
İki yastığa düşerken zevkin ve hazzın serapları!
Mecnun çöle mahkûm edilirken
Anlarım ömürle sınırlıyken
Dağlarım mahzun omuzlarım düştü tenim üşüdü sardı kutup rüzgârın!
Gurbet desem teselli etsem
Bir süre ateşin eylesem
Ellerin aklıma geliyor sarıyor gülüşün ne desem
Sevişiyor gölgelerimiz...
Su donuyor, yağmur Fırat’a karışıyor, kar yağıyor yüreğime
Unut desen, unutabilsem!
Denedim olmuyor denedim
İçine karışmak bedeninde titremeden
Olmuyor şu arsız nefis keyfindeyken
Şeytan adım adım izliyor dürtüyor
Heyecan sarıyor benlik deliriyor!

Gerçekten unutup gömdün mü beni geçmişe
İnanması zor kalemin kırılır gelecek perdesinde
Öyle ihtiyacım var ki oysa seninle özgür *******e
Kırkını doldurdu dağlarda yalnız gezer kartal bakışlın!

Safet Kuramaz