Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gözyaşını Yut!

biliyorum şiddetli oldu
bu şiddetli travmayı
ani bir tepki ile karşılamalıydım
faydalı olacağını düşünmeden,
veya habersiz!

/bir emir cümlesi, ''olan''la bu kadar mı örtüşür? /

gözyaşını tut demeyeceğim
bu insafsızlık olur!
içten içe ağla ama belli olmasın
yut! gözyaşını yut!

/ansız ve apansız çıkma karşıma bir de/

al yalnızlığın tüm yüklerini
sal kendini çokluklara
tut kendini
ve gözyaşlarını yut
karış yokluklara...

...

biliyorum siddetli oldu
en azından kendim için!
bu yokuşun
ve bu ani duruşun
vebali kime ait?

/kim çekiyorsa ona ait! /

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gül

Gül diyecektim:
Gül bir kere! Ama gül...
Gül hazan bilmesin; gül ki hazan bilmesin!
Güldür adın senin. Çünkü yadın güldür. Farkın güldür.
Güle tutkunsun, bilirsin.
Gülden aşkınsın.
Gülde suskunsun. Güle suskunsun. İlla vurgunsun.
Gül diyecektim: Gülsen, güllerin açar..
Gül diyecektim. Başka birşey demeyecektim.
Güldür senin adın çünkü. Güldendir yadın.
Gül yaprağıdır yerin, gül goncasıdır,
Güle gönül açarsın,
Gül dostundur,
Gül rengindir,
Gül gül'dür, gülersen,
Gül. Ey gül.

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gül Güne Yanar



bakmak istemediğim tepeleri aşmış gelmiş olsan bir gün
gözümü kaçırdığım istemeden, o yerlerden
her bakışın, az sonrayı resmettiği, ölmeden ölünen
ıslak gökyüzü, yağmurdan değil, damlalarından gözün
hatta bakmadan bilinen, yine de gelinen / beklenilen

rahvan atların resmi geçidine denk gelse gelişin
en az onlar kadar ürkek ama kararlı varmak için
süvarisiz, sahipsiz, özgürlüğün en vahşisine denk
biliyorum görür görmez ufuktan, bir anda yitecek
yine de umudu taşıyan yelelerden tutup da gelsen

her günün tatlı telaşı siner aşıkların kalbine
her gün, bir aşık gözyaşına yenilir, yıkanır tazelenir
her günün mavisi günden siyah, siyahı geceden mavi
her günün kızıllığı gülden emanet, yağmur düşer çiselenir
kıpkırmızı gonca gibi gelsen, bir kucak goncayla gelsen

temenniler buruksa da, tebessüme eşlik eder
her gün bir kızıllık, şafak atar tepelerde
avuçlar içmek ister, gözyaş ister keyfekeder
mavi karışır suya, siyah buluta, bulut gözlerinde
her gün bir gül özler; gülü gizler, gün ömre bedel

bakmak istemediğim tepeleri aşmış gelmiş olsan bir gün
kıpkırmızı gonca gibi gelsen, bir kucak goncayla gelsen
yine de umudu taşıyan yelelerden tutup da gelsen

her gül güne yanar, günde yanar, her gün yanar
her gün güle yalvar, güle yakar, her gün yakar!

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gül Telaşı

Geldim ki yoksun, nöbetler tuttu beni
Hayalin biri gitmiş, hiç tanımam geleni
Erkendir gül harmanı, bülbül bile lâl olur
Bu gidişle gidenler hasret burcunu bulur
Neden diye soramam, hakkım yok arayamam
Bir anlasan bir bilsen, bile deyip kıyamam
Binbir ima - çağrışım, hiçbirini duymazsan
Yaza yaza yazdıkça nice olur bu devran
Kalemde klavyede güç biter derman kalmaz
Kalp çıldırır, hızını hiçbiri kaldıramaz
/İstersen bin dize yaz, anlatamaz kafiye
Bölük pörçük satırlar bir düşünsen ne diye/
Dahasını yazamam bunu benden bekleme
Bir nefeslik canımı bin telaşa ekleme...

_Anla artık, anla ki gönlüme resmin düşsün
_İzin düşsün kalbime, kaleme ismin düşsün...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gülüm Gülüm

fazla fazla sözler yazmak kime yarar
artırır mı ateşi
azaltır mı alevi..
diyemediğini mi anlatır,,
dediğini mi söyletir
kimi kime dinletir

faydasızları zorlama a gülüm
zoru bulup durma gülüm
durulması gerek dedim,,
duruldun,,
durmadın
yaktın,,
durulması gerek dedim,
durdum...

sildim durdum,
yazdım yazdım da,,
yazamadım,
anladım...

özün özü gülüm
özün sözü gülüm
sözün özü gülüm
sazın sözün azı gülüm
ömrümün baharı yazı gülüm
ismini kalbime kazı gülüm
yoksa bitmez içimde sızı gülüm

ama biliyorum,,
bülbül ateşsiz yanar...

zaten, güller de telaşsız solar...

gülüm...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gülün Kayıp Nefesi


gülüm beni sessiz dinle
sessiz oku, ama oku lütfen gönlünle


karanlığın elleri boş durmadı
gâh seni gâh beni aldı götürdü
bilemedik sokakların çıkmazlığını
bilemedik karanlığın çıkarlarını

sandılar ki yıkıldık ve çözüldük
sürgünlere dağıldık da azaldık
dönem dönem sarsıldık ırgalandık
yine de biz, hep aşka yakalandık

gülüm anlıyor musun ince sızıyı
anlıyor musun alnımdaki gizli yazıyı


/yürüdüğü yollar yolları olmuş
seveni sevmiş sen hatırına
gülüşlere gülmüş anlayabilsen
bir nefes ummuş can hatırına/


/Kısa derler türküme, uzun olsa ne çıkar
Ulaşır mı gülüme, aklım başımdan çıkar/






Akdenizce Siirler Yazilar

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Gün Döndü

gün döndü
bir şey anlatmakta her zaman
döne dolaşa bir şey

belki kendi de bilmiyor
içimizin resmidir anlatamadığı
yutkunup durursunuz ya bakıp bakıp
bizi mi çağırır ne
kendimizi görmeye

küsseniz de söyleşirsiniz günle
hoş bir gün, kötü bir gün, her gün
uyandığınızı bilirsiniz en azından ona
oysa giderken hep bakar ardına
bir şeyler söylemeniz için hatırına
unuttuğumuzdan mıdır nedir
döner gelir
bir vakte kadar
dertlenir

gün döndü
kırlangıçlar çığlık çığlığa
bir böcek ayağını sürümekte
bir bebek hızla emeklemekte
bir aşık umutsuz beklemekte
maşuk bir yerlerde dört dönmekte
bekletmekte

gün döndü
gölgeler uzadı yine
yine tekrarı dünün
öbür günün
her günün
tekerrür üst üste yazmakta
kaderi mi, başka bir sırrı mı
yaz boz tahtasında
bir gün daha geçmekte

gün döndü
bir fırsat daha var işte
başka bir güzellik bu işte
değişik bir alışverişte
kendimizi görmek var

gün döndü
müjdeler olsun az kaldı
az kaldı buluşmaya
ayrılmaya ayrışmaya
olgunlaşıp pişmeye

gün döndü
düne kadar sade bir merhaba'ydın
gözün aydın
neydi muradın

/gerçi bunu hep yaptı, yapageldi
yepyeni sayfaları her defasında açageldi
mazerete meraklı insana
mazeretsiz sebepler yazageldi
gün döndü, bizi sevdi, sevdirdi
bakmayın umutsuzlara bahtsızlara
bildin ya artık, kara bahtın aydın olur
gün aydın olur.../

gün döndü
kandil yandı
muradın olsun
gün aydın olsun...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Günbatımı

Söyleyemedin.
O kadar da istekliydin
İçinden tekrarlayıp durdun
Ondan beklemek yerine
Söylemeyi tercih ettin..
Ama diyemedin!

Elalem yaptı yapacağını,,
Ama sen yapamadın.
Bir kez daha ıskaladın.
Bir kez daha erteledin.

Yapamadın..
Ne kadar da etkilenirsin
herşeyden!

Dönerken geriye,
Tesadüf ki(!) günbatımıydı.
Tesadüf ki(!) hava da gamlıydı.
Tesadüf ki(!) Istanbul da sessizdi..
Senin gibi..

Gamlıydın
Alımlıydın

Ne olurdu seni duysaydı,,
konuşmadığın halde..
Ne olurdu söyleseydi,,
senin yerine..
Şu batası gurur yerine!

Kelimeleri teker teker sıralasaydı.
Sıralamakla kalmasa, haykırsaydı..

Bunları yapsaydı,,
boğazın suları ayaklarını ıslatmasaydı!

Bunları yapsaydım,
boğazın suları ayaklarını ıslatmasaydı! ! !

Biliyor musun, sanki tarih tekerrür ediyor:
Biliyor musun içimde birşeyler dönüyor

Tesadüf ki(!) günbatımı,

Tesadüf ki(!) hava gamlı,

Tesadüf ki(!) Istanbul sessiz..

Senin gibi..

Benim gibi..

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Güneş Payda

pay edilen güneş
güneşçikler doğurdu
her biri diğerine eş
her oku on ikiden vurdu

ısıttı güneş, ışıttı
bunca zaman gör-e-mediğim şavktı
koyu gölgelerle barışıktı
kendi aleviyle kendini yaktı

pay etti güneş kalbini
’bir’ onlara, ’sonsuz’ bana!
son onlara... / sor onlara
hasret rıhtımına varanlara

/gitti güneş pay’dasız
hangi çözüm faydasız
şimdi başım ferdasız
hangi gönül sevdasız/

...pay edilen güneş
bıçak bıçak kesilen, ufaltılan
çoğaldıkça ızdırap, her fiil işteş
her dönüşünde azaltılan

paylaşılan gün, güneş
paramparça hislerim, histerilerim
paramparça güneş, atomlar, fotonlar
kim bilir ki -bilmezsen- nerdeyim

...

yokluğunda, deli miyim neyim
olmadığın her yerdeyim...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Ha

Ha bulmuşum tonunu hayatın,
Ha yaşamışım rastgele!

Ha sarhoş olmuşum nefesiyle,,
kalbinin sesiyle..

Ha berduş olmuşum,,
köşe bucak, hayaliyle!

Fatih Gökler